The GIS system provides a more deta

The GIS system provides a more detailed picture that covers the spatial variation of pollution levels
over the three seasons (Figures 2-4). Figures shows that the pollution level is minimal in the hot (and
typically dry) season. Figures &4 show that the water quality degradation is observed in the cool and
especially in the rainy seasons. This seasonal pattern indicates the controlling role of runoff. Additionally,
WQI index show the same trend of GIS as shown in Table 3. The area around Ko Moeng is the most
polluted in every season which can observe from dark brown color. However, in rainy season the color is
clearly light brown in area of Ko Moeng (Fig 4). It is indicated that in cool season Figure 2 has the most
polluted and in rainy season has less polluted (Fig 4). It should be due to the amount of water from other
rivers and from rain which could cause less pollution in this area.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ระบบ GIS ให้ภาพรายละเอียดที่ครอบคลุมการเปลี่ยนแปลงเชิงพื้นที่ของมลพิษผ่านฤดูกาลสาม (ตัวเลข 2-4) ตัวเลขแสดงว่าระดับมลพิษในร้อนน้อยที่สุด (และฤดูกาลที่แห้งโดยทั่วไป) ตัวเลขและ 4 แสดงว่า ลดคุณภาพของน้ำเป็นที่สังเกตในการคู และโดยเฉพาะอย่างยิ่งในฤดูฝน รูปแบบตามฤดูกาลนี้บ่งชี้บทบาทควบคุมของไหลบ่า นอกจากนี้ดัชนี WQI แสดงแนวโน้มเดียวกันของ GIS ดังแสดงในตารางที่ 3 บริเวณรอบ ๆ เกาะสะเมิงเป็นส่วนใหญ่การปนเปื้อนในทุกฤดูกาลซึ่งสามารถสังเกตจากสีน้ำตาลเข้ม อย่างไรก็ตาม ในฤดูฝนที่มีสีชัดเจนสว่างสีน้ำตาลในพื้นที่ของเกาะสะเมิง (4 รูป) ระบุไว้ว่า ในฤดูหนาว ภาพที่ 2 มีมากที่สุดการปนเปื้อน และในฤดูฝนมีน้อยกว่าเสีย (รูป 4) มันควรจะเป็นเนื่องจากปริมาณน้ำจากอื่น ๆแม่น้ำและ จากฝนซึ่งอาจทำให้เกิดมลพิษน้อยในพื้นที่นี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ระบบ GIS ให้ภาพรายละเอียดเพิ่มเติมที่ครอบคลุมรูปแบบการกระจายตัวของระดับมลพิษ
ในช่วงฤดูกาลที่สาม (รูปที่ 2-4) ตัวเลขแสดงให้เห็นว่าระดับมลพิษน้อยที่สุดในร้อน (และ
มักจะแห้ง) ฤดูกาล ตัวเลขและ 4 แสดงให้เห็นว่าการย่อยสลายน้ำที่มีคุณภาพเป็นที่สังเกตในที่เย็นและ
โดยเฉพาะอย่างยิ่งในฤดูฝน รูปแบบนี้ตามฤดูกาลบ่งชี้บทบาทการควบคุมการไหลบ่า นอกจากนี้
ดัชนี WQI แสดงแนวโน้มเดียวกันของระบบสารสนเทศภูมิศาสตร์ดังแสดงในตารางที่ 3 บริเวณรอบ ๆ เกาะ Moeng เป็นที่สุด
ที่ปนเปื้อนในทุกฤดูกาลซึ่งสามารถสังเกตได้จากสีน้ำตาลเข้ม อย่างไรก็ตามในช่วงฤดูฝนสีเป็น
สีน้ำตาลอ่อนอย่างชัดเจนในพื้นที่ของเกาะ Moeng (รูปที่ 4) มันเป็นเรื่องที่แสดงให้เห็นว่าในฤดูกาลเย็นรูปที่ 2 มีมากที่สุด
ที่ปนเปื้อนและในฤดูฝนมีการปนเปื้อนน้อย (รูปที่ 4) มันควรจะเป็นเนื่องจากปริมาณของน้ำจากอื่น ๆ
แม่น้ำและจากฝนที่อาจก่อให้เกิดมลพิษน้อยในพื้นที่นี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ระบบ GIS จะให้รายละเอียดมากกว่าภาพที่ครอบคลุมการเปลี่ยนแปลงเชิงพื้นที่ของระดับมลพิษกว่าสามฤดูกาล ( เลข 2 ) ตัวเลขที่แสดงให้เห็นว่าระดับมลพิษน้อยที่สุดในร้อน ( และบริการปกติ ) ฤดู ตัวเลขและ 4 แสดงให้เห็นว่า คุณภาพน้ำเสื่อมโทรม เป็นที่สังเกตในเย็นโดยเฉพาะในฤดูฝน ฤดูกาลนี้บ่งชี้บทบาทการควบคุมของน้ำท่า นอกจากนี้การคำนวณค่าดัชนีแสดงแนวโน้มของระบบสารสนเทศทางภูมิศาสตร์เดียวกัน ดังแสดงในตารางที่ 3 บริเวณรอบ ๆเกาะหัตถกรรมเป็นที่สุดมลพิษในทุกฤดูกาล ซึ่งสามารถสังเกตได้จากสี น้ำตาลเข้ม อย่างไรก็ตาม ในช่วงฤดูฝน สีชัดเจนสีน้ำตาลอ่อนในพื้นที่ของเกาะ หัตถกรรม ( รูปที่ 4 ) แสดงให้เห็นว่าในรูปมีฤดูเย็น 2 มากที่สุดเสีย และในฤดูฝนได้น้อยเสีย ( รูปที่ 4 ) มันควรจะเป็น เนื่องจากปริมาณน้ำจากที่อื่น ๆแม่น้ำและฝน ซึ่งอาจก่อให้เกิดมลภาวะน้อยลงในพื้นที่นี้