DURING THE THIRD ATTACK, Hazel almo

DURING THE THIRD ATTACK, Hazel almost ate a boulder. She was peering into the fog, wondering
how it could be so difficult to fly across one stupid mountain range, when the ship’s alarm bells
sounded.
“Hard to port!” Nico yelled from the foremast of the flying ship.
Back at the helm, Leo yanked the wheel. The Argo II veered left, its aerial oars slashing through
the clouds like rows of knives.
Hazel made the mistake of looking over the rail. A dark spherical shape hurtled toward her. She
thought: Why is the moon coming at us? Then she yelped and hit the deck. The huge rock passed so
close overhead it blew her hair out of her face.
CRACK!
The foremast collapsed—sail, spars, and Nico all crashing to the deck. The boulder, roughly the
size of a pickup truck, tumbled off into the fog like it had important business elsewhere.
“Nico!” Hazel scrambled over to him as Leo brought the ship level.
“I’m fine,” Nico muttered, kicking folds of canvas off his legs.
She helped him up, and they stumbled to the bow. Hazel peeked over more carefully this time.
The clouds parted just long enough to reveal the top of the mountain below them: a spearhead of black
rock jutting from mossy green slopes. Standing at the summit was a mountain god—one of the numina
montanum, Jason had called them. Or ourae, in Greek. Whatever you called them, they were nasty.
Like the others they had faced, this one wore a simple white tunic over skin as rough and dark as
basalt. He was about twenty feet tall and extremely muscular, with a flowing white beard, scraggly
hair, and a wild look in his eyes, like a crazy hermit. He bellowed something Hazel didn’t understand,
but it obviously wasn’t welcoming. With his bare hands, he pried another chunk of rock from his
mountain and began shaping it into a ball.
The scene disappeared in the fog, but when the mountain god bellowed again, other numina
answered in the distance, their voices echoing through the valleys.
“Stupid rock gods!” Leo yelled from the helm. “That’s the third time I’ve had to replace that
mast! You think they grow on trees?”
Nico frowned. “Masts are from trees.”
“That’s not the point!” Leo snatched up one of his controls, rigged from a Nintendo Wii stick,
and spun it in a circle. A few feet away, a trapdoor opened in the deck. A Celestial bronze cannon
rose. Hazel just had time to cover her ears before it discharged into the sky, spraying a dozen metal
spheres that trailed green fire. The spheres grew spikes in midair, like helicopter blades, and hurtled
away into the fog.
A moment later, a series of explosions crackled across the mountains, followed by the outraged
roars of mountain gods.
“Ha!” Leo yelled.
Unfortunately, Hazel guessed, judging from their last two encounters, Leo’s newest weapon had
only annoyed the numina.
Another boulder whistled through the air off to their starboard side.
Nico yelled, “Get us out of here!”
Leo muttered some unflattering comments about numina, but he turned the wheel. The engines
hummed. Magical rigging lashed itself tight, and the ship tacked to port. The Argo II picked up speed,
retreating northwest, as they’d been doing for the past two days.
Hazel didn’t relax until they were out of the mountains. The fog cleared. Below them, morning
sunlight illuminated the Italian countryside—rolling green hills and golden fields not too different
from those in Northern California. Hazel could almost imagine she was sailing home to Camp Jupiter.
The thought weighed on her chest. Camp Jupiter had only been her home for nine months, since
Nico had brought her back from the Underworld. But she missed it more than her birthplace of New
Orleans, and definitely more than Alaska, where she’d died back in 1942.
She missed her bunk in the Fifth Cohort barracks. She missed dinners in the mess hall, with wind
spirits whisking platters through the air and legionnaires joking about the war games. She wanted to
wander the streets of New Rome, holding hands with Frank Zhang. She wanted to experience just
being a regular girl for once, with an actual sweet, caring boyfriend.
Most of all, she wanted to feel safe. She was tired of being scared and worried all the time.
