The loss of a loved one is a very s

The loss of a loved one is a very sensitive topic for most people. No one wants to talk about losing a loved one or talk to the person who is grieving. In most cases, the person who is grieving wants to hear sympathy and encouragement. However, it is uncomfortable for others to approach the grief-stricken individual for lack of the right words to say.

When I lost my son in 1989, the person closest to me who was my husband and the father of our son, refused to share his feelings with me. I could not get him to open up to me. He did not want to talk about the incident or the future. I respected his wishes and sought other people to talk to. I wanted someone to listen to my pain.

My husband's family was not helpful both because they seemed uneasy about everything and whenever I tried to bring up the subject, they would change the subject abruptly. I felt distance between them and my pain. I knew they cared about me, but e topic of death and dying was off limits and not up for discussion.

Why is there such a taboo about having a conversation about the feelings one goes through at the time of grief? Is it out of respect for the grieving or is it just our own personal discomfort? Here are some things to consider when dealing with someone who is grieving:

Offer your sympathy to someone who has lost a loved one, but also let him or her know that you are available when they need to talk.
Be sure to call them on the phone at least once per month to see how they are doing
Offer to take him or her out to dinner or a walk in the park
Send a letter or card in the mail letting him or her know you are thinking of them
By doing these things, you will help the person to understand that you are truly reaching out to them.

Most people try to avoid being in the company of the grief stricken individual, not realizing that it is at times of grieving that someone really needs you more than ever. I was not able to find many people to reach out to me. No one wanted to talk about it.

I guess this is why some people seek professional help in their grief since professionals are trained to handle people who have lost a loved one. However, if the person cannot afford the help of a counselor, what can they do? The counselor can only be objective, but a friend can help to bring a sense of security and belonging to someone who has had that taken away from them suddenly.

Don't take anything or anyone for granted. Don't think that the grieving person wants to be alone all the time. Loneliness can become their worst enemy. You never know when you might need someone to help you through your grief, so try to understand the process by lending a listening ear to someone who is coping with grief. It helps them to release the pain and take a step toward their healing. It also will give you a better handle on their pain.

Cheryline Lawson is the mother who has been on an emotional journey of losing her only child and has written a book titled, Coping with Grief, and is giving proceeds of the book back to a support group that is helping grieving families. Find out more about how you can help by visiting her website at http://www.coping-with-grief.com.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การสูญเสียของรักเป็นหัวข้อสำคัญมากสำหรับคนส่วนใหญ่ ไม่มีใครอยากพูดคุยเกี่ยวกับการสูญเสียคนรัก หรือพูดคุยกับบุคคลที่เป็น grieving การ ในกรณีส่วนใหญ่ คนที่เป็น grieving อยากฟังเห็นใจและให้กำลังใจ อย่างไรก็ตาม ก็อึดอัดคนสามารถพูดละความเศร้าโศกจงขาดคำขวาเข้า

เมื่อหายลูกในปี 1989 ผู้ใกล้ชิดกับฉันถูกสามีและเป็นพ่อของลูก ปฏิเสธที่จะแบ่งปันความรู้สึกของเขากับฉัน ไม่ได้เขาเปิดให้ฉัน เขาไม่ต้องการพูดคุยเกี่ยวกับเหตุการณ์หรืออนาคต ยอมรับความปรารถนาของเขา และค้นหาคนอื่นคุย ฉันอยากให้คนฟังเจ็บปวดของฉัน

ครอบครัวของสามีไม่ดีเนื่อง จากพวกเขาดูเหมือนไม่สบายใจเกี่ยวกับทุกสิ่งทุกอย่าง และเมื่อใดก็ ตามที่พยายามที่จะนำมาขึ้นเรื่อง พวกเขาจะเปลี่ยนเรื่องกะทันหัน ผมรู้สึกว่าระยะห่างระหว่างพวกเขาและความเจ็บปวดของฉัน ผมรู้ว่าพวกเขาดูแลเกี่ยวกับฉัน แต่หัวข้ออีของความตายและการตายถูก ปิดวงเงิน และ สำหรับสนทนาไม่

