In autumn 1893, Lenin moved to Sain

In autumn 1893, Lenin moved to Saint Petersburg.[43] There, he worked as a barrister's assistant to M.F.Wolkenstein [44]and rose to a senior position in a Marxist revolutionary cell who called themselves the "Social Democrats" after the Marxist Social Democratic Party of Germany.[45] Publicly championing Marxism among the socialist movement,[46] he encouraged the foundation of revolutionary cells in Russia's industrial centres.[47] He befriended Russian Jewish Marxist Julius Martov,[48] and began a relationship with Marxist schoolteacher Nadezhda "Nadya" Krupskaya.[49] By autumn 1894 he was leading a Marxist workers' circle, and was meticulous in covering his tracks, knowing that police spies were trying to infiltrate the revolutionary movement.[50]



Lenin (left) in December 1895 and his wife Nadezhda.
Although he was influenced by agrarian-socialist Pëtr Tkachëvi,[51] Lenin's Social-Democrats clashed with the Narodnik agrarian-socialist platform of the Socialist–Revolutionary Party (SR). The SR saw the peasantry as the main force of revolutionary change, whereas the Marxists believed peasants to be sympathetic to private ownership, instead emphasising the revolutionary role of the proletariat.[52] He dealt with some of these issues in his first political tract, What the "Friends of the People" Are and How They Fight the Social-Democrats; based largely on his experiences in Samara, around 200 copies were illegally printed.[53]

Lenin hoped to cement connections between his Social-Democrats and the Swiss-based Emancipation of Labour group of Russian Marxist emigres like Pleckhanov, travelling to Geneva to meet the latter,[54] before heading to Zurich, where he befriended another member, Pavel Axelrod.[55] Proceeding to Paris, France, Vladimir met Paul Lafargue and researched the Paris Commune of 1871, which he saw as an early prototype for a proletarian government.[56] Financed by his mother, he stayed in a Swiss health spa before traveling to Berlin, Germany, where he studied for six weeks at the Staatsbibliothek and met Wilhelm Liebknecht.[57] Returning to Russia with a stash of illegal revolutionary publications, he traveled to various cities distributing literature to striking workers in Saint Petersburg.[58] Involved in producing a news sheet, The Workers' Cause, he was among 40 activists arrested and charged with sedition.[59]