She stood on the quarterdeck as Nico picked mast splinters out of his arms and Leo punched
buttons on the ship’s console.
“Well, that was sucktastic,” Leo said. “Should I wake the others?”
Hazel was tempted to say yes, but the other crew members had taken the night shift and had
earned their rest. They were exhausted from defending the ship. Every few hours, it seemed, some
Roman monster had decided the Argo II looked like a tasty treat.
A few weeks ago, Hazel wouldn’t have believed that anyone could sleep through a numina
attack, but now she imagined her friends were still snoring away belowdecks. Whenever she got a
chance to crash, she slept like a coma patient.
“They need rest,” she said. “We’ll have to figure out another way on our own.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในระหว่างการโจมตีที่สามสีน้ำตาลแดงเกือบกินก้อนหิน เธอได้รับการมองเข้าไปในหมอกสงสัย
วิธีการที่มันอาจจะยากมากที่จะบินข้ามเทือกเขาหนึ่งโง่เมื่อระฆังเรือปลุก
เป่า.
"ยากที่จะพอร์ต" nico ตะโกนจากเสากระโดงเรือบิน. กลับไป ที่หางเสือ, leo กระชากล้อ เลี้ยวซ้ายพายทางอากาศของตนอย่างเจ็บแสบผ่าน
เมฆเช่นแถวของมีด. argo ii
สีน้ำตาลแดงทำผิดพลาดของการมองข้ามทางรถไฟ รูปร่างทรงกลมสีดำพุ่งเข้าหาเธอ
เธอคิดว่า: ทำไมดวงจันทร์มาที่เรา แล้วเธอ yelped และตีดาดฟ้า หินขนาดใหญ่ที่ผ่านมาเพื่อให้ค่าใช้จ่ายใกล้เคียง
มันพัดผมของเธอออกมาจากใบหน้าของเธอ.
แตก
เสากระโดงทรุดตัวลงเรือ, เสากระโดงและ nico ทั้งหมดกระแทกดาดฟ้า ก้อนหินประมาณ
ขนาดของรถกระบะ,ร่วงลงไปในหมอกเหมือนว่ามันจะมีธุรกิจที่สำคัญอื่น ๆ .
"nico!" สีน้ำตาลแดงตะกายไปว่าเขาเป็น leo นำระดับเรือ.
"ผมสบายดี" nico พึมพำเตะเท่าของผ้าใบปิดขาของเขา.
เธอ ช่วยให้เขาขึ้นและพวกเขาก็สะดุดกับคันธนู สีน้ำตาลแดงแอบมองอย่างระมัดระวังมากขึ้นในช่วงเวลานี้
เมฆแยกนานพอที่จะเผยให้เห็นด้านบนของภูเขาด้านล่างพวกเขา.หัวหอกของสีดำ
หินที่ยื่นออกมาจากเนินเขาสีเขียวสาหร่ายทะเล ยืนอยู่ที่ยอดภูเขาเป็นพระเจ้าหนึ่งใน Numina
montanum, jason ได้เรียกพวกเขาว่า หรือ ourae ในกรีก สิ่งที่คุณเรียกพวกเขาว่าพวกเขาเป็นที่น่ารังเกียจ.
เหมือนคนอื่น ๆ ที่พวกเขาได้เผชิญหน้ากับหนึ่งนี้สวมเสื้อคลุมสีขาวที่เรียบง่ายกว่าผิวที่หยาบและสีเข้มเป็น
บะซอลต์ เขาเป็นประมาณยี่สิบฟุตสูงและกล้ามเนื้อมากด้วยหนวดเคราสีขาวไหล, scraggly
ผมและลักษณะป่าในสายตาของเขาเหมือนฤาษีบ้า เขาตะโกนอะไรบางอย่างสีน้ำตาลแดงไม่เข้าใจ
แต่ก็เห็นได้ชัดว่ายังไม่ได้รับการต้อนรับ ด้วยมือเปล่าของเขาเขางัดก้อนหินอีกก้อนหนึ่งจากเขา
ภูเขาและเริ่มสร้างมันเป็นลูก.
