who study marine food fishes and wi

who study marine food fishes and wish to release the fish alive
immediately after handling must use an anesthetic technique that
does not violate FDA regulations (Trushenski et al., 2013).
Carbon dioxide is the only alternative anesthetic that the FDA
has explicitly stated it is unlikely to oppose, provided that conditions
regarding appropriate and safe use are met (USFDA, 2011). As
carbon dioxide is a ‘generally recognized as safe’(GRAS)food ingredient,
this form of anesthesia poses no risk to humans if an animal
is released immediately after recovery then recaptured and consumed.
Finally, carbon dioxide complies with IACUC requirements
at our university and is likely to be approved for use elsewhere.
Carbon dioxide concentrations in water can be increased by
bubbling carbon dioxide gas directly into a holding tank, but
this requires carrying inconvenient and potentially dangerous gas
cylinders. Carbon dioxide can also be created by reacting sodium
bicarbonate (NaHCO3) or sodium carbonate (Na2CO3) with an acid
(e.g., sulfuric or acetic) to form carbonic acid (H2CO3), which then
releases carbon dioxide into the water (Gelwicks et al., 1998). Total
carbon dioxide in sea water is normally around 95 mg L−1, whereas
the solubility of carbon dioxide is estimated to be 1365 mg L−1
in 35 ppt aqueous NaCl at 24 ◦C (Duan and Sun, 2003; Keeling
et al., 2005). Elevated concentrations of carbon dioxide in water
(for example, 750 mg L−1 total carbon dioxide; Trushenski et al.,
2012b), induce hypercapnia (elevated levels of carbon dioxide in
the blood) and decrease blood pH (Post, 1979), which reduces oxygen
transport to the brain and results in anesthetization. When a
fish is returned to water with a normal carbon dioxide concentration,
carbon dioxide diffuses out of the fish, blood pH increases, and
equilibrium and swimming return (Gelwicks et al., 1998).
Use of carbon dioxide as a fish anesthetic has had a long and
controversial history in fisheries biology (Fish, 1943; Summerfelt
and Smith, 1990). Although carbon dioxide anesthesia satisfied the
criteria thatdefine aneffective anesthetic for smallfishes, Gilderhus
and Marking (1987) found that this method was slow to act on
adult fishes and suggested it be used only in situations where a low
level of anesthesia is acceptable. Others have found that carbon
dioxide can completely anesthetize a fish, causing disequilibrium,
loss of muscle control, and possibly an analgesic effect (Post, 1979;
Summerfelt and Smith, 1990; Prince et al., 1995). Interestingly,
a comparison of five different anesthetization techniques found
that carbon dioxide caused the smallest decrease in blood oxygen
concentrations during induction of deep stages of anesthesia
(Iwama et al., 1989). Additionally, plasma cortisol levels (indicators
of stress) were no higher in steelhead trout (Oncorhynchus
mykiss) after anesthetization using carbon dioxide than when using
MS-222 or clove oil (Pirhonen and Schreck, 2003), and plasma
cortisol levels decreased to pre-handling concentrations sooner
when using carbon dioxide compared with clove oil (Wagner et al.,
2002). Carbon dioxide anesthesia has been found to be effective
across a broad range of temperatures (Gelwicks et al., 1998).
Through various delivery systems, carbon dioxide has been successfully
used on multiple freshwater species, including yellow
perch (Perca flavescens), burbot (Lota lota), carp (Cyprinus carpio),
walleye (Sander vitreus), and salmon and trout (salmonids), where
it was used while conducting minor surgical procedures, such as
implanting telemetry transmitters (Yoshikawa et al., 1991; Prince
et al., 1995; Erikson et al., 2006; Vandergoot et al., 2011). To the
best of our knowledge, the only documented uses of carbon dioxide
as an anesthesia for marine finfishes were to reduce stress
during harvesting and prior to processing of aquacultured Atlantic
salmon (Salmo salar; Erikson et al., 2006) and a comparison of anesthetization
techniques on juvenile cobia (Rachycentron canadum;
Trushenski et al., 2012b).
