It is well known that phenolic acid

It is well known that phenolic acids are highly effective free
radical-scavengers and antioxidants. Previous studies highlighted
the fact that antioxidant properties are essentially
attributed to phenolic acids. Chen and Ho (1997) specified
that the antioxidant activity of polyphenols is related to their
chemical structures, particularly to their hydroxyl group
(Jaberian, Piri, & Nazari, 2013) and the presence of a second
hydroxyl group in the ortho or para position increases the ef-
ficacity of antioxidants such as rosmarinic acid, carnosol and
carnosic acid (Ben Farhat, Landoulsi, Chaouch-Hamada,
Sotomayor, & Jordán, 2013). As a result, correlation analysis was
established to explore the trend of association between grouped
phenolic acids and linear correlation coefficients were
given in Table 6. The results indicated that there were no significant
correlations between the three tests and gallic acid,
protocatechuic acid, (+)-catechin hydrate, vanillic acid, caffeic
acid, syringic acid, p-coumaric acid, epicatechin, ferulic
acid, quercetin, isoquercitrin, and rutin before the in vitro digestion.
However, positive linear relationships could be
found between quercitrin and ABTS values (y = 0.0444x + 107.56
R2 = 0.6771) before the in vitro digestion. After the gastric
phase of digestion, a positive significant correlation
was revealed between quercitrin and DPPH values
(y = 0.0354x + 127.92 R2 = 0.5094). Before the in vitro digestion,
positive linear relationships could be found between the DPPH
values (y = 0.0048x + 68.369 R2 = 0.5126), ABTS values
(y = 0.0133x + 28.354 R2 = 0.5519) and total phenolic acids.
On the other hand, after the gastric phase of digestion,
positive linear relationships could be found between the FRAP
values (y = 0.0072x + 73.085 R2 = 0.7108), ABTS values
(y = 0.0186x + 100.66 R2 = 0.6252) and total phenolic acids. Ben
Farhat indicated that luteolin was significantly correlated to
ABTS test. Ferulic acid, carnosic acid, methyl carnosate and
hispidulin were significantly correlated to the FRAP assay (Ben
Farhat et al., 2014). Several studies illustrated the good antioxidant
activity of rosmarinic acid (Tepe, 2008) and its
considerable contribution to the total antioxidant capacity of
plant extracts (Ben Farhat, Jordán, Chaouech-Hamada,
Landoulsi, & Sotomayor, 2009; Dorman, Peltoketo, Hiltunen, &
Tikkanen, 2003; Ben Farhat et al., 2013). However, the results
reported by Ben Farhat et al. (2014) did not show any signifi-
cant correlation between rosmarinic acid and the DPPH and
ABTS tests, and revealed a negative significant correlation with
the FRAP assay. Gallic acid, p-hydroxybenzoic acid, apigenin,
cirsimaritin, genkwanin and naringin demonstrated an absence
of significant correlation with the three antioxidant assays. Similarly,
Matkowski and Piotrowska (2006) reported a lack of
correlation between the widely distributed polyphenols and
the antioxidant tests. Luis and Johnson (2005) hypothesized that
the capacity of rosemary leaf extracts to scavenge DPPH radicals
depends on the concentration of rosmarinic and carnosic
acids in rosemary extracts, the cumulative effects of these compounds
and the presence of other important compounds such
as carnosol.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เป็นที่ทราบกันดีว่ากรดฟีนอลที่มีประสิทธิภาพสูงฟรี
หัวรุนแรง-ขยะและสารต้านอนุมูลอิสระ การศึกษาก่อนหน้าไฮไลต์
ความจริงที่ว่าคุณสมบัติต้านอนุมูลอิสระเป็นหลัก
ประกอบกับกรดฟีนอล เฉินและโฮ (1997) ระบุ
ว่าสารต้านอนุมูลอิสระโพลีฟีนที่เกี่ยวข้องกับพวกเขา
โครงสร้างทางเคมีโดยเฉพาะอย่างยิ่งกับกลุ่มของพวกเขามักซ์พลังค์
(Jaberian, Piri และ Nazari, 2013) และการปรากฏตัวของสอง
กลุ่มมักซ์พลังค์ใน Ortho หรือตำแหน่ง Para เพิ่มขึ้น ประสิทธิผล
ficacity ของสารต้านอนุมูลอิสระเช่นกรด rosmarinic, carnosol และ
กรด carnosic (เบน Farhat, Landoulsi, Chaouch-Hamada,
Sotomayor และจอร์แดน, 2013) เป็นผลให้การวิเคราะห์ความสัมพันธ์ได้รับการ
จัดตั้งขึ้นเพื่อสำรวจแนวโน้มของความสัมพันธ์ระหว่างการจัดกลุ่ม
กรดฟีนอลและค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์เชิงเส้น
ที่กำหนดในตารางที่ 6 ผลการวิจัยพบว่าไม่มีนัยสำคัญ
ความสัมพันธ์ระหว่างการทดสอบสามและกรดแกลลิ,
กรด protocatechuic (+ ) -catechin ไฮเดรตกรด vanillic, caffeic
กรด syringic กรด P-coumaric, epicatechin, ferulic
กรด quercetin, isoquercitrin และรูตินก่อนที่จะมีการย่อยอาหารในหลอดทดลอง.
