Even if we wear the new insosuits,

Even if we wear the new insosuits, they won't Sunside. protect us for more than twenty minutes in direct sunlight. But we've got six robots down in the sublevels. Maybe we can use them, if they still work.

There was sudden hope in Donovan's eyes. "Are you sure? six robots from the First Expedition? But that was ten years ago.
"Well, they've got positronic brains very simple ones, of course. He put the map in his pocket. "Let's go down."

The robots were on the lowest sublevel. All six of them were extremely large, over three metres tall.

Donovan whistled. "Look at them! The chests must be three metres around.'

old machinery, Powell explained. "I've examined them they may talk.

Powell took an atomic battery from his pocket and put it to the chest of one of the robots. "You! Do you hear me?' The robot's head bent slowly and the eyes looked at well. "Yes, Master!' Its voice sounded rusty and tired. "Can you go outside? In the light?

The robot's brain worked slowly. "Yes, Master
We will take you upstairs and outside the station. You will go about thirty kilometres and you will find another robot, smaller than yourself. You will order him to return he doesn't wish to return, you must bring him back by force.
"Yes, Master.' "All right. Follow me. The robot didn't move. "I cannot. You must ride me.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ถ้าเราสวมใส่ insosuits ใหม่ พวกเขาจะไม่โฮลซันไซด์ ปกป้องเรามากกว่ายี่สิบนาทีตากแดดโดยตรง แต่เรามีหุ่นยนต์หกลงในระดับย่อยที่ บางทีเราสามารถใช้พวกเขา พวกเขายังคงทำงานก็หวังอย่างฉับพลันในสายตาของโดโนแวน "คุณแน่ใจหรือไม่ หุ่นยนต์หกจากการสำรวจครั้งแรก แต่ที่สิบปี "ดี พวกเขาได้มีสมอง positronic คนง่ายมาก แน่นอน เขาสามารถใส่แผนที่ในกระเป๋าของเขา "ลองไปลง" หุ่นยนต์อยู่ในระดับต่ำที่สุด ทั้งหกของพวกเขามีขนาดใหญ่มาก กว่าสามเมตรสูง โดโนแวนผิวปาก "มองที่พวกเขา สมบัติต้องเมตรสามรอบ ' เครื่องจักรเก่า พาวเวลล์อธิบาย "ผมได้ตรวจสอบพวกเขาพวกเขาอาจพูดคุยกันพาวเวลล์เอาแบตเตอรี่ที่อะตอมจากกระเป๋าของเขา และวางไว้หน้าอกของหุ่นยนต์อย่างใดอย่างหนึ่ง "คุณ ฟังฉัน?' หัวของหุ่นยนต์ช้างอ และตาดูดี "ใช่ หลัก!' เสียงที่ไพเราะขึ้นสนิม และเหนื่อย "คุณสามารถไปนอก แสง สมองของหุ่นยนต์ทำงานช้า "ใช่ หลัก เราจะใช้ชั้นบน และ นอกสถานี คุณจะไปประมาณสามสิบกิโลเมตร และคุณจะพบหุ่นยนต์ตัวอื่น มีขนาดเล็กกว่าตัวเอง คุณจะสั่งเขาคืนเขาไม่ต้องการ คุณต้องนำเขากลับ โดยแรง "ใช่ หลัก.' "สิทธิทั้งหมด ตามฉันมา หุ่นยนต์ไม่ได้ย้าย "ฉันไม่ คุณต้องนั่งฉัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แม้ว่าเราสวม insosuits ใหม่ที่พวกเขาจะไม่ Sunside ปกป้องเรามานานกว่ายี่สิบนาทีในแสงแดดโดยตรง แต่เราได้มีหุ่นยนต์หกลงไปในเมนูย่อย บางทีเราสามารถใช้พวกเขาหากพวกเขายังคงทำงาน

มีความหวังอย่างฉับพลันในสายตาของโดโนแวนเป็น "คุณแน่ใจหรือไม่หกหุ่นยนต์จากการเดินทางครั้งแรก? แต่นั่นก็เป็นสิบปีที่ผ่านมา.
" ดีพวกเขาได้มีสมองโพสิตรอนคนที่เรียบง่ายมากแน่นอน เขาใส่แผนที่ในกระเป๋าของเขา "Let 's go ลง."