Despite concerns regarding the effects of carbon dioxide
anesthesia, it is currently the only option for many fisheries professionals,
particularly those working under the more restrictive

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผู้ศึกษาปลาอาหารทะเล และต้องปล่อยปลามีชีวิตอยู่หรือไม่ทันทีหลังจากการจัดการต้องใช้เทคนิค anesthetic ที่ฝ่าฝืนข้อบังคับของ FDA (Trushenski et al., 2013)ก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์เป็นยาชาเฉพาะอื่นที่ FDAได้อย่างชัดเจนระบุไว้ก็ไม่น่าจะต่อต้านการ โดยที่เงื่อนไขเกี่ยวกับการใช้ที่เหมาะสม และปลอดภัยเป็นไปตาม (USFDA, 2011) เป็นคาร์บอนไดออกไซด์เป็น 'โดยทั่วไปรู้จักเป็นปลอดภัย' ส่วนผสมอาหาร (ดิกราส์)ยาแบบนี้ส่อเค้าไม่มีความเสี่ยงกับมนุษย์ถ้าสัตว์ออกทันทีหลังจากกู้คืนลูก และใช้แล้วสุดท้าย ก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ที่สอดคล้องกับความต้องการ IACUCมหาวิทยาลัยของเรา และมีโอกาสที่จะได้รับการอนุมัติสำหรับการใช้งานอื่น ๆสามารถเพิ่มความเข้มข้นของก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ในน้ำได้โดยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ที่ไหลเอื่อย ๆ ลงถังถือ แต่ต้องดำเนินการไม่สะดวก และอันตรายก๊าซภาชนะบรรจุ นอกจากนี้ยังสามารถสร้างก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ โดยโซเดียมปฏิกิริยาไบคาร์บอเนต (NaHCO3) หรือโซเดียมคาร์บอเนต (Na2CO3) กับกรด(เช่น กำมะถัน หรืออะซิติก) กับแบบฟอร์มกรดคาร์บอนิก (H2CO3), ที่นั้นปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ในน้ำ (Gelwicks et al., 1998) ผลรวมก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ในน้ำทะเลเป็นปกติประมาณ 95 มิลลิกรัม L−1 ในขณะที่การละลายของก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์คือประมาณ 1365 mg L−1ใน 35 ppt NaCl สเอาท์ที่ 24 ◦C (ด้วนและดวงอาทิตย์ 2003 คีลิงร้อยเอ็ด al., 2005) ยกระดับความเข้มข้นของก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ในน้ำ(ตัวอย่าง 750 mg L−1 รวมคาร์บอนไดออกไซด์ Trushenski et al.,2012b), hypercapnia (ยกระดับของคาร์บอนไดออกไซด์ในการก่อให้เกิดเลือด) และลดค่า pH เลือด (Post, 1979), ซึ่งช่วยลดออกซิเจนขนส่งไปยังสมองและผล anesthetization เมื่อเป็นปลาจะถูกส่งกลับให้น้ำเข้มข้นปกติคาร์บอนไดออกไซด์ก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ diffuses จากปลา เพิ่มค่า pH ของเลือด และสมดุลและว่ายน้ำกลับ (Gelwicks et al., 1998)ใช้คาร์บอนไดออกไซด์เป็นปลา anesthetic มีนาน และประวัติแย้งในชีววิทยาประมง (ปลา 1943 Summerfeltและสมิ ธ 1990) ถึงแม้ว่าพอยาคาร์บอนไดออกไซด์เกณฑ์ thatdefine aneffective anesthetic สำหรับ smallfishes, Gilderhusและทำเครื่องหมาย (1987) พบว่า วิธีการนี้ถูกดำเนินช้าผู้ใหญ่ปลา และจะใช้เฉพาะในกรณีเป็นการแนะนำระดับของยาเป็นต้น อื่น ๆ พบว่าคาร์บอนไดออกไซด์สามารถสมบูรณ์ anesthetize ปลา สาเหตุ disequilibriumสูญเสียการควบคุมกล้ามเนื้อ และอาจจะมีผลระงับปวด (ไปรษณีย์ 1979Summerfelt และ Smith, 1990 เจ้าชายและ al., 1995) เป็นเรื่องน่าสนใจการเปรียบเทียบเทคนิคต่าง ๆ anesthetization ห้าที่พบคาร์บอนไดออกไซด์ที่เกิดจากออกซิเจนเลือดลดลงน้อยที่สุดความเข้มข้นระหว่างระยะลึกของการเหนี่ยวนำของยา(Iwama et al., 1989) นอกจากนี้ พลาสม่า cortisol ระดับ (ตัวบ่งชี้ความเครียด) ไม่สูงกว่า steelhead ราท์ (สกุลปลาแซลมอนแปซิฟิกmykiss) หลังจากใช้ก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์เมื่อใช้ anesthetizationMS-222 หรือน้ำมันกานพลู (Pirhonen และ Schreck, 2003), และพลาสม่าระดับ cortisol ลดลงไปก่อนจัดการความเข้มข้นเร็วเมื่อใช้ก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์เมื่อเทียบกับน้ำมันกานพลู (วากเนอร์ et al.,2002) ตรวจพบยาคาร์บอนไดออกไซด์จะมีผลบังคับใช้ข้ามช่วงกว้างของอุณหภูมิ (Gelwicks et al., 1998)ผ่านระบบขนส่งต่าง ๆ ก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ได้รับเรียบร้อยแล้วใช้พันธุ์ปลาหลาย รวมถึงสีเหลืองปลากะพง (Perca flavescens), burbot (Lota lota) ปลาคาร์ฟ (ปลาไน),walleye (แซนเดอร์ vitreus), และปลาแซลมอน และเทราต์ (salmonids), ที่มันถูกใช้ในขณะดำเนินการขั้นตอนการผ่าตัดเล็กน้อย เช่นเครื่องส่งสัญญาณมาตร (โยะชิกะวะ et al., 1991; implanting เจ้าชายและ al., 1995 Erikson และ al., 2006 Vandergoot et al., 2011) การส่วนความรู้ของเรา ใช้เอกสารเฉพาะของก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์เป็นตัวยาสำหรับสัตว์น้ำ finfishes ได้ช่วยลดความเครียดในระหว่างการเก็บเกี่ยวและก่อนที่จะประมวลผลของแอตแลนติค aquaculturedปลาแซลมอน (Salmo ซาลาร์ Erikson และ al., 2006) และการเปรียบเทียบ anesthetizationเทคนิคในการสลบปลาช่อนทะเล (Rachycentron canadumTrushenski et al., 2012b)แม้ มีความกังวลเกี่ยวกับผลกระทบของก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ยา อยู่ตัวเดียวสำหรับมืออาชีพในการประมงโดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้ที่ทำงานภายใต้การเข้มงวดมากขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ที่ศึกษาปลาอาหารทะเลและต้องการที่จะปล่อยปลามีชีวิตอยู่
หลังจากการจัดการทันทีต้องใช้เทคนิคยาชาที่
ไม่ละเมิดกฎระเบียบขององค์การอาหารและยา (Trushenski et al., 2013).
คาร์บอนไดออกไซด์เป็นยาชาเฉพาะทางเลือกที่องค์การอาหารและยา
ได้ระบุไว้อย่างชัดเจนว่ามันเป็น ไม่น่าที่จะต่อต้านโดยมีเงื่อนไขว่าเงื่อนไข
เกี่ยวกับการใช้ที่เหมาะสมและปลอดภัยจะได้พบกับ (USFDA 2011) ในฐานะที่
เป็นก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ได้รับการยอมรับโดยทั่วไปว่าปลอดภัย (GRAS) ส่วนผสมอาหาร
รูปแบบของการระงับความรู้สึกนี้เกิดความเสี่ยงต่อมนุษย์หากสัตว์
ถูกปล่อยออกมาในทันทีหลังจากที่การกู้คืนตะครุบแล้วและบริโภค.
สุดท้ายคาร์บอนไดออกไซด์สอดคล้องกับความต้องการ IACUC
ที่มหาวิทยาลัยของเรา และมีโอกาสที่จะได้รับการอนุมัติสำหรับการใช้งานอื่น ๆ .
