Thinking about that situation, she

Thinking about that situation, she felt the problem with Tess Gilly to be a minor thing. Jo Minjoon, who felt her gaze, turned his face and put on a strange face.

“What is it? What are those pitiful eyes?”
“Don’t interpret other’s eyes like you wish. Go quickly. I can’t go in because of you.”
“……….And why are you this hurried?”

Jo Minjoon moved his feet to go inside the restaurant, On the Lake. Inside the restaurant hall, the judges were seated at different tables. At each table, there were two chairs on the side opposite of the judges. Joseph, who was seated at the middle, raised his hand and said.

“Ah, you came. Take a seat since it’s more comfortable. You have to go with the person you are the most comfortable with.”

Even at those words that were heard to be ill tempered, Anderson didn’t even hesitate for a moment and sat in front of Joseph. Jo Minjoon hesitated for a moment. First, he didn’t want to seat in front of Emily. It wasn’t that he disliked her but, it was burdensome. On the other side, he was more comfortable with Alan and Joseph and he could depend on them.

In the end, the table Jo Minjoon chose was Alan’s. Chloe, that saw that and wanted to follow his back, Kaya got one step before her. She sat next to Jo Minjoon and crossed her arms, and while Chloe was hesitating, Sasha sat next to Anderson. And of course, Chloe and Ivanna went to Emily’s table. Each judge opened their mouth. It was a voice that only those who were seated with them could hear.

“Do you know what restaurant is this?”

At Alan’s question, Jo Minjoon and Kaya shook their heads. There was no way for Jo Minjoon to know of a restaurant in this far away land, and Kaya couldn’t possibly be interested about such a luxurious restaurant as this. Alan continued speaking with a calm voice.

“On the Lake. Although it doesn’t have a Michelin star, that’s not because it’s not delicious, but because evaluators don’t come here. It has that good of a reputation. Check your surroundings.”

The inside of the restaurant had a clean and white feeling. Unlike the places that wanted to make an atmosphere and made the place dark, sunlight shone through the big windows and the lamps that were hanging on the ceiling shone so strongly their eyes hurt.

The greatest spectacle was the scenery that could be seen beyond the lake. When you looked at the lake that was shining with a blue light, it made you feel calm just like you have come to travel. At that moment, many kinds of fishes or seafood were placed in front of them. They thought of it as normal, since the restaurant was on a lake. But the problem was the thing that was next to the dish.

‘……….Recipe?’

