What is self-regulation?Self-regula

What is self-regulation?
Self-regulation refers to several complicated processes that allow children to appropriately respond to their environment (Bronson 2000). In many ways, human self-regulation is
like a thermostat. A thermostat senses and measures tem- perature, and compares its reading to a preset threshold (Derryberry & Reed 1996). When the reading passes the threshold, the thermostat turns either a heating or cooling
system on or off. Similarly, children must learn to evaluate
what they see, hear, touch, taste, and smell, and compare
it to what they already know. Children must also learn to then use self-regulation to communicate with any number of systems (such as motor or language systems) to choose and carry out a response.
Self-regulation is clearly not an isolated skill. Children must translate what they experience into information they can use to regulate thoughts, emotions, and behaviors (Blair & Diamond 2008). Infants translate the feel of sooth- ing touch and the sound of soft voices into cues that help
them develop self-calming skills. Toddlers and preschoolers begin to translate cues from adults, such as “Your turn is next,” into regulation that helps them inhibit urges to grab food or toys. They begin to learn how long they must usu- ally wait to be served food or to have a turn playing with a desired toy, which helps them regulate emotional tension.
Because self-regulation involves different domains, regu- lation of one domain affects other areas of development. Emotional and cognitive self-regulation are not separate, distinct skills. Rather, thinking affects emotions and emo- tions affect cognitive development (Blair & Diamond 2008). Children who cannot effectively regulate anxiety or discour- agement tend to move away from, rather than engage in, challenging learning activities. Conversely, when children regulate uncomfortable emotions, they can relax and focus on learning cognitive skills. Similarly, children experience better emotional regulation when they replace thoughts
like “I’m not good at this” with thoughts like “This is dif- ficult, but I can do it if I keep trying.” Regulating anxiety
and thinking helps children persist in challenging activities, which increases their opportunities to practice the skills required for an activity.