Imprisoned and refused legal representation, Vladimir denied all charges. He was refused bail and remained imprisoned for a year before sentencing.[60] He spent the time theorising and writing, focusing his attention on the revolutionary potential of the working-class; believing that the rise of industrial capitalism had led large numbers of peasants to move to the cities, he argued that they became proletariat and gained class consciousness, which would lead them to violently overthrow Tsarism, the aristocracy, and the bourgeoisie.[60]

In February 1897, he was sentenced without trial to 3 years exile in eastern Siberia, although given a few days in Saint Petersburg to put his affairs in order; he met with the Social-Democrats, who had been renamed the League of Struggle for the Emancipation of the Working Class.[61] His journey to eastern Siberia took 11 weeks, for much of which he was accompanied by his mother and sisters. Considered a minor threat, Vladimir was exiled to Shushenskoye in the Minusinsky District. Renting a room in a peasant's hut, he remained under police surveillance, but corresponded with other subversives, many of whom visited him, and also went on trips to hunt duck and snipe and to swim in the Yenisei River.[62]

In May 1898, Nadya joined him in exile, having been arrested in August 1896 for organising a strike. Although initially posted to Ufa, she convinced the authorities to move her to Shushenskoye, claiming that she and Vladimir were engaged; they married in a church on 10 July 1898.[63] Settling into a family life with Nadya's mother Elizaveta Vasilyevna, the couple translated English socialist literature into Russian.[64] Keen to keep abreast of the developments in German Marxism – where there had been an ideological split, with revisionists like Eduard Bernstein advocating a peaceful, electoral path to socialism – Vladimir remained devoted to violent revolution, attacking revisionist arguments in A Protest by Russian Social-Democrats.[65] Vladimir also finished The Development of Capitalism in Russia (1899), his longest book to date, which offered a well-researched and polemical attack on the Social-Revolutionaries and promoting a Marxist analysis of Russian economic development. Published under the pseudonym of "Vladimir Ilin", it received predominantly poor reviews upon publication.