ฉากหายไปในหมอก แต่เมื่อพระเจ้าภูเขาตะโกนอีกครั้ง Numina อื่น ๆ
ตอบในระยะไกลเสียงของพวกเขาสะท้อนผ่านหุบเขา.
"พระเจ้าหินโง่" leo ตะโกนจากหางเสือ "นั่นเป็นครั้งที่สามที่ผมได้มีการเปลี่ยนที่เสา
! คุณคิดว่าพวกเขาเติบโตบนต้นไม้ "
nico ขมวดคิ้ว "เสากระโดงจากต้นไม้."
"นั่นไม่ใช่จุด" leo คว้าหนึ่งของการควบคุมของเขาจากหัวเรือใหญ่ติด Nintendo Wii,
และหมุนตัวในวงกลม ไม่กี่ฟุตห่างออกไปประตูเปิดในสำรับท้องฟ้าสีบรอนซ์ปืนใหญ่
กุหลาบ สีน้ำตาลแดงก็มีเวลาที่จะครอบคลุมหูของเธอก่อนที่จะออกสู่ท้องฟ้าฉีดพ่นโหลโลหะทรงกลม
ที่หายไฟสีเขียว ทรงกลมโตแหลมอยู่กลางอากาศเหมือนใบพัดเฮลิคอปเตอร์และพุ่ง
ไปในหมอก.
สักครู่ต่อมาชุดของการระเบิด crackled ข้ามภูเขาตามด้วยเจ็บแค้น
คำรามของพระเจ้าภูเขา.
"ฮ่า!" leo ตะโกน .
แต่น่าเสียดายที่สีน้ำตาลแดงเดาการตัดสินจากสองเผชิญหน้าอาวุธใหม่ล่าสุดของ leo มี
รำคาญ Numina เท่านั้น.
ก้อนหินอีกผิวปากผ่านอากาศออกไปทางด้านขวามือของพวกเขา.
nico ตะโกน "ได้รับเราออกจากที่นี่!"
leo พึมพำ ความเห็นบางอย่างเกี่ยวกับยกยอ Numina แต่เขาหันล้อ เครื่องมือ
hummed เสื้อผ้าวิเศษตาตัวเองแน่นและเรือติดกับพอร์ตargo ii หยิบขึ้นมาความเร็ว
ถอยทิศตะวันตกเฉียงเหนือตามที่พวกเขาต้องการได้รับการทำสำหรับสองวันที่ผ่านมา.
สีน้ำตาลแดงไม่ได้พักผ่อนจนกว่าพวกเขาจะออกมาจากภูเขา หมอกล้าง ด้านล่างพวกเขาในตอนเช้า
แสงแดดสว่างชนบทกลิ้งเนินเขาสีเขียวอิตาลีและทุ่งสีทองไม่ได้
แตกต่างกันเกินไปจากผู้ที่อยู่ในภาคเหนือของแคลิฟอร์เนีย สีน้ำตาลแดงเกือบจะคิดว่าเธอกำลังแล่นกลับบ้านไปค่าย jupiter.
คิดหนักเกี่ยวกับหน้าอกของเธอ ค่ายดาวพฤหัสบดีได้รับเพียงบ้านของเธอนานถึงเก้าเดือนตั้งแต่
nico ได้นำเธอกลับมาจากนรก แต่เธอพลาดมันมากขึ้นกว่าที่บ้านเกิดของเธอใหม่
orleans และแน่นอนมากกว่า alaska ที่เธอจะเสียชีวิตกลับในปี 1942.