Self-regulation is also like using a thermostat because both are active, intentional processes. Setting a thermostat requires an intentional decision and the device actively monitors environmental temperature. Similarly, self-regula- tion requires intentional decisions (“I will not hit Andrew!”) and active processes (sitting on one’s hands so they are
unavailable for hitting). Although children’s behavior is regulated by many processes that function outside their awareness, researchers have found children’s intentional self-regulation predicts school success (Zimmerman
1994). When provided with appropriate opportunities, young children can and do learn intentional self-regula- tion. Researchers Elena Bodrova and Deborah Leong, for example, taught preschoolers to plan their play activities and found planning helped children develop stronger self- regulation skills (Bodrova & Leong 2007). Planning is an important part of self-regulation. Teachers might suggest
that children sit on their hands to remind themselves to not hit or touch another child. To use this practice, children must think about potential future actions and then imagine and enact alternative behaviors.
Finally, just as a thermostat monitors conditions to main- tain optimal temperature, self-regulation monitors condi- tions to maintain optimal arousal for a given task (Blair & Diamond 2008). Everyone experiences peaks and lows in levels of attention, emotion, and motivation. As children develop, they learn that some activities require them to
pay attention more (that is, the activities require increased attentional arousal). For example, children need more attentional arousal to watch a play than to chase a friend. The same is true for motivational arousal. Children need to
“wake up” motivation more to stick with a challenging task

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ควบคุมตนเองคืออะไรควบคุมตนเองหมายถึงกระบวนการที่ซับซ้อนหลายที่อนุญาตให้เด็กอย่างเหมาะสมตอบสนองต่อสภาพแวดล้อม (2000 บรอนสัน) ในหลาย ๆ ควบคุมตนเองที่มนุษย์เป็นเช่นการควบคุมอุณหภูมิ การรู้สึก และวัดอุณหภูมิ tem และเปรียบเทียบการอ่านขั้นตอน (Derryberry & กก 1996) เมื่อการอ่านผ่านเกณฑ์ เทอร์โมเปลี่ยนทั้งร้อน หรือเย็นระบบเปิด หรือปิด ในทำนองเดียวกัน เด็กต้องเรียนรู้การประเมิน สิ่งพวกเขาดู ฟัง สัมผัส ลิ้ม รส กลิ่น และเปรียบเทียบ มันสิ่งที่พวกเขารู้อยู่แล้ว เด็กต้องเรียนรู้ที่จะใช้ควบคุมตนเองเพื่อสื่อสารกับหมายเลขใด ๆ ของระบบ (เช่นระบบมอเตอร์หรือภาษา) การเลือก และดำเนินการตอบสนองควบคุมตนเองได้อย่างชัดเจนไม่ได้ทักษะการแยก เด็กต้องแปลสิ่งที่พวกเขาพบในข้อมูลที่พวกเขาสามารถใช้ในการควบคุมความคิด