Zhang Ye smiled sheepishly. "I've c

Zhang Ye smiled sheepishly. "I've caused you trouble. I was so drunk that I didn't know my own bearings and even ended up staying over at your place. My actions were too inappropriate."

"You're welcome." Wu Zeqing continued cooking, "Take a seat and wait for a little. Dinner's almost ready. If you still hadn't woken up, I would have called you anyway."

Zhang Ye pretended to rub his hands politely, "Is that alright?"

She smiled, "Don't worry about it. Hur Hur, take a seat."

Zhang Ye then said, "Alright then. I'm really feeling the hunger since I didn't have much in the afternoon. That Teacher Feng kept forcing me to drink." He rubbed his belly.

A few minutes later.

The final dish was ready.

Zhang Ye rushed over to help, "Let me bring it out."

Wu Zeqing gently brushed his hand aside, "There's no need for you to. You just have to wait to eat." Saying this, she brought the dish over to the dinner table and undid her apron, "There's still soup and that's it." She looked over at the cooker, "It still needs a little while more, so let's start eating first. It will be done once by the time we finish eating." Northerners usually had their soup after eating, not before.

3 dishes and some soup.

Zhang Ye praised, "It's such a spread. The servings are so much."

Wu Zeqing sat down, "If you can't finish, we can always put it in the fridge. I can finish it up tomorrow."

Zhang Ye said in surprise, "You eat leftovers?"

"What's wrong with eating leftovers?" Wu Zeqing said gracefully, "It's not good to waste."

Zhang Ye smiled, "Of course there won't be anything wasted. If I can't finish it, can I bring it home?" As he said that, he picked up the chopsticks to grab a piece of eggplant and put it into his mouth. He chewed a few times before claiming, "Don't worry, there definitely would not be any leftovers. I’ll finish it all!"

Wu Zeqing asked, "Are you sure?"

"It's more than OK!" He said, "I didn't expect you would be such a good cook."

Wu Zeqing laughed, "I've been living alone for so many years, so I get a lot of practice, but of course, I can't compare to a professional.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จางเย่ยิ้มเจื่อน "ฉันเคยเกิดปัญหานี้ ดังนั้นเมาว่า ไม่ทราบว่าปืนของตัวเอง และแม้จะสิ้นสุดที่พักที่ได้ การกระทำของฉันถูกเกินไปไม่เหมาะสม""ด้วยความยินดี" วู Zeqing ยังคงปรุงอาหาร "นั่ง และรอเล็กน้อย อาหารค่ำของเกือบจะพร้อม ถ้าคุณยังไม่ได้ตื่นขึ้น ฉันอาจจะเรียกคุณไป"จางเย่หลอกลวงว่าจะถูมือของเขาสุภาพ "คือที่ไรเธอยิ้ม "ไม่ต้องกังวล เฮอร์โปรดักส์เฮอร์โปรดักส์ จะนั่ง"จางเย่แล้วกล่าวว่า "Alright แล้ว จริง ๆ ความความหิวเนื่องจากไม่มีมากในช่วงบ่าย ฮที่ครูเก็บไว้ใด้ดื่ม" เขาลูบหน้าท้องของเขาไม่กี่นาทีต่อมาจานสุดท้ายก็พร้อมจางเย่วิ่งผ่านไปช่วย "ให้ฉันนำออก"วู Zeqing ค่อย ๆ แปรงมือกัน "ไม่จำ เป็นต้อง คุณเพียงแค่ต้องรอที่จะกิน" บอกว่า นี้ เธอนำอาหารมาที่โต๊ะอาหาร และทำผ้ากันเปื้อนของเธอ "ยัง มีซุปและที่มันเป็น" เธอมองไปที่ตัวหม้อหุง "มันยังคง ต้องขณะน้อยมาก เริ่มต้นกินครั้งแรก จะเกิดขึ้นเมื่อเวลา เราเสร็จสิ้นกิน" ชาวเหนือมักจะได้ซุปที่หลังรับประทานอาหาร ไม่ก่อน3 อาหารและน้ำซุปบางจางเย่ยกย่อง "มันเป็นอาหารดังกล่าว ส่วนที่จะมาก"วู Zeqing นั่งลง "ถ้าคุณไม่สามารถเสร็จสิ้นได้ เราสามารถใส่มันในตู้เย็น ผมสามารถเสร็จสิ้นมันขึ้นวันพรุ่งนี้"จางเย่กล่าวว่า ในความประหลาดใจ อาหารเหลือหรือไม่"คืออะไรผิดกับการกินเหลือ" Wu Zeqing กล่าวอย่างสง่างาม "มันไม่ดีเสีย"จางเย่ยิ้ม "แน่นอนมี ไม่อะไรเสีย ถ้าไม่จบมัน ฉันสามารถนำบ้าน" เขากล่าวว่า เขาหยิบตะเกียบจะคว้าชิ้นส่วนของมะเขือยาว และใส่เข้าไปในปากของเขา เขาเคี้ยวกี่ครั้งก่อนการรับ "ไม่ต้องกังวล แน่นอนจะไม่มีเหลือใด ๆ ฉันจะทำมันทั้งหมด"Wu Zeqing ถาม "ท่านแน่ใจหรือไม่""มันเป็นยิ่งกว่า OK" เขากล่าวว่า "ฉันไม่ได้คาดว่า จะอร่อย ๆ ดังกล่าว"Zeqing วูหัวเราะ "ฉันได้รับอยู่คนเดียวหลายปี ดังนั้นฉันได้รับการปฏิบัติมาก แต่แน่นอน ไม่สามารถเปรียบเทียบที่การเป็นมืออาชีพ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จางเจ้ายิ้มเจื่อน "ผมเคยเกิดขึ้นกับคุณปัญหา. ผมจึงเมาที่ผมไม่ทราบว่าแบริ่งของตัวเองและแม้จะจบลงด้วยการเข้าพักมากกว่าที่สถานที่ของคุณ. การกระทำของฉันไม่เหมาะสมเกินไป."

