3rd Person's POV°"It's time to wake

3rd Person's POV°

"It's time to wake up, little dragon" a voice mused through the darkness, pressing multiple buttons. A sound of machines was heard as a tank filled with water lit up ,containing a teen with forest-green hair. The mysterious person walked towards the tank and tapped his fingers on the glass twice. The person trapped inside the tank fluttered there eyes open, showing those round brown eyes, tho they were still lifeless. The mysterious man chuckled.

"Hmm~it worked." He muttered to himself, amused.

▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪

Raizel was silently reading a book in the leaving room of their old mansion. He noticed a marbled jar sitting in the middle of the table, but paid no further attention to even though he felt something strange about it's presence.

Frankenstien was training his powers somewhere.

The house was silent only constant flipping of pages and the strong gush of the wind could be heard, but the silence was soon disturbed as the marble jar started to shake more furiously every second, Raizel looked up from his book and stared at the marble jar curiously. It kept on shaking before exploding in fire. Shattered glass scattered across the table and the fire that was once dancing in th middle of the table slowly turned into a white paper folded neatly.

Frankenstien rushed towards the living room in panick.

"What happened?" He exclaimed. He scanned the room and his eyes landed on the broken glass, his eyes widened at the sight of the letter. He rushed towards the letter and snatched it quickly tucking it in his jacket.

"How?" He muttered to himself. He turned his head towards his master in realisation.

"M-master are you alright?" He asked. Raizel only nodded. He had thought his master was done and turned to leave.

"What was that Frankenstien? " Raizel spoke up, he paused and turned to him, wondering how to make up an excuse.

"It's nothing of importance master." He muttered.

"Are you hiding something from me?" Raizel said, he looked at him startled and sighed in defeat, handing his master the letter.

Raizel stared at the letter before opening and reading it. His eyes widened at the handwriting and looked up at Frankenstien asking for an answer. The handwriting, he knew who wrote this, how could he ever forget.

"I'm sorry if I kept it a secret from you, it's because it was what she wished for." He explained, Raizel only stared back at him.

"At the time I found the letter she was already gone, we were searching for you and one day she told me that she had somewhere to go and that she'll be back in a few days but she never did." He kept on explaining. Raizel glanced at the broken shards of glass scattered in the table, Frankenstien knew what his master was thinking.

"I'm afraid my answer to your question is Ferreirah had long.... passed ,from this world a few hundred years ago, master" he muttered sadly looking at the floor. Raizel froze as his eyes widened at the news.

"She casted a spell on the letter making it a part of her, so the letter burning and dissolving into ashes must have ment that she wouldn't be coming back ever.... but the letter reappearing is something new to me, considering I don't have enough knowledge about dragons. " He said..." I'm sorry..." He exhaled.

"It's fine" Raizel said, he was still in shock-but didn't show it and decided it was time to head to the palace. (A/N: Was it called palace? I dunno but just go along with it.)
He tucked the letter inside his jacket.

--------------------------------------------------------------------------

Master Frankenstien,

I'm sorry for lying and I'm sorry that I could not tell you the reason for my disappearance. If you ever find master Raizel please keep this a secret from him, I wouldn't want him to worry. Please take this as my last request. I wish I could be there and greet him when we find him but I'm afraid I might not be coming back.
I casted a spell on this letter it, well disappear along with me when the time comes of my death, it would be best of you throw away the remains so master wouldn't find out.

Please take good care of Master Raizel for me.