อารมณ์ และพฤติกรรม (แบลร์และเพชร 2008) ทารกแปลความรู้สึกของสัมผัสจิต-ing และเสียงของเสียงนุ่มเป็นสัญลักษณ์ที่ช่วยพวกเขาพัฒนาทักษะตนเองสงบเงียบ เด็กวัยหัดเดินและ preschoolers เริ่มแปลจากผู้ใหญ่ เช่น "คุณเป็นถัดไป กฎระเบียบที่ช่วยให้ยับยั้งหรือที่เรียกร้องจะคว้าอาหารหรือของเล่น พวกเขาเริ่มเรียนรู้ระยะที่พวกเขาต้องอุสุพันธมิตรรอเสิร์ฟอาหาร หรือ จะมีการเปิดเล่นกับของเล่นที่ต้องการ ซึ่งช่วยให้พวกเขาควบคุมความตึงเครียดทางอารมณ์เนื่องจากโดเมนต่าง ๆ ที่เกี่ยวข้องกับควบคุมตนเอง เครื่องดูด regu ของโดเมนหนึ่งส่งผลกระทบต่อพื้นที่อื่น ๆ ของการพัฒนา อารมณ์ และการรับรู้การควบคุมตนเองไม่ได้แยก ระดับทักษะ ค่อนข้าง คิดมีผลต่ออารมณ์ และ emo ทุกระดับส่งผลต่อการพัฒนาองค์ความรู้ (แบลร์และเพชร 2008) เด็กที่ไม่มีประสิทธิภาพควบคุมความวิตกกังวลหรือ discour agement มักจะ เลื่อนออกจาก ค กิจกรรมการเรียนรู้ที่ท้าทาย ในทางกลับกัน เมื่อเด็กควบคุมอารมณ์อึดอัด พวกเขาสามารถผ่อนคลาย และมุ่งเน้นการเรียนรู้ทักษะทางปัญญา ในทำนองเดียวกัน ประสบการณ์การเลี้ยงเด็กควบคุมอารมณ์ดีขึ้นเมื่อพวกเขาแทนความคิดเช่น "ฉันไม่ดีที่นี้" ด้วยความคิดเช่น "นี่คือ dif ficult แต่ฉันสามารถทำมันถ้าฉันพยายาม" ควบคุมความวิตกกังวลและคิดช่วยให้เด็กยังคงอยู่ในกิจกรรมท้าทาย ซึ่งเพิ่มโอกาสในการฝึกทักษะที่จำเป็นสำหรับกิจกรรมควบคุมตนเองได้เช่นการใช้การ เพราะทั้งสองเป็นกระบวนการที่ใช้งานอยู่ เจตนา การตั้งอุณหภูมิต้องใช้การตัดสินใจโดยเจตนา และอุปกรณ์ตรวจสอบอุณหภูมิสิ่งแวดล้อมอย่างแข็งขัน ในทำนองเดียวกัน self-ระเบียบทางการค้าต้องตัดสินใจโดยตั้งใจ ("ฉันจะไม่ตีแอนดรูว์") และกระบวนการทำงาน (นั่งอยู่บนมือของพวกเขาจึงพร้อมใช้งานสำหรับตี) แม้ว่าพฤติกรรมของเด็กถูกควบคุม โดยกระบวนการที่ทำงานอยู่นอกความตระหนัก นักวิจัยได้พบความสำเร็จของโรงเรียน (Zimmerman ทำนายเด็กตั้งใจควบคุมตนเอง1994) เมื่อมีโอกาส เด็กสามารถเหมาะสม และเรียนรู้เจตนาตนเองระเบียบทางการค้า นักวิจัย Elena Bodrova และเดโบราห์ให้ เช่น สอนเด็กก่อนวัยเรียนเพื่อวางแผนกิจกรรมการเล่นของพวกเขา และพบว่าการวางแผนช่วยเด็กพัฒนาทักษะการควบคุมตนเองแข็งแกร่ง (Bodrova & การให้ 2007) การวางแผนเป็นส่วนสำคัญของการควบคุมตนเอง ครูอาจแนะนำให้เด็กนั่งบนมือของพวกเขาเพื่อเตือนตัวเองให้ไม่ตี หรือจับเด็กอื่น การใช้วิธีการนี้ เด็กต้องคิดเกี่ยวกับการดำเนินการในอนาคตที่อาจเกิดขึ้นแล้วจินตนาการ และอย่างอื่นพฤติกรรมในที่สุด เช่นเดียวกับการตรวจสอบเงื่อนไขอุณหภูมิที่เหมาะสมหลัก tain ควบคุมตนเองตรวจสอบอัลตราโซนิคส์ condi การรักษาอารมณ์ที่เหมาะสมสำหรับงานกำหนดให้ (แบลร์และเพชร 2008) ทุกคนประสบการณ์ยอด และ lows ในระดับของความสนใจ อารมณ์ และแรงจูงใจ ขณะที่เด็กพัฒนา พวกเขาเรียนรู้ว่า กิจกรรมบางอย่างต้องการให้ความสนใจมากขึ้น (คือ กิจกรรมที่ต้องใช้อารมณ์นี้ที่เพิ่มขึ้น) ตัวอย่างเช่น เด็กต้องอารมณ์นี้มากขึ้นในการชมการเล่นกว่าจะไล่เพื่อน เดียวกันเป็นจริงสำหรับเร้าอารมณ์สร้างแรงบันดาลใจ เด็กจำเป็นต้อง"ตื่น" แรงจูงใจเพิ่มเติมติดกับงานท้าทาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การควบคุมตนเองคืออะไร?