ทำไมมีเช่นห้ามที่เกี่ยวกับการมีการสนทนาเกี่ยวกับความรู้สึกหนึ่งไปผ่านเวลาของความเศร้าโศกหรือไม่ มันเป็น out of respect for grieving หรือเป็นเพียงสบายส่วนตัวของเราเอง นี่คือสิ่งที่ต้องพิจารณาเมื่อจัดการกับคนที่เป็น grieving:

นำเสนอของคุณเห็นใจคนที่มีการสูญเสียคนรัก แต่ยัง ช่วยให้เขาหรือเธอรู้ว่า คุณมีเมื่อพวกเขาต้องการพูดคุย
ได้เรียกทางโทรศัพท์อย่างน้อยหนึ่งครั้งต่อเดือนเพื่อดูว่าพวกเขาทำ
มีนำเขาหรือเธอออกไปเย็นหรือเดินเล่นในสวน
ส่งจดหมาย หรือการ์ดในจดหมายให้เขาหรือเธอรู้ว่า คุณกำลังคิดนั้น
โดยสิ่งเหล่านี้, คุณจะช่วยให้บุคคลเข้าใจว่า คุณได้อย่างแท้จริงถึงไป

คนส่วนใหญ่พยายามหลีกเลี่ยงการอยู่ในบริษัทของความเศร้าโศกจงละ ไม่ตระหนักถึงว่า มันเป็นเวลาของ grieving ใครคนนั้นจริง ๆ ต้องการให้คุณมากขึ้นกว่าเดิม ผมไม่สามารถค้นหาเข้าถึงผมหลายต่อหลายคน ไม่มีใครอยากพูดคุยเกี่ยวกับมัน

ผมคิดว่า นี่คือเหตุผลที่บางคนขอความช่วยเหลือมืออาชีพในความเศร้าโศกของพวกเขาเนื่องจากมีการฝึกอบรมผู้เชี่ยวชาญด้านการจัดการคนได้สูญเสียคนรัก อย่างไรก็ตาม ถ้าบุคคลไม่สามารถใช้ที่ปรึกษา พวกเขาทำอะไร ที่ปรึกษาสามารถวัตถุประสงค์ แต่เพื่อนจะช่วยให้ความรู้สึกปลอดภัยและเป็นสมาชิกคนที่มีที่มาจากเขาก็

อย่าใช้อะไรหรือใครได้รับการ ไม่คิดว่า คน grieving อยากอยู่คนเดียวตลอดเวลา ความเหงาสามารถกลายเป็น ศัตรูที่เลวร้ายที่สุดของพวกเขา คุณไม่เคยรู้เมื่อคุณอาจต้องการคนเพื่อช่วยให้คุณผ่านความเศร้าโศกของคุณ ดังนั้น พยายามเข้าใจกระบวนการ โดยให้ยืมหูฟังกับคนที่เผชิญกับความเศร้าโศก มันช่วยให้พวกเขาปล่อยความเจ็บปวด และใช้ขั้นตอนการรักษา มันยังจะให้คุณจับดีบนความเจ็บปวดของพวกเขา