เธอคิดถึงสองชั้นของเธอในค่ายทหารกลุ่มที่ห้า เธอคิดถึงอาหารเย็นในห้องรับประทานอาหารที่มีลม
สุราตี platters ผ่านอากาศและ legionnaires ล้อเล่นเกี่ยวกับเกมสงคราม เธออยากจะ
เดินตามท้องถนนในกรุงโรมใหม่จับมือกับแฟรงก์ zhang เธออยากจะมีประสบการณ์เพียงแค่
เป็นสาวปกติเป็นครั้งแรกด้วยที่เกิดขึ้นจริงหวานดูแลแฟน.
ที่สุดของทั้งหมดที่เธออยากจะรู้สึกปลอดภัย เธอรู้สึกเบื่อหน่ายกับการถูกกลัวและเป็นกังวลตลอดเวลา.
เธอยืนอยู่บนดาดฟ้าเป็น nico หยิบเศษเสาออกจากอ้อมแขนของเขาและลีโอเจาะ
ปุ่มบนเรือคอนโซล.
"ดีที่เป็น sucktastic" leo กล่าวว่า "ฉันควรจะตื่นคนอื่น ๆ หรือไม่"
สีน้ำตาลแดงก็อยากจะบอกว่าใช่ แต่ลูกเรือคนอื่น ๆ ได้รับการเปลี่ยนคืนและได้รับส่วนที่เหลือ
ของพวกเขา พวกเขาหมดจากการปกป้องเรือ ทุกไม่กี่ชั่วโมงก็ลำบากบาง
มอนสเตอร์โรมันได้ตัดสินใจ argo ii ดูเหมือนรักษาอร่อย.
ไม่กี่สัปดาห์ที่ผ่านมาสีน้ำตาลแดงจะไม่ได้เชื่อว่าทุกคนสามารถนอนหลับได้ผ่าน Numina
โจมตี แต่ตอนนี้เธอคิดว่าเพื่อนของเธอก็ยังคงนอนกรนไป belowdecks เมื่อใดก็ตามที่เธอได้
โอกาสที่จะผิดพลาดของเธอนอนหลับเหมือนผู้ป่วยอาการโคม่า.
"พวกเขาต้องการส่วนที่เหลือ" เธอกล่าวว่า "เราจะต้องคิดหาวิธีของเราเองอีก."

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในระหว่างการโจมตีสาม ทกินหินเกือบ เธอได้ทุกทีเป็นหมอก สงสัย
อย่างไรดังนั้นยากที่จะบินข้ามหนึ่งโง่เทือก เมื่อระฆังปลุกของเรือ
แต่เพียงแห่ง.
"ฮาร์ดดิสก์พอร์ต" Nico yelled จาก foremast ของบินเรือ
ที่พวง ลีโอ yanked ล้อ Argo II veered ซ้าย ไม้พายของทางอากาศอย่างเจ็บแสบโดย
เมฆเช่นแถวของมีด
ททำความผิดพลาดของการมองเห็นรถไฟ รูปทรงกลมสีดำ hurtled ไปทางเธอ เธอ
คิดว่า: ทำไมดวงจันทร์มาที่เรา จากนั้นนาง yelped และตีดาดฟ้า หินขนาดใหญ่ผ่านได้
ได้ปิดค่าใช้จ่ายมันพัดผมออกจากใบหน้าของเธอ
แตก!