I am really grateful for the both of you.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บุคคลที่ 3 มุมองศา"ได้เวลาปลุก มังกรน้อย" เสียง mused ผ่านความมืด กดหลายปุ่ม เสียงของเครื่องจักรได้ยินถังเต็มไป ด้วยน้ำที่สว่างขึ้น ที่ประกอบด้วยวัยรุ่นที่ มีป่าเขียวผม บุคคลลึกลับเดินเข้าไปหาถัง และเคาะนิ้วมือของเขาบนกระจกสอง คนที่ติดอยู่ภายในถังเปิดตามี fluttered แสดงผู้รอบตาสีน้ำตาล tho ก็ยังคงตาย ชายลึกลับเบา ๆ"อืมม ~ มันทำงาน" เขาญี่ปุ่นเอง ขบขัน▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪Raizel ถูกเงียบอ่านหนังสือออกจากห้องของคฤหาสน์เก่าของพวกเขา เขาสังเกตเห็นขวดเป็นหินอ่อนนั่งกลางตาราง แต่สนใจเพิ่มถึงแม้ว่าเขารู้สึกว่าสิ่งที่แปลกเกี่ยวกับธุรกิจของมันFrankenstien คือการฝึกพลังของเขาไว้บ้านก็เงียบคงเพียงพลิกหน้า และทะลักแรงลมอาจจะได้ยิน แต่ความเงียบแก้ไขเร็ว ๆ นี้รบกวนขวดหินอ่อนเริ่มสั่นมากขึ้นอย่างดุเดือดทุกวินาที Raizel มองขึ้นมาจากหนังสือของเขา และจ้องที่ขวดหินซอกแซก นอกจากนี้มันคงเก็บไว้สั่นก่อนระเบิดไฟไหม้ กระจกแตกกระจายข้ามตารางและไฟที่เคยเต้นอยู่ตรงกลางลำดับของตารางอย่างช้า ๆ กลายเป็นกระดาษสีขาวพับอย่างเรียบร้อยFrankenstien วิ่งไปทางห้องนั่งเล่นใน panick"เกิดอะไรขึ้น" เขา exclaimed เขาสแกนห้องและตาของเขาที่ดินบนกระจกแตก ตาของเขาถึงเวลาที่สายตาของตัวอักษร เขาวิ่งไปทางตัวอักษร และคว้ามันอย่างรวดเร็วกล่าวในแจ็คเก็ตของเขา"อย่างไร" เขาญี่ปุ่นกับตัวเอง เขาหันหัวไปทางเขาหลักในการรับรู้รายได้"หลัก M ท่านไร" เขาถาม Raizel เลยต้องเท่านั้น เขาก็คิดว่า นายของเขาทำ และหันไปออก"Frankenstien นั้นคืออะไร" Raizel พูดขึ้น เขาหยุดชั่วคราว และหันไปเขา สงสัยว่า วิธีการสร้างข้อแก้ตัว"มันเป็นอะไรของหลักความสำคัญ" เขาญี่ปุ่น"คุณซ่อนบางสิ่งบางอย่างจากฉัน" Raizel กล่าวว่า เขามองเขาสะดุ้ง และถอนหายใจในความพ่ายแพ้ มอบหมายนายของเขาตัวอักษรRaizel จ้องไปที่ตัวอักษรก่อนเปิด และอ่านมัน ตาของเขาถึงเวลาที่ลายมือ และดู Frankenstien ขอคำตอบ ลายมือ เขารู้ว่าผู้เขียนนี้ วิธีสามารถเขาเคยลืม"ขอโทษถ้าฉันเก็บมันไว้เป็นความลับจากคุณ มันเป็นเพราะสิ่งที่เธอปรารถนา" เขาอธิบาย Raizel เท่านั้นจ้องมาที่เขา"ในขณะที่พบตัวอักษรที่เธอหายไปแล้ว เราถูกค้น สำหรับคุณ และ วันหนึ่งเธอบอกว่า เธอมีที่ไป และว่า เธอจะกลับมาไม่กี่วัน แต่เธอไม่" เขาเก็บไว้ในอธิบาย Raizel glanced ที่เศษแตกหักของกระจกกระจัดกระจายในตาราง Frankenstien รู้อะไรคิดว่า นายของเขาฉันกลัวฉันตอบคำถามของคุณคือ Ferreirah ยาว... เลย จากโลกนี้กี่ร้อยปีที่ผ่านมา หลัก"เขาญี่ปุ่นเศร้ามองชั้น Raizel แช่แข็งเป็นดวงตาของเขาถึงเวลากับข่าว"เธอหล่อสะกดบนตัวอักษรที่ทำให้มันเป็นส่วนหนึ่งของเธอ ดังนั้นตัวอักษรที่เผาไหม้ และละลายเป็นขี้เถ้าต้องมี ment ที่เธอจะไม่สามารถกลับมาเคย...แต่ตัวอักษรปรากฏเป็นสิ่งใหม่ที่ฉัน พิจารณาไม่มีความรู้เพียงพอเกี่ยวกับมังกร" เขากล่าวว่า..." ขอโทษ..." เขา exhaled"ก็ดี" Raizel กล่าวว่า เขายังอยู่ในช็อก- แต่ไม่ได้แสดง และตัดสินใจก็ได้เวลาหัวหน้าพระราชวัง (A / n:เป็นมันเรียกว่าพระราชวัง ผม dunno แต่เพียงไปพร้อมกับมัน)เขาซุกตัวอักษรภายในเสื้อของเขา--------------------------------------------------------------------------หลัก Frankenstien ขอนอนอยู่ และขอโทษที่ฉันอาจไม่บอกเหตุผลในการหายตัวไปของฉัน ถ้าคุณเคยพบ Raizel หลัก โปรดนี้เป็นความลับจากเขา ฉันไม่ต้องการให้เขาต้องกังวล โปรดใช้เวลานี้เป็นคำขอครั้งสุดท้ายของฉัน ฉันหวังว่าฉันสามารถมี และทักทายเขาเมื่อเราพบเขา แต่ฉันกลัวฉันอาจไม่ได้กลับมา ผมหล่อสะกดนี้ตัวอักษรมัน กันหายไปพร้อมกับผม เมื่อเวลามาของการเสียชีวิตของฉัน มันจะดีที่สุดของคุณทิ้งซากเพื่อหาหลักไม่ ใช้ดีดูแลหลัก Raizel ค่ะ ผมขอบคุณจริง ๆ สำหรับทั้งสองของคุณ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