What Jo Minjoon saw with his eyes wasn’t the window. A piece of paper that had the recipe written was placed next to it. As he slightly glanced at the other tables, the situation was similar. Only, that the contents of the dish was different. In front of Joseph was pasta or risotto, and in front of Emily was dishes that was clearly an appetizer at first glance. The moment he saw that, Jo Minjoon could vaguely guess the contents for this mission. Joseph raised his voice.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คิดเกี่ยวกับสถานการณ์นั้น เธอรู้สึกปัญหา Tess Gilly จะ เป็นชั้น ๆ โจ Minjoon ที่รู้สึกว่าเธอจ้องมอง เปิดใบหน้าของเขา และวางบนใบหน้าแปลก"มันคืออะไร อะไรบ้างที่น่าสงสารตา""อย่าตีตาของผู้อื่นเช่นคุณต้อง ไปอย่างรวดเร็ว ไม่สามารถเข้าไปเนื่องจากคุณ""... และคุณนี้รีบ? "Jo Minjoon ย้ายเท้าของเขาไปภายในร้าน ในทะเลสาบ ภายในบริเวณร้านอาหาร ผู้พิพากษาได้นั่งโต๊ะเดียวกัน ในแต่ละตาราง มีเก้าอี้สองด้านตรงข้ามของผู้พิพากษา โจเซฟ ที่ได้นั่งกลาง ยกมือขึ้น และกล่าวว่า"Ah คุณมา จะนั่งก็สบาย คุณต้องไปกับคนที่คุณมีความสะดวกสบายที่สุดด้วย"แม้ในคำเหล่านั้นที่ได้ยินเจ็บป่วยอารมณ์ แอนเดอร์สันไม่ได้ลังเลแม้ครู่ และนั่งอยู่หน้าโจเซฟ Jo Minjoon ลังเลครู่หนึ่ง ครั้งแรก เขาไม่ต้องการที่นั่งด้านหน้าของเอมิลี่ มันไม่ได้ว่า เขาไม่ชอบเธอ แต่ มันเป็นภาระ ในด้านอื่น ๆ เขาสบายกับอลัน และโจเซฟและเขาอาจขึ้นอยู่กับพวกเขาในตอนท้าย ตารางเลือก Jo Minjoon เป็นของ Alan Chloe ที่เห็นที่ และอยากทำตามหลัง Kaya มีขั้นตอนหนึ่งก่อนเธอ เธอนั่งถัดจาก Jo Minjoon ข้ามแขนของเธอ และในขณะที่โคลอี้ก็อย่าลังเลใจ ซาช่านั่งถัดจากแอนเดอร์สัน และแน่นอน Chloe และ Ivanna ไปยังตารางของ Emily แต่ละคนเปิดปากของพวกเขา มันเป็นเสียงที่คนได้นั่งอยู่กับพวกเขาสามารถได้ยินเสียง"คุณรู้ร้านอะไรนี่"ที่คำถามของ Alan, Jo Minjoon และ Kaya ส่ายหัว มีวิธีสำหรับ Jo Minjoon รู้ของร้านอาหารในนี้ห่างที่ดิน และ Kaya อาจจะไม่สนใจเกี่ยวกับดังกล่าวมีห้องอาหารที่หรูหราเช่นนี้ อลันพูด ด้วยเสียงสงบอย่างต่อเนื่องบนทะเลสาบ แม้ ว่าจะไม่มีดาวมิชลิน ที่ไม่ได้ เพราะมันไม่อร่อย แต่เนื่อง จากต่อผู้ประเมินไม่มาที่นี่ ที่ดีของชื่อเสียงที่ได้ ตรวจสอบสภาพแวดล้อม"ภายในร้านมีความรู้สึกสะอาด และขาว ซึ่งแตกต่างจากสถานที่ต้องการให้บรรยากาศ และทำให้สถานที่มืด แสงแดดที่ส่องผ่านหน้าต่างขนาดใหญ่และโคมไฟที่ถูกแขวนบนเพดานส่องอย่างยิ่งของพวกเขาเจ็บปวดตาปรากฏการณ์ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดคือ ทิวทัศน์ที่เห็นเหนือทะเลสาบ เมื่อคุณมองไปที่ทะเลสาบที่ถูกส่อง ด้วยไฟสีฟ้า ทำให้คุณรู้สึกสงบเช่นเดียวกับที่คุณได้มาถึงการเดินทาง เวลาที่ ช่วงเวลา หลายชนิดของปลาหรืออาหารทะเลถูกวางไว้ด้านหน้า พวกเขาคิดว่า มันเป็นปกติ ตั้งแต่ร้านอาหารในทะเลสาบ แต่ปัญหาคือ สิ่งที่ข้างจาน'...สูตร?'Jo Minjoon ที่เห็นกับตาของเขาไม่ได้หน้าต่าง กระดาษที่มีสูตรที่เขียนถูกวางไว้ข้าง ๆ เขา glanced ที่ตารางอื่นเล็กน้อย สถานการณ์เป็นคล้าย เท่านั้น เนื้อหาของจานว่าแตกต่างกัน หน้าโจเซฟพาสต้าหรือริซอตโต้ และหน้าของเอมิลี่ได้อย่างชัดเจนเป็นจานแรก ในขณะที่เขาเห็นนั้น Jo Minjoon รางจะเดาเนื้อหาสำหรับภารกิจนี้ โจเซฟยกเสียงของเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความคิดเกี่ยวกับสถานการณ์ที่เธอรู้สึกว่ามีปัญหากับอาจารย์ Gilly จะเป็นสิ่งเล็ก ๆ น้อย ๆ โจ Minjoon ซึ่งรู้สึกจ้องมองเธอหันใบหน้าของเขาและวางบนใบหน้าที่แปลก.

"มันคืออะไร? อะไรคือสายตาที่น่าสงสารเหล่านั้นหรือไม่ "
" อย่าตีความตาอื่น ๆ เช่นที่คุณต้องการ ไปได้อย่างรวดเร็ว ฉันไม่สามารถไปได้เพราะคุณ. "
" ......... .and ทำไมคุณรีบนี้ "

โจ Minjoon ย้ายเท้าของเขาที่จะไปภายในร้านอาหารในทะเลสาบ ภายในห้องโถงร้านอาหารผู้พิพากษาที่กำลังนั่งอยู่ที่โต๊ะที่แตกต่างกัน ในแต่ละตารางมีอยู่สองเก้าอี้ในด้านตรงข้ามของผู้พิพากษา โจเซฟที่ถูกนั่งอยู่ที่ตรงกลางยกมือขึ้นและบอกว่า.