ลอว์สัน Cheryline เป็นแม่คนแล้วในการเดินทางมีอารมณ์ของการสูญเสียลูกคนเดียว และได้เขียนหนังสือ ชื่อ การเผชิญกับความเศร้าโศก และมีความรับผิดชอบดำเนินการหนังสือกลุ่มสนับสนุนที่จะช่วยครอบครัว grieving การ หาข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับวิธีการที่คุณสามารถช่วยโดยการเยี่ยมชมเว็บไซต์ของเธอที่ http://www.coping-with-grief.com.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การสูญเสียคนที่เรารักเป็นเรื่องที่สำคัญมากสำหรับคนส่วนใหญ่ ไม่มีใครอยากที่จะพูดคุยเกี่ยวกับการสูญเสียคนที่คุณรักหรือพูดคุยกับคนที่เสียใจ ในกรณีส่วนใหญ่คนที่เสียใจต้องการที่จะได้ยินความเห็นอกเห็นใจและให้กำลังใจ อย่างไรก็ตามมันจะอึดอัดสำหรับคนอื่น ๆ ที่จะเข้าใกล้บุคคลเศร้าโศกเสียใจสำหรับการขาดคำพูดที่เหมาะสมที่จะบอกว่าเมื่อผมสูญเสียลูกชายของฉันในปี 1989 คนที่ใกล้ชิดกับฉันที่เป็นสามีและเป็นพ่อของลูกของเราฉันปฏิเสธที่จะแบ่งปัน ความรู้สึกของเขากับฉัน ฉันไม่สามารถรับเขาที่จะเปิดขึ้นมาให้ฉัน เขาไม่อยากที่จะพูดคุยเกี่ยวกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นหรือในอนาคต ผมเคารพความปรารถนาของเขาและขอให้คนอื่น ๆ จะพูดคุยกับ ฉันต้องการใครสักคนที่จะฟังความเจ็บปวดของฉันครอบครัวของสามีของฉันไม่เป็นประโยชน์ทั้งสองเพราะพวกเขาดูเหมือนไม่สบายใจเกี่ยวกับทุกอย่างและเมื่อใดก็ตามที่ฉันพยายามที่จะนำมาขึ้นเรื่องที่พวกเขาจะเปลี่ยนเรื่องทันที ผมรู้สึกว่าระยะห่างระหว่างพวกเขาและความเจ็บปวดของฉัน ผมรู้ว่าพวกเขาดูแลเกี่ยวกับฉัน แต่อีหัวข้อของความตายและการตายเป็นข้อ จำกัด และไม่ได้ขึ้นสำหรับการอภิปรายทำไมจึงมีข้อห้ามดังกล่าวเกี่ยวกับการมีการสนทนาเกี่ยวกับความรู้สึกอย่างใดอย่างหนึ่งจะต้องผ่านช่วงเวลาของความเศร้าโศกหรือไม่ มันเป็นสิ่งที่ออกมาจากการเคารพเสียใจหรือจะเป็นเพียงความรู้สึกไม่สบายส่วนบุคคลของเราเอง? ที่นี่บางสิ่งบางอย่างที่จะต้องพิจารณาเมื่อจัดการกับคนที่เสียใจคือมีความเห็นอกเห็นใจของคุณกับคนที่ได้สูญเสียคนที่คุณรัก แต่ยังปล่อยให้เขาหรือเธอรู้ว่าคุณมีเมื่อพวกเขาต้องการที่จะพูดคุยให้แน่ใจว่าจะเรียกพวกเขาเมื่อวันที่ โทรศัพท์อย่างน้อยหนึ่งครั้งต่อเดือนเพื่อดูว่าพวกเขากำลังทำข้อเสนอที่จะพาเขาหรือเธอออกไปรับประทานอาหารค่ำหรือไปเดินเล่นในสวนสาธารณะที่ส่งจดหมายหรือการ์ดในจดหมายให้เขาหรือเธอรู้ว่าคุณกำลังคิดของพวกเขาโดยการทำสิ่งเหล่านี้ คุณจะช่วยให้บุคคลที่จะเข้าใจว่าคุณกำลังอย่างแท้จริงถึงออกไปพวกเขาส่วนใหญ่คนพยายามที่จะหลีกเลี่ยงการถูกใน บริษัท ของแต่ละความเศร้าโศกเสียใจไม่ทราบว่ามันเป็นช่วงเวลาของความเศร้าเสียใจที่มีคนจริงๆความต้องการของคุณมากขึ้นกว่าเดิม ผมไม่สามารถที่จะหาหลาย ๆ คนที่จะไปถึงออกมาให้ฉัน ไม่มีใครต้องการที่จะพูดคุยเกี่ยวกับเรื่องนี้ผมคิดว่านี่คือเหตุผลที่บางคนขอความช่วยเหลือจากมืออาชีพในความเศร้าโศกของพวกเขาตั้งแต่มืออาชีพที่ได้รับการฝึกฝนที่จะจัดการกับคนที่ได้สูญเสียคนที่คุณรัก แต่ถ้าคนที่ไม่สามารถจ่ายความช่วยเหลือของผู้ให้คำปรึกษาในสิ่งที่พวกเขาสามารถทำอะไรได้บ้าง ผู้ให้คำปรึกษาสามารถเป็นวัตถุประสงค์ แต่เพื่อนสามารถช่วยที่จะนำความรู้สึกของการรักษาความปลอดภัยและเป็นคนที่มีผู้ที่ถูกพรากไปจากพวกเขาก็ไม่ได้ใช้อะไรหรือใครก็ตามที่ได้รับสำหรับ อย่าคิดว่าคนที่เสียใจต้องการที่จะอยู่คนเดียวตลอดเวลา ความเหงาสามารถกลายเป็นศัตรูที่เลวร้ายที่สุดของพวกเขา คุณไม่เคยรู้เมื่อคุณอาจต้องการคนที่จะช่วยให้คุณผ่านความเศร้าโศกของคุณจึงพยายามที่จะทำความเข้าใจกระบวนการโดยให้ยืมหูฟังกับคนที่จะรับมือกับความเศร้าโศก มันช่วยให้พวกเขาที่จะปล่อยความเจ็บปวดและจะใช้ขั้นตอนต่อการรักษาของพวกเขา นอกจากนี้ยังจะช่วยให้คุณจัดการที่ดีขึ้นในความเจ็บปวดของพวกเขาCheryline ลอว์สันเป็นแม่ที่ได้รับในการเดินทางทางอารมณ์ของการสูญเสียลูกชายคนเดียวของเธอและได้เขียนหนังสือเล่มหนึ่งชื่อที่รับมือกับความเศร้าโศกและมีการให้เงินของหนังสือเล่มนี้กลับไป กลุ่มสนับสนุนที่จะช่วยให้ครอบครัวเสียใจ ค้นหาข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับวิธีการที่คุณสามารถช่วยได้โดยการเยี่ยมชมเว็บไซต์ของเธอที่ http://www.coping กับ grief.com

