his brow and sighed. These bunch of

his brow and sighed. These bunch of pricks never cared to study, always ganging up and play. But he’s not their dad so he can’t say anything, and he also doesn’t want to create any trouble, hence he replied indifferently:

– Tomorrow. Tomorrow I’ll pay.

– Good. I’m not someone without emotion. As long as we “cooperate” everything will be fine: I protect your stall, you give me back the fee… It’s all business~ I’ll come back to collect the money tomorrow.

The delinquent flamboyantly walked toward the other stalls after finishing his speech together with his two underlings.

Right now old man Lee’s eyes reddened, and bitterly looked at Yang Chen:

– Little Yang, you don’t have any reason to help me to pay those hounds, I’m so sorry…

– Now, now, Mr. Lee, you don’t have to say that, when I just arrived here, everything was new to me. Without your help I wouldn’t be able to be like this. I see you as both a friend and a benefactor, of course I have to pay you back somehow…

– You kid…what are you saying…

Mr. Lee sighs, knowing he can’t stop Yang from doing this.

Yang Chen laughs presumptuously, his laughter is soft but also feels honest, as it is not affected by the recent cunning act.

– Oh yes, how is Ms.Lee’s condition?

Old man Lee replied with indebtedness:

– Thanks to the money you gave us for her surgery, she feels much better now and will only need a few more days for a complete recovery.

– Oh, that’s good. I wish her to recover quickly!

Yang Chen nods, satisfied with the news.

Mr. Lee laughed sorrowfully:

– Little Yang, the money you lent to me, I will definitely repay it. If I die before being able to repay you, my daughter will have to do it… Ah, if not for me, with the amount of money you gave me, you would have been able to open a nice store and didn’t have to stay here selling fried goat meat sticks while also having to deal with that bunch of delinquents…

Yang Chen pursed his lips, replied:

– I prefer living like this. Selling fried goat meat isn’t that bad, and I still get enough money to survive.

– You truly are…

The old man seemed upset:

– You’re already 23, at this age even if you don’t have a college degree, you still have to aim higher! You don’t even have a girlfriend; why would you want to keep selling fried goat meat forever? You might not care about that, but I do!

Seeing how old man Lee truly worries about him, Yang Chen feels bitter, it’s not because he doesn’t feel rushed, it’s because he tried to forget about that idea.

After the night had fallen, Yang Chen cleaned up his small stall, pushing the cart home to his small shabby apartment.

Nobody knew when this house was built, but the rent was dirt cheap at only 2$ a month since nobody wanted to live here. Yang Chen is different from other people, he never cared for comfort so he moved right in when he heard of that rental price.

Yang Chen’s room was mostly decorated with old furniture that people threw away on the street: A creaky bed, a closet and a small TV that can watch some basic channels.

Settling his cart somewhere in the back of the house, Yang Chen looked at the calendar on the wall, immediately seemed to remember something and quickly ran toward the bathroom.

Not even 5 minutes later, after getting a cold shower, Yang Chen left the bathroom, displaying his strong-looking skin, perfect ‘curves’ and firm muscle. If one looked carefully he would see a strong handsome male.

Walking toward the old closet next to his bed, Yang Chen lazily adjusted his wet hair, looked at the mess inside the closet, grabbed a light yellow chemise, a grey jeans and the old plastic slippers that he always wears.

Yang Chen headed right toward the most prosperous zone in the district and also the most lively in this tattered area: “The Wine Street.” (TL note: this street doesn’t have wall)

The luxurious and corrupted life during the night time is filled with different colors, different skirts and dresses, and reek of heavy perfumes. Just walking into the Wine Street, the entire environment of the zone changed completely, contrasting itself from the rest of the city.

Yang Chen is different from other young guys who are openly drooling at hot girls with long legs and short skirts, he hurriedly walked toward the bar named “Rose.”

The light from the neon sign is not blinding. The bar also gave off a suspicious feeling, being surrounded with roses hanging around the flickering sign.

Entering the bar, Yang Chen quietly goes into a corner of the counter like a habit.

– Brother Chen, you are finally here!

A young bartender in black suit noticed that Yang Chen entered in the bar. He smirked and gave Yang Chen a cup of water.

