Yun Che’s ability to know people we

Yun Che’s ability to know people well was very strong. Frankly, he couldn’t find a bit of cruelness or savageness from the demon. In this period of time, what he felt the most from the demon was sadness, resentment and longing. But these feelings could not be reasons that would cause him to not kill this demon. Because this demon had brought him here, only by killing him could Yun Che leave this place. He coldly smiled and said: “If you have really never killed an innocent person, if you don’t want your sins to increase, then kill yourself, let an innocent person like me leave this place! Or else, don’t spout any grand and lofty bullshit.”

“Hahahaha…” The demon laughed out loud, and said: “Junior, you don’t have any qualifications to speak to me like that, because my life is worth way more than your life!” He opened his eyes widely, his pupils shooting out a frightening anger and hatred. His voice had also became hoarse: “I was never afraid of death. Being alone in the darkness for a hundred years, this type of loneliness and despair is a thousand times more painful than a quick death! But I’m not willing to die pointlessly like this, as I still haven’t personally annihilated the mongrels from that Mighty Heavenly Sword Region! They won’t let me die, then I’ll just live well until the day I can leave this place and destroy their whole sect! I won’t kill you, but you shouldn’t even hope to kill me!”

Yun Che clenched both his hands tightly, and panted a coarse breath as his gaze sharpened, but did not speak for a good while.

The air in this place was extremely turbid, the rate of exhaustion of the body was much faster than outside. Half a month without drinking, in addition to his heavy injuries, Yun Che’s body revealed a weakness; his stomach was making noises due to the obvious feeling of hunger.

“If you still had the Phoenix Flames, then there’s a chance of burning him. But the current you has no chance of hurting him. No matter how you attack, there’s no chance of success, and it would instead exhaust your stamina quicker. You’d best take a calm posture, and wait for the Phoenix blood to awaken. That way, you might still have a small chance of hope!”

“But the precondition is that you have to live until then!”

After thinking back to leaving all the food within the Sky Poison Pearl with Su Ling’er, he came to a realization that even though he managed to survive, he was still in the abyss of despair, and was falling even deeper into the abyss.

With profound strength at the Sky Profound Realm, it was not a problem to not eat and drink for a year. At the Emperor Profound Realm, there was basically no need for food and drink. At that level, delicacy was only for the enjoyment of the taste, and not for sustenance.

But for Yun Che, the distance to that level was at an impossible distance! An unreachable distance to the stage of not drinking and eating.

Time passed day by day. The feeling of hunger grew stronger, his body became weaker and weaker, until the feeling of hunger was akin to a nightmare. At this time, he was searching in a craze in the Sky Poison Pearl, yet he could not find anything edible. He even ate those dried miracle medicinal herbs, but to refine them used even more profound strength and body strength…