"คุณยินดีต้อนรับ." วู Zeqing ยังคงการปรุงอาหาร "นั่งและรอเพียงเล็กน้อย. รับประทานอาหารค่ำพร้อมเกือบ. ถ้าคุณยังไม่ได้ตื่นขึ้นมาผมจะได้เรียกท่านต่อไป."

จางเจ้าแกล้งถูมือของเขาอย่างสุภาพ "นั่นคือไม่เป็นไร? "

เธอยิ้ม" ไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับเรื่องนี้. เฮอร์เฮอร์นั่ง. "

จางเจ้าแล้วกล่าวว่า" เอาล่ะ. ฉันจริงๆรู้สึกหิวเพราะผมไม่ได้มีมากในช่วงบ่าย. ที่อาจารย์ฮ เก็บไว้บังคับให้ฉันดื่ม. " เขาลูบท้องของเขา.

ไม่กี่นาทีต่อมา.

จานสุดท้ายก็พร้อม.

จางเจ้ารีบวิ่งไปช่วย "ให้ฉันนำมันออก."

วู Zeqing เบา ๆ ปัดมือของเขากัน "ไม่มีความจำเป็นสำหรับคุณที่จะ. คุณเพียงแค่ต้องเป็น รอที่จะกิน. " คำพูดนี้เธอนำจานไปยังโต๊ะอาหารค่ำและ undid ผ้ากันเปื้อนของเธอ "ยังคงมีน้ำซุปและที่มัน." เธอมองไปที่หม้อหุง "มันยังคงต้องการเพียงเล็กน้อยขณะที่อีกจึงขอเริ่มกินครั้งแรก. จะทำครั้งเดียวตามเวลาที่เราเสร็จสิ้นการรับประทานอาหาร." ชาวเหนือมักจะมีน้ำซุปของพวกเขาหลังจากที่รับประทานอาหารไม่ก่อน.

3 อาหารและน้ำซุปบาง.

จางเยยกย่อง "มันเป็นเช่นการแพร่กระจาย. เสิร์ฟมีมาก."

วู Zeqing นั่งลง "ถ้าคุณไม่สามารถเสร็จเราสามารถเสมอ ใส่ไว้ในตู้เย็น. ฉันสามารถจบมันขึ้นวันพรุ่งนี้. "

จางเจ้ากล่าวว่าในความประหลาดใจ" คุณกินของเหลือ? "

" มีอะไรผิดปกติกับการรับประทานอาหารที่เหลือ? " วู Zeqing กล่าวได้อย่างสง่างาม "มันไม่ดีไปเสีย."

