It is difficult to overstate the ec

It is difficult to overstate the economic and social significance of corruption. Yet, the lack
of reliable and systematic data has kept corruption out of the research agenda of empirical
economists. This allowed speculation to include such basic issues as whether corruption is good
or bad for growth or whether corruption is determined by economic or cultural forces. Recently,
however, Paolo Mauro (1995) used cross-country subjective measures of corruption to show that corruption is negatively associated with private investment and growth. Our paper switches attention from the consequences of corruption to the causes of corruption.Lawyers often argue that the way to reduce corruption is to reform the legal system so as to increase the punishment for malfeasance.' Businessmen sometimes suggest that the problem of corruption lies in the low salaries bureaucrats receive relative to private-sector employees with comparable responsibilities. Accordingly,they argue to treat bureaucracies like private companies and raise the wages of public servants.^The economist's natural approach to corruption control is to appeal to the concept of competition as it is argued that bribes are harder to sustain where perfect competition prevails.Susan Rose-Ackerman (1978) first suggested that a way to reduce corruption was to introduce competition at the level of the official receiving bribes: when a btireaucrat dispenses a scarce benefit, the existence of competing officials to

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ยาก overstate ความสำคัญทางเศรษฐกิจ และสังคมของความเสียหายได้ ยัง การขาดข้อมูลเชื่อถือได้ และระบบที่ยังคงเสียหายจากวาระวิจัยของประจักษ์นักเศรษฐศาสตร์ นี้สามารถเก็งกำไรรวมปัญหาพื้นฐานดังกล่าวเป็นว่าการทุจริตเป็นสิ่งที่ดีหรือไม่เหมาะสำหรับการเจริญเติบโตหรือว่าทุจริตจะถูกกำหนด โดยกองกำลังทางเศรษฐกิจ หรือทางวัฒนธรรม ล่าสุดอย่างไรก็ตาม เปาโล Mauro (1995) ใช้มาตรการครอสคันทรีตามอัตวิสัยของการทุจริตเพื่อแสดงว่าความสัมพันธ์ในเชิงลบกับการลงทุนภาคเอกชนและการเติบโต กระดาษของเราสลับความสนใจผลกระทบของความเสียหายจากสาเหตุของความเสียหาย ทนายความมักจะโต้แย้งว่า วิธีการลดความเสียหายคือการ ปฏิรูปกฎหมายเพื่อเพิ่มบทลงโทษสำหรับ malfeasance .' นักธุรกิจบางครั้งแนะนำว่า ปัญหาของความเสียหายอยู่ในเงินเดือนต่ำสุดที่ bureaucrats รับพนักงานภาคเอกชนรับผิดชอบเปรียบเทียบ ตาม พวกเขาโต้แย้งรักษา bureaucracies เช่นบริษัทเอกชน และเพิ่มค่าจ้างของข้าราชการประชาชน ^ วิธีธรรมชาติของนักเศรษฐศาสตร์ในการควบคุมความเสียหายเป็นแนวคิดของการแข่งขันดึงดูดเป็นมันจะโต้เถียงแมคอินทอชหนักหนุนที่แข่งขันสมบูรณ์ชัย ซูซานโรส-Ackerman (1978) ก่อนแนะนำว่า วิธีการลดความเสียหายที่จะ แนะนำการแข่งขันในระดับของแมคอินทอชรับอย่างเป็นทางการ: เมื่อการ btireaucrat dispenses ขาดแคลนสวัสดิการ การดำรงอยู่ของเจ้าหน้าที่แข่งขันเพื่อ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มันเป็นเรื่องยากที่จะคุยโวความสำคัญทางเศรษฐกิจและสังคมของการทุจริต แต่ขาด
ของข้อมูลที่เชื่อถือได้และเป็นระบบได้เก็บทุจริตออกจากวาระการวิจัยเชิงประจักษ์ของ
นักเศรษฐศาสตร์ การเก็งกำไรนี้ได้รับอนุญาตที่จะรวมถึงปัญหาพื้นฐานเช่นว่าการทุจริตเป็นสิ่งที่ดี
หรือไม่ดีสำหรับการเจริญเติบโตหรือไม่ว่าการทุจริตจะถูกกำหนดโดยกองกำลังทางเศรษฐกิจหรือทางวัฒนธรรม เมื่อเร็ว ๆ นี้
แต่เปาโล Mauro (1995) ใช้มาตรการอัตนัยข้ามประเทศของความเสียหายที่จะแสดงให้เห็นว่าการทุจริตมีความสัมพันธ์เชิงลบกับการลงทุนภาคเอกชนและการเจริญเติบโต กระดาษของเราสลับความสนใจจากผลกระทบของความเสียหายจากสาเหตุของ corruption.Lawyers มักจะยืนยันว่าวิธีที่จะลดความเสียหายที่จะปฏิรูประบบกฎหมายเพื่อเพิ่มบทลงโทษสำหรับการทุจริต. นักธุรกิจบางครั้งแสดงให้เห็นว่าปัญหาการทุจริตอยู่ในเงินเดือนข้าราชการในระดับต่ำเมื่อเทียบกับการรับพนักงานของภาคเอกชนที่มีความรับผิดชอบเทียบเคียง ดังนั้นพวกเขาโต้เถียงธิปไตยในการรักษาเช่น บริษัท เอกชนและเพิ่มค่าจ้างของข้าราชการ. ^ วิธีธรรมชาติของนักเศรษฐศาสตร์ที่จะควบคุมความเสียหายที่จะดึงดูดความสนใจกับแนวคิดของการแข่งขันในขณะที่มันเป็นที่ถกเถียงกันว่าสินบนยากที่จะรักษาที่การแข่งขันที่สมบูรณ์แบบ prevails.Susan กุหลาบ Ackerman (1978) ชี้ให้เห็นเป็นครั้งแรกว่าวิธีที่จะลดความเสียหายที่จะแนะนำก็คือการแข่งขันในระดับของการรับสินบนอย่างเป็นทางการเมื่อ btireaucrat จ่ายผลประโยชน์ที่หายาก, การดำรงอยู่ของการแข่งขันเจ้าหน้าที่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มันเป็นเรื่องยากที่จะกล่าวเกินจริงความสำคัญทางเศรษฐกิจและสังคมของการคอรัปชั่น ยังขาด
ของเชื่อถือได้และข้อมูลอย่างเป็นระบบ ทำให้การทุจริตจากการวิจัยวาระของนักเศรษฐศาสตร์เชิงประจักษ์