การควบคุมตนเองหมายถึงกระบวนการที่ซับซ้อนหลายอย่างที่อนุญาตให้เด็กที่เหมาะสมตอบสนองต่อสภาพแวดล้อมของพวกเขา (Bronson 2000) ในหลาย ๆ วิธีที่มนุษย์ควบคุมตนเองเป็น
เหมือนเทอร์โม เทอร์โมรู้สึกและมาตรการ perature tem- และเปรียบเทียบการอ่านที่จะเกณฑ์ที่ตั้งไว้ (Derryberry และกก 1996) เมื่ออ่านผ่านเกณฑ์ที่เทอร์โมจะเปิดทั้งร้อนหรือเย็น
ระบบหรือปิด ในทำนองเดียวกันเด็กต้องเรียนรู้ในการประเมิน
สิ่งที่พวกเขาเห็นได้ยินสัมผัสรสชาติและกลิ่นและเปรียบเทียบ
กับสิ่งที่พวกเขารู้อยู่แล้วว่า เด็กยังต้องเรียนรู้จากนั้นใช้การควบคุมตนเองในการสื่อสารกับจำนวนของระบบ (เช่นมอเตอร์หรือภาษาระบบ) ใด ๆ ในการเลือกและดำเนินการตอบสนอง
ควบคุมตนเองไม่ชัดเจนทักษะบางแห่ง เด็กจะต้องแปลว่าสิ่งที่พวกเขามีประสบการณ์เป็นข้อมูลที่พวกเขาสามารถใช้ในการควบคุมความคิดอารมณ์และพฤติกรรม (แบลร์และเพชร 2008) ทารกแปลความรู้สึกจากการสัมผัสไอเอ็นจี sooth- และเสียงของเสียงนุ่มเข้าไปชี้นำที่ช่วยให้
พวกเขาพัฒนาทักษะตนเองที่สงบเงียบ เด็กเล็กและเด็กก่อนวัยเรียนเริ่มต้นที่จะแปลชี้นำจากผู้ใหญ่เช่น "การเปิดของคุณต่อไป" ในกฎระเบียบที่จะช่วยให้พวกเขายับยั้งการเรียกร้องที่จะคว้าอาหารหรือของเล่น พวกเขาเริ่มที่จะเรียนรู้ว่านานแค่ไหนพวกเขาจะต้อง usu- พันธมิตรรออาหารที่จะได้รับหรือมีการเปิดเล่นกับของเล่นที่ต้องการซึ่งช่วยให้พวกเขาควบคุมความตึงเครียดทางอารมณ์
เพราะการควบคุมตนเองเกี่ยวข้องกับโดเมนที่แตกต่างกัน lation ระเบียบของหนึ่งโดเมนส่งผลกระทบต่อพื้นที่อื่น ๆ ของการพัฒนา อารมณ์และความรู้ความเข้าใจในการควบคุมตัวเองไม่ได้แยกทักษะที่แตกต่างกัน แต่ความคิดที่มีผลต่ออารมณ์และส่งผลกระทบต่อ tions emo- พัฒนาองค์ความรู้ (แบลร์และเพชร 2008) เด็กที่ไม่สามารถมีประสิทธิภาพควบคุมความวิตกกังวลหรือ agement discour- มีแนวโน้มที่จะย้ายออกจากมากกว่าส่วนร่วมในการท้าทายกิจกรรมการเรียนรู้ ตรงกันข้ามเมื่อเด็กควบคุมอารมณ์อึดอัดที่พวกเขาสามารถผ่อนคลายและมีสมาธิในการเรียนรู้ทักษะการเรียนรู้ ในทำนองเดียวกันเด็กได้สัมผัสกับการควบคุมอารมณ์ได้ดีขึ้นเมื่อพวกเขาแทนที่ความคิด
เช่น "ฉันไม่ดีในวันนี้" ด้วยความคิดเช่น "นี่คือ ficult ต่างกัน แต่ฉันสามารถทำมันได้ถ้าฉันพยายาม." ควบคุมความวิตกกังวล
และความคิดที่จะช่วยให้เด็กยังคงมีอยู่ใน กิจกรรมท้าทายซึ่งจะเป็นการเพิ่มโอกาสของพวกเขาในการฝึกทักษะที่จำเป็นสำหรับกิจกรรม