อย่างไรก็ตามความสัมพันธ์เชิงเส้นบวกอาจจะมีการ
พบกันระหว่าง quercitrin และค่า ABTS ( การ y = 0.0444x + 107.56
R2 = 0.6771) ก่อนที่จะมีการย่อยอาหารในหลอดทดลอง หลังจากที่กระเพาะอาหาร
ขั้นตอนของการย่อยอาหารมีความสัมพันธ์ในเชิงบวกอย่างมีนัยสำคัญ
ก็ถูกเปิดเผยระหว่าง quercitrin และค่า DPPH
(y = 0.0354x + 127.92 R2 = 0.5094) ก่อนที่จะมีการย่อยอาหารในหลอดทดลอง,
ความสัมพันธ์เชิงเส้นบวกอาจจะพบระหว่าง DPPH
ค่า (y = 0.0048x + 68.369 R2 = 0.5126) ABTS ค่า
(y = 0.0133x + 28.354 R2 = 0.5519) และกรดฟีโนลิค.
ในทางตรงกันข้าม หลังจากขั้นตอนการย่อยอาหารในกระเพาะอาหารของ,
ความสัมพันธ์เชิงเส้นบวกอาจจะพบระหว่าง FRAP
ค่า (y = 0.0072x + 73.085 R2 = 0.7108) ABTS ค่า
(y = 0.0186x + 100.66 R2 = 0.6252) และกรดฟีโนลิค เบน
Farhat ชี้ให้เห็นว่า luteolin มีความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญที่จะ
ทดสอบ ABTS กรด ferulic กรด carnosic, carnosate methyl และ
hispidulin มีความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญกับการทดสอบ FRAP (เบน
Farhat et al., 2014) งานวิจัยหลายชิ้นแสดงให้เห็นถึงสารต้านอนุมูลอิสระที่ดี
กิจกรรมของกรด rosmarinic (Tepe, 2008) และ
ผลงานที่ออกไปจากความสามารถในการต้านอนุมูลอิสระของ
สารสกัดจากพืช (เบน Farhat จอร์แดน Chaouech-Hamada,
Landoulsi และ Sotomayor 2009; Dorman, Peltoketo, Hiltunen, และ
ทิกกาเน็ 2003; เบน Farhat et al, 2013). แต่ผลที่
รายงานโดยเบน Farhat et al, (2014) ไม่ได้แสดงใด ๆ ที่มีนัยสำคัญ
ความสัมพันธ์ระหว่างกรดลาดเท rosmarinic และ DPPH และ
ABTS ทดสอบและเผยให้เห็นความสัมพันธ์เชิงลบกับ
การทดสอบ FRAP กรดฝรั่งเศส, p-hydroxybenzoic กรด apigenin,
cirsimaritin, genkwanin และ naringin แสดงให้เห็นถึงการขาด
ความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญกับสามชุดตรวจสารต้านอนุมูลอิสระ ในทำนองเดียวกัน
Matkowski และ Piotrowska (2006) รายงานการขาด
ความสัมพันธ์ระหว่างโพลีฟีนกระจายอย่างกว้างขวางและ
การทดสอบสารต้านอนุมูลอิสระ หลุยส์และจอห์นสัน (2005) ตั้งสมมติฐานว่า
ความจุของใบโรสแมรี่สารสกัดไล่อนุมูล DPPH
ขึ้นอยู่กับความเข้มข้นของ rosmarinic และ carnosic
กรดในสารสกัดจากโรสแมรี่, ผลกระทบสะสมของสารเหล่านี้
และการปรากฏตัวของสารสำคัญอื่น ๆ ดังกล่าว
เป็น carnosol

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มันเป็นที่รู้จักกันดีว่าฟีโนลิก กรดที่มีประสิทธิภาพสูงฟรีscavengers อนุมูลอิสระและสารต้านอนุมูลอิสระ การศึกษานี้เน้นความจริงที่ว่าคุณสมบัติของสารต้านอนุมูลอิสระเป็นหลักประกอบกับฟีโนลิก กรด เฉิน และ โฮ ( 1997 ) ระบุว่าสารต้านอนุมูลอิสระโพลีฟีนอลที่เกี่ยวข้องกับพวกเขาโครงสร้างทางเคมี โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับหมู่ของพวกเขา( jaberian , Piri และ nazari 2013 ) และการปรากฏตัวของวินาทีกลุ่มไฮดรอกซิลในตรงตำแหน่งพาราเพิ่ม EF - หรือficacity ของสารต้านอนุมูลอิสระ เช่น rosmarinic กรดคาร์โนซอล และcarnosic acid ( เบน farhat landoulsi chaouch Hamada , , ,sotomayor และจอร์ด . kgm / 2013 ) ผล การวิเคราะห์สหสัมพันธ์ คือก่อตั้งขึ้นเพื่อศึกษาแนวโน้มของความสัมพันธ์ระหว่างกลุ่มกรดฟีโนลิก และ สัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์เชิงเส้นคือให้ตารางที่ 6 ผลพบว่า ไม่แตกต่างกันความสัมพันธ์ระหว่างสามการทดสอบและฝรั่งเศสกรดโปรโตคาเทคซู ค , ( + ) - catechin hydrate , vanillic acid , Caffeicกรด , กรด syringic p-coumaric กรด ferulic แคเทชิน , , ,กรด , แหล่งปลูกไอโซเคอรซิทรินและรูตินก่อนในการย่อยอาหาร หลอดแก้วอย่างไรก็ตาม ความสัมพันธ์เชิงบวกอาจจะและพบว่าระหว่างเคอร์ชิทริน Abbr ค่า ( Y = 0.0444x + 107.56R2 = 0.6771 ) ก่อนที่ในการย่อยอาหาร หลอดแก้ว หลังจากที่กระเพาะอาหารขั้นตอนของการย่อยอาหาร บวกความสัมพันธ์ถูกเปิดเผยระหว่างเคอร์ชิทริน dpph และค่า( Y = 0.0354x + 127.92 R2 = 0.5094 ) ก่อนที่ในการย่อยอาหาร หลอดทดลอง ,ความสัมพันธ์เชิงบวกระหว่าง dpph อาจจะพบค่า ( Y = 0.0048x + 68.369 R2 = 0.5126 ) Abbr ค่า( Y = 0.0133x + 28.354 R2 = 0.5519 ) รวมฟีนอลและกรดบนมืออื่น ๆ หลังจากขั้นตอนของการย่อยอาหารในกระเพาะอาหาร ,ความสัมพันธ์เชิงบวกระหว่าง VDO อาจจะพบค่า ( Y = 0.0072x + 73.085 R2 = 0.7108 ) Abbr ค่า( Y = 0.0186x + 100.66 R2 = 0.6252 ) รวมฟีนอลและกรด เบนfarhat ลูทิโอลิน พบว่ามีความสัมพันธ์กับAbbr ทดสอบ กรด ferulic กรดเมทิล carnosate carnosic , , และhispidulin มีความสัมพันธ์กับ VDO assay ( เบนfarhat et al . , 2010 ) หลายการศึกษาแสดงดี สารต้านอนุมูลอิสระกิจกรรมของ rosmarinic acid ( ภาค 2008 ) และของมากสนับสนุนการรวมสารต้านอนุมูลอิสระ ความจุของสารสกัดจากพืช ( เบน farhat จอร์ด . kgm , N , chaouech Hamada ,landoulsi & sotomayor , 2009 ; Dorman peltoketo hiltunen , , , และtikkanen , 2003 ; เบน farhat et al . , 2013 ) อย่างไรก็ตาม ผลลัพธ์รายงานโดย เบน farhat et al . ( 2014 ) ไม่ได้แสดง signifi -ลาดเทความสัมพันธ์ระหว่าง rosmarinic กรดและ dpph และการทดสอบ Abbr และเปิดเผยความสัมพันธ์กับส่วน VDO การทดสอบ เพิ่มขึ้น p-hydroxybenzoic พิจีนิน , กรด ,cirsimaritin genkwanin พันธุ์ , และแสดงให้เห็นการขาดในความสัมพันธ์กับสามสารต้านอนุมูลอิสระ ) . ในทํานองเดียวกันและ matkowski piotrowska ( 2006 ) รายงานการขาดของความสัมพันธ์ระหว่างการกระจายอย่างกว้างขวางและ โพลีฟีนอลการทดสอบสารต้านอนุมูลอิสระ ลูอิส และจอห์นสัน ( 2005 ) ตั้งสมมติฐานว่าความจุของ สารสกัดจากใบโรสแมรี่ เพื่อหา dpph อนุมูลขึ้นอยู่กับความเข้มข้นของ rosmarinic และ carnosicกรดในโรสแมรี่สกัด ผลสะสมของสารประกอบเหล่านี้และการปรากฏตัวของสารสำคัญอื่นๆ เช่นเป็นคาร์โนซอล .