A month later, Yun Che completely could not feel the existence of hunger. It seems as if he couldn’t even feel the existence of his body. His head felt dazed sometimes, felt absent-minded sometimes, his body was as light as a goose feather, and even moving was particularly difficult. Without the Dragon God’s blood preserving his life, without his life threatening injury healing, without eating and drinking for more than a month, and being stuck in an incomparably turbid and vile environment, he would have starved to death long ago.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Yun Che’s ability to know people well was very strong. Frankly, he couldn’t find a bit of cruelness or savageness from the demon. In this period of time, what he felt the most from the demon was sadness, resentment and longing. But these feelings could not be reasons that would cause him to not kill this demon. Because this demon had brought him here, only by killing him could Yun Che leave this place. He coldly smiled and said: “If you have really never killed an innocent person, if you don’t want your sins to increase, then kill yourself, let an innocent person like me leave this place! Or else, don’t spout any grand and lofty bullshit.”“Hahahaha…” The demon laughed out loud, and said: “Junior, you don’t have any qualifications to speak to me like that, because my life is worth way more than your life!” He opened his eyes widely, his pupils shooting out a frightening anger and hatred. His voice had also became hoarse: “I was never afraid of death. Being alone in the darkness for a hundred years, this type of loneliness and despair is a thousand times more painful than a quick death! But I’m not willing to die pointlessly like this, as I still haven’t personally annihilated the mongrels from that Mighty Heavenly Sword Region! They won’t let me die, then I’ll just live well until the day I can leave this place and destroy their whole sect! I won’t kill you, but you shouldn’t even hope to kill me!”Che ยืนกัดมือทั้งสองของเขาแน่น และ panted ลมหยาบ ตามสายตาของเขารุนแรงขึ้น แต่ไม่ได้พูดขณะดีอากาศในสถานที่นี้ถูกมาก turbid อัตราเกษียณของร่างกายได้เร็วกว่าภายนอก เดือนครึ่งโดยไม่ดื่ม นอกจากบาดเจ็บหนักของเขา ร่างกายยุ Che เปิดเผยจุดอ่อน กระเพาะอาหารของเขาถูกทำให้เสียงจากความรู้สึกที่ชัดเจนของความหิว"ถ้าคุณยังมีเปลวไฟฟินิกซ์ แล้วได้มีโอกาสเขียนเขา แต่ปัจจุบันคุณมีโอกาสของการทำร้ายเขา ไม่ว่าคุณโจมตี มีโอกาสของความสำเร็จ และมันจะแทนท่อไอเสียความแข็งแกร่งของคุณได้อย่างรวดเร็ว คุณจะดีที่สุดทำท่าสงบ และรอสำหรับเลือดฟีนิกซ์ตื่น วิธี คุณอาจยังคงมีขนาดเล็กโอกาสหวัง""แต่ในเงื่อนไข ที่มีอยู่จนแล้ว"หลังจากคิดไปออกจากอาหารทั้งหมดภายในไข่มุกการวางยาพิษฟ้ากับ Su Ling'er เขามารับรู้ว่า ถึงแม้ว่าเขามีจัดการเพื่อความอยู่รอด เขายังอยู่ในก้นบึ้งของความสิ้นหวัง และก็ตกลงแม้แต่ลึกลงไปมีความลึกซึ้งที่ขอบเขตฟ้าลึกซึ้ง ไม่มีปัญหาไม่กิน และดื่มในปี ที่แดน Profound จักรพรรดิ มีทั่วไปไม่จำเป็นสำหรับอาหารและเครื่องดื่ม ที่ระดับ อาหารได้เฉพาะวันรสชาติ และไม่บวงสรวงแต่สำหรับยุ Che ระยะทางที่ระดับที่ระยะทางที่เป็นไปไม่ได้ ระยะทางถึงระยะไม่ดื่ม และรับประทานอาหารเวลาผ่านไปวัน รู้สึกหิวเติบโตแข็งแกร่ง ร่างกายของเขาก็แข็งแกร่ง และแข็ง แกร่ง จนกระทั่งรู้สึกหิวเป็นเหมือนกับฝันร้าย ตอนนี้ เขาได้ค้นหาในความนิยมในไข่มุกวางยาพิษฟ้า ได้เขาไม่อาจหาอะไรกิน เขาได้กินที่โรงแรมมิราเคิลอบยาสมุนไพร แต่เพื่อคัดสรรให้ใช้แรงที่ลึกซึ้งมากยิ่งขึ้นและแข็งแรง...