3 บุคคล POV °

"มันถึงเวลาที่จะตื่นขึ้นมังกรน้อย" เสียงรำพึงผ่านความมืดกดหลายปุ่ม เสียงของเครื่องก็ได้ยินเสียงรถถังที่เต็มไปด้วยน้ำสว่างขึ้นมีวัยรุ่นที่มีผมป่าสีเขียว บุคคลลึกลับเดินไปถังและเคาะนิ้วมือของเขาบนกระจกสองครั้ง คนที่ติดอยู่ภายในถังเบาโผบินมีดวงตาที่เปิดการแสดงรอบตาสีน้ำตาลเหล่านั้นสรรพสินค้าใหญ่พวกเขายังคงไม่มีชีวิตชีวา ชายคนลึกลับหัวเราะ.

"อืม ~ มันทำงาน." เขาพึมพำกับตัวเองขบขัน.

▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪

Raizel ถูกเงียบอ่านหนังสืออยู่ในห้องออกจากคฤหาสน์เก่าของพวกเขา เขาสังเกตเห็นขวดหินอ่อนนั่งอยู่ตรงกลางของตาราง แต่ไม่มีการจ่ายความสนใจต่อไปถึงแม้ว่าเขาจะรู้สึกว่าสิ่งที่แปลก ๆ เกี่ยวกับมันปรากฏตัว.

Frankenstien ได้รับการฝึกอบรมพลังของเขาอยู่ที่ไหนสักแห่ง.

บ้านเงียบเพียงพลิกคงที่ของหน้าและพรั่งพรูที่แข็งแกร่งของ ลมอาจจะได้ยิน แต่ความเงียบได้เร็ว ๆ นี้รบกวนเป็นขวดหินอ่อนเริ่มสั่นคลอนมากขึ้นคึกทุกวินาที Raizel เงยหน้าขึ้นจากหนังสือของเขาและจ้องที่ขวดหินอ่อนอยากรู้อยากเห็น มันเก็บไว้ในสั่นก่อนที่จะระเบิดในกองไฟ กระจกแตกกระจัดกระจายไปทั่วโต๊ะและไฟที่ครั้งหนึ่งเคยได้รับการเต้นรำในช่วงกลาง TH ของตารางเปิดช้าลงในกระดาษสีขาวพับอย่างเรียบร้อย.