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การสูญหายของดวงตาเป็นหัวข้อสำคัญมากสำหรับคนส่วนใหญ่ ไม่มีใครอยากพูดถึงเรื่องสูญเสียคนรัก หรือพูดคุยกับคนที่กำลังเศร้า ในกรณีส่วนใหญ่คนที่เศร้าโศกต้องการความเห็นใจและให้กำลังใจ แต่มันอึดอัดให้คนอื่นเข้าหาเศร้าโศกบุคคลไร้คำที่จะพูด

เมื่อฉันสูญเสียลูกของฉันในปีสนิทกับผมที่เป็นสามีและพ่อ ของลูกเรา ปฏิเสธที่จะแบ่งปันความรู้สึกของเขากับผม ผมจะไม่ทำให้เขาเปิดใจคุยกับฉัน เขาไม่อยากจะพูดถึงเหตุการณ์ หรืออนาคต ผมเคารพในความต้องการของเขาและหาคนคุยด้วย ฉันต้องการใครสักคนที่จะรับฟังความเจ็บปวดของฉัน

ครอบครัวของสามีได้ประโยชน์ทั้งคู่เพราะพวกเขาดูเหมือนจะไม่สบายใจเกี่ยวกับทุกอย่างและเมื่อใดก็ตามที่ฉันพยายามที่จะนำเรื่องที่พวกเขาจะเปลี่ยนเรื่องทันที ผมรู้สึกว่าระยะห่างระหว่างพวกเขาและความเจ็บปวดของฉัน ฉันรู้ว่าพวกเขาสนใจผม แต่ E หัวข้อเกี่ยวกับความตายเป็นขอบเขตและไม่ขึ้นสำหรับการอภิปราย .