ความเข้มข้นของก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ในน้ำสามารถเพิ่มขึ้นโดย
ฟองก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์โดยตรงลงในถัง แต่
นี้ต้องแบกก๊าซไม่สะดวกและอาจเป็นอันตราย
ถัง คาร์บอนไดออกไซด์นอกจากนี้ยังสามารถสร้างขึ้นโดยปฏิกิริยาโซเดียม
ไบคาร์บอเนต (NaHCO3) หรือโซเดียมคาร์บอเนต (Na2CO3) ด้วยกรด
(เช่นกำมะถันหรืออะซิติก) ทำให้เกิดกรดคาร์บอ (H2CO3) ซึ่งจากนั้น
ปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ลงไปในน้ำ (Gelwicks และคณะ , 1998) รวม
ก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ในน้ำทะเลที่เป็นปกติประมาณ 95 มก. L-1, ในขณะที่
การละลายของก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ประมาณ 1,365 มิลลิกรัม L-1
ใน 35 ส่วนในพันน้ำโซเดียมคลอไรด์ที่ 24 ◦C (ด้วนและอาทิตย์ 2003; คีลิง
และคณะ , 2005) ความเข้มข้นสูงของก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ในน้ำ
(ตัวอย่างเช่น 750 มิลลิกรัม L-1 คาร์บอนไดออกไซด์ทั้งหมด. Trushenski และคณะ,
2012b) กระตุ้นให้ hypercapnia (ระดับสูงของก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ใน
เลือด) และลดความเป็นกรดด่างในเลือด (โพสต์, 1979) ซึ่งจะช่วยลดออกซิเจน
การขนส่งไปยังสมองและผลในการให้ยาสลบ เมื่อ
ปลาจะถูกส่งกลับไปในน้ำที่มีความเข้มข้นของก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ปกติ
ก๊าซคาร์บอนหลุดออกมาจากปลาเพิ่มขึ้นค่า pH ในเลือดและ
ความสมดุลและการกลับมาว่ายน้ำ (Gelwicks et al., 1998).
การใช้ก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์เป็นยาชาปลามี ยาวและ
ประวัติศาสตร์ความขัดแย้งในทางชีววิทยาประมง (ปลา, 1943; Summerfelt
และสมิ ธ , 1990) แม้ว่าการระงับความรู้สึกคาร์บอนไดออกไซด์พอใจ
เกณฑ์ thatdefine ยาชา aneffective สำหรับ smallfishes, Gilderhus
และการทำเครื่องหมาย (1987) พบว่าวิธีการนี้ได้ช้าที่จะกระทำใน
ปลาผู้ใหญ่และชี้ให้เห็นว่าจะใช้เฉพาะในสถานการณ์ที่ต่ำ
ระดับของการระงับความรู้สึกเป็นที่ยอมรับ อื่น ๆ ได้พบว่าคาร์บอน
ไดออกไซด์สมบูรณ์สามารถทำให้หมดความรู้สึกปลาก่อให้เกิดความสมดุล,
การสูญเสียการควบคุมกล้ามเนื้อและอาจจะมีผลบังคับใช้ยาแก้ปวด (โพสต์, 1979;
Summerfelt และสมิ ธ . 1990; เจ้าชายและคณะ, 1995) ที่น่าสนใจ
เปรียบเทียบห้าเทคนิคการให้ยาสลบที่แตกต่างกันพบ
ว่าก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ที่เกิดจากการลดลงน้อยที่สุดในออกซิเจนในเลือด
มีความเข้มข้นในระหว่างการเหนี่ยวนำของขั้นตอนการระงับความรู้สึกลึก
(Iwama et al., 1989) นอกจากนี้ระดับ cortisol พลาสม่า (ตัวชี้วัด
ของความเครียด) มีไม่สูงในปลาเทราท์ steelhead (Oncorhynchus
mykiss) หลังจากให้ยาสลบโดยใช้ก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์กว่าเมื่อใช้
MS-222 หรือน้ำมันกานพลู (Pirhonen และ Schreck, 2003) และพลาสม่า
ระดับ cortisol ลดลงล่วงหน้า ความเข้มข้นของการจัดการเร็ว
เมื่อใช้ก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์เมื่อเทียบกับน้ำมันกานพลู (แว็กเนอร์ et al.,
2002) การระงับความรู้สึกคาร์บอนไดออกไซด์ได้รับพบว่ามีประสิทธิภาพ
ในช่วงกว้างของอุณหภูมิ (Gelwicks et al., 1998).