Frankenstien รีบวิ่งไปสู่ห้องนั่งเล่นใน panick.

"เกิดอะไรขึ้น?" เขาอุทาน เขาสแกนห้องและดวงตาของเขาลงบนกระจกแตกตาของเขากว้างที่สายตาของตัวอักษร เขารีบวิ่งไปทางตัวอักษรและคว้ามันได้อย่างรวดเร็ว tucking ในแจ็คเก็ตของเขา.

"ได้อย่างไร?" เขาพึมพำกับตัวเอง เขาหันหัวของเขาที่มีต่อเจ้านายของเขาในการก่อให้.

"M-Master ที่คุณไม่เป็นไร?" เขาถาม. Raizel เพียงพยักหน้า เขาคิดว่าเจ้านายของเขาได้กระทำและหันไปออก.

"นั่นเป็นอะไร Frankenstien?" Raizel พูดขึ้นเขาหยุดและหันไปเขาสงสัยว่าจะทำขึ้นข้ออ้าง.

"มันเป็นอะไรของนายสำคัญ." เขาพึมพำ.

"คุณจะซ่อนอะไรบางอย่างจากฉัน" Raizel กล่าวว่าเขามองไปที่เขาตกใจและเศร้าใจในความพ่ายแพ้ยื่นเจ้านายของเขาตัวอักษร.

Raizel จ้องมองมาที่ตัวอักษรก่อนที่จะเปิดและอ่านมัน ดวงตาของเขากว้างที่เขียนด้วยลายมือและเงยหน้าขึ้นมอง Frankenstien ขอคำตอบ เขียนด้วยลายมือเขารู้ว่าที่เขียนนี้ว่าเขาจะเคยลืม.

"ฉันขอโทษถ้าผมเก็บไว้เป็นความลับจากคุณก็เพราะมันเป็นสิ่งที่เธออยากให้." เขาอธิบายว่า Raizel เพียงจ้องมองกลับมาที่เขา.

"ในขณะที่ฉันพบจดหมายที่เธอก็หายไปแล้วเรากำลังค้นหาคุณและวันหนึ่งเธอบอกฉันว่าเธอมีบางแห่งที่จะไปและบอกว่าเธอจะกลับมาในไม่กี่ วัน แต่เธอไม่เคยทำ. " เขาเก็บไว้ในการอธิบาย Raizel เหลือบมองไปที่เศษแก้วที่แตกกระจายอยู่ในตาราง Frankenstien รู้ว่าสิ่งที่เจ้านายของเขาคิด.

"ฉันกลัวคำตอบของฉันไปที่คำถามของคุณ Ferreirah มานาน .... ผ่านไปจากโลกนี้ไม่กี่ร้อยปีที่ผ่านมา ต้นแบบ "เขาพึมพำอย่างเศร้าใจมองไปที่พื้น Raizel แช่แข็งเป็นตาของเขากว้างที่ข่าว.

"เธอหล่อสะกดตัวอักษรทำให้มันเป็นส่วนหนึ่งของเธอเพื่อให้การเผาไหม้ตัวอักษรและละลายลงไปในกองขี้เถ้าต้องมี ment ว่าเธอจะไม่กลับมาเลยทีเดียว .... แต่ reappearing ตัวอักษรที่เป็นสิ่งใหม่ให้ฉันพิจารณาผมไม่ได้มีความรู้เพียงพอเกี่ยวกับมังกร. "เขากล่าวว่า ... " ฉันขอโทษ ... "เขาหายใจออก.

" มันเป็นเรื่องดี "Raizel กล่าวว่าเขายังคงอยู่ในช็อต -but ไม่ได้แสดงมันและตัดสินใจว่ามันเป็นเวลาที่จะมุ่งหน้าไปยังพระราชวัง (A / N: มันเรียกว่าพระราชวังฉันไม่รู้ แต่เพียงไปพร้อมกับมันได้หรือไม่.)
เขาซุกตัวอักษรภายในแจ็คเก็ตของเขา.