นี้ได้รับอนุญาตเท่านั้นที่จะมีปัญหาพื้นฐาน เช่นว่า การทุจริตเป็นสิ่งที่ดีหรือไม่ดีสำหรับการเจริญเติบโต
หรือการทุจริตจะถูกกำหนดโดยกองกำลังทางเศรษฐกิจหรือวัฒนธรรม
อย่างไรก็ตาม เมื่อเร็วๆ นี้เปาโล เมาโร ( 1995 ) ใช้วิ่งอัตนัยมาตรการทุจริตเพื่อแสดงให้เห็นว่าการทุจริตเชิงลบที่เกี่ยวข้องกับการลงทุนภาคเอกชน และการเติบโต ของเราเปลี่ยนกระดาษความสนใจจากผลกระทบของการทุจริต สาเหตุของการทุจริต ทนายความมักจะยืนยันว่าวิธีที่จะลดความเสียหายที่จะปฏิรูประบบกฎหมายเพื่อเพิ่มบทลงโทษการทุจริต .' นักธุรกิจบางครั้ง ชี้ให้เห็นว่าปัญหาของการทุจริตอยู่ในระดับข้าราชการเงินเดือนที่ได้รับเมื่อเทียบกับลูกจ้างภาคเอกชนที่มีหน้าที่เดียวกัน ดังนั้นพวกเขาโต้เถียงกับการปกครอง เช่น บริษัทเอกชน และเพิ่มค่าจ้างของข้าราชการ
นักเศรษฐศาสตร์ของธรรมชาติแนวทางการควบคุมความเสียหายที่จะทำให้แนวคิดของการแข่งขันเป็นที่ถกเถียงกันอยู่ว่าสินบนจะยากที่จะรักษาที่สมบูรณ์แบบการแข่งขันชนะใจ แอคเคอร์แมน โรส ซูซาน ( 1978 ) แนะนำว่า วิธีที่จะลดความเสียหายได้แนะนำการแข่งขันในระดับของข้าราชการรับสินบน เมื่อ btireaucrat dispenses เป็นประโยชน์ หายากการดำรงอยู่ของเจ้าหน้าที่ไปแข่ง