ทำไมมีข้อห้ามเรื่องการสนทนาเกี่ยวกับความรู้สึกหนึ่งผ่านไปในช่วงเวลาของความเศร้าโศก ? มันออกมาจากการเคารพผู้เศร้าโศก หรือเป็นแค่ของเราเองส่วนบุคคล ไม่สบายหรือเปล่า ที่นี่บางสิ่งบางอย่างที่จะต้องพิจารณาเมื่อจัดการกับคนที่กำลังเสียใจ :

ให้ความเห็นใจกับคนที่ได้สูญเสียคนที่เป็นที่รักไปแต่ยังให้เขาหรือเธอรู้ว่า คุณจะพร้อมใช้งานเมื่อพวกเขาต้องคุยกัน
ให้แน่ใจว่าเรียกพวกเขาในโทรศัพท์อย่างน้อยเดือนละ 1 ครั้ง เพื่อดูว่าพวกเขากำลังทำอะไร
เสนอพาเขาหรือเธอออกไปรับประทานอาหาร หรือเดินเล่นในสวนสาธารณะ
ส่งจดหมายหรือการ์ดในจดหมายให้เขา หรือเธอว่าคุณคิดของพวกเขา
ทำสิ่งเหล่านี้คุณจะช่วยให้คนที่จะเข้าใจอย่างแท้จริงคุณจะเข้าถึงพวกเขา .

คนส่วนใหญ่พยายามที่จะหลีกเลี่ยงการอยู่ในบริษัทของเศร้าโศก บุคคลไม่ตระหนักว่ามันคือเวลาที่กำลังเสียใจที่ใครบางคนต้องการคุณมากกว่าที่เคย ฉันไม่สามารถที่จะหาหลาย ๆคนถึงออกมาให้ฉัน ไม่มีใครอยากพูดถึงมัน

ฉันคิดว่านี่คือเหตุผลที่บางคนแสวงหามืออาชีพช่วยในความเศร้าโศกของพวกเขาตั้งแต่ผู้เชี่ยวชาญผ่านการฝึกอบรมเพื่อจัดการกับผู้ที่ได้สูญเสียคนที่รัก แต่ถ้าคนที่ไม่สามารถช่วยเหลือของที่ปรึกษาที่พวกเขาสามารถทำ ที่ปรึกษาสามารถวัตถุประสงค์ แต่เพื่อนจะช่วยนำความรู้สึกของการรักษาความปลอดภัยและเป็นของคนที่ได้พรากไปจากพวกเขาทันที

อย่าเอาใครหรืออะไรให้ ไม่คิดว่าเรื่องที่คนต้องการที่จะอยู่คนเดียว ความเหงาจะกลายเป็นศัตรูที่เลวร้ายที่สุดของพวกเขา คุณไม่ทราบเมื่อคุณอาจต้องการใครบางคนที่จะช่วยให้คุณผ่านความเศร้าโศกของคุณ ดังนั้น พยายามเข้าใจกระบวนการ โดยยืมหูฟังกับคนที่รับมือกับความเศร้าโศก มันช่วยให้พวกเขาที่จะปล่อยความเจ็บปวดและก้าวสู่การประสานของพวกเขามันก็จะช่วยให้คุณจัดการกับความเจ็บปวดของพวกเขาดีกว่า

cheryline ลอว์สันเป็นแม่ที่ได้อารมณ์การเดินทางของการสูญเสียลูกของเธอ และได้เขียนหนังสือชื่อ การรับมือกับความเศร้าโศก และให้รายได้ของหนังสือกลับกลุ่มสนับสนุนที่จะช่วยเรื่องครอบครัว ค้นหาข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับวิธีที่คุณสามารถช่วยได้โดยการเยี่ยมชมเว็บไซต์ที่ http : / /

www.coping-with-grief . com