---------------------- -------------------------------------------------- -

ปริญญาโท Frankenstien,

ฉันขอโทษสำหรับการโกหกและผมขอโทษที่ผมไม่สามารถบอกคุณเหตุผลสำหรับการหายตัวไปของฉัน หากคุณเคยพบต้นแบบ Raizel โปรดเก็บเรื่องนี้ไว้เป็นความลับจากเขาผมจะไม่อยากให้เขาต้องกังวล โปรดใช้เวลานี้เป็นคำขอสุดท้ายของฉัน ฉันหวังว่าฉันอาจจะมีและทักทายเขาเมื่อเราพบเขา แต่ฉันกลัวฉันอาจจะไม่ได้กลับมา.
ฉันออกเสียงการสะกดคำในจดหมายฉบับนี้มันดีหายไปพร้อมกับฉันเมื่อเวลามาถึงของการเสียชีวิตของฉันก็จะเป็น ที่ดีที่สุดของคุณทิ้งซากเพื่อต้นแบบจะไม่พบออก.

โปรดดูแลที่ดีของโท Raizel สำหรับฉัน.


ฉันรู้สึกขอบคุณจริงๆสำหรับคุณทั้งสอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

3 คนโดย POV" มันถึงเวลาที่จะตื่น มังกรน้อย " เสียงรำพึงจากความมืด การกดปุ่มหลาย เสียงเครื่องจักรดังขึ้นเป็นถังที่เต็มไปด้วยน้ำดีใจมาก ที่มีวัยรุ่นที่มีผมสีเขียว . บุคคลลึกลับเดินต่อถังและเคาะนิ้วบนกระจกสองครั้ง คนที่ติดอยู่ภายในถังนั้นลืมตาขึ้น การแสดงนั้น ดวงตาสีน้ำตาลกลม ท่อ พวกเขายังไม่มีชีวิตชีวา ชายลึกลับหัวเราะ ." อืม ~ มันทำงาน . " เขาพึมพำกับตัวเอง ขบขัน▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪raizel อยู่เงียบๆอ่านหนังสือในออกจากห้องของคฤหาสน์เก่าของพวกเขา เขาสังเกตเห็นลายโถนั่งตรงกลางโต๊ะ แต่ไม่ได้จ่ายเพิ่มเติมความสนใจ ทั้งๆ ที่เขารู้สึกว่ามีอะไรแปลกๆ มันคงอยู่frankenstien ฝึกพลังของเขาที่ไหนสักแห่งบ้านเงียบแต่คงพลิกหน้าและไหลแรงของลมอาจจะได้ยินแต่ความเงียบคือเร็วๆนี้รบกวนเป็นหินอ่อน จาร์เริ่มสั่นมากขึ้นคึกทุกวินาที raizel เงยหน้าขึ้นจากหนังสือของเขาและจ้องหินอ่อนโถอย่างสงสัย มันเอาแต่สั่นก่อนระเบิดไฟ กระจกที่แตกกระจายไปทั่วโต๊ะ และไฟ ที่เคยเต้นในกลางของตาราง ค่อยๆกลายเป็นกระดาษสีขาวพับเก็บอย่างเรียบร้อยfrankenstien วิ่งต่อห้อง panick ." เกิดอะไรขึ้น " เขาอุทานเสียงดัง เขาสแกนห้องและตาของเขาลงบนแก้วที่แตก ตาของเขาเบิกกว้าง เมื่อเห็นจดหมาย เขารีบวิ่งจดหมายและกระชากอย่างรวดเร็ว tucking ในเสื้อของเขา" ยังไง ? " เขาพึมพำกับตัวเอง เขาหันศีรษะของเขาที่มีต่อเจ้านายของเขาในความเข้าใจ" นายน้อยเป็นอะไร ? " เขาถาม raizel เพียงพยักหน้า เขาคิดว่าเจ้านายของเขาทำ และเปลี่ยนไป" นั่นอะไร frankenstien ? " raizel พูดขึ้น เขาหยุดและหันไปหาเขา สงสัยว่า จะมาแก้ตัว ." ไม่มีอะไรที่สำคัญเจ้านาย " เขาพึมพำ" คุณมีอะไรปิดบังฉัน ? " raizel กล่าว เขาดู เขาตกใจ และถอนหายใจในความพ่ายแพ้ให้เจ้านายของเขาจดหมายraizel จ้องจดหมายก่อนที่จะเปิดอ่าน ตาของเขาเบิกกว้าง ที่เขียนด้วยลายมือและมองไป frankenstien ถามหาคำตอบ ลายมือ เขารู้ว่าใครเป็นคนเขียน ทำไมเขาถึงได้ลืม" ฉันขอโทษ ถ้าฉันเก็บมันเป็นความลับจากท่าน ก็เพราะเป็นสิ่งที่เธอปรารถนา " เขาอธิบาย raizel เพียงจ้องมองกลับมาที่เขา" เวลาที่ฉันเจอจดหมายที่เธอได้จากไปแล้ว เราค้นหาเธอ และวันหนึ่งเธอ บอกฉันว่าเธอจะไปที่ไหน และเธอจะกลับมาในสองสามวัน แต่เธอก็ไม่เคยทำ . " เขาอธิบาย raizel ดูเศษกระจกแตกกระจัดกระจายอยู่ในโต๊ะ frankenstien รู้ว่าเจ้านายกำลังคิดอะไรอยู่" ผมเกรงว่า คำตอบของผมคือ ferreirah มานานแล้ว . . . . . . . ผ่านจากโลกนี้ไม่กี่ร้อยปี อาจารย์ " เขาพึมพำอย่างเศร้ามองไปที่พื้น raizel แช่แข็ง เช่น ตาของเขาเบิกกว้างอย่างในข่าว" เธอร่ายคาถาในจดหมายทำให้มันเป็นส่วนหนึ่งของเธอ ดังนั้นจดหมายไหม้และละลายกลายเป็นขี้เถ้าต้อง ment ว่าเธอจะไม่กลับมาอีก . . . . . . . แต่จดหมาย reappearing เป็นอะไรที่ใหม่สำหรับผม ผมไม่ได้มีความรู้เพียงพอเกี่ยวกับมังกร” เขาบอกว่า . . . . . . . . . . ขอโทษ . . . เขาหายใจออก ." ไม่เป็นไรหรอก " raizel กล่าว เขายังตกใจแต่ก็ไม่ได้แสดงมันและตัดสินใจว่ามันเป็นเวลาที่จะมุ่งหน้าไปยังพระราชวัง ( A / N : มันเรียกว่าวัง ไม่รู้สิ แต่ไปพร้อมกับมัน )เขาเหน็บจดหมายข้างในเสื้อของเขา--------------------------------------------------------------------------frankenstien มาสเตอร์ ,ขอโทษที่โกหก และขอโทษที่ไม่ได้บอกคุณเหตุผลสำหรับการหายตัวไปของข้า ถ้าคุณเคยพบอาจารย์ raizel กรุณาเก็บเรื่องนี้เป็นความลับจากเขา ผมไม่อยากให้เขาต้องเป็นห่วง โปรดใช้เวลานี้เป็นคำขอร้องครั้งสุดท้ายของฉัน ฉันหวังว่าฉันสามารถอยู่ที่นั่นและทักทายเขาเมื่อเราพบเขา แต่ผมกลัวว่าผมอาจจะไม่ได้กลับมาอีกฉันร่ายคาถาในจดหมายนี้มันก็หายไปพร้อมกับฉัน เมื่อถึงเวลาตาย มันจะดีที่สุดที่คุณทิ้งซากเพราะอาจารย์ไม่เจอฝากดูแลอาจารย์ raizel สำหรับฉันฉันรู้สึกขอบคุณจริงๆสำหรับคุณทั้งสอง