จางเจ้ายิ้ม "แน่นอนไม่มีอะไรจะสูญเสีย. ถ้าฉันไม่สามารถเสร็จมันฉันสามารถนำมันกลับบ้าน?" ในขณะที่เขาบอกว่าเขาหยิบตะเกียบที่จะคว้าชิ้นส่วนของมะเขือยาวและใส่มันเข้าไปในปากของเขา เขาเคี้ยวไม่กี่ครั้งก่อนที่จะอ้างว่า "ไม่ต้องกังวลมีแน่นอนจะไม่เหลือใด ๆ . ฉันจะเสร็จสิ้นทุกอย่าง!"

วู Zeqing ถามว่า "คุณแน่ใจหรือ?"

"มันเป็นมากกว่า OK!" เขากล่าวว่า "ผมไม่ได้คาดหวังว่าคุณจะเป็นเช่นปรุงอาหารที่ดี."

วู Zeqing หัวเราะ "ผมเคยอยู่คนเดียวมานานหลายปีดังนั้นผมจึงได้รับจำนวนมากของการปฏิบัติ แต่แน่นอนผมไม่สามารถ เปรียบเทียบกับมืออาชีพ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จางเยยิ้มแหย " ฉันทำให้คุณลำบาก ผมเมามากก็เลยไม่รู้ว่าปืนของตัวเอง และก็สิ้นสุดอยู่ที่สถานที่ของคุณ การกระทำของฉันมันไม่เหมาะสม "" ไม่เป็นไรครับ " อู๋ zeqing ยังคงทำอาหาร " นั่งรอนิดหน่อย มื้อเย็นพร้อมแล้ว หากคุณยังไม่ตื่น ผมจะโทรหาคุณอยู่แล้ว "จางเยแกล้งถูมือของเขาอย่างสุภาพว่า " ไม่เป็นไร " ?เธอยิ้ม " ไม่กังวลเกี่ยวกับมัน hur hur นั่ง "จาง ท่านบอกว่า " งั้นไม่เป็นไร ผมรู้สึกถึงความหิว เพราะผมไม่ได้มีมากในช่วงบ่าย อาจารย์ฟงเอาแต่บังคับให้ฉันดื่ม . " เขาลูบท้องของเขาไม่กี่นาทีต่อมาจานสุดท้ายก็พร้อมจาง เจ้ารีบเข้าไปช่วย " ให้ฉันนำมันออกมา "อู๋ zeqing ค่อยๆปัดมือของเขาออกไป " คุณไม่จำเป็นต้อง . คุณแค่ต้องรอไปกิน " พูดแบบนี้ เธอนำอาหารไปที่โต๊ะทานข้าว และแกะผ้ากันเปื้อน " ยังคงมีซุป และนั่น . . . " เธอมองไปที่หม้อ " มันยังต้องอีกนิด แล้วเริ่มกินก่อน จะทำเมื่อตอนเรากินเสร็จ คนทางเหนือมักจะมี " ซุปของพวกเขาหลังจากกินไม่ก่อน3 จาน และซุปจาง ท่านยกย่อง " มันเป็นเช่นกระจาย เสริฟมาก”อู๋ zeqing นั่งลง " ถ้าคุณไม่สามารถทำให้เสร็จเราสามารถใส่ไว้ในตู้เย็น ผมจะทำให้เสร็จในวันพรุ่งนี้ .จาง ท่านพูดด้วยความประหลาดใจ " คุณกินเหลือ ?" เกิดอะไรขึ้นกับกินของเหลือ " ? อู๋ zeqing กล่าวอย่างสง่างาม " มันไม่ดีเสีย”จางเยยิ้ม " แน่นอน ไม่มีอะไรเสีย ถ้าผมไม่เสร็จ ผมจะเอามันกลับบ้านได้มั้ย ? " เขาบอกว่า เขาหยิบตะเกียบคว้าชิ้นของมะเขือ และใส่มันเข้าไปในปากของเขา เขาเคี้ยวสองสามครั้ง ก่อนจะบอกว่า " ไม่ต้องห่วง มีแน่นอนจะไม่มีเหลือ ฉันจะจัดการมันทั้งหมด !อู๋ zeqing ถามว่า " แน่ใจเหรอ ? "" มันมากกว่านะ " เขากล่าวว่า " ผมไม่ได้คาดหวังว่าคุณจะเป็นเช่นอาหารที่ดี . "อู๋ zeqing หัวเราะ " ผมก็อยู่คนเดียวมาหลายปี ก็เลยได้ฝึกเยอะ แต่แน่นอนว่า ผมไม่สามารถเปรียบเทียบกับมืออาชีพ