Oliver ran and ran until he came to

Oliver ran and ran until he came to a signpost. "I'll walk to London he decided. "Perhaps I can make a bette life for myself there He walked ten a day. At night miles he hid in hay barns and woke each morning aching and weak with hunger. The nights were worst, because there was nothing around him but darkness and loneliness.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โอลิเวอร์วิ่ง และวิ่งจนกระทั่งเขามาพบป้ายทางไป "ผมจะเดินไปลอนดอนที่เขาตัดสินใจ" บางทีสามารถทำชีวิตเบตที่ตัวเอง มีเขาเดินสิบวัน คืนไมล์ เขาซ่อนในโรงนาฟาง และตื่นเช้าปวดและอ่อนแอ ด้วยความหิวแต่ละ คืนเลวร้ายที่สุด เพราะอะไรรอบ ๆ ตัวเขาแต่ความมืดและความเหงา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โอลิเวอร์วิ่งและวิ่งจนเขามาถึงป้ายบอกทาง "ฉันจะเดินไปยังกรุงลอนดอนเขาตัดสินใจ." บางทีผมอาจจะสามารถทำให้ชีวิตของเบ็ตตีสำหรับตัวเองมีเขาเดินสิบวัน ในเวลากลางคืนไมล์เขาซ่อนตัวอยู่ในโรงนาและฟางตื่นแต่ละปวดหัวตอนเช้าและอ่อนแอด้วยความหิว คืนที่เลวร้ายที่สุดก็เพราะมีอะไรรอบ ๆ ตัวเขา แต่ความมืดและความเหงา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โอลิเวอร์ วิ่ง และวิ่ง จนมาถึงป้ายบอกทาง " ผมจะเดินไปที่ลอนดอนเขาตัดสินใจ " บางทีฉันอาจจะทำให้ชีวิตตัวเองมีบีทเดินสิบวัน ตอนกลางคืน ไมล์ เขาซ่อนตัวอยู่ในกองฟางยุ้งฉางและตื่นเช้าอาการปวดและอ่อนแอกับความหิว คืนที่เลวร้ายที่สุด เพราะมีอะไรรอบ ๆตัวเขา แต่ความมืด และความเหงา