foremast การยุบ — เซล spars และ Nico crashing ทั้งหมดไปดาดฟ้า โบลเดอร์ ประมาณการ
ขนาดของกระบะ tumbled ออกเป็นหมอกเหมือนจะมีธุรกิจที่สำคัญอื่น ๆ
"Nico " ทแปลงผ่านเขาเป็นลีโอนำระดับเรือ
"ดี Nico muttered เตะพับผ้าปิดขาของเขา
เธอช่วยเขาค่า และพวกเขา stumbled เพื่อโบว์ ท peeked กว่ามากอย่างเวลานี้
เมฆศึกษาธิการนานเพียงพอที่จะแสดงด้านบนสุดของภูเขาด้านล่างพวกเขา: ปลายหอกปลายดาบของดำ
jutting ร็อคจากมอสซีพัก ยืนที่ซัมมิทถูกพระเจ้าภูเขา — หนึ่ง numina
montanum เจสันได้เรียกพวกเขา หรือ ourae ในภาษากรีก หากคุณเรียกพวกเขา พวกเขาได้ nasty
เหมือนคนอื่น ๆ เขามีประสบ นี้สวมเสื้อคลุมสีขาวตัวอย่างผ่านผิวขรุขระ และมืดเป็น
หินบะซอลต์ กำลังประมาณ 20 ฟุตสูง และกล้าม เนื้อมาก มีการไหลขาวเครา scraggly
ผม และดูตา ป่าเช่นฤาษีบ้า เขา bellowed สิ่งทไม่เข้าใจ,
แต่มันชัดไม่ได้ต้อนรับ ด้วยมือเปล่าของเขา เขา pried ท่อหินจากเขาอีก
ภูเขา และเริ่มสร้างรูปร่างเป็นลูกบอล
ฉากหายไป ในหมอก แต่ เมื่อพระเจ้าภูเขา bellowed numina อื่น ๆ อีก
ตอบไกล เสียงของพวกเขาผ่านหุบเขาพัก
"เทพเจ้าหินโง่" ลีโอ yelled จากโอกาส "เป็นครั้งที่สามฉันเคยแทนที่
เสา คุณคิดว่า พวกเขาเติบโตบนต้นไม้"
Nico frowned "เมื่อได้จากต้นไม้"
"ที่ไม่ใช่จุด" ลีโอกระชากค่าหนึ่งของตัวควบคุมของเขา rigged จากไม้นินเทนโด Wii,
และปั่นเป็นวงกลม กี่เท้า trapdoor เปิดดาดฟ้า ปืนใหญ่สำริดฑูต
กุหลาบ ทมีเพียงเวลาที่จะปิดหูของเธอก่อนที่จะออกในฟากฟ้า พ่นโลหะโหล
ทรงกลมที่ trailed ไฟสีเขียว ท้องถิ่นเติบโต spikes เวหา เช่นเฮลิคอปเตอร์ใบพัด และ hurtled
เก็บเป็นหมอก
ครู่ต่อมา ชุดระเบิดไรข้ามภูเขา ตาม ด้วยการ outraged
roars ของภูเขาเทพเจ้า
"ฮา" ลีโอ yelled.
อับ ทเดา ตัดสินจากผลงานของพวกเขาล่าสุดสอง อาวุธใหม่ล่าสุดของลีโอได้
เดียวรำคาญ numina.
หินอื่น whistled ผ่านอากาศออกไปของ starboard ฝั่ง
yelled, Nico "รับเราออกจากที่นี่"
ข้อคิดเห็นบาง unflattering เกี่ยวกับ numina muttered ลีโอ แต่เขาเปิดล้อ เครื่องยนต์
hummed ตัวเองแน่นที่ขลัง rigging lashed และ tacked เรือไปท่าเรือ Argo II เบิกเร็ว,
retreating นอร์ธเวสท์ ตามที่พวกเขาได้ทำในผ่านมาสองวัน
ทไม่ผ่อนคลายจนกว่าพวกเขาออกจากภูเขา หมอกล้าง ด้านล่างพวกเขา เช้า
ชนบทอิตาลีอร่ามแสง — กลิ้งภูเขาสีเขียวและทองเขตไม่ต่างกันเกินไป
