Whoever Yun Che was speaking of, ev

Whoever Yun Che was speaking of, everyone present had indeed seen and heard clearly. The seven Patriarchs who stood not too far away from Yun Che had lost all of their usual pride and arrogance. All of their faces were ashen, and under the eyes of the masses, they felt as though they were criminals currently being judged. Feeling extremely unbearable, they continuously looked to Duke Huai to plead for help, but Duke Huai’s current expression was much worse than theirs. Facing Yun Che, he was now completely fearful and did not dare to speak arrogantly… Because even he was unable to handle it whenever Yun Che retaliated.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ใครยุน Che พูด ปัจจุบันทุกคนเห็น และได้ยินอย่างชัดเจนแน่นอน ขึงเจ็ดที่ยืนอยู่ไม่ไกลเกินไปจาก Yun Che ได้สูญเสียความภาคภูมิใจปกติและหยิ่ง ใบหน้าทั้งหมดมณโฑหน้าขาว และใต้ตาของมวลชน พวกเขารู้สึกว่าแม้ว่าอาชญากรที่ถูกตัดสินในปัจจุบัน ความรู้สึกทนไม่ได้มาก พวกเขาอย่างต่อเนื่องดูห้วย Duke เป็นทนายให้ความช่วยเหลือ แต่ Duke ห้วยนิพจน์ปัจจุบันเป็นมากยิ่งกว่าพวกเขา หันหน้าไปทาง Yun Che เขาตอนนี้กลัวอย่างสมบูรณ์ และไม่กล้าพูด arrogantly ... เพราะแม้แต่เขาไม่สามารถจัดการกับมันทุกครั้ง retaliated Yun Che

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผู้ใด Yun เจ๊พูดของทุกคนในปัจจุบันได้เห็นแน่นอนและได้ยินอย่างชัดเจน พระสังฆราชเจ็ดที่ยืนอยู่ห่างออกไปไม่ไกลจาก Yun Che ได้หายไปทั้งหมดของความภาคภูมิใจปกติของพวกเขาและความหยิ่ง ทั้งหมดของใบหน้าของพวกเขาขาวซีดและอยู่ภายใต้สายตาของมวลชนที่พวกเขารู้สึกว่าพวกเขาเป็นอาชญากรในขณะนี้ถูกตัดสิน รู้สึกทนไม่ได้มากที่พวกเขาอย่างต่อเนื่องมองไปที่ดยุคห้วยจะวอนขอความช่วยเหลือ แต่ดยุคห้วยแสดงออกในปัจจุบันเป็นเรื่องที่เลวร้ายยิ่งกว่าพวกเขา หันหน้าไปทาง Yun เจ๊ตอนนี้เขากำลังกลัวอย่างสมบูรณ์และไม่กล้าที่จะพูดเต๊ะ ... เพราะถึงแม้เขาไม่สามารถที่จะจัดการกับมันเมื่อใดก็ตามที่หยุนเจ๊แก้เผ็ด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ใครก็ตามที่ยุนเช ได้พูดถึง คนปัจจุบันได้จริงเห็นและได้ยินชัดเจน เจ็ดพระสังฆราชที่ยืนอยู่ไม่ไกลจากยุนเชต้องสูญเสียศักดิ์ศรีของตนเองเป็นปกติ และหยิ่ง ทั้งหมดของใบหน้าของเขาซีดเผือด และภายใต้สายตาของฝูง พวกเขารู้สึกเหมือนพวกเขาเป็นอาชญากรที่ถูกตัดสิน ความรู้สึกแสนเหลือทน พวกเขาอย่างต่อเนื่องดูที่ดยุคห้วยเพื่อร้องขอความช่วยเหลือ แต่การแสดงออกในปัจจุบันของดยุคห้วยแย่กว่าตน เจอยุนเช เขากำลังกลัวเลยไม่กล้าพูดอย่างถือดี . . . . . . . เพราะเขาไม่สามารถจัดการกับมันเมื่อใดก็ตามที่ยุนเช โต้ตอบ .