หุ่นยนต์อยู่บน sublevel ต่ำสุด ทั้งหมดหกของพวกเขามีขนาดใหญ่มากกว่าสามเมตรสูง

โดโนแวนผิวปาก "ดูที่พวกเขา! ทรวงอกจะต้องเป็นสามเมตรรอบ.

เครื่องจักรเก่าพาวเวลอธิบาย. "ผมได้ตรวจสอบว่าพวกเขาอาจจะพูดคุย

พาวเวลเอาแบตเตอรี่อะตอมออกมาจากกระเป๋าของเขาและนำมันไปที่หน้าอกของหนึ่งในหุ่นยนต์ "คุณ! คุณได้ยินฉัน? ' หัวของหุ่นยนต์ก้มลงอย่างช้า ๆ และดวงตามองที่ดี. "ใช่โท! เสียงเป่าสนิมและเหนื่อย "คุณสามารถออกไปข้างนอก? ในที่มีแสง?

สมองของหุ่นยนต์ทำงานช้า." ใช่โท
เราจะนำคุณไปชั้นบนและนอกสถานี คุณจะไปประมาณสามสิบกิโลเมตรและคุณจะได้พบกับหุ่นยนต์อื่นมีขนาดเล็กกว่าตัวเอง คุณจะสั่งให้เขากลับมาเขาไม่ต้องการที่จะกลับมาคุณจะต้องนำเขากลับมาโดยการบังคับ
"ใช่หัวหน้า.' "สิทธิทั้งหมด ปฏิบัติตามฉัน. หุ่นยนต์ไม่ได้ย้าย "ฉันไม่สามารถ. คุณต้องนั่งฉัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ถ้าเราใส่ insosuits ใหม่ พวกเขาจะไม่ ซันไซด์ . ปกป้องเราได้กว่ายี่สิบนาทีในแสงแดดโดยตรง แต่เรามีหกหุ่นยนต์ลงในส่วนระดับย่อยๆได้ บางทีเราสามารถใช้พวกเขาหากพวกเขายังคงทำงานมันกระทันหันหวังว่าโดโนแวน . . " คุณแน่ใจนะ ? หกหุ่นยนต์จากการเดินทางครั้งแรก แต่นั่นมันสิบปีมาแล้ว" ดี จะได้สมอง positronic ทั้งหลาย ง่าย ๆแน่นอน เขาหยิบแผนที่ในกระเป๋าของเขา ลงไปข้างล่างกันเถอะ "หุ่นยนต์อยู่ในชั้นใต้ดินที่ถูกที่สุด ทั้งหมดหกของพวกเขามีขนาดใหญ่กว่าสูงสามเมตรโดโนแวนทำเสียง " . ดูพวกเขาสิ ! ทรวงอกต้องสามเมตรรอบ’เครื่องจักรเก่า , Powell กล่าว . " ฉันตรวจสอบพวกเขาพวกเขาอาจพูดพาวเวลล์เอาอะตอมแบตเตอรี่จากกระเป๋าของเขาและใส่หน้าอกของหุ่นยนต์ " คุณ ! คุณได้ยินฉัน ? ของหุ่นยนต์หัวงอช้าๆ สายตามองที่ . ครับ , เจ้านาย ! เสียงของมันฟังดูสนิมและเหนื่อย " คุณจะออกไปข้างนอก ? ในแสงนั่นสมองของหุ่นยนต์ทำงานช้า " ครับ อาจารย์เราจะพาเธอขึ้นไปข้างบน และนอกสถานี คุณ จะ ไป ประมาณ 30 กิโลเมตร และคุณจะพบหุ่นยนต์อื่น ขนาดเล็กกว่าตัวคุณเอง คุณจะสั่งให้เขากลับไป เขาไม่อยากกลับไป นายต้องพาเขากลับมาด้วยแรง" ค่ะ อาจารย์ " " ก็ได้ " ตามฉันมา หุ่นยนต์ไม่ย้าย " . ผมไม่สามารถ คุณต้องไปที่ฉัน