Over Zen Hospice's nearly 30 years,

Over Zen Hospice's nearly 30 years, we've learned much more from our residents in subtle detail. Little things aren't so little. Take Janette. She finds it harder to breathe one day to the next due to ALS. Well, guess what? She wants to start smoking again -- and French cigarettes, if you please. Not out of some self-destructive bent, but to feel her lungs filled while she has them. Priorities change. Or Kate -- she just wants to know her dog Austin is lying at the foot of her bed, his cold muzzle against her dry skin, instead of more chemotherapy coursing through her veins -- she's done that. Sensuous, aesthetic gratification, where in a moment, in an instant, we are rewarded for just being. So much of it comes down to loving our time by way of the senses, by way of the body -- the very thing doing the living and the dying.
14:25 Probably the most poignant room in the Zen Hospice guest house is our kitchen, which is a little strange when you realize that so many of our residents can eat very little, if anything at all. But we realize we are providing sustenance on several levels: smell, a symbolic plane. Seriously, with all the heavy-duty stuff happening under our roof, one of the most tried and true interventions we know of, is to bake cookies. As long as we have our senses -- even just one -- we have at least the possibility of accessing what makes us feel human, connected. Imagine the ripples of this notion for the millions of people living and dying with dementia. Primal sensorial delights that say the things we don't have words for, impulses that make us stay present -- no need for a past or a future.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กว่าเซนป่วย เกือบ 30 ปี เราได้เรียนรู้มากขึ้นจากคนของเราในรายละเอียดลึกซึ้ง สิ่งเล็ก ๆ น้อย ๆ ไม่น้อย ใช้อู๊ด เธอพบว่ามันยากที่จะหายใจวันหนึ่งไปเนื่องจาก ALS ดี เดาอะไร เธอต้องการเริ่มต้นสูบบุหรี่อีกครั้ง - และฝรั่งเศสบุหรี่ ได้โปรด จากโค้งบางทำลายตนเองไม่ได้ แต่รู้สึกเธอปอดเต็มไปด้วยในขณะที่เธอมีให้ เปลี่ยนลำดับความสำคัญ หรือเธอก็อยากรู้ว่าสุนัขของเธอนอนอยู่ที่เตียงของเธอ ปากกระบอกปืนของเขาเย็นกับเธอผิวแห้ง แทนเคมีบำบัดเพิ่มเติมที่ไหลจากเส้นเลือดของเธอออสติน Kate - - เธอทำที่ สมประดับ ความงาม ซึ่งในช่วง ทันที เราแทนแค่นั้น มากของมันลงมาเพื่อรักของเราเวลาผ่านความรู้สึก โดยร่างกาย - สิ่งดีทำเป็นและตาย 14:25 คงเจ็บปวดสุดเซนป่วยพักมีครัวของเรา ซึ่งแปลกเล็กน้อยเมื่อคุณรู้ว่าเพื่อของผู้เข้าพักสามารถรับประทานอาหารน้อยมาก ถ้าอะไรเลย แต่เรารู้เราจะให้ยังชีพได้ในหลายระดับ: กลิ่น เครื่องบินสัญลักษณ์ อย่างจริงจัง ด้วยหนักสิ่งที่เกิดขึ้นภายใต้หลังคาของเรา แทรกแซงมากที่สุดพยายามและความจริงที่เรารู้ว่า อย่างใดอย่างหนึ่งคือจะอบคุกกี้ ตราบใดที่เรามีความรู้สึกของเรา -แม้เพียงแค่หนึ่ง - เรามีน้อยโอกาสในการเข้าถึงสิ่งที่ทำให้เรารู้สึกมนุษย์ เชื่อมต่อ จินตนาการระลอกของความคิดนี้ล้านคนอาศัยอยู่ และตาย มีภาวะสมองเสื่อม ปฐมผิวสุขที่พูดสิ่งที่เราไม่มีคำสำหรับ แรงกระตุ้นที่ทำให้เราอยู่ปัจจุบัน - ไม่ต้องเป็นอดีตหรืออนาคต

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กว่าเซนที่บ้านพักรับรองของเกือบ 30 ปีที่ผ่านมาเราได้เรียนรู้มากขึ้นจากถิ่นที่อยู่ของเราในรายละเอียดที่ลึกซึ้ง สิ่งเล็ก ๆ น้อย ๆ ไม่ได้เล็ก ๆ น้อย ๆ ใช้ Janette เธอพบว่ามันยากที่จะหายใจวันหนึ่งไปยังอีกเนื่องจาก ALS ดีเดาอะไร เธอต้องการที่จะเริ่มสูบบุหรี่อีกครั้ง - และบุหรี่ฝรั่งเศส, ถ้าคุณกรุณา ไม่ได้ออกจากบางทำลายตนเองงอ แต่จะรู้สึกปอดของเธอเต็มไปด้วยในขณะที่เธอมีพวกเขา เปลี่ยนลำดับความสำคัญ หรือเคท - แค่อยากให้เธอรู้ว่าสุนัขของเธอออสตินกำลังนอนอยู่ที่เท้าของเตียงของเธอตะกร้อเย็นของเขากับผิวแห้งของเธอแทนของยาเคมีบำบัดเพิ่มเติมแล่นผ่านทางหลอดเลือดดำของเธอ - เธอทำว่า หอมรัญจวนใจ, ความพึงพอใจในความงามที่อยู่ในช่วงเวลาที่ในทันทีที่เราได้รับรางวัลสำหรับการเป็นเพียงแค่ มากของมันลงมาเพื่อรักเวลาของเราโดยวิธีการของความรู้สึกโดยวิธีการของร่างกาย - สิ่งที่ทำมากชีวิตและตาย.
14:25 น่าจะเป็นห้องพักฉุนมากที่สุดในเกสต์เฮาส์เซนรับรองเป็นครัวของเรา ซึ่งเป็นที่แปลก ๆ เมื่อคุณตระหนักว่าจำนวนมากดังนั้นของผู้อยู่อาศัยของเราสามารถที่จะกินน้อยมากถ้ามีอะไรที่ทุกคน แต่เราตระหนักถึงเราจะให้การดำรงชีวิตในหลายระดับ: กลิ่นเครื่องบินสัญลักษณ์ อย่างจริงจังกับทุกสิ่งที่หนักที่เกิดขึ้นภายใต้หลังคาของเราซึ่งเป็นหนึ่งในการแทรกแซงพยายามมากที่สุดและเป็นความจริงที่เรารู้คือการอบคุกกี้ ตราบใดที่เรามีความรู้สึกของเรา - แม้เพียงหนึ่ง - เรามีอย่างน้อยความเป็นไปได้ในการเข้าถึงสิ่งที่ทำให้เรามีความรู้สึกของมนุษย์ที่เชื่อมต่อ ลองนึกภาพระลอกของความคิดนี้นับล้านคนที่อาศัยอยู่และตายมีภาวะสมองเสื่อม สุข Primal ความรู้สึกที่บอกว่าสิ่งที่เราไม่ได้มีคำสำหรับแรงกระตุ้นที่ทำให้เราอยู่ในปัจจุบัน - ไม่จำเป็นต้องเป็นอดีตหรืออนาคตไม่มี