"อาคุณมา นั่งเพราะมันสะดวกสบายมากขึ้น คุณต้องไปกับคนที่คุณมีความสะดวกสบายมากที่สุดด้วย. "

แม้ในคำพูดเหล่านั้นที่ได้รับการได้ยินจะมีอารมณ์ไม่ดีเดอร์สันไม่ได้ลังเลอยู่ครู่หนึ่งแล้วนั่งอยู่ในด้านหน้าของโจเซฟ โจ Minjoon ลังเลอยู่ครู่หนึ่ง ครั้งแรกที่เขาไม่ต้องการที่จะนั่งในด้านหน้าของเอมิลี่ มันไม่ได้ว่าเขาไม่ชอบเธอ แต่มันเป็นภาระหนัก ในอีกด้านหนึ่งเขาก็สะดวกสบายมากขึ้นกับอลันและโจเซฟและเขาได้ขึ้นอยู่กับพวกเขา.

ในท้ายที่สุดตารางโจ Minjoon เลือกเป็นของอลัน Chloe ที่เห็นว่าและต้องการที่จะทำตามหลังของเขา Kaya มีขั้นตอนหนึ่งก่อนที่เธอ เธอนั่งติดกับโจ Minjoon และข้ามแขนของเธอและในขณะที่โคลอี้ลังเล, Sasha นั่งถัดจากเดอร์สัน และแน่นอนโคลอี้และ Ivanna เดินไปที่โต๊ะของเอมิลี่ ผู้พิพากษาแต่ละคนเปิดปากของพวกเขา มันเป็นเสียงที่เฉพาะผู้ที่กำลังนั่งอยู่กับพวกเขาสามารถได้ยิน.

"คุณรู้ว่าสิ่งที่ห้องอาหารนี้คืออะไร"

ในคำถามของอลันโจ Minjoon และ Kaya ส่ายหัวของพวกเขา มีวิธีการที่โจ Minjoon ที่จะรู้ว่าของร้านอาหารในครั้งนี้อยู่ห่างไกลไม่มีที่ดินเป็นและ Kaya ไม่อาจจะให้ความสนใจเกี่ยวกับร้านอาหารหรูหราเช่นนี้ อลันยังคงพูดด้วยเสียงที่เงียบสงบ.

"ในทะเลสาบ แม้ว่าจะไม่ได้มีดาวมิชลินั่นไม่ใช่เพราะมันไม่อร่อย แต่เป็นเพราะการประเมินผลไม่ได้มาที่นี่ แต่ก็มีดีของชื่อเสียงที่ ตรวจสอบสภาพแวดล้อมของคุณ. "

ภายในร้านอาหารมีความรู้สึกสะอาดและสีขาว ซึ่งแตกต่างจากสถานที่ที่อยากจะให้บรรยากาศและทำให้เข้มสถานที่แสงแดดส่องผ่านหน้าต่างบานใหญ่และโคมไฟที่แขวนอยู่บนเพดานส่องอย่างรุนแรงสายตาของพวกเขาเจ็บ.

ปรากฏการณ์ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดเป็นทิวทัศน์ที่สามารถมองเห็นได้เกินทะเลสาบ . เมื่อคุณมองไปที่ทะเลสาบที่ถูกส่องด้วยแสงสีฟ้ามันทำให้คุณรู้สึกสงบเช่นเดียวกับที่คุณได้มาที่จะเดินทางไป ในขณะที่หลาย ๆ ชนิดของปลาหรืออาหารทะเลถูกวางไว้ในด้านหน้าของพวกเขา พวกเขาคิดว่ามันเป็นปกติตั้งแต่ร้านอาหารอยู่ในทะเลสาบ แต่ปัญหาคือสิ่งที่อยู่ติดกับจาน.

' ......... ที่สูตร?'