ผ่านระบบการจัดส่งต่างๆก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ได้รับการประสบความสำเร็จ
ในการใช้น้ำจืดชนิดต่างๆรวมทั้งสีเหลือง
เกาะ (Perca flavescens) ปลาชนิดหนึ่ง ( กลูตาไธ Lota), ปลาคาร์พ (Cyprinus carpio ระยะ)
ตาล (ซานเดอร์ vitreus) และปลาแซลมอนและปลาเทราท์ (salmonids) ที่
มันถูกนำมาใช้ในขณะที่การดำเนินการขั้นตอนการผ่าตัดเล็ก ๆ น้อย ๆ เช่น
การปลูกฝังส่งสัญญาณ telemetry (Yoshikawa et al, 1991;. เจ้าชาย
และคณะ ., 1995; อีริคสันและคณะ, 2006;. Vandergoot et al, 2011). ในการ
ที่ดีที่สุดของความรู้ของเราใช้เพียงเอกสารของก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์
เป็นยาระงับความรู้สึกสำหรับ finfishes ทางทะเลมีการลดความเครียด
ในระหว่างการเก็บเกี่ยวและก่อนที่จะมีการประมวลผลของ aquacultured แอตแลนติก
ปลาแซลมอน (Salmo แซ; อีริคสันและคณะ, 2006.) และการเปรียบเทียบของยาสลบ
เทคนิคปลาช่อนทะเลของเด็กและเยาวชน (Rachycentron canadum;
.. Trushenski และคณะ, 2012b)
แม้จะมีความกังวลเกี่ยวกับผลกระทบของก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์
ระงับความรู้สึกขณะนี้ตัวเลือกเดียวสำหรับมืออาชีพด้านการประมงเป็นจำนวนมาก
โดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้ที่ทำงานภายใต้ข้อ จำกัด มากขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ใครเรียนอาหาร ปลาทะเล และต้องการปล่อยปลาเป็นๆ
ทันทีหลังจากจัดการต้องใช้เทคนิคการผ่าตัดที่ไม่ละเมิดกฎระเบียบของ FDA (
trushenski et al . , 2013 ) .
คาร์บอนไดออกไซด์เป็นทางเลือกเดียวยาชาที่ FDA
ได้อย่างชัดเจนระบุไม่น่าที่จะคัดค้าน ให้เงื่อนไขที่เหมาะสม
เกี่ยวกับ และปลอดภัยใช้ได้ ( USFDA , 2011 ) โดย
คาร์บอนไดออกไซด์เป็น " ยอมรับโดยทั่วไปเป็นที่ปลอดภัย ( GRAS ) ส่วนผสมอาหาร
แบบฟอร์มนี้ของยาชาก็ไม่มีอันตรายสำหรับมนุษย์ หากสัตว์
ออกทันทีหลังจากการกู้คืนจากนั้นตะครุบและบริโภค .
ในที่สุด คาร์บอนไดออกไซด์ที่สอดคล้องกับความต้องการ iacuc
ที่มหาวิทยาลัยของเรา และมีโอกาสที่จะได้รับการอนุมัติสำหรับการใช้งานอื่น ๆ .
ความเข้มข้นของคาร์บอนไดออกไซด์ในน้ำสามารถเพิ่มขึ้นโดย
ฟองแก๊สคาร์บอนไดออกไซด์โดยตรงลงในถัง แต่นี้ต้องพก

ถังแก๊สไม่สะดวกและอาจเป็นอันตราย . คาร์บอนไดออกไซด์ยังสามารถสร้างขึ้นโดยปฏิกิริยาโซเดียมไบคาร์บอเนต ( NaHCO3 )
หรือโซเดียมคาร์บอเนต ( Na2CO3 ) ที่มีกรด
( เช่นกรดซัลฟูริกหรือกรดอะซิติก ) รูปแบบกรดคาร์บอนิก ( h2co3 ) ซึ่งตอนนั้น
ปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ในน้ำ ( gelwicks et al . , 1998 )
รวมก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ในน้ำทะเลเป็นปกติประมาณ 95 mg L − 1 ส่วน
ละลายก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ประมาณ 1365 mg L − 1 เป็นสารละลาย NaCl
35 ppt ที่ 24 ◦ C ( ต้วนซัน , 2003 ; เคล็ด
et al . , 2005 ) ความเข้มข้นสูงของคาร์บอนไดออกไซด์ในน้ำ
( ตัวอย่างเช่น , 750 mg L − 1 รวมคาร์บอนไดออกไซด์ ; trushenski et al . ,
2012b ) ให้เกิดพระราชบัญญัติ nonlapse ( ยกระดับระดับของก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ใน
เลือด ) และลดเลือด pH ( โพสต์ , 1979 ) ซึ่งช่วยลดการขนส่งออกซิเจน
ไปยังสมอง และผลลัพธ์ใน anesthetization . เมื่อ
ปลากลับมาน้ำที่มีความเข้มข้นคาร์บอนไดออกไซด์ปกติ
ก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์แพร่กระจายออกจากปลาเพิ่มความเป็นกรดของเลือดและ
สมดุลและว่ายกลับ ( gelwicks et al . , 1998 ) .
