puffs every two minutes up to a max

puffs every two minutes up to a maximum
of 10 puffs. A further option is to administer
ipratropium bromide 0.5mg in addition
to further beta2 agonists. If a patient
does not respond to initial treatment, an
ambulance should be called.
Many patients with acute severe asthma
are hypoxic so pulse oximetry is an essential
part of assessment (BTS and SIGN,
2012). Hypoxia should be managed with
supplemental oxygen administered via a
face mask, venturi mask or nasal cannula,
with flow rates adjusted to maintain an
SpO2 of 94-98%. Nebulisers should be
driven by oxygen, as there is a risk of desaturation
when using air-driven devices
(BTS and SIGN, 2012).
Some clinicians may choose to administer
bronchodilators by nebuliser. However,
BTS and SIGN (2012) advise using a
pMDI and spacer for moderate exacerbations,
and nebulisers for acute severe
asthma and life-threatening asthma
(although pMDIs and spacers can also be
used in these circumstances).
As a general rule, patients with an acute
asthma exacerbation should be assessed,
given initial treatment in the form of bronchodilators
administered via pMDI and a
spacer, and given oxygen if they are
hypoxic. They should be considered for
hospital admission if unresponsive to initial
treatment or if they have any features
of acute, severe or life-threatening asthma.
Admission should also be considered if:

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พัฟทุกสองนาทีขึ้นไปสูงสุด
10 พัฟ ตัวเลือกต่อไปคือการจัดการ
0.5mg ipratropium bromide
นอกเหนือไปagonists beta2 ต่อไป หากผู้ป่วยไม่ตอบสนองต่อการรักษาครั้งแรกที่รถพยาบาลควรจะเรียกว่า. ผู้ป่วยจำนวนมากที่มีโรคหอบหืดเฉียบพลันรุนแรงมี hypoxic เพื่อให้ชีพจร oximetry เป็นสิ่งสำคัญที่เป็นส่วนหนึ่งของการประเมิน(บีทีเอสและป้าย, 2012) ขาดออกซิเจนควรจะจัดการกับออกซิเจนเสริมการบริหารงานผ่านทางหน้ากากหน้ากากเวนหรือcannula จมูกที่มีอัตราการไหลของการปรับเพื่อรักษาSpO2 ของ 94-98% nebulisers ควรได้รับการผลักดันโดยออกซิเจนที่มีความเสี่ยงของการdesaturation เมื่อใช้อุปกรณ์ที่ขับเคลื่อนด้วยอากาศ(บีทีเอสและ SIGN 2012). แพทย์บางคนอาจเลือกที่จะจัดการกับยาขยายหลอดลมโดย Nebuliser แต่บีทีเอสและเข้าสู่ระบบ (2012) ให้คำแนะนำการใช้ pMDI และ spacer สำหรับกำเริบปานกลางและnebulisers สำหรับเฉียบพลันรุนแรงโรคหอบหืดและโรคหอบหืดที่คุกคามชีวิต(แม้ว่า pMDIs และ spacers นอกจากนี้ยังสามารถนำมาใช้ในสถานการณ์เหล่านี้). ในฐานะที่เป็นกฎทั่วไปผู้ป่วยที่มี เฉียบพลันอาการกำเริบของโรคหอบหืดควรได้รับการประเมินได้รับการรักษาครั้งแรกในรูปแบบของยาขยายหลอดลมบริหารงานผ่านทางpMDI และspacer และได้รับออกซิเจนถ้าพวกเขาจะhypoxic พวกเขาควรจะได้รับการพิจารณาเข้ารับการรักษาที่โรงพยาบาลถ้าไม่ตอบสนองต่อเริ่มต้นการรักษาหรือถ้าพวกเขามีคุณสมบัติใดๆของเฉียบพลันรุนแรงหรือโรคหอบหืดที่คุกคามชีวิต. ค่าเข้าชมก็ควรได้รับการพิจารณาในกรณีที่:

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พัฟทุกสองนาทีสูงสุด
10 เอง ตัวเลือกต่อไปคือการดูแล

ไอพราโทรเปียม bromide 0.5 มก. นอกจากนี้เพื่อ agonists เบต้าทูเพิ่มเติม ถ้าผู้ป่วยไม่ตอบสนองต่อการรักษาครั้งแรก
,
รถพยาบาลควรจะเรียกว่า .
ป่วยหลายโรคหอบหืดเฉียบพลันรุนแรงจะติดตั้ง
ดังนั้น oximetry ชีพจรเป็นส่วนสําคัญ
การประเมิน ( BTS และป้าย
2012 ) จึงควรจัดการกับ
การให้ออกซิเจนผ่านทางหน้ากาก 1
, หน้ากาก Venturi หรือจมูก cannula
กับอัตราการไหล การปรับเพื่อรักษา
SpO2 ของระยะเวลา % nebulisers ควรจะ
ขับเคลื่อนด้วยออกซิเจนเป็นมีความเสี่ยงของปฏิกิริยาการเติมพันธะคู่
เมื่อใช้ลมเป็นตัวขับเคลื่อนอุปกรณ์
( BTS และป้าย 2012 )

บางแพทย์อาจเลือกที่จะให้ยาขยายหลอดลมโดย Nebuliser . อย่างไรก็ตาม
BTS และป้าย ( 2012 ) แนะนำให้ใช้
pmdi และ spacer สำหรับลมปานกลางและรุนแรง

nebulisers เฉียบพลันและโรคหืดหืด
ชีวิต ( แม้ว่า pmdis spacers และยังสามารถใช้ในสถานการณ์เหล่านี้

) . ในฐานะที่เป็นกฎทั่วไป , ผู้ป่วยที่มีโรคหอบหืดกำเริบเฉียบพลัน

ควรประเมิน ให้เริ่มต้นการรักษาในรูปแบบของยาขยายหลอดลม
บริหารงานผ่านทาง pmdi และ
วรรค และให้ออกซิเจนถ้ามี
ติดตั้ง .พวกเขาควรได้รับการพิจารณาให้เข้ารับการรักษาในโรงพยาบาลถ้าไม่ตอบสนองต่อ

เริ่มต้นการรักษาหรือถ้าพวกเขามีคุณลักษณะ
เฉียบพลันรุนแรงหรืออันตรายถึงชีวิต โรคหอบหืด
เข้าควรจะพิจารณาถ้า :