two-stage alkaline extraction at pH

two-stage alkaline extraction at pH 11 (AEP (v)) was
essentially equivalent to the sequential pH 4.8 and 11 extraction
(AEP (i)) in terms of overall extraction efficiency, it was preferable
due to the desirable distribution of protein between the emulsion
and skim fractions. EAEP (ii) had the highest oil and protein extraction
yields but with 20.3% of the total protein in the emulsion fraction.
Unfortunately, the use of carbohydrases did not improve the distribution
of oil and protein between the emulsion and skim fractions. AEP
(i) and EAEP (ii) resulted in the formation of stable emulsions due to
the adsorption of protein emulsifiers of high molecular weight along
with the mixed phospholipid–oleosin layer to the emulsions interface.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีสองขั้นตอนการสกัดที่ pH 11 (AEP (v)) อัลคาไลน์หลักเทียบเท่าการสกัดลำดับ pH 4.8 และ 11(AEP (i)) ในแง่ของประสิทธิภาพในการดูดโดยรวม ก็ดีกว่าเนื่องจากการกระจายต้องการโปรตีนระหว่างในอิมัลชันและเศษส่วนคร่าว ๆ EAEP (ii) มีการสกัดน้ำมันและโปรตีนสูงอัตราผลตอบแทนแต่ มี 20.3% ของโปรตีนทั้งหมดในอิมัลชั่นเศษส่วนอับ การใช้ carbohydrases ได้ปรับปรุงการกระจายน้ำมันและโปรตีนระหว่างเศษอิมัลชันและขัดมัน AEP(i) และ EAEP (ii) ส่งผลให้เกิดการก่อตัวของอิมัลชันมีเสถียรภาพเนื่องจากการดูดซับของโปรตีน emulsifiers ของน้ำหนักโมเลกุลสูงตามมีชั้นผสมเรียม – oleosin กับอินเทอร์เฟซของอิมัลชัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สองขั้นตอนการสกัดอัลคาไลน์ที่ pH 11 (พี (V)) เป็น
หลักเทียบเท่ากับค่า pH ลำดับ 4.8 และ 11 สกัด
(AEP (i)) ในแง่ของประสิทธิภาพการสกัดโดยรวมก็เป็นที่นิยม
เนื่องจากการกระจายที่พึงประสงค์ของโปรตีนระหว่าง อิมัลชัน
และหางเศษส่วน EAEP (ii) มีน้ำมันและการสกัดโปรตีนสูงสุด
อัตราผลตอบแทน แต่มี 20.3% ของโปรตีนทั้งหมดในส่วนอิมัลชัน.
แต่น่าเสียดายที่การใช้งานของ carbohydrases ไม่ได้ปรับปรุงการกระจาย
ของน้ำมันและโปรตีนระหว่างอิมัลชันและเศษส่วนพร่องมันเนย พี
(i) และ EAEP (ii) ส่งผลให้เกิดการก่อตัวของอิมัลชันที่มีเสถียรภาพเนื่องจากการ
ดูดซับของ emulsifiers โปรตีนของน้ำหนักโมเลกุลสูงพร้อม
กับชั้นเรียม-oleosin ผสมกับอินเตอร์เฟซอิมัลชัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แบบสารละลายด่างพีเอช 11 ( AEP ( V ) คือเป็นหลักเทียบเท่ากับ pH 4.8 และการสกัดลำดับ 11( แอ็บ ( i ) ในแง่ของประสิทธิภาพการสกัดโดยรวม มันกว่าเนื่องจากการกระจายตัวที่พึงประสงค์ของโปรตีนระหว่างอิมัลชันและอ่านเศษส่วน eaep ( II ) มีการสกัดน้ำมันและโปรตีนมากที่สุดผลผลิตแต่ 20.3 เปอร์เซ็นต์ของโปรตีนทั้งหมดในอิมัลชัน เศษส่วนแต่น่าเสียดายที่การใช้เอนไซม์ที่ย่อยคาร์โบไฮเดรทไม่ปรับปรุงการกระจายของน้ำมันและโปรตีนระหว่างอิมัลชันและอ่านเศษส่วน อีพี( ฉัน ) และ eaep ( 2 ) ส่งผลให้เกิดการก่อตัวของอิมัลชันที่มีเสถียรภาพเนื่องจากการดูดซับโปรตีน emulsifiers ของโมเลกุลสูงกับผสมฟอสโฟลิปิด– oleosin ชั้นไปในอินเตอร์เฟซ