Feed bulk densities were measured f

Feed bulk densities were measured following the methods of Aarseth et al. (2006) by pouring feed samples through a funnel into tared 1000 ml measuring cylinders and weighing the content on a balance. The procedure was repeated 3 times for all the feed samples. Sinking velocities of the different feed pellets were measured in a 1.5 m high transparent plastic tube with a sealed bottom and a diameter of 15 cm. The tube was filled with municipal water of drinking quality heated up to 25 ◦C to simulate the temperature of the natural growing environment for tilapia. The sinking velocities
of the pellets were measured by adapting the methods of Lekang et al. (1991). Sinking velocities of the various feed types were measured with a digital stop-watch over a distance of 100 cm between two points at the 10 and 110 cm marks after pellets were dropped
from a height of 5 cm above the water surface. To ensure accurate
depth recordings, a large-tipped marker was used to mark the 10
and 110 cm depths around the cylinder. The 10 cm marking from
the top of the tube was to allow feed pellets to reach terminal or
constant velocity before timing. Single pellets of around the same
lengths (1 cm) were randomly selected for sinking velocity measurements
and sinking velocities were recorded as cm s−1. Thirty
(30) pellets were randomly chosen for each diet for the test and
feed pellets that came into contact with the tube wall during a fall
were excluded.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความหนาแน่นของตัวดึงข้อมูลจำนวนมากถูกวัดตามวิธีของ Aarseth et al. (2006) โดยตัวอย่างฟีดเทผ่านปล่องเป็น tared 1000 ml วัดถัง และชั่งเนื้อหาดุล ขั้นตอนที่ซ้ำ 3 ครั้งสำหรับตัวอย่างอาหารทั้งหมด จมตะกอนของขี้อาหารแตกต่างกันที่วัดในระยะ 1.5 เมตรสูงพลาสติกหลอดใสด้านล่างปิดผนึกและเส้นผ่านศูนย์กลาง 15 ซม. หลอดก็เต็มไป ด้วยน้ำดื่มคุณภาพความร้อนสูงสุด 25 ◦C เพื่อจำลองอุณหภูมิของสภาพแวดล้อมเติบโตตามธรรมชาติสำหรับปลานิลเขต ตะกอน sinkingของขี้ถูกวัด โดยดัดแปลงจากวิธีของ Lekang et al. (1991) ตะกอนที่จมตัวดึงข้อมูลชนิดต่าง ๆ ถูกวัด ด้วยหยุดนาฬิกาดิจิตอลมากกว่าระยะทางระหว่างสองจุดที่ 10 และ 110 ซม.หมายหลังจากที่ถูกตัดทิ้งขี้ 100 ซม.จากความสูง 5 ซม.เหนือผิวน้ำ ให้ถูกต้องบันทึกความลึก เครื่องหมายที่ก้นขนาดใหญ่ถูกใช้เพื่อทำเครื่องหมาย 10และลึก 110 ซม.รอบ ๆ ถัง ทำเครื่องหมายจาก 10 ซมด้านบนของท่อที่ให้ขี้ตัวดึงข้อมูลการเข้าถึงเทอร์มินัล หรือความเร็วที่คงที่ก่อนเวลา อัดเม็ดเดียวของรอบเหมือนกันความยาว (1 เซนติเมตร) ได้สุ่มเลือกสำหรับจมวัดความเร็วและตะกอนจมถูกบันทึกเป็น s−1 ซม. สามสิบ(30) ขี้ถูกสุ่มเลือกอาหารแต่ละการทดสอบ และอาหารอัดเม็ดที่มาไปยังฝั่งผนังท่อในระหว่างอยู่ถูกแยกออก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฟีดความหนาแน่นของกลุ่มวัดดังต่อไปนี้วิธีการ Aarseth et al, (2006) โดยการเทตัวอย่างอาหารผ่านช่องทางเข้า tared 1,000 มล. วัดถังและน้ำหนักเนื้อหาบนความสมดุล ขั้นตอนซ้ำ 3 ครั้งสำหรับทุกตัวอย่างอาหาร จมความเร็วของเม็ดอาหารที่แตกต่างกันอยู่ในวัดสูง 1.5 เมตรท่อพลาสติกใสที่มีด้านล่างที่ปิดสนิทและมีขนาดเส้นผ่าศูนย์กลาง 15 เซนติเมตร หลอดก็เต็มไปด้วยน้ำประปาที่มีคุณภาพดื่มร้อนได้ถึง 25 ◦Cเพื่อจำลองอุณหภูมิของสภาพแวดล้อมที่เป็นธรรมชาติสำหรับการเจริญเติบโตของปลานิล ความเร็วการจมของเม็ดถูกวัดโดยการปรับวิธีการ Lekang et al,
(1991) จมความเร็วในประเภทอาหารต่าง ๆ วัดที่มีความครบวงจรนาฬิกาดิจิตอลในระยะทาง 100 ซม. ระหว่างจุดสองจุดที่ 10 และ 110 ซม.