[66]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในฤดูใบไม้ร่วง 1893 เลนินย้ายไปเซนต์ปีเตอร์สเบิร์ก[43] มี เขาทำงานเป็นผู้ช่วยของ barrister M.F.Wolkenstein [44] และโรสตำแหน่งอาวุโสในเซลล์ปฏิวัติ Marxist ที่เรียกตัวเองว่า "สังคมประชาธิปไตย" หลังจากฝ่ายเยอรมันสังคมประชาธิปไตยของ Marxist[45] เผย championing ลัทธิมากซ์ระหว่างการเคลื่อนไหวสังคมนิยม, [46] เขาสนับสนุนให้มูลนิธิของเซลล์ปฏิวัติในศูนย์อุตสาหกรรมของรัสเซีย[47] เขา befriended รัสเซียยิว Marxist จูเลีย Martov, [48] และเริ่มมีความสัมพันธ์กับ schoolteacher Marxist Nadezhda "Nadya" Krupskaya[49] โดย 1894 เขาได้นำวงของผู้ปฏิบัติงาน Marxist และไม่พิถีพิถันในการครอบคลุมของเขาเพลงใบไม้ร่วง รู้ตำรวจที่สายลับได้พยายามแทรกซึมการเคลื่อนไหวปฏิวัติ[50]เลนิน (ซ้าย) ในเดือนธันวาคมปีค.ศ. 1895 เพื่อและภรรยา Nadezhdaถึงแม้ว่าเขาได้รับอิทธิพลจากเทคโนโลยีสังคมนิยม Pëtr Tkachëvi สังคมประชาธิปไตยของเลนิน [51] กระทบกับแพลตฟอร์มสังคมนิยมแผน Narodnik ของการปฏิวัติ – สังคมนิยมพรรค (SR) SR เห็นกันที่เป็นกำลังหลักของการเปลี่ยนแปลงปฏิวัติ ขณะที่ Marxists เชื่อว่าชาวนาจะเห็นอกเห็นใจเพื่อเป็นเจ้าของส่วนตัว แต่ เน้นบทบาทปฏิวัติของกรุงฯ[52] เขาจัดการกับปัญหาเหล่านี้อย่างใดอย่างหนึ่งในทางเดินการจองครั้งแรกทางการเมืองของเขา สิ่ง "เพื่อนของคน" และวิธีที่พวกเขาต่อสู้สังคมประชาธิปไตย ขึ้นอยู่กับประสบการณ์ของเขาในโต๊ะใหญ่ สำเนาประมาณ 200 ได้ผิดกฎหมายพิมพ์[53]เลนินหวังประสานเชื่อมต่อระหว่างสังคมประชาธิปไตยของเขาและกลุ่มใช้สวิสเลิกทาสแรงงานของการ emigres Marxist รัสเซียเช่น Pleckhanov ที่เดินทางไปเจนีวาเพื่อตอบสนองหลัง, [54] ไปซูริค ที่เขา befriended สมาชิกอื่น นายก Axelrod[55] ปารีส ฝรั่งเศส Vladimir ดำเนินตาม Paul Lafargue และเมือ Commune ปารีสของ 1871 ซึ่งเขาเห็นเป็นต้นแบบเป็นต้นสำหรับรัฐบาล proletarian[56] เคหะ โดยแม่ของเขา เขาอยู่ในสปาสุขภาพสวิสก่อนเดินทางไปเบอร์ลิน เยอรมนี ที่เขาศึกษาหกสัปดาห์ที่ Staatsbibliothek และพบ Liebknecht วิลเฮล์ม[57] กลับไปรัสเซียกับซ่อนของสิ่งที่มีการปฏิวัติผิดกฎหมาย เขาเดินทางไปเมืองต่าง ๆ ที่กระจายเอกสารประกอบการโดดเด่นแรงในเซนต์ปีเตอร์สเบิร์ก[58] เกี่ยวข้องในการผลิตแผ่นข่าว สาเหตุที่แรงงาน กำลังในหมู่นักเคลื่อนไหว 40 จับ และโดน sedition[59]จำคุกเป็นเวลา และปฏิเสธแทนกฎหมาย Vladimir ปฏิเสธค่าธรรมเนียมทั้งหมด เขาถูกปฏิเสธประกันตัว และยังคง imprisoned ปีก่อนโทษประหาร[60] เขาใช้เวลา เขียน และ theorising เน้นความสนใจของเขาจะได้ปฏิวัติของ working-class เขาเชื่อว่า การเพิ่มขึ้นของทุนนิยมอุตสาหกรรมได้นำจำนวนมากของชาวนาเพื่อไปเมือง โต้เถียงว่า พวกเขาเป็น กรุงฯ และคลาสติ ซึ่งจะนำพวกเขาโค่นโหง Tsarism ขุนนาง และ bourgeoisie ได้รับการ[60]ในเดือน 1897 กุมภาพันธ์ เขาถูกพิพากษาโดยไม่ต้องทดลองใช้ไป 3 ปีถูกเนรเทศในไซบีเรียตะวันออก