– Sis Jiang Wei has been waiting for you for a while now…

Yang Chen simply smiled while taking a sip from the cup.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตา และถอนหายใจ พวงของ pricks เหล่านี้ไม่เคยดูแลศึกษา เสมอถูกขึ้น และเล่น แต่เขาไม่ใช่พ่อของพวกเขาเพื่อให้เขาไม่สามารถพูดอะไร และยังไม่อยากสร้างปัญหาใด ๆ ดังนั้น เขาก็ตอบว่า indifferently:-พรุ่งนี้ พรุ่งนี้ฉันจะจ่าย– ดี ผมไม่มีคนไม่ มีอารมณ์ ตราบใดที่เรา "ร่วมมือ" ทุกอย่างจะดี: ฉันจะปกป้องแผงของคุณ คุณฉันคืนค่า... เป็นธุรกิจทั้งหมด ~ ผมจะกลับมาเก็บเงินวันพรุ่งนี้การผิดนัดชำระหนี้ flamboyantly เดินเข้าไปหาร้านอื่นหลังจากจบคำพูดของเขาร่วมกับ underlings ที่สองของเขาตาลีของคนเก่าตอนนี้ขวาบวม และหนาวดู Yang Chen:– ยางน้อย คุณไม่มีเหตุผลใด ๆ ที่จะช่วยให้ฉันจ่ายสุนัขเหล่านั้น ผมขอโทษ...– ขณะนี้ เดี๋ยวนี้ นายลี คุณไม่ได้พูดว่า เมื่อฉันมาถึงที่นี่ เสร็จใหม่ให้ฉัน คุณไม่ ฉันจะไม่สามารถเป็นเช่นนี้ ผมเห็นคุณเป็นทั้งเพื่อนและสมนาคุณ แน่นอนฉันต้องจ่ายเงินคุณกลับอย่างใด...– คุณเด็ก...สิ่งที่คุณพูด...นายลี sighs รู้ว่า เขาไม่สามารถหยุดการยางทำเช่นนี้Yang Chen presumptuously หัวเราะ เสียงหัวเราะของเขานุ่ม แต่ยัง รู้สึกความซื่อสัตย์ ขณะไม่มีการผลกระทบจากการกระทำที่ฉลาดแกมโกงล่า-โอ้ ใช่ เป็นเงื่อนไขของ Ms.Lee วิธีLee ชายชราตอบว่า ด้วยภาระหนี้:– ขอบคุณที่เงินที่คุณให้เราผ่าตัดของเธอ เธอรู้สึกดีมากตอนนี้ และจะต้องไม่กี่วันสำหรับการกู้คืนเสร็จสมบูรณ์– Oh, that’s good. I wish her to recover quickly!Yang Chen nods, satisfied with the news.Mr. Lee laughed sorrowfully:– Little Yang, the money you lent to me, I will definitely repay it. If I die before being able to repay you, my daughter will have to do it… Ah, if not for me, with the amount of money you gave me, you would have been able to open a nice store and didn’t have to stay here selling fried goat meat sticks while also having to deal with that bunch of delinquents…Yang Chen pursed his lips, replied:– I prefer living like this. Selling fried goat meat isn’t that bad, and I still get enough money to survive.– You truly are…The old man seemed upset:– You’re already 23, at this age even if you don’t have a college degree, you still have to aim higher! You don’t even have a girlfriend; why would you want to keep selling fried goat meat forever? You might not care about that, but I do!Seeing how old man Lee truly worries about him, Yang Chen feels bitter, it’s not because he doesn’t feel rushed, it’s because he tried to forget about that idea.After the night had fallen, Yang Chen cleaned up his small stall, pushing the cart home to his small shabby apartment.Nobody knew when this house was built, but the rent was dirt cheap at only 2$ a month since nobody wanted to live here. Yang Chen is different from other people, he never cared for comfort so he moved right in when he heard of that rental price.Yang Chen’s room was mostly decorated with old furniture that people threw away on the street: A creaky bed, a closet and a small TV that can watch some basic channels.Settling his cart somewhere in the back of