Dorothea was in the reaction of a r

Dorothea was in the reaction of a rebellious anger stronger than any she had felt since her marriage. Instead of tears there came words “what have I done-what
am i-that he should treat me so? He never knows what is in my mind-he never cares. What is the use of anything I do? He wishes he had never married me.” She began to hear herself, and was checked into stillness.
Like one who has lost his way and is weary, she sat and saw as in one glance all the paths of her young hope which she should never find again. And just as clearly in the miserable light she saw her own and her
Husband’s solitude-how they walked apart so that she was obliged to survey him. If he had drawn her towards him, she would never have surveyed-never have said, “is he worth living for” but would have felt
Him simply a part of her own life. Now she said bitterly, “it is his fault, not mine.” In the jar of her whole being, pity was overthrown. Was it her fault that she had believed in him-had believed In his worthiness?-and what, exactly, was he?... in such a crisis as
This, some women begin to hate.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โดโรเธียแห่งในปฏิกิริยาการ rebellious โกรธแข็งแกร่งกว่าที่เธอมีความรู้สึกตั้งแต่เธอแต่งงานได้ แทนน้ำตา มีมาคำ "มีอะไรฉันทำอะไร ฉัน-ว่า เขาควรปฏิบัติต่อฉันดังนั้น เขาไม่เคยรู้อะไรอยู่ในใจของฉันเขาไม่ใส่ใจ ใช้ของอะไรที่ฉันทำคืออะไร เขาปรารถนาที่เขาไม่เคยได้แต่งงานฉัน" เธอเริ่มจะได้ยินตัวเอง และมีการตรวจสอบในความนิ่งอย่างหนึ่งที่มีการสูญเสียของเขา และเป็นอ่อนเปลี้ย เธอนั่ง และเห็นเส้นทางทั้งหมดของเธอหวังว่าหนุ่มที่เธอจะไม่เคยพบอีกในหนึ่งอย่างรวดเร็ว และเพิ่งเป็นอย่างชัดเจนในแสงเอง เธอเห็นเธอเอง และเธอความสันโดษของสามี-วิธีเดินกันเพื่อให้เธอมีหน้าที่สำรวจเขา ถ้าเขาได้ดึงเธอไปยังเขา เธอไม่เคยต้องสำรวจไม่เคยมีการกล่าวว่า "เที่ยวเขาอาศัย" แต่จะมีความรู้สึกเขาก็เป็นส่วนหนึ่งของชีวิตของตนเอง ตอนนี้เธอบอกว่า พิรี้พิไร "เป็นความบกพร่องของเขา เหมืองแร่ไม่" ในขวดของเธอทั้งหมด มี overthrown สงสาร เป็นข้อบกพร่องของเธอที่เธอได้เชื่อในพระองค์-มีความเชื่อในความคุ้มค่าของเขา? - และ แน่นอน มีเขา?...ในวิกฤตดังกล่าวเป็นนี้ ผู้หญิงบางคนเริ่มเกลียด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โดโรธีอยู่ในปฏิกิริยาของความโกรธกบฏแข็งแกร่งกว่าที่เธอมีความรู้สึกตั้งแต่การแต่งงานของเธอ แทนที่จะมีน้ำตามาคำว่า
"สิ่งที่ฉันได้ทำสิ่งที่ผมผมว่าเขาควรจะปฏิบัติกับฉันเหรอ? เขาไม่เคยรู้ว่าสิ่งที่อยู่ในใจของฉันเขาไม่เคยใส่ใจ ใช้สิ่งที่ฉันจะทำคืออะไร? เขาปรารถนาที่เขาไม่เคยแต่งงานกับฉัน. "เธอเริ่มที่จะได้ยินเสียงตัวเองและได้รับการตรวจสอบในความเงียบสงบ.
เช่นเดียวกับคนที่มีการสูญเสียทางของเขาและเบื่อที่เธอนั่งและเห็นว่าในหนึ่งอย่างรวดเร็วทุกเส้นทางแห่งความหวังหนุ่มของเธอซึ่งเธอควร ไม่พบอีกครั้ง
และเช่นเดียวกับอย่างชัดเจนในที่มีแสงมีความสุขที่เธอเห็นเธอเองเธอและสามีสันโดษวิธีการที่พวกเขาเดินออกจากกันเพื่อที่เธอถูกบังคับให้เขาสำรวจ ถ้าเขาได้วาดเธอที่มีต่อเขาเธอจะไม่เคยมีการสำรวจไม่เคยได้กล่าวว่า "เขาเป็นชีวิตที่คุ้มค่าสำหรับ"
แต่จะมีความรู้สึกพระองค์เพียงแค่ส่วนหนึ่งของชีวิตของเธอเอง ตอนนี้เธอกล่าวว่าขมขื่น "มันเป็นความผิดของเขาไม่ระเบิด." ในขวดของการเป็นทั้งเธอสงสารก็เจ๊ง มันเป็นความผิดของเธอว่าเธอเชื่อมั่นในตัวเขามีความเชื่อในความคุ้มค่าของเขา? และอื่นสิ่งที่ว่าเขาเป็น ...
ในภาวะวิกฤตเช่นนี้ผู้หญิงบางคนเริ่มที่จะเกลียด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โดโรเธียในปฏิกิริยาของความโกรธที่กระด้างกว่าที่เธอเคยรู้สึก เพราะการแต่งงานของเธอ น้ำตาไหลมาแทนคำ " ฉันทำอะไรอะไร
เป็น i-that เขาควรทำกับผมงั้นเหรอ ? เขาเคยรู้สิ่งที่อยู่ในจิตใจของฉัน เขาไม่เคยสน อะไรคือประโยชน์ของสิ่งที่ฉันทำ เขาปรารถนาที่เขาไม่เคยแต่งงานกับฉัน " เธอเริ่มได้ยินเสียงตัวเอง และถูกตรวจสอบใน
นิ่งเหมือนคนที่กำลังหลงทาง และเหน็ดเหนื่อย เธอนั่งอยู่ และเห็นในแวบเดียว ทุกเส้นทางของความหวังหนุ่มของเธอซึ่งเธอไม่ควรจะค้นหาอีกครั้ง และเช่นเดียวกับที่ชัดเจนในแสงอนาถเธอเห็นของเธอเองและความสันโดษของสามี
ว่าพวกเขาเดินกัน เธอจึงต้องสำรวจเขา ถ้าเขาได้วาดของเธอที่มีต่อเขา หล่อนไม่เคยมีการสำรวจไม่เคยพูด" เขาเป็นชีวิตที่คุ้มค่า " แต่จะรู้สึก
เขาก็เป็นส่วนหนึ่งของชีวิตเธอเอง ตอนนี้เธอพูดอย่างขมขื่น มันเป็นความผิดของเขา ไม่ใช่ฉัน " ในขวดทั้งเรื่องเธอ สงสารคือความพินาศ มันเป็นความผิดของเธอ ที่เธอต้องเชื่อในพระองค์ ศรัทธาในคุณค่าของเขา - และอะไรเขา ? . . . . . . . ในวิกฤตการณ์ดังกล่าวเป็น
นี้ ผู้หญิงบางคนเริ่มที่จะเกลียด