แม้ว่ากำหนดกี่วันในเซนต์ปีเตอร์สเบิร์กเข้ากิจการของเขาสั่ง เขาได้พบกับสังคมประชาธิปไตย ซึ่งได้เปลี่ยนชื่อลีต่อสู้ปลดแอกชั้นทำ[61] ของเขาเดินทางไปยังไซบีเรียตะวันออกใช้เวลาสัปดาห์ 11 สำหรับมากของ เขาพร้อมกับแม่และน้องสาวของเขา ถือว่าเป็นภัยคุกคามต่อรอง Vladimir ถูกเนรเทศไป Shushenskoye ในเขต Minusinsky ให้เช่าห้องพักในกระท่อมของชาวนา เขายังคงภายใต้การเฝ้าระวังของตำรวจ แต่ corresponded กับ subversives อื่น ๆ หลายคนชมเขา และยัง ไปเที่ยวล่าเป็ดและ snipe และเล่นน้ำแม่น้ำเยนี[62]ใน 1898 พฤษภาคม Nadya ร่วมเขาพลัดถิ่น มีการจับกุมในเดือน 1896 สิงหาคมการนัดหยุดงาน แม้ว่าจะเริ่มลงรายการบัญชีไปยัง Ufa เธอมั่นใจเจ้าหน้าที่ย้ายเธอไป Shushenskoye อ้างว่า เธอและ Vladimir ได้หมั้น พวกเขาแต่งงานในโบสถ์บน 10 1898 กรกฎาคม[63] ชำระเป็นชีวิตครอบครัวกับแม่ของ Nadya Elizaveta Vasilyevna คู่แปลวรรณคดีอังกฤษสังคมนิยมเป็นรัสเซีย[64] กระตือรือร้นทำให้ทันพัฒนาในลัทธิมากซ์เยอรมัน – ซึ่งได้แบ่งเป็นอุดมการณ์ กับ revisionists เช่นนาร์ดเบิร์นสไตน์ Eduard advocating เส้นทางสงบ เลือกตั้งเพื่อสังคมนิยม – Vladimir ยังคงทุ่มเทเพื่อปฏิวัติรุนแรง โจมตี revisionist อาร์กิวเมนต์ในการประท้วง A โดยรัสเซียสังคมประชาธิปไตย[65] Vladimir เสร็จสิ้นพัฒนาที่ของทุนนิยมในรัสเซีย (ย่าน), หนังสือของเขาที่ยาวที่สุดถึงปัจจุบัน ซึ่งเสนอการโจมตีห้องวิจัย และ polemical ในการปฏิวัติสังคมและการส่งเสริมการวิเคราะห์แบบ Marxist พัฒนาเศรษฐกิจรัสเซีย เผยแพร่ภายใต้นามแฝงของ "Vladimir Ilin" ได้รับรีวิวส่วนใหญ่ยากจนตามประกาศ[66]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในฤดูใบไม้ร่วงปี 1893 เลนินย้ายไปอยู่ที่เซนต์ปีเตอร์สเบิร์ก. [43] ที่นั่นเขาทำงานเป็นผู้ช่วยทนายความเพื่อ MFWolkenstein [44] และเพิ่มขึ้นถึงตำแหน่งระดับสูงในเซลล์ปฏิวัติมาร์กซ์ที่เรียกตัวเองว่า "สังคมพรรคประชาธิปัตย์" หลังจากที่มาร์กซ์พรรคสังคมประชาธิปไตย พรรคของประเทศเยอรมนี. [45] สาธารณชนสนับสนุนมาร์กซ์ในหมู่ขบวนการสังคมนิยม [46] เขาสนับสนุนให้รากฐานของเซลล์ปฏิวัติในศูนย์อุตสาหกรรมของรัสเซีย. [47] เขาเป็นเพื่อนสนิทของรัสเซียชาวยิวมาร์กซ์จูเลียส Martov [48] และเริ่มมีความสัมพันธ์กับมาร์กซ์ ครู Nadezhda "Nadya" Krupskaya. [49] เมื่อฤดูใบไม้ร่วง 1894 เขาได้รับการชั้นนำวงกลมคนงานมาร์กซ์ 'และเป็นพิถีพิถันในการครอบคลุมแทร็คของเขารู้ว่าสายลับตำรวจกำลังพยายามที่จะแทรกซึมเข้าไปในกลุ่มขบวนการ. [50] เลนิน (ซ้าย) ใน ธันวาคม 1895 และภรรยาของเขา Nadezhda. แม้ว่าเขาจะได้รับอิทธิพลจากไร่นาสังคมนิยม Petr Tkachëvi [51] เลนินสังคมพรรคประชาธิปัตย์ตัดกับ Narodnik แพลตฟอร์มกรสังคมนิยมของพรรคสังคมนิยมปฏิวัติ (SR) SR เห็นชาวนาเป็นแรงหลักของการเปลี่ยนแปลงการปฏิวัติในขณะ Marxists