หนึ่งเดือนต่อมา Che ยุสมบูรณ์ไม่รู้สึกถึงการดำรงอยู่ของความหิว ดูเหมือนว่า เขาไม่รู้สึกแม้แต่การดำรงอยู่ของร่างกายของเขา ศีรษะรู้สึกงุนงงบาง รู้สึกเคลิ้ม ๆ บาง ร่างกายของเขาคือเป็นแสงเป็นขนห่าน และย้ายแม้เป็นเรื่องที่ยากโดยเฉพาะอย่างยิ่ง ไม่ มีเลือดมังกรพระรักษาชีวิต ไม่ มีชีวิตที่คุกคามการบาดเจ็บการรักษา โดยไม่มีอาหาร และเครื่องดื่มเดือนกว่า และการติดอยู่ในแค่ turbid และมั่น เขาจะมี starved ตายนาน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความสามารถในหยุนเจ๊รู้ว่าคนดีเป็นคนเข้มแข็งมาก ตรงไปตรงมาเขาไม่สามารถหาบิตของความโหดหรือป่าเถื่อนจากปีศาจที่ ในช่วงเวลานี้สิ่งที่เขารู้สึกมากที่สุดจากปีศาจเป็นความโศกเศร้าความไม่พอใจและความปรารถนา แต่ความรู้สึกเหล่านี้ไม่สามารถจะมีเหตุผลที่จะทำให้เขาได้ฆ่าปีศาจนี้ เพราะปีศาจนี้ได้นำเขามาที่นี่โดยเฉพาะฆ่าเขาสามารถเจ๊ยุนออกจากสถานที่แห่งนี้ เขายิ้มอย่างเย็นชาและกล่าวว่า "ถ้าคุณยังไม่เคยฆ่าคนบริสุทธิ์ถ้าคุณไม่ต้องการความผิดบาปของคุณเพื่อเพิ่มแล้วฆ่าตัวเองให้คนบริสุทธิ์เช่นฉันออกจากสถานที่แห่งนี้! . หรืออื่น ๆ ที่ไม่พูดพล่ามพล่ามใด ๆ ที่ยิ่งใหญ่และสูงส่ง "" ฮ่า ๆ ๆ ๆ ... "ปีศาจหัวเราะออกมาดัง ๆ และกล่าวว่า" จูเนียร์คุณไม่ได้มีคุณสมบัติใด ๆ ที่จะพูดกับฉันอย่างนั้นเพราะชีวิตของเราเป็นวิธีที่คุ้มค่า มากกว่าชีวิตของคุณ! "เขาเปิดตาของเขากันอย่างแพร่หลายนักเรียนของเขาที่ถ่ายภาพออกมาเป็นที่น่ากลัวความโกรธและความเกลียดชัง เสียงของเขาก็กลายเป็นเสียงแหบ "ผมก็ไม่เคยกลัวความตาย อยู่คนเดียวในความมืดเป็นร้อยปีที่ผ่านมาประเภทของความเหงาและความสิ้นหวังนี้เป็นพันครั้งเจ็บปวดกว่าตายอย่างรวดเร็ว! แต่ฉันไม่ยินดีที่จะตายเปล่าเช่นนี้ที่ผมยังไม่ได้วินาศส่วนตัว mongrels จากที่ยิ่งใหญ่บนสวรรค์ภาคดาบ! พวกเขาจะไม่ให้ฉันตายแล้วฉันจะมีชีวิตอยู่ได้ด้วยดีจนกระทั่งวันที่ฉันสามารถออกจากสถานที่แห่งนี้และทำลายนิกายทั้งของพวกเขา ฉันจะไม่ฆ่าคุณ แต่คุณจะไม่ได้หวังว่าจะฆ่าฉัน! "ยุนเชclenched มือทั้งสองข้างของเขาแน่นและ panted ลมหายใจหยาบเป็นสายตาของเขารุนแรงขึ้น แต่ไม่ได้พูดในขณะที่ดี. อากาศในครั้งนี้ สถานที่ที่เป็นขุ่นมากอัตราของความอ่อนล้าของร่างกายได้เร็วกว่าข้างนอก ครึ่งเดือนโดยไม่ต้องดื่มนอกเหนือจากการได้รับบาดเจ็บหนักของเขาร่างกายเจ๊ยุนเปิดเผยความอ่อนแอ; ท้องของเขาได้รับการทำเสียงอันเนื่องมาจากความรู้สึกที่เห็นได้ชัดของความหิว. "ถ้าคุณยังคงมีฟีนิกซ์เปลวไฟแล้วมีโอกาสของการเผาไหม้เขา แต่ปัจจุบันที่คุณมีโอกาสที่จะทำร้ายเขาไม่มี ไม่ว่าคุณจะโจมตีมีโอกาสประสบความสำเร็จไม่ได้และมันแทนจะหมดความแข็งแกร่งของคุณได้เร็วขึ้น ที่ดีที่สุดที่คุณต้องการใช้ท่าที่สงบและรอให้เลือดฟินิกซ์จะตื่นขึ้น วิธีการที่คุณอาจยังคงมีโอกาสเล็ก ๆ ของหวัง! "" แต่สิ่งที่จำเป็นคือการที่คุณต้องมีชีวิตอยู่จนแล้ว! "หลังจากที่คิดกลับไปออกอาหารภายในเพิร์ลพิษกายกับซูLing'er เขามาถึง ตระหนักว่าแม้เขาจะมีการจัดการเพื่อความอยู่รอดเขายังคงอยู่ในก้นบึ้งของความสิ้นหวังและกำลังตกอยู่ลึกลงไปในเหว. กับความแรงที่ลึกซึ้งในท้องฟ้าอาณาจักรลึกซึ้งมันก็ไม่ได้เป็นปัญหาที่จะไม่กินอาหารและเครื่องดื่มสำหรับปี . ในดินแดนจักรพรรดิลึกซึ้งมีพื้นความจำเป็นสำหรับอาหารและเครื่องดื่มไม่มี ในระดับที่ละเอียดอ่อนเป็นเพียงเพื่อความบันเทิงของการลิ้มรสและไม่ได้สำหรับการดำรงชีวิต. แต่สำหรับเจ๊ยุนระยะทางในระดับที่อยู่ในระยะทางที่เป็นไปไม่ได้! ระยะทางไม่ถึงขั้นตอนของการไม่ดื่มสุราและการรับประทานอาหาร. เวลาผ่านไปในแต่ละวัน ความรู้สึกของความหิวเริ่มแข็งแรง, ร่างกายของเขากลายเป็นที่อ่อนแอและปรับตัวลดลงจนรู้สึกของความหิวก็คล้ายกับฝันร้าย ในเวลานี้เขาได้รับการค้นหาในความบ้าคลั่งในเพิร์ลพิษท้องฟ้า แต่เขาไม่สามารถหาอะไรกิน เขายังกินมหัศจรรย์แห้งสมุนไพรเหล่านั้น แต่การปรับแต่งให้พวกเขาใช้ความแข็งแรงมากยิ่งลึกซึ้งมากขึ้นและความแข็งแรงของร่างกาย ... หนึ่งเดือนต่อมายุนเชสมบูรณ์ไม่สามารถรู้สึกการดำรงอยู่ของความหิว ดูเหมือนว่าเขาจะไม่ได้รู้สึกการดำรงอยู่ของร่างกายของเขา ศีรษะของเขารู้สึกมึนงงบางครั้งบางครั้งรู้สึกเหม่อลอยร่างกายของเขาเป็นเบาโหวงห่านและแม้กระทั่งการย้ายเป็นเรื่องยากโดยเฉพาะอย่างยิ่ง โดยไม่ต้องเลือดมังกรของพระเจ้ารักษาชีวิตของเขาโดยไม่ต้องรักษาชีวิตของเขาได้รับบาดเจ็บที่คุกคามโดยไม่ต้องกินและดื่มมานานกว่าเดือนและการติดอยู่ในสภาพแวดล้อมที่เหลือใจขุ่นและเลวทรามเขาจะต้องอดอาหารจนตายมานานแล้ว