จากในภาคเหนือแคลิฟอร์เนีย ทสามารถจินตนาการเธอถูกเรือใบหน้าแรกกับค่ายจูปิเตอร์เกือบได้
คิดหนักบนหน้าอกของเธอ ค่ายดาวพฤหัสบดีเพียงได้บ้าน 9 เดือน ตั้งแต่
Nico ได้นำเธอกลับจากยมโลก แต่เธอพลาดมันมากกว่าของแหล่งกำเนิดของใหม่
ออร์ และแน่นอนมากกว่าอลาสก้า ที่เธอได้ตายไปในปี 1942
เธอพลาดเฟเธอในค่าย Cohort ห้า เธอพลาดในเดอะเมสส์ฮอลล์ มีลมเย็น
สุรา whisking ระหว่างอากาศและ legionnaires หยอกล้อเกี่ยวกับเกมสงคราม เธออยาก
เร่ของโรมใหม่ จับมือกับ Frank เตียว เธออยากพบเพียง
ถูกสาวปกติครั้งเดียว กับตัวจริงหวาน เสน่ห์แฟน
มากที่สุดทั้งหมด เธออยากรู้สึกปลอดภัย เธอถูกเบื่อกำลังกลัว และกังวลตลอดเวลา
เธอยืนบนเด็ค Nico รับเสาลูกธนูออกจากแขนของเขา และเจาะรูลีโอ
ปุ่มบนคอนโซลของเรือ
"ดี ที่ sucktastic ลีโอกล่าวว่า "ควรฉันปลุกคนอื่น ๆ หรือไม่"
ทคืออยากบอกว่า ใช่ แต่ทำกะกลางคืน และมีทำเรือ
รับส่วนที่เหลือของพวกเขา พวกเหนื่อยจากปกป้องเรือ ทุกสองสามชั่วโมง เหมือน บาง
มอนสเตอร์ที่โรมันได้ตัดสินใจ Argo II ดูเช่นความอร่อยรักษา.
ไม่กี่สัปดาห์ที่ผ่านมา ทอยากเชื่อว่า ทุกคนสามารถนอนผ่านการ numina
โจมตี แต่ตอนนี้เธอจินตนาการเพื่อนของเธอก็ยังคงนอนกรน belowdecks เก็บ เมื่อใดก็ตามเธอได้
โอกาสพัง เธอนอนเช่นผู้ป่วยหมดสติ
"ต้องเหลือ เธอกล่าว "เราจะต้องคิดหาวิธีอื่นในของเราเอง"

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในระหว่างที่สามการโจมตีที่ต้นเกือบจะกินหินก้อนใหญ่ เธอมองเข้าไปก็มีหมอกที่สงสัย
ซึ่งจะช่วยได้อย่างไรมันไม่อาจจะทำได้ยากมากในการบินข้ามเทือกเขาโง่เมื่อกระดิ่งเตือน ภัย ของเรือที่
ดังขึ้น.
"ยากที่จะพอร์ต!" nico ตะโกนจากเสากระโดงเรือลอย.
กลับที่ถือหางเสือที่ลีโอ yanked ล้อ argo II veered พายทางอากาศทางด้านซ้ายของตนผ่านกลุ่มเมฆ
ซึ่งจะช่วยลดได้เหมือนกับแถวของมีด.
ต้นทำให้เป็นความผิดพลาดของมองผ่านไปรถไฟที่ รูปทรงเป็นทรงกลมสีเข้ม hurtled ไป
ซึ่งจะช่วยเธอคิดว่าทำไมจึงมีดวงจันทร์ที่มาที่เรา จากนั้นเธอ yelped และกดบนดาดฟ้าเรือ หินขนาดใหญ่ที่ผ่านมาดังนั้น
ใกล้กับค่าใช้จ่ายด้าน IT เป่าเส้นผมของเธอออกจากใบหน้าของนาง.
เสากระโดงหน้าแตก!
ยุบ - เรือใบและถ้า nico ทั้งหมดล้มเหลวไปบนดาดฟ้าเรือ หินก้อนใหญ่ที่หยาบ
ขนาดของรถกระบะที่กลิ้งไปในหมอกเหมือนที่เคยทางธุรกิจที่สำคัญในที่อื่นๆ.
" nico !"ต้นปีนขึ้นไปกับเขาและลีโอนำระดับเรือ.