the house, Yang Chen looked at the calendar on the wall, immediately seemed to remember something and quickly ran toward the bathroom.Not even 5 minutes later, after getting a cold shower, Yang Chen left the bathroom, displaying his strong-looking skin, perfect ‘curves’ and firm muscle. If one looked carefully he would see a strong handsome male.Walking toward the old closet next to his bed, Yang Chen lazily adjusted his wet hair, looked at the mess inside the closet, grabbed a light yellow chemise, a grey jeans and the old plastic slippers that he always wears.Yang Chen headed right toward the most prosperous zone in the district and also the most lively in this tattered area: “The Wine Street.” (TL note: this street doesn’t have wall)The luxurious and corrupted life during the night time is filled with different colors, different skirts and dresses, and reek of heavy perfumes. Just walking into the Wine Street, the entire environment of the zone changed completely, contrasting itself from the rest of the city.Yang Chen is different from other young guys who are openly drooling at hot girls with long legs and short skirts, he hurriedly walked toward the bar named “Rose.”The light from the neon sign is not blinding. The bar also gave off a suspicious feeling, being surrounded with roses hanging around the flickering sign.Entering the bar, Yang Chen quietly goes into a corner of the counter like a habit.– Brother Chen, you are finally here!A young bartender in black suit noticed that Yang Chen entered in the bar. He smirked and gave Yang Chen a cup of water.– Sis Jiang Wei has been waiting for you for a while now…Yang Chen simply smiled while taking a sip from the cup.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คิ้วและถอนหายใจของเขา พวงเหล่านี้ไม่เคยได้รับการดูแล pricks เพื่อศึกษาเสมอผสมโรงและเล่น แต่เขาไม่ได้เป็นพ่อของพวกเขาเพื่อให้เขาไม่สามารถพูดอะไรและเขายังไม่ต้องการที่จะสร้างปัญหาใด ๆ ด้วยเหตุนี้เขาตอบเอาใจใส่: - วันพรุ่งนี้ พรุ่งนี้ฉันจะจ่าย. - ดี ฉันไม่ได้คนที่ไม่มีอารมณ์ ตราบใดที่เรา "ความร่วมมือ" ทุกอย่างจะดี: ผมปกป้องแผงลอยของคุณคุณจะให้ฉันกลับค่า ... มันเป็นธุรกิจทั้งหมด ~ ฉันจะกลับมาเก็บเงินในวันพรุ่งนี้. กระทำผิดสีสันเดินไปยังร้านอื่น ๆ หลังจากจบของเขา คำพูดพร้อมกับลูกน้องทั้งสองของเขา. ตอนนี้ชายชราตาลีแดงและมองขมขื่นที่หยางเฉิน: - ลิตเติ้ลยางคุณไม่ได้มีเหตุผลที่จะช่วยให้ผมที่จะจ่ายสุนัขเหล่านั้นฉันขอโทษดังนั้น ... - ตอนนี้ ตอนนี้นายลีคุณไม่ต้องบอกว่าเมื่อฉันเพิ่งมาถึงที่นี่ทุกอย่างใหม่ให้ฉัน โดยความช่วยเหลือของคุณฉันจะไม่สามารถที่จะเป็นเช่นนี้ ผมเห็นคุณเป็นทั้งเพื่อนและผู้มีพระคุณของหลักสูตรฉันจะต้องจ่ายเงินให้คุณกลับมาอย่างใด ... - คุณเด็ก ... สิ่งที่คุณพูดว่า ... นาย ลีถอนหายใจรู้ดีว่าเขาไม่สามารถหยุดยางจากการทำเช่นนี้. หยางเฉินหัวเราะขัดขืนเสียงหัวเราะของเขานุ่ม แต่ยังรู้สึกซื่อสัตย์ที่ยังไม่ได้รับผลกระทบจากการกระทำที่ฉลาดแกมโกงที่ผ่านมา. - โอ้ใช่ว่าเป็นเงื่อนไข Ms.Lee หรือไม่? ชายชราลีตอบพร้อมกับภาระหนี้: - ขอบคุณเงินที่คุณให้เราสำหรับการผ่าตัดของเธอเธอรู้สึกดีขึ้นมากในขณะนี้และจะต้องการเพียงอีกไม่กี่วันสำหรับการกู้คืนที่สมบูรณ์. - โอ้ที่ดี ฉันหวังว่าเธอจะฟื้นตัวได้อย่างรวดเร็ว! พยักหน้าหยางเฉินมีความพึงพอใจกับข่าวที่. นาย ลีหัวเราะเศร้าใจ: - ลิตเติ้ลยางเงินที่คุณยืมให้ฉันแน่นอนฉันจะจ่ายเงินคืนได้ ถ้าฉันตายก่อนที่ความสามารถในการชำระคืนคุณลูกสาวของฉันจะต้องทำมัน ... อ่าถ้าไม่ได้สำหรับฉันกับจำนวนเงินที่คุณให้ฉันคุณจะได้รับสามารถที่จะเปิดร้านที่ดีและไม่ได้มีการ อยู่ที่นี่ขายทอดไม้เนื้อแพะในขณะที่ยังมีการจัดการกับพวงของการกระทำผิดที่ ... หยางเฉินเม้มริมฝีปากของเขาตอบว่า: - ฉันชอบอาศัยอยู่เช่นนี้ ขายเนื้อแพะผัดไม่ใช่ว่าไม่ดีและผมก็ยังคงได้รับเงินมากพอที่จะอยู่รอด. - คุณอย่างแท้จริง ... ชายชราดูเหมือนอารมณ์เสีย: - คุณกำลังอยู่ที่ 23 ในช่วงอายุนี้แม้ว่าคุณจะไม่ได้มีระดับวิทยาลัย คุณยังคงต้องมุ่งมั่นที่สูงขึ้น! คุณไม่ได้มีแฟน; เหตุผลที่คุณจะต้องการที่จะให้ขายเนื้อแพะผัดถาวรหรือไม่ คุณอาจจะไม่สนใจเกี่ยวกับที่ แต่ฉันทำ! เห็นว่าชายชราลีแท้จริงกังวลเกี่ยวกับเขาหยางเฉินรู้สึกขมก็ไม่ได้เพราะเขาไม่รู้สึกรีบก็เพราะเขาพยายามที่จะลืมเกี่ยวกับความคิดที่ว่า. หลังจากที่คืนได้ ลดลงหยางเฉินทำความสะอาดคอกเล็ก ๆ ของเขาผลักดันรถเข็นบ้านพาร์ทเมนท์ของเขาโทรมขนาดเล็ก. ไม่มีใครรู้ว่าเมื่อบ้านหลังนี้ถูกสร้างขึ้น แต่ค่าเช่านั้นเป็นสิ่งสกปรกถูกเพียง $ 2 เดือนเนื่องจากไม่มีใครอยากที่จะอยู่ที่นี่ หยางเฉินมีความแตกต่างจากคนอื่น ๆ เขาไม่เคยได้รับการดูแลเพื่อความสะดวกสบายเพื่อให้เขาย้ายไปทางขวาในเมื่อเขาได้ยินเสียงของราคาค่าเช่าที่. ห้องหยางเฉินถูกตกแต่งส่วนใหญ่กับเฟอร์นิเจอร์เก่าที่คนโยนไปบนถนน: เตียงเอี๊ยด, ตู้เสื้อผ้าและ ทีวีขนาดเล็กที่สามารถรับชมช่องพื้นฐานบางอย่าง. นั่งรถเข็นของเขาอยู่ที่ไหนสักแห่งในด้านหลังของบ้านยางเฉินมองไปที่ปฏิทินบนผนังทันทีดูเหมือนจะจำได้ว่าบางสิ่งบางอย่างได้อย่างรวดเร็วและวิ่งไปทางห้องน้ำ. ไม่ได้ 5 นาทีต่อมาหลังจากที่ ได้รับการอาบน้ำเย็นหยางเฉินซ้ายห้องน้ำแสดงผิวของเขาแข็งแกร่งที่ดูสมบูรณ์แบบเส้นโค้งและกล้ามเนื้อของ บริษัท หากหนึ่งมองอย่างระมัดระวังเขาจะเห็นชายหนุ่มรูปหล่อที่แข็งแกร่ง. เดินไปยังตู้เสื้อผ้าเก่าติดกับเตียงของเขาหยางเฉินปรับซมผมเปียกของเขามองไปที่ระเบียบภายในตู้เสื้อผ้าคว้าเสื้อชั้นในสตรีสีเหลืองอ่อน, กางเกงยีนส์สีเทาและเก่า รองเท้าแตะพลาสติกที่เขามักจะสวม. หยางเฉินหัวขวาไปทางโซนเจริญรุ่งเรืองมากที่สุดในเมืองและยังมีชีวิตชีวามากที่สุดในพื้นที่ขาดรุ่งริ่งนี้: ". ไวน์ถนน" (หมายเหตุ TL: ถนนสายนี้ไม่ได้มีผนัง) หรูหราและ ชีวิตความเสียหายในช่วงเวลากลางคืนที่เต็มไปด้วยสีที่แตกต่าง, กระโปรงและชุดที่แตกต่างกันและกลิ่นเหม็นของน้ำหอมหนัก เพียงแค่เดินเข้ามาในถนนไวน์, สภาพแวดล้อมทั้งหมดของเขตพื้นที่การเปลี่ยนแปลงอย่างสมบูรณ์ตัดตัวเองจากส่วนที่เหลือของเมือง. หยางเฉินจะแตกต่างจากหนุ่มสาวคนอื่น ๆ ที่ได้รับการเปิดเผยน้ำลายไหลสาวร้อนกับขายาวและกระโปรงสั้นเขารีบเดิน ไปยังบาร์ชื่อ "โรส." แสงจากป้ายไฟนีออนที่ไม่ได้จ้า . บาร์ยังให้ปิดเป็นความรู้สึกที่น่าสงสัยถูกล้อมรอบไปด้วยดอกกุหลาบแขวนอยู่รอบ ๆ ป้ายริบหรี่เข้าสู่บาร์หยางเฉินอย่างเงียบ ๆ ไปในมุมของเคาน์เตอร์เช่นนิสัยได้. - บราเดอร์เฉินคุณเป็นที่สุดที่นี่! บาร์เทนเดหนุ่มสาวใน ชุดสูทสีดำพบว่าหยางเฉินเข้ามาในบาร์ เขา smirked และให้ Yang Chen ถ้วยน้ำ. - Sis เจียงเหว่ยได้รับการรอให้คุณในขณะนี้ ... หยางเฉินก็ยิ้มในขณะที่การจิบจากถ้วย