Nowadays, an increasing number of f

Nowadays, an increasing number of firms recognize their supply chain partners as co-responsible in sustainable management (Fadeeva 2005; Henriques and Sadorsky 1999). The need to take a broader view of sustainable management from a wider social system and value chain perspective is highlighted in the business literature as sustainable supply chain management, and in the field of environmental sciences as a whole life cycle management of products (Ricaurte, Verma, and Withiam 2012). This move toward sustainable supply chain management refers to the recognition of the joint environmental and socioethical impacts of supply chain partners throughout all the supply chain processes and the development of strategies to improve those processes (Seuring and Muller 2008; Vermeulen and Seuring 2009). Such strategies can work in both directions. Firms can adopt sustainability-related rules and criteria in selecting and evaluating the performance of their suppliers, while would-be customers apply their own criteria in determining whether to purchase the hotel or tourism business’s services (e.g., see Ricaurte, Verma, and Withiam 2012).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ปัจจุบัน การเพิ่มจำนวนของบริษัทรู้จักพันธมิตรโซ่อุปทานของพวกเขาเป็นความรับผิดชอบร่วมในการจัดการอย่างยั่งยืน (Fadeeva 2005 Henriques และ Sadorsky 1999) จำเป็นต้องใช้มุมมองที่กว้างของการบริหารจัดการอย่างยั่งยืนจากมุมกว้างขึ้นสังคมระบบค่าโซ่มองและมีเน้น ในวรรณคดีธุรกิจเป็นห่วงโซ่อุปทานอย่างยั่งยืน และ ในด้านของวิทยาศาสตร์สิ่งแวดล้อมเป็นการจัดการวงจรชีวิตทั้งหมดของผลิตภัณฑ์ (Ricaurte โอฬาร์ และ Withiam 2012) ย้ายนี้ไปยังห่วงโซ่อุปทานอย่างยั่งยืนหมายถึงการรับรู้ร่วมกันด้านสิ่งแวดล้อมและผลกระทบต่อ socioethical ของพันธมิตรโซ่อุปทานตลอดกระบวนการโซ่อุปทานทั้งหมดและการพัฒนากลยุทธ์เพื่อปรับปรุงกระบวนการเหล่านั้น (Seuring และมูลเลอร์ 2008 Vermeulen และ Seuring 2009) กลยุทธ์ดังกล่าวสามารถทำงานในทั้งสองทิศทาง บริษัทสามารถนำมาใช้พัฒนาอย่างยั่งยืนกฎและเงื่อนไขในการเลือก และประเมินประสิทธิภาพของซัพพลายเออร์ของพวกเขา ในขณะที่ลูกค้าจะใช้เกณฑ์ในการพิจารณาว่าจะซื้อบริการโรงแรมหรือการท่องเที่ยวของธุรกิจของตนเอง (เช่น ดู Ricaurte โอฬาร์ และ Withiam 2012)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ปัจจุบันจำนวนที่เพิ่มขึ้นของ บริษัท ที่รู้จักพันธมิตรในห่วงโซ่อุปทานของพวกเขาเป็นผู้ร่วมรับผิดชอบในการบริหารจัดการอย่างยั่งยืน (Fadeeva 2005 Henriques และ Sadorsky 1999) จำเป็นที่จะต้องใช้มุมมองที่กว้างขึ้นของการจัดการที่ยั่งยืนจากระบบสังคมที่กว้างขึ้นและมุมมองของห่วงโซ่คุณค่าเป็นไฮไลต์ในวรรณคดีธุรกิจการจัดการห่วงโซ่อุปทานอย่างยั่งยืนและในสาขาวิทยาศาสตร์สิ่งแวดล้อมการจัดการวงจรชีวิตทั้งหมดของผลิตภัณฑ์ (เการ์, Verma และ Withiam 2012) ย้ายไปสู่​​การจัดการห่วงโซ่อุปทานอย่างยั่งยืนนี้หมายถึงการรับรู้ของผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมและ socioethical ร่วมกันของคู่ค้าห่วงโซ่อุปทานทั่วทุกกระบวนการห่วงโซ่อุปทานและการพัฒนากลยุทธ์ในการปรับปรุงกระบวนการเหล่านั้น (Seuring และมุลเลอร์ 2008 Vermeulen และ Seuring 2009) กลยุทธ์ดังกล่าวสามารถทำงานได้ทั้งสองทิศทาง บริษัท สามารถนำมาใช้กฎการพัฒนาอย่างยั่งยืนที่เกี่ยวข้องและเกณฑ์ในการเลือกและการประเมินผลการปฏิบัติงานของซัพพลายเออร์ของพวกเขาในขณะที่จะเป็นลูกค้าที่ใช้เก​​ณฑ์ของตัวเองในการพิจารณาว่าจะซื้อบริการโรงแรมหรือท่องเที่ยวธุรกิจ (เช่นดูเการ์, Verma และ Withiam 2012 )

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ปัจจุบันการเพิ่มจำนวนของ บริษัท ตระหนักถึงห่วงโซ่อุปทานพันธมิตรเป็น Co รับผิดชอบในการจัดการอย่างยั่งยืน ( fadeeva 2005 ; และเฮนรีเคส sadorsky 1999 ) ต้องใช้มุมมองที่กว้างขึ้นของการจัดการอย่างยั่งยืนจากระบบสังคมและมุมมองที่กว้างขึ้นของห่วงโซ่คุณค่าเน้นในวรรณคดีที่เป็นธุรกิจการจัดการห่วงโซ่อุปทานอย่างยั่งยืน และในสาขาวิทยาศาสตร์สิ่งแวดล้อม เป็นวัฏจักรชีวิตของผลิตภัณฑ์ ( ricaurte verma , การจัดการและ withiam 2012 ) นี้ย้ายไปการจัดการห่วงโซ่อุปทานอย่างยั่งยืน หมายถึง การรับรู้ของสิ่งแวดล้อมและ socioethical ผลกระทบร่วมของอุปทานโซ่คู่ตลอดทุกกระบวนการโซ่อุปทานและการพัฒนากลยุทธ์เพื่อปรับปรุงกระบวนการเหล่านั้น ( และ seuring Muller 2008 ; และ vermeulen seuring 2009 ) กลยุทธ์ดังกล่าวสามารถทำงานในทั้งสองทิศทาง บริษัทสามารถ adopt กฎที่เกี่ยวข้องกับความยั่งยืนและเกณฑ์ในการเลือกและการประเมินประสิทธิภาพของซัพพลายเออร์ของตน ในขณะที่ลูกค้าจะใช้เกณฑ์ของตนเอง ในการพิจารณาว่าจะซื้อโรงแรมหรือการท่องเที่ยว ธุรกิจบริการ ( เช่น เห็น ricaurte verma , และ withiam 2012 )