"ฉันสบายดี" nico พึมพำเตะสามารถพับเก็บได้ของผ้าใบปิดขาของเขา
เธอช่วยให้เขาและเขาได้สะดุดกับคันธนู ต้นวี้ดว้าไปมากยิ่งขึ้นกว่านี้อย่างระมัดระวังเวลา.
เมฆที่แยกกันอยู่นานพอที่จะแสดงให้เห็นถึงด้านบนสุดของ ภูเขา ที่ด้านล่างนี้กองหน้าที่ของสีดำ
ก้อนหินที่ยื่นออกจากเนินเขาสีเขียวปกคลุมไปด้วยหญ้า. ตั้งอยู่ที่ยอดเขาที่เป็น ภูเขา พระเจ้า - หนึ่งใน numina
montanum ที่เจสันได้เรียกว่าเขา หรือ ourae ใน ภาษา กรีก ไม่ว่าคุณเรียกพวกเขาว่าพวกเขาก็น่ารังเกียจ.
ไม่เหมือนคนอื่นที่เขามีต้องเผชิญกับหนึ่งนี้สวมใส่เสื้อคลุมสีขาวแบบเรียบง่ายที่มากกว่าผิวที่หยาบและสีเข้มเป็นหน้าผาหิน ภูเขา ไฟระดับ
เขาเป็นประมาณยี่สิบฟุตสูงและกล้ามเนื้อเป็นอย่างมากพร้อมด้วยเคราที่รุงรังอย่างไม่รู้ตัวสีขาวไหล
ซึ่งจะช่วยผมและดูป่าที่อยู่ในสายตาของเขาก็เหมือนตัวเสฉวนบ้าที่. ดักดานต้นบางสิ่งบางอย่างไม่ได้เข้าใจ
แต่เห็นได้ชัดว่าไม่ได้ให้การต้อนรับ ด้วยมือเปล่าเขา pried ก้อนหินอีกแห่งจาก
ภูเขา ของเขาและเริ่มการจัดแต่งทรงผมเข้ากับลูกที่.
ฉากที่หายตัวไปในหมอกแต่เมื่อพระเจ้า ภูเขา ดักดาน numina อื่นๆอีกครั้ง
ตอบในระยะทางเสียงสะท้อนของพวกเขาผ่านหุบเขาที่.
"พระหินโง่!"ลีโอตะโกนจากหางเสือ "ที่เป็นครั้งที่สามที่ผมได้มีการเปลี่ยน
เสากระโดงว่า คุณคิดว่ามันขึ้นอยู่บนต้นไม้หรือไม่?"
nico ขมวดคิ้ว "เสากระโดงเรือจากต้น"
"ที่ไม่ใช่ประเด็น!"ลีโอคว้าขึ้นหนึ่งในการควบคุมของเขาต่อจาก Nintendo Wii Memory Stick
และหมุนในวงกลม ไม่กี่ฟุตกับดักที่อยู่ห่างออกไปในที่เปิดให้บริการในบนดาดฟ้าเรือปืนใหญ่สีทองสัมฤทธิ์เยรูซาเลม
ซึ่งจะช่วยเพิ่มขึ้น เพียงไม่กี่ต้นไม่มีเวลาในการฝาครอบหูของเธอก่อนที่จะปล่อยตัวไปบนท้องฟ้าที่ฉีดพ่นโหลโลหะ
พื้นที่ที่เอาไฟสีเขียว "พื้นที่ที่เพิ่มขึ้นในการกระชากเวหาเหมือนกับใบมีดด้วยเฮลิค็อปเตอร์และ hurtled
ซึ่งจะช่วยอยู่ห่างออกไปในหมอกที่ลงใน.
ช่วงเวลาที่ใน ภายหลัง การระเบิดร้าวข้ามผ่าน ภูเขา ตามด้วยความเดือดดาล
เสียงเชียร์ของพระ ภูเขา .
" HA !"ลีโอตะโกน.