เครื่องหมายเม็ดหลังจากที่ถูกทิ้งจากความสูง5 ซม. เหนือพื้นน้ำ เพื่อให้แน่ใจว่าถูกต้องบันทึกเชิงลึกเครื่องหมายขนาดใหญ่ปลายแหลมถูกใช้ในการทำเครื่องหมาย 10 และ 110 ซม. ความลึกรอบถัง 10 ซม. เครื่องหมายจากด้านบนของท่อที่จะช่วยให้เม็ดอาหารจะไปถึงขั้วหรือความเร็วคงที่ระยะเวลาก่อนที่จะ เม็ดเดี่ยวรอบเดียวกันยาว (1 ซม.) ได้รับการสุ่มเลือกสำหรับจมวัดความเร็วและจมความเร็วบันทึกเป็นซมs-1 สามสิบ(30) เม็ดได้รับการสุ่มเลือกสำหรับแต่ละอาหารสำหรับการทดสอบและเม็ดฟีดที่เข้ามาติดต่อกับผนังหลอดในช่วงฤดูใบไม้ร่วงได้รับการยกเว้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อาหารสัตว์มีวัดดังต่อไปนี้วิธีการของ aarseth et al . ( 2006 ) โดยเทผ่านกรวยลงในตัวอย่างอาหาร tared 1000 ml กระบอกตวงและชั่งเนื้อหาบนความสมดุล กระบวนการทำซ้ำ 3 ครั้งสำหรับทุกตัวอย่างอาหาร . จม ความเร็วของเม็ดอาหารแตกต่างกันและวัดใน 15 เมตรสูงพลาสติกใสหลอดกับด้านล่างปิดผนึกและมีขนาดเส้นผ่าศูนย์กลาง 15 ซม. หลอดมันเต็มไปด้วยน้ำเทศบาลคุณภาพดื่มร้อนขึ้นถึง 25 ◦ C เพื่อจำลองอุณหภูมิของธรรมชาติสภาพแวดล้อมการเจริญเติบโตสำหรับปลานิล ความเร็วของเม็ดจม
ถูกวัดโดยการปรับวิธีการ Lekang et al . ( 1991 )ความเร็วของชนิดอาหารจมหลายวัดด้วย ดิจิตอล หยุดดูระยะทาง 100 ซม. ระหว่างจุดสองจุดที่ 10 และ 110 ซม. เครื่องหมายหลังจากเม็ดหลุด
จากความสูง 5 ซม. เหนือผิวน้ำ เพื่อให้แน่ใจว่าบันทึกความลึกที่ถูกต้อง
, ขนาดใหญ่ปลายเครื่องหมายใช้เพื่อทำเครื่องหมายและ 10
110 ซม. ลึกประมาณกระบอก 10 ซม. จาก
เครื่องหมายด้านบนของท่อเพื่อให้เม็ดอาหารจะถึง Terminal หรือ
ความเร็วคงที่ก่อนพอดี เม็ดเดียวประมาณความยาวเดียวกัน
( 1 ซม. ) สุ่มจมวัดความเร็วและความเร็วที่ถูกบันทึกไว้เป็นจม
ซม. s − 1 สามสิบ
( 30 ) อัตราสุ่มเลือกสำหรับอาหารแต่ละสูตรสำหรับการทดสอบและ
เม็ดป้อนที่เข้ามาติดต่อกับผนังท่อในช่วงฤดูใบไม้ร่วง
ยังไม่รวม