อะไรโจ Minjoon เห็นด้วยตาของเขาไม่ได้หน้าต่าง ชิ้นส่วนของกระดาษที่มีสูตรที่เขียนถูกวางอยู่ถัดไป ในขณะที่เขามองออกไปเล็กน้อยที่ตารางอื่น ๆ สถานการณ์ที่คล้ายกัน เท่านั้นว่าเนื้อหาของจานที่แตกต่างกัน ในด้านหน้าของโจเซฟเป็นพาสต้าหรือ risotto และในด้านหน้าของเอมิลี่ได้รับอาหารที่เห็นได้ชัดว่าเป็นอาหารจานได้อย่างรวดเร็วก่อน ช่วงเวลาที่เขาเห็นว่าโจ Minjoon รางสามารถคาดเดาเนื้อหาสำหรับภารกิจนี้ โจเซฟยกเสียงของเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คิดเกี่ยวกับสถานการณ์นั้น เธอรู้สึกว่ามีปัญหากับเทสกิลลี่เป็นเล็กน้อย โจ มินจุน ที่รู้สึกว่าสายตาของเธอก็หันมาแล้วทำหน้าแปลกๆ" มีอะไรเหรอ ? แล้วดวงตาที่น่าสงสารพวกนั้น "" ไม่ต้องตีความอีก ตาเป็นเหมือนที่คุณต้องการ ไปเร็วเข้า ฉันไปไม่ได้เพราะคุณ”" . . . แล้วทำไมคุณรีบ ? "โจ มินจุนขยับเท้าเข้าไปในร้าน ใน ทะเลสาบ ภายในห้องโถงภัตตาคาร ผู้พิพากษา นั่งที่โต๊ะอื่น ในแต่ละโต๊ะ มีเก้าอี้สองตัวบนด้านตรงข้ามของผู้พิพากษา โจเซฟ คนที่นั่งตรงกลาง , โบกมือของเขาและกล่าวว่า" อ๊ะ คุณมา นั่ง เพราะมันสะดวกสบายมากขึ้น คุณต้องไปกับคนที่คุณสะดวกสบายมากที่สุดด้วย "แม้คำพูดที่ได้ยินเป็นคนขี้โมโห แอนเดอร์สันไม่ได้ลังเลสักครู่ และนั่งในด้านหน้าของโจเซฟ โจ มินจุนลังเลสักครู่ ครั้งแรก เขาไม่ต้องการที่จะนั่งในด้านหน้าของเอมิลี่ มันไม่ได้ว่าเขาไม่ชอบเธอ แต่มันก็ยุ่งยาก อีกด้านหนึ่ง เขาคือสะดวกสบายมากขึ้นกับอลัน และ โจเซฟ และเขาสามารถพึ่งพาพวกเขาในที่สุดโต๊ะโจมินจองเลือกอลัน . . . โคลอี้ เห็นแล้วอยากตามกลับของเขา จึงมีขั้นตอนหนึ่งก่อนที่เธอ เธอนั่งข้างโจ มินวู และ ไขว้แขนของเธอ และในขณะที่โคลอี้ที่ลังเล ซาช่า นั่งข้างๆ แอนเดอร์สัน และแน่นอน โคลอี้กับ Ivanna ไปโต๊ะของเอมิลี่ แต่ละท่านเปิดปาก มันเป็นเสียงที่มีเพียงคนที่นั่งอยู่กับพวกเขาได้ยิน" คุณรู้จักร้านอาหารคืออะไร ? "ที่ถามอลัน โจ มินวู และ ดังนั้น สั่นศีรษะของพวกเขา มันไม่มีทางที่ โจ มินวู รู้ว่าเป็นร้านอาหาร ในดินแดนห่างไกล แล้วจึงไม่อาจจะสนใจเรื่องร้านอาหารหรูขนาดนี้ อลันยังคงพูดด้วยความสงบเสียง" บนทะเลสาบ ถึงแม้จะไม่มีดาว ไม่ใช่เพราะว่ามันไม่อร่อย แต่เพราะผู้ที่ไม่ได้มาที่นี่ มันมีที่ดีของชื่อเสียง ตรวจสอบสภาพแวดล้อมของคุณ .ภายในร้านอาหารมีความสะอาดและรู้สึกขาว ซึ่งแตกต่างจากสถานที่ที่อยากให้บรรยากาศและทำให้สถานที่มืด แสงแดดส่องผ่านหน้าต่างขนาดใหญ่ และโคมไฟที่แขวนอยู่บนเพดานส่องแสงแรงกล้าที่ตาเจ็บปรากฏการณ์ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดคือฉากที่อาจจะเห็นเหนือทะเลสาบ เมื่อคุณมองไปที่ทะเลสาบที่ถูกส่องด้วยไฟสีฟ้า มันทำให้คุณรู้สึกสงบ เหมือนคุณได้เดินทาง ในช่วงเวลานั้น หลาย ๆ ชนิดของปลา หรืออาหารทะเลอยู่ในด้านหน้าของพวกเขา พวกเขาคิดว่ามันเป็นเรื่องปกติ ตั้งแต่ร้านอาหาร ในทะเลสาบ แต่ปัญหาคือ สิ่งที่อยู่ข้างจาน' สูตร . . . ? 'สิ่งที่โจ มินวู เห็นกับตาของเขาก็ไม่ต่าง ชิ้นส่วนของกระดาษที่มีสูตรที่เขียนอยู่ข้างๆ ขณะที่เขาเล็กน้อย เหลือบมองที่โต๊ะอื่น สถานการณ์คล้ายๆ กัน เท่านั้น ที่เนื้อหาของอาหารที่แตกต่างกัน ในด้านหน้าของโจเซฟ พาสต้า หรือ ริซอตโต้ และในด้านหน้าของเอมิลี่เป็นอาหารที่ชัดเจนอาหารได้อย่างรวดเร็วก่อน ทันทีที่เขาเห็น โจ มินจองได้ลางๆว่าเนื้อหาสำหรับภารกิจนี้ โจเซฟ ยกเสียงของเขา