เป็นที่น่าเสียดายว่าต้นเดาได้จากทั้งสองพบครั้งสุดท้ายของพวกเขาอาวุธใหม่ล่าสุดของลีโอก็รำคาญ numina ที่
เท่านั้น.
Boulder อื่นผิวปากผ่านทางอากาศที่ปิดไปที่ด้านข้างกราบขวา.
nico ของตนจึงตะโกนถามว่า"ทำให้เราออกไปจากที่นี่!"พึมพำ
ลีโอแสดงความคิดเห็นลืมตัวบางอย่างเกี่ยวกับ numina แต่เขาก็หันมาล้อ เครื่องยนต์
กังวานที่. บังคับเชือกโยงเรืออันน่ามหัศจรรย์ใจของตัวมันเองผูกแน่นและเรือดวงดาวสุกเพื่อไปยังท่าเรือargo II ไปรับท่านความเร็ว
ถอยห่างจากด้านทิศตะวันตกเฉียงเหนือเป็นพวกเขาจะได้รับการทำเป็นเวลาสองวันที่ผ่านมา.
ต้นไม่ได้ผ่อนคลายจนกว่าจะได้มาจาก ภูเขา หมอกที่เรียกเก็บ ด้านล่างให้ตอนเช้า
แสงแดดส่องสว่างเนินเขาสีเขียวเขตพื้นที่ชนบทแบบอิตาเลียนที่เป็นลอนคลื่นและฟิลด์สีทองไม่แตกต่างกันมากเกินไป
จากผู้ที่อยู่ในรัฐแคลิฟอร์เนียตอนเหนือ ต้นไม่สามารถจินตนาการเธอกำลังล่องเรือกลับบ้านเพื่อไปยังแคมป์ดาวพฤหัสเกือบ.
คิดว่าหนักบนหน้าอกของเธอ ค่ายดาวพฤหัสเป็นบ้านของเธอสำหรับเก้าเดือนนับตั้งแต่
nico นำมาเธอกลับมาจากใต้โลกเท่านั้น แต่เธอก็ไม่ได้รับมันมากกว่าสถานที่กำเนิดของเธอใหม่อย่างแท้จริง
New Orleans และมากกว่าอะแลสกาที่เธออยากจะตายไปกลับไปอยู่ใน 1942 .
เธอไม่ได้รับสองชั้นที่ห้าของเธอในหมู่ทหารค่ายทหาร เธอไม่ได้รับอาหารมื้อค่ำในห้องโถงหรอกที่มีลมพัด
ตามมาตรฐานปั่นผสมเหล้าคือผ่านทางอากาศและ Mount Scopus อาจพูดติดตลกเกี่ยวกับเกมสงครามที่
ซึ่งจะช่วยเธออยากจะไปเที่ยวตามถนนสายต่างๆของ Rome ใหม่มือถือแฟร็งค์จาง เธอต้องการที่จะได้รับประสบการณ์เพียง
เป็นผู้หญิงธรรมดาเป็นครั้งแรกด้วยความห่วงใยแฟนหนุ่มหวานจริง.
มากที่สุดเธออยากจะรู้สึก ปลอดภัย เธอก็เหนื่อยกับการกลัวและกังวลทุกครั้งที่.
เธอยืนอยู่บนดาดฟ้าระหว่างท้ายเรือกับเสาหลังที่เป็น nico หยิบชิ้นเล็กชิ้นน้อยต่อหน้าต่อตาเสาออกมาจากอ้อมแขนของเขาและลีโอชก
ปุ่มบนคอนโซลของเรือ.
"เป็นอย่างดีซึ่งเป็น sucktastic "ลีโอ" "ผมจะให้คนอื่นหรือไม่?"
ต้นก็รู้สึกอยากจะบอกว่าใช่แต่สมาชิกลูกเรืออีกคนได้รับการเปลี่ยนแปลงในเวลากลางคืนและมี
ซึ่งจะช่วