Thailand and Java share a large num

Thailand and Java share a large number of basic musical traits, yet a contrastive study of settings of the same melody in each country's style can highlight what is distinctive about those styles. Such "contrastive analysis" is applied to two pairs of melodies: the Javanese gamelan piece Ladrang Siyem, derived in 1929 from a Western-influenced Thai tune Sanrasoen Phra Barami; and the Thai piece Yawa Kao, an adaptation of the gamelan piece Ladrang Bima Kurda. Variation will be noted in parameters such as tuning, macrostructure, phrase structure, polyphonic treatment, melodic disjunction, and overall degree of absorption. Whereas the borrowed Thai piece was almost totally converted into typical gamelan performance style, the Thais continue to treat the Javanese piece as a foreign borrowing.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ไทยและชวาแบ่งลักษณะดนตรีพื้นฐานเป็นจำนวนมาก แต่การศึกษาร้านค่าของทำนองเดียวกันในสไตล์ของแต่ละประเทศสามารถเน้นอะไรเป็นพิเศษเกี่ยวกับลักษณะเหล่านั้น ใช้วิเคราะห์เช่น"ร้าน" คู่ที่สองของทำนอง: กาเมลันชวาชิ้น Ladrang Siyem มาในปีพ.ศ. 2472 จากอิทธิพลตะวันตกไทยปรับ Sanrasoen พระบารมี และไทยชิ้น Yawa เก่า การปรับตัวของชิ้นส่วนกาเมลัน Ladrang Bima Kurda เปลี่ยนแปลงจะถูกบันทึกไว้ในพารามิเตอร์การปรับแต่ง macrostructure โครงสร้างวลี รักษาโฟ ไพเราะ disjunction แบบกระ และระดับโดยรวมของการดูดซึม ในขณะที่ชิ้นส่วนไทยยืมเป็นแปลงเกือบทั้งหมดเป็นลักษณะประสิทธิภาพกาเมลันทั่วไป คนไทยยังคงรักษาชวาชิ้นกู้ยืมต่างประเทศ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ประเทศไทยและ Java แบ่งปันเป็นจำนวนมากลักษณะดนตรีขั้นพื้นฐานยังมีการศึกษาเปรียบของการตั้งค่าของทำนองเดียวกันในรูปแบบของแต่ละประเทศสามารถเน้นสิ่งที่เป็นที่โดดเด่นเกี่ยวกับรูปแบบเหล่านั้น ดังกล่าว "การวิเคราะห์เปรียบ" ถูกนำไปใช้กับสองคู่ของท่วงทำนอง: ชิ้นระนาดชวา Ladrang Siyem มาในปี 1929 จากเพลงไทยตะวันตกอิทธิพล Sanrasoen พระบารมี; และชิ้นส่วนไทย Yawa Kao, การปรับตัวของชิ้นระนาด Ladrang Bima Kurda การเปลี่ยนแปลงจะถูกบันทึกไว้ในพารามิเตอร์เช่นการปรับแต่งมหภาคโครงสร้างวลีรักษาข้อมูล, ร้าวฉานไพเราะและระดับโดยรวมของการดูดซึม ในขณะที่ชิ้นส่วนไทยที่ยืมมาถูกดัดแปลงเกือบทั้งหมดเข้าระนาดสไตล์การทำงานโดยทั่วไปคนไทยยังคงรักษาชิ้นชวาเป็นกู้ยืมเงินต่างประเทศ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ประเทศไทยและ Java ใช้จำนวนมากของลักษณะดนตรีเบื้องต้น แต่การศึกษาเปรียบต่างการตั้งค่าในทำนองเดียวกันในรูปแบบของแต่ละประเทศสามารถเน้นสิ่งที่โดดเด่นเกี่ยวกับลักษณะเหล่านั้น เช่น " การวิเคราะห์เปรียบต่าง " ใช้สองคู่ของดี้ : ชวาลูกระนาดลาดรัง siyem ซึ่งได้รับอิทธิพลตะวันตก ในปี 1929 จากไทยทำนอง sanrasoen พระวชิรบารมี และ ไทย เพลงยะวาเก่า การปรับตัวของลูกระนาดลาดรัง Bima kurda . การเปลี่ยนแปลงจะถูกระบุในพารามิเตอร์เช่นการปรับแต่งโครงสร้างมหภาค วลี โครงสร้าง มีการรักษา ไพเราะการตัดขาดและระดับโดยรวมของการดูดซึม ส่วนยืม ไทย ชิ้น เกือบทั้งหมดถูกแปลงเป็นระนาดทั่วไป ลักษณะการปฏิบัติงาน คนไทยยังคงรักษาชิ้นนี้เป็นเงินต่างประเทศ