เชื่อว่าชาวบ้านจะต้องมีความเห็นอกเห็นใจให้เอกชนเป็นเจ้าของแทนที่จะเน้นบทบาทการปฏิวัติของชนชั้นแรงงาน. [52] เขาจัดการกับบางส่วนของปัญหาเหล่านี้ในระบบทางเดินทางการเมืองของเขาเป็นครั้งแรก สิ่งที่ "เพื่อนของคน" และวิธีการที่พวกเขาต่อสู้สังคมพรรคประชาธิปัตย์; ส่วนมากมาจากประสบการณ์ของเขาใน Samara ประมาณ 200 สำเนาถูกพิมพ์ผิดกฎหมาย. [53] เลนินหวังที่จะประสานเชื่อมต่อระหว่างสังคมพรรคประชาธิปัตย์ของเขาและปลดปล่อยสวิสตามของกลุ่มแรงงานอพยพมาร์กซ์ของรัสเซียเช่น Pleckhanov เดินทางไปเจนีวาเพื่อตอบสนองความ หลัง [54] ก่อนที่จะมุ่งหน้าไปยังเมืองซูริคซึ่งเขาเป็นเพื่อนสนิทของสมาชิกคนอื่น ๆ พาเวล Axelrod. [55] การดำเนินการไปยังกรุงปารีส, ฝรั่งเศส, วลาดิเมียพบกับพอล Lafargue และวิจัยปารีสคอมมูนของปี 1871 ซึ่งเขาเห็นว่าเป็นต้นแบบต้นสำหรับไพร่ รัฐบาล. [56] ทุนโดยแม่ของเขาเขาอยู่ในสปาเพื่อสุขภาพสวิสก่อนที่จะเดินทางไปยังกรุงเบอร์ลินประเทศเยอรมนีที่เขาศึกษาเป็นเวลาหกสัปดาห์ที่ Staatsbibliothek และได้พบกับวิลเฮล์ Liebknecht. [57] กลับไปที่รัสเซียด้วยสะสมของการปฏิวัติที่ผิดกฎหมาย สิ่งพิมพ์เขาเดินทางไปยังเมืองต่าง ๆ กระจายวรรณกรรมที่โดดเด่นคนงานในเซนต์ปีเตอร์สเบิร์ก. [58] การมีส่วนร่วมในการผลิตแผ่นข่าวสาเหตุแรงงานเขาเป็นหนึ่งใน 40 นักเคลื่อนไหวจับข้อหาปลุกระดม. [59] ขังและปฏิเสธการแสดงทางกฎหมาย วลาดิเมียปฏิเสธข้อกล่าวหาทั้งหมด เขาถูกปฏิเสธการประกันตัวและยังคงจำคุกเป็นเวลาหนึ่งปีก่อนการพิจารณาคดี [60] เขาใช้เวลาสร้างทฤษฎีและการเขียนมุ่งเน้นความสนใจของเขาในการที่มีศักยภาพการปฏิวัติของชนชั้นแรงงาน. เชื่อว่าการเพิ่มขึ้นของทุนนิยมอุตสาหกรรมได้นำจำนวนมากของชาวบ้านที่จะย้ายไปยังเมืองเขาแย้งว่าพวกเขากลายเป็นชนชั้นแรงงานและได้รับระดับจิตสำนึกซึ่งจะนำพวกเขาไปอย่างรุนแรงล้มล้างความเชื่อถือในกษัตริย์ขุนนางและชนชั้นกลาง. [60] ใน กุมภาพันธ์ 1897 เขาถูกตัดสินโดยการพิจารณาคดีที่จะถูกเนรเทศ 3 ปีในภาคตะวันออกของไซบีเรียแม้ว่าได้รับไม่กี่วันในเซนต์ปีเตอร์สเบิร์กที่จะนำเรื่องของเขาเพื่อที่; เขาได้พบกับสังคมพรรคประชาธิปัตย์ที่ได้รับการเปลี่ยนชื่อลีกของการต่อสู้เพื่อปลดปล่อยชนชั้นแรงงาน. [61] การเดินทางของเขาไปทางทิศตะวันออกของไซบีเรียเอา 11 สัปดาห์ที่ผ่านมามากที่เขามาพร้อมกับแม่และน้องสาวของเขา ถือว่าเป็นภัยคุกคามเล็ก ๆ น้อย ๆ วลาดิเมียถูกเนรเทศไป Shushenskoye ในอำเภอ Minusinsky การให้เช่าห้องพักในกระท่อมชาวนาของเขายังคงอยู่ภายใต้การดูแลของตำรวจ แต่สอดคล้องกับบ่อนทำลายอื่น ๆ หลายคนไปเยี่ยมเขาและยังไปในการเดินทางเพื่อการล่าสัตว์เป็ดและนกปากซ่อมและว่ายน้ำใน Yenisei แม่น้ำ. [62] ในพฤษภาคม 1898 , Nadya ร่วมกับเขาในการเนรเทศหลังจากถูกจับกุมในสิงหาคม 1896 สำหรับการจัดระเบียบการนัดหยุดงาน แม้ว่าโพสต์แรกที่อูฟาเธอเชื่อว่าหน่วยงานที่จะย้ายเธอไป Shushenskoye