การควบคุมตนเองยังเป็นเหมือนการใช้เทอร์โมเพราะทั้งสองมีการใช้งานกระบวนการเจตนา การตั้งเทอร์โมต้องมีการตัดสินใจโดยเจตนาและอุปกรณ์ที่จะตรวจสอบอุณหภูมิสิ่งแวดล้อม ในทำนองเดียวกันการด้วยตนเองระเบียบต้องมีการตัดสินใจโดยเจตนา ( "ฉันจะไม่ตีแอนดรู!") และกระบวนการที่ใช้งาน (นั่งอยู่ในมือของคนดังนั้นพวกเขาจะ
ไม่พร้อมใช้งานสำหรับการกดปุ่ม) แม้ว่าพฤติกรรมของเด็กจะถูกควบคุมโดยกระบวนการหลายอย่างที่ทำงานนอกการรับรู้ของพวกเขานักวิจัยได้พบว่าเด็กเจตนาควบคุมตนเองคาดการณ์ความสำเร็จของโรงเรียน (Zimmerman
1994) เมื่อให้กับโอกาสที่เหมาะสมเด็กเล็กและสามารถทำเรียนรู้ด้วยตนเองการระเบียบโดยเจตนา นักวิจัย Elena Bodrova และเดโบราห์ลีอองเช่นการเรียนการสอนเด็กก่อนวัยเรียนในการวางแผนกิจกรรมการเล่นของพวกเขาและพบว่าการวางแผนช่วยให้เด็กพัฒนาทักษะการควบคุมตนเองแข็งแกร่ง (Bodrova & Leong 2007) การวางแผนเป็นส่วนสำคัญของการควบคุมตนเอง ครูอาจแนะนำ
ว่าเด็กนั่งอยู่บนมือของพวกเขาเพื่อเตือนตัวเองให้ไม่โดนหรือสัมผัสลูกอีก ที่จะใช้วิธีนี้เด็กต้องคิดเกี่ยวกับการกระทำที่อาจเกิดขึ้นในอนาคตแล้วจินตนาการและตราพฤติกรรมทางเลือก
สุดท้ายเช่นเดียวกับเทอร์โมเงื่อนไขจอภาพรุงรักษาอุณหภูมิที่เหมาะสม Tain, การควบคุมตนเองตรวจสอบสภาวะความตื่นตัวในการรักษาที่เหมาะสมสำหรับงานที่กำหนด (แบลร์และเพชร 2008) ทุกคนมีประสบการณ์ยอดและต่ำในระดับของความสนใจอารมณ์ความรู้สึกและแรงจูงใจ ในฐานะที่เป็นเด็กพัฒนาพวกเขาเรียนรู้ว่ากิจกรรมบางอย่างต้องการให้พวกเขา
ให้ความสนใจมากขึ้น (นั่นคือกิจกรรมต้องเพิ่มขึ้นเร้าอารมณ์ตั้งใจ) ยกตัวอย่างเช่นเด็กจำเป็นต้องเร้าอารมณ์ตั้งใจมากขึ้นในการดูการเล่นมากกว่าที่จะไล่ล่าเพื่อน เช่นเดียวกับที่เป็นจริงสำหรับความตื่นตัวสร้างแรงบันดาลใจ เด็กต้อง
"ปลุก" แรงจูงใจมากขึ้นที่จะติดกับเป็นงานที่ท้าทาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตนเองคืออะไร ?การควบคุมตนเอง หมายถึง กระบวนการที่ซับซ้อนหลายที่อนุญาตให้เด็กที่จะตอบสนองอย่างเหมาะสมกับสภาพแวดล้อมของพวกเขา ( บรอน 2000 ) ในหลายวิธี การควบคุมตนเองของมนุษย์คือเหมือนเทอร์โมสตัท . ความรู้สึกและมาตรการแบบเทอร์โม - perature และเปรียบเทียบกับเกณฑ์ที่ตั้งไว้ ( มันอ่าน derryberry & รีด 1996 ) เมื่ออ่านผ่านธรณีประตู เทอร์โมสตัท เปลี่ยนทั้งร้อนหรือเย็นระบบเปิดหรือปิด ในทำนองเดียวกัน เด็กต้องเรียนรู้ที่จะประเมินสิ่งที่พวกเขาได้เห็น ได้ยิน ได้สัมผัส รสและกลิ่น และเปรียบเทียบกับสิ่งที่พวกเขารู้ เด็กยังต้องเรียนรู้การใช้ตนเองเพื่อสื่อสารกับหมายเลขใด ๆของระบบ เช่น ระบบมอเตอร์ หรือภาษา ) ให้เลือกและมีการตอบสนองการควบคุมตนเองเป็นอย่างชัดเจนไม่แยกทักษะ เด็ก ๆต้องแปลสิ่งที่พวกเขาพบในข้อมูลที่พวกเขาสามารถใช้เพื่อควบคุมความคิด อารมณ์ และพฤติกรรม ( แบลร์และเพชร 2008 ) ทารกแปลรู้สึกจรรโลง - สัมผัสไอเอ็นจีและเสียงนุ่มลงในคิวที่ช่วยพวกเขาพัฒนาทักษะตนเองสงบเงียบ . เด็กวัยหัดเดินและเด็กวัยอนุบาลที่เริ่มแปลสัญญาณจากผู้ใหญ่ เช่น " เปิดหน้า " เป็นกฎที่ช่วยยับยั้งแรงกระตุ้นที่จะคว้าอาหารหรือของเล่น พวกเขาเริ่มที่จะเรียนรู้วิธียาวพวกเขาต้องอุสุ - พันธมิตรรอเสิร์ฟอาหารหรือจะเปิดเล่นกับของเล่นที่ต้องการ ซึ่งช่วยให้พวกเขาควบคุมความตึงเครียดทางอารมณ์เพราะตนเองเกี่ยวข้องกับโดเมนที่แตกต่างกัน regu - lation ของโดเมนหนึ่ง ส่งผลกระทบต่อพื้นที่อื่น ๆของการพัฒนา อารมณ์และการรับรู้ตนเอง ไม่แยก ทักษะที่แตกต่างกัน แต่คิดว่า มีผลต่ออารมณ์และอีโม - tions มีผลต่อการพัฒนาปัญญา ( แบลร์และเพชร 2008 ) เด็กที่ไม่สามารถมีประสิทธิภาพการควบคุมความวิตกกังวลหรือ discour - agement มีแนวโน้มที่จะย้ายออกจาก แทนที่จะมีส่วนร่วมใน ท้าทาย กิจกรรมการเรียนรู้ ในทางกลับกัน เมื่อเด็กควบคุมอารมณ์อึดอัดที่พวกเขาสามารถผ่อนคลายและมุ่งเน้นการเรียนรู้ ทักษะการคิด ในทำนองเดียวกัน เด็กประสบการณ์การควบคุมอารมณ์เมื่อพวกเขาเปลี่ยนความคิด" ผมไม่เก่งเรื่องนี้ " กับความคิดเช่น " นี่คือ DIF - ficult แต่ฉันสามารถทำมันถ้าฉันพยายาม " ควบคุมความวิตกกังวลและการคิดจะช่วยเด็กยังคงอยู่ในกิจกรรมที่ท้าทาย ซึ่งช่วยเพิ่มโอกาสของพวกเขาในการฝึกทักษะที่จำเป็นสำหรับกิจกรรมการควบคุมตนเองยังชอบใช้เทอร์โมสตัทเพราะทั้งปราดเปรียว กระบวนการจงใจ การตั้งค่าเบื้องต้นที่ต้องมีการตัดสินใจโดยเจตนาและอุปกรณ์งานตรวจสอบอุณหภูมิของสิ่งแวดล้อม ในทำนองเดียวกัน เรกูลา , ตนเองต้องการการตัดสินใจโดยเจตนา ( " ผมจะไม่ตี แอนดริว " ) และกระบวนการทำงาน ( นั่งอยู่บนมือของพวกเขาเป็นหนึ่งไม่พร้อมใช้งานสำหรับการกดปุ่ม ) แม้ว่าพฤติกรรมของเด็กที่ถูกควบคุมโดยกระบวนการที่ฟังก์ชันภายนอกการรับรู้มาก นักวิจัยพบว่าตนเองตั้งใจเด็กคาดการณ์ความสำเร็จของโรงเรียน ( ซิมเมอร์แมน1994 ) เมื่อได้รับโอกาสที่เหมาะสม เด็กสามารถเรียนรู้ด้วยตนเองและทำแบบเร็กกูล่า - tion . นักวิจัย bodrova เอเลน่า เดโบราห์ เ ียง เช่น สอนเด็กอนุบาล เพื่อวางแผนกิจกรรมการเล่นของพวกเขาและพบว่า การวางแผนช่วยให้เด็กพัฒนาทักษะที่แข็งแกร่งด้วยระเบียบ ( bodrova & Leong 2007 ) การวางแผนเป็นส่วนหนึ่งของตนเอง . ครูอาจจะแนะนำเด็กนั่งอยู่บนมือของพวกเขาเพื่อเตือนให้ตัวเองที่จะไม่โดนหรือสัมผัสลูกอีก ใช้วิธีนี้ เด็กจะต้องคิดเกี่ยวกับการกระทำที่อาจเกิดขึ้นในอนาคตและจินตนาการและออกกฎหมายพฤติกรรมอื่นในที่สุด เช่นเดียวกับอุณหภูมิตรวจสอบเงื่อนไขหลัก - เทนที่เหมาะสมอุณหภูมิ การกำกับตรวจสอบ condi - ใช้งานรักษาการเร้าอารมณ์ที่เหมาะสมสำหรับงานที่กําหนด ( แบลร์และเพชร 2008 ) ทุกคนมีประสบการณ์และยอดสุดในระดับของความสนใจ อารมณ์และแรงจูงใจ เป็นเด็กพัฒนา พวกเขาได้เรียนรู้ว่า บางกิจกรรมต้องมีพวกเขาสนใจมากขึ้น ( นั่นคือ กิจกรรมที่ต้องเพิ่มความสนใจตื่นตัว ) ตัวอย่างเช่น เด็กต้องการความสนใจมากขึ้นกระตุ้นให้ชมเล่น กว่าจะไล่เพื่อน เดียวกันเป็นจริงสำหรับการกระตุ้นสร้างแรงจูงใจ . เด็กต้องการ" ตื่น " แรงจูงใจมากขึ้นที่จะเกาะติดกับงานที่ท้าทาย