ใช้คาร์บอนไดออกไซด์เป็นปลาได้นานและ
ยาชาประวัติศาสตร์ความขัดแย้งในชีววิทยาประมง ( ปลา , 2486 ; summerfelt
และ Smith 1990 ) แม้ว่าคาร์บอนไดออกไซด์ยาชาพอใจ
thatdefine ยังเกณฑ์ยาชาเพื่อ smallfishes gilderhus
, และเครื่องหมาย ( 1987 ) พบว่าวิธีนี้ช้าทำ
ผู้ใหญ่ปลาและแนะนำมันใช้เฉพาะในสถานการณ์ที่ระดับต่ำ
ของยาชาที่เป็นที่ยอมรับ คนอื่น ๆได้พบว่าคาร์บอน
ไดออกไซด์ สามารถสลบปลา ก่อให้เกิดการเก็บน้ำ
, การสูญเสียการควบคุมกล้ามเนื้อ และอาจผลยาแก้ปวด ( ไปรษณีย์ , 1979 ;
summerfelt และ Smith , 2533 ; เจ้าชาย et al . , 1995 ) ทั้งนี้ การ anesthetization
5 เทคนิคที่แตกต่างกันพบว่าคาร์บอนไดออกไซด์
ให้ลดลงน้อยที่สุดในความเข้มข้นออกซิเจน
เลือดระหว่างการเหนี่ยวนำขั้นตอนลึกของยาชา
( อิวามะ et al . , 1989 ) นอกจากนี้ ระดับ cortisol พลาสม่า ( ตัวบ่งชี้
ความเครียด ) ไม่สูงกว่า จากปลาเทราท์ ( คอรินชัส
mykiss ) หลังจาก anesthetization โดยใช้คาร์บอนไดออกไซด์มากกว่าเมื่อใช้
ms-222 หรือน้ำมันกานพลู ( pirhonen และ ชเร็ค , 2003 ) , และระดับ cortisol พลาสม่า
ลดลงก่อนจัดการเร็ว
เมื่อใช้ความเข้มข้นคาร์บอนไดออกไซด์เทียบกับน้ำมันกานพลู (
วากเนอร์ et al . , 2002 )คาร์บอนไดออกไซด์ยาชาที่ได้รับพบว่ามีประสิทธิภาพ
ตลอดช่วงกว้างของอุณหภูมิ ( gelwicks et al . , 1998 ) .
ผ่านระบบบริการต่างๆ , คาร์บอนไดออกไซด์ได้รับเรียบร้อยแล้ว
ใช้น้ำจืดหลายชนิด รวมทั้งคอนสีเหลือง
( perca flavescens ) , เหลือง ( โลต้าโลต้า ) , ปลาคาร์พ ( cyprinus Carpio )
ตาลอ ( ขัดหอย ) และปลาแซลมอนและปลาเทราท์ ( salmonids ที่ไหน
)มันถูกใช้ในขณะทำการผ่าตัดเล็กน้อย เช่น
การปลูกฝังส่งสัญญาณ Telemetry ( โยชิ et al . , 1991 ; Prince
et al . , 1995 ; อีริคสัน et al . , 2006 ; vandergoot et al . , 2011 ) กับ
ที่ดีที่สุดของความรู้ของเรา , เอกสารใช้ก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์
เป็นยาชาสำหรับ finfishes ทางทะเลเพื่อลดความเครียด
ในการเก็บเกี่ยวและก่อนที่จะประมวลผลของ aquacultured แอตแลนติก
ปลาแซลมอน ( ซาลโมซาลาร์ ; อีริคสัน et al . , 2006 ) และการเปรียบเทียบ anesthetization
เทคนิค และปลาช่อนทะเล ( rachycentron canadum ;
trushenski et al . , 2012b ) .
แม้จะมีความกังวลเกี่ยวกับผลของก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์
ยาชามันยังมีทางเลือกเดียวสำหรับหลายประมงมืออาชีพ
โดยเฉพาะผู้ทำงานภายใต้ เข้มงวดมากขึ้น