For the shoot induction process, th

For the shoot induction process, the analysis of variance
(ANOVA) showed a statistically significant difference
(P≤0.05) between the treatments, with a confidence level of
95%. The combination of evaluated growth regulators had
an effect on the shoot formation. The Fisher’s LSD interval
analysis classified the treatments into three homogeneous
groups. Treatments A1-A4 showed statistically significant
differences compared to the control treatment (A5). The
treatments exhibited significant differences between A4
and A3 and between A1 and A3. The A2 treatment did not
show a statistically significant difference with treatment
A3 (Tab. 2, Fig. 2).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สำหรับกระบวนการยิงเหนี่ยวนำ การวิเคราะห์ความแปรปรวนของ(การวิเคราะห์ความแปรปรวน) แสดงให้เห็นความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ(P≤0.05) ระหว่างรักษา ด้วยระดับความเชื่อมั่นของ95% การรวมกันของหน่วยงานกำกับดูแลค่าการเจริญเติบโตได้ผลการจัดตั้งยิง ช่วง LSD ของฟิชเชอร์วิเคราะห์จำแนกประเภทการรักษาลงในสามเหมือนกลุ่ม รักษา A1-A4 พบอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติความแตกต่างเมื่อเทียบกับการรักษาควบคุม (A5) ที่บริการจัดแสดงความแตกต่างที่สำคัญระหว่าง A4และ A3 และ A1 และ A3 ไม่มีการรักษา A2แสดงความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติกับการรักษาA3 (แท็บ 2, Fig. 2)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สำหรับขั้นตอนการเหนี่ยวนำการถ่ายทำวิเคราะห์ความแปรปรวน
(ANOVA) พบความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ
(P≤0.05) ระหว่างการรักษาที่มีระดับความเชื่อมั่น
95%
การรวมกันของการเจริญเติบโตของการประเมินมีผลต่อการสร้างการถ่ายทำ ช่วง LSD ฟิชเชอร์การวิเคราะห์จำแนกการรักษาเหมือนกันเป็นสามกลุ่ม การรักษา A1-A4 แสดงให้เห็นนัยสำคัญทางสถิติความแตกต่างเมื่อเทียบกับการรักษาควบคุม(A5) การรักษาแสดงความแตกต่างระหว่าง A4 และ A3 และระหว่าง A1 และ A3 การรักษา A2 ไม่ได้แสดงให้เห็นความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญกับการรักษาA3 (แท็บ. 2 รูปที่. 2)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สำหรับการยิงกระบวนการ การวิเคราะห์ความแปรปรวน( ANOVA ) พบว่ามีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ( P ≤ 0.05 ) ระหว่างการรักษา ด้วยระดับความเชื่อมั่นของ95% การรวมกันของการประเมินสารควบคุมการเจริญเติบโตได้การยิงการก่อ ช่วง LSD ของฟิชเชอร์การวิเคราะห์จำแนกออกเป็นสามเอกรักษากลุ่ม การรักษา a1-a4 พบอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติความแตกต่างเมื่อเปรียบเทียบกับกรรมวิธีควบคุม ( A5 ) ที่การรักษามีความแตกต่างที่สำคัญระหว่าง A4และ A3 และระหว่าง A1 และ A3 การรักษา A2 ไม่ได้แสดงความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติกับการรักษาA3 ( แท็บ 2 รูปที่ 2 )