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ยุนเช ความสามารถที่จะรู้ว่าคนที่ดี แข็งแรงมาก จริงๆแล้ว เขาไม่พบบิตของความเหี้ยมโหดหรือความป่าเถื่อนจากปีศาจ ในช่วงเวลานี้ สิ่งที่เขารู้สึกว่าส่วนใหญ่จากปีศาจคือความเศร้า ความแค้น และปรารถนา แต่ความรู้สึกเหล่านี้อาจไม่ใช่เหตุผลที่จะทำให้เขาไม่ฆ่าปีศาจตนนี้ เพราะปีศาจตนนี้ได้พาเขามาที่นี่โดยเฉพาะยุนเช ฆ่าเขาได้ออกไปจากสถานที่นี้ เขาเย็นชายิ้มและกล่าวว่า : " ถ้าคุณมีไม่เคยฆ่าคนบริสุทธิ์ ถ้าคุณไม่อยากบาปเพิ่ม ก็ฆ่าตัวเอง ปล่อยให้คนบริสุทธิ์อย่างฉันออกไปจากที่นี่ ! ไม่งั้น อย่าพ่นใดยิ่งใหญ่และสูงส่งตอแหล "

" ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า . . . . . . . " ปีศาจหัวเราะออกมา และกล่าวว่า : " จูเนียร์คุณไม่มีคุณสมบัติที่จะพูดกับผมแบบนี้ เพราะชีวิตของฉันมีค่ามากกว่าชีวิตของคุณ " เขาเปิดตาอย่างกว้างขวาง นักเรียนของเขายิงออกโกรธน่ากลัวและความเกลียดชัง เสียงของเขายังแหบแห้ง กลายเป็น " ผมไม่เคยกลัวความตาย อยู่คนเดียวในความมืดเป็นร้อยปี ความโดดเดี่ยวและสิ้นหวังชนิดนี้เป็นพันเท่า เจ็บกว่าตายเร็ว !แต่ผมไม่อยากจะตายอย่างไม่มีจุดหมายแบบนี้ เป็นผมยังไม่ส่วนตัวทำลายลูกครึ่งจากภูมิภาคดาบที่ยิ่งใหญ่ พวกเขาจะไม่ปล่อยให้ฉันตาย ฉันก็จะอยู่ด้วยจนกว่าจะถึงวันที่ฉันไปจากที่นี่ และทำลายพรรคของพวกเขาทั้งหมด ! ผมจะไม่ฆ่าคุณ แต่คุณไม่ควรหวังว่าจะฆ่าฉัน ! "

ยุนเชแน่นทั้งสองมือของเขาไว้แน่นออกมาสั่นแฮกๆ ลมหายใจหยาบเป็นสายตาของเขารุนแรงขึ้น แต่ไม่ได้คุยกันซักพัก ดี

อากาศที่นี่ค่อนข้างขุ่น อัตราของความอ่อนเพลียของร่างกายได้เร็วกว่าข้างนอก ครึ่งเดือนโดยไม่ดื่ม นอกจากอาการบาดเจ็บหนัก ร่างกายของยุนเช เปิดเผยจุดอ่อน กระเพาะอาหารของเขาทำให้เสียงเนื่องจากความรู้สึกที่ชัดเจนของความหิว .