อ้างว่าเธอและวลาดิมีส่วนร่วม; พวกเขาแต่งงานในโบสถ์ 10 กรกฏาคม 1898 [63] การชำระบัญชีเป็นชีวิตครอบครัวที่มีแม่ของ Nadya Elizaveta Vasilyevna คู่แปลวรรณกรรมสังคมนิยมภาษาอังกฤษเป็นภาษารัสเซีย [64] กระตือรือร้นที่จะให้ทันการพัฒนาในลัทธิมาร์กเยอรมัน -. ที่มีมี รับแยกอุดมการณ์กับ revisionists เช่นเอดูอาร์นสไตน์เรียกร้องให้มีความสงบสุข, เส้นทางการเลือกตั้งสังคมนิยม -. วลาดิเมียยังคงทุ่มเทให้กับการปฏิวัติรุนแรงโจมตีข้อโต้แย้งเสียใหม่ในการประท้วงโดยรัสเซียสังคมพรรคประชาธิปัตย์ [65] วลาดิเมียยังเสร็จสิ้นการพัฒนาทุนนิยมในรัสเซีย (1899) หนังสือที่ยาวที่สุดของเขาจนถึงปัจจุบันซึ่งนำเสนอในการโจมตีการวิจัยที่ดีและถกเถียงในสังคมปฎิวัติและส่งเสริมการวิเคราะห์ที่มาร์กซ์ในการพัฒนาเศรษฐกิจของรัสเซีย ตีพิมพ์ในนามของ "วลาดิมี Ilin" มันได้รับการวิจารณ์ที่ไม่ดีส่วนใหญ่เมื่อได้ประกาศ. [66]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในฤดูใบไม้ร่วงพ.ศ. เลนินย้ายไปเซนต์ปีเตอร์สเบิร์ก [ 43 ] ที่นั่น เขาทำงานเป็นทนายความผู้ช่วย m.f.wolkenstein [ 44 ] และกุหลาบเพื่ออาวุโสตำแหน่งในลัทธิมาร์กซ์ปฏิวัติเซลล์ที่เรียกตัวเองว่า " สังคมประชาธิปไตย " หลังจากที่มาร์กซ์และพรรคสังคมประชาธิปไตยเยอรมนี [ 45 ] การต่อสู้ระหว่างการเคลื่อนไหวอย่างเปิดเผย ทฤษฎีการเมือง สังคมนิยม[ 46 ] เขาสนับสนุนให้มูลนิธิแห่งเซลล์ในศูนย์อุตสาหกรรมของรัสเซีย [ 47 ] เขาเป็นเพื่อนกับรัสเซียชาวยิวมาร์กซ์จูเลียสมาร์ตอฟ , [ 48 ] และเริ่มต้นความสัมพันธ์กับลัทธิมาร์กซ์ครู นาเดซดา " Nadya " krupskaya [ 49 ] โดยฤดูใบไม้ร่วง 1894 เขานำวงกลมมาร์กซ์แรงงาน และพิถีพิถันในการปกปิดของเขาทราบว่า สายลับตำรวจพยายามที่จะแทรกซึมเข้าไปในขบวนการ [ 50 ]



เลนิน ( ซ้าย ) ในธันวาคม 1895 และภรรยาของเขา นาเดซดา .
ถึงแม้ว่าเขาได้รับอิทธิพลมาจากสังคมสังคมนิยม P ëë TR Tkach 6 [ 51 ] เลนินของสังคมประชาธิปไตยปะทะกับแพลตฟอร์มของสังคมนิยมพรรคสังคมนิยม agrarian นารอดนิคจำกัด คณะปฏิวัติ ( SR ) ส่วน SR เห็นชาวนาเป็นแรงหลักของการปฏิวัติเปลี่ยนแปลงในขณะที่ Marxists เชื่อชาวนาจะสงสารกรรมสิทธิ์เอกชน แทนการเน้นบทบาทปฏิวัติของชนชั้นแรงงาน [ 52 ] เขาจัดการกับบางส่วนของปัญหาเหล่านี้ในระบบการเมืองของเขาก่อน แล้ว " เพื่อนของคน " เป็นและวิธีการที่พวกเขาต่อสู้กับสังคมประชาธิปไตย ; ตามไปในประสบการณ์ของเขาใน ซามารา ประมาณ 200 เล่มอย่างผิดกฎหมาย [ 53 ]

พิมพ์เลนินหวังว่าจะประสานความสัมพันธ์ระหว่างสังคมประชาธิปไตยของเขาและสวิสใช้ปลดปล่อยกลุ่มแรงงานของมาร์กซ์ emigres รัสเซียชอบ pleckhanov เดินทางไปยังเจนีวา พบหลัง [ 54 ] ก่อนไปซูริคที่เขาเป็นเพื่อนกับสมาชิกอื่น พาเวล Axelrod [ 55 ] ไปปารีส , ฝรั่งเศส , วลาดิเมียร์ พบกันพ ลาฟาร์ก และความสนใจ ปารีสคอมมูนของ 1871 ,ที่เขาเห็นเป็นต้นแบบก่อนรัฐบาลไพร่ [ 56 ] financed โดยแม่ของเขา เขาอยู่ใน สปาสุขภาพสวิสก่อนเดินทางไปยังกรุงเบอร์ลิน ประเทศเยอรมนี ซึ่งเขาเรียน 6 สัปดาห์ที่ staatsbibliothek และได้พบกับวิล liebknecht [ 57 ] กลับไปยังรัสเซีย กับสะสมสิ่งพิมพ์ปฏิวัติผิดกฎหมายเขาได้เดินทางไปยังเมืองต่างๆ กระจายวรรณกรรมให้คนตื่นตาตื่นใจในเซนต์ ปีเตอร์สเบิร์ก [ 58 ] ที่เกี่ยวข้องในการผลิตข่าวแผ่น เพราะคนงานเขา 40 ของนักเคลื่อนไหวถูกจับกุมและเรียกเก็บกับการปลุกระดม [ 59 ]

ถูกคุมขัง และปฏิเสธการเป็นตัวแทนทางกฎหมาย , วลาดิเมียร์ ปฏิเสธทุกข้อกล่าวหา เขาถูกปฏิเสธการประกันตัวยังคงถูกคุมขังเป็นเวลา 1 ปี ก่อนมีการพิพากษา[ 60 ] เขาใช้เวลา theorising และการเขียน เน้นความสนใจของเขาในศักยภาพปฏิวัติของชนชั้นกรรมกร ; เชื่อว่าการเพิ่มขึ้นของระบบทุนนิยมอุตสาหกรรม มี LED ตัวเลขขนาดใหญ่ของชาวนา ที่จะย้ายไปเมืองที่เขาโต้เถียงที่พวกเขากลายเป็นชนชั้นแรงงานและได้รับระดับสติ ซึ่งจะนำพวกเขาไปอย่างรุนแรงล้มล้าง tsarism , ชนชั้นสูง และหนังสือ [ 60 ]

ในเดือนกุมภาพันธ์ ค.ศ. 1897 เขาถูกตัดสินโดยศาล ถึง 3 ปี ถูกเนรเทศในภาคตะวันออกของไซบีเรีย แม้ว่าจะได้รับไม่กี่วันในเซนต์ปีเตอร์สเบิร์กเพื่อให้กิจการของเขาในการที่เขาได้พบกับสังคมประชาธิปไตย ที่ได้รับการเปลี่ยนชื่อลีกของการต่อสู้เพื่อปลดปล่อยชนชั้นกรรมาชีพ [ 61 ] เดินทางตะวันออกไซบีเรียเอา 11 สัปดาห์ มากซึ่งเขาพร้อมกับแม่และพี่สาวถือเป็นการคุกคามเล็กน้อย วลาดิเมียร์ ถูกเนรเทศไป shushenskoye ในเขต minusinsky . เช่าห้องในกระท่อมของชาวบ้านเขาอยู่ภายใต้การเฝ้าระวังของตำรวจ แต่สอดคล้องกับ subversives อื่นหลายคนมาเยี่ยมเขา และยังเดินทางไปล่าสัตว์เป็ดและนก และว่ายน้ำในแม่น้ำไรน์ [ 62 ]

พฤษภาคม 1898 , Nadya ร่วมกับเขาในการเนรเทศถูกจับในเดือนสิงหาคมค.ศ. 1896 เพื่อจัดการการนัดหยุดงาน แม้ว่าครั้งแรกที่โพสต์ใน Ufa เธอมั่นใจว่าเจ้าหน้าที่จะย้ายเธอไป shushenskoye อ้างว่า เธอ และ วลาดิเมียร์ ถูกว่าจ้าง พวกเขาแต่งงานกันในโบสถ์ เมื่อ 10 กรกฎาคม 1898 [ 63 ] เข้าไปในชีวิตครอบครัวกับแม่ Nadya ก็ elizaveta vasilyevna คู่รักแปลวรรณกรรมสังคมนิยมภาษาอังกฤษเป็นภาษารัสเซีย[ 64 ] กระตือรือร้นที่จะให้ทันกับการพัฒนาในเยอรมันลัทธิมาร์กซ–ที่ได้มีการแยกอุดมการณ์ กับ revisionists เหมือนเอ็ดเวิร์ดเบิร์นสไตน์ advocating ที่เลือกเส้นทางสู่สังคมนิยม - วลาดิเมียร์ ยังคงทุ่มเทเพื่อการปฏิวัติรุนแรง โจมตี กะจิตกะใจอาร์กิวเมนต์ในการประท้วงโดยสังคมประชาธิปไตยรัสเซีย[ 65 ] วลาดิเมียร์ก็เสร็จสิ้นการพัฒนาของระบบทุนนิยมในรัสเซีย ( 1899 ) หนังสือที่ยาวที่สุดของเขาไปยังวันที่ที่ได้รับการวิจัยและการโจมตี polemical บนปฏิวัติสังคมและการส่งเสริมการวิเคราะห์ลัทธิมาร์กซ์การพัฒนาเศรษฐกิจของรัสเซีย เผยแพร่ภายใต้นามปากกา " วลาดิเมียร์ ilin " มันได้รับความคิดเห็นส่วนใหญ่ยากจนเมื่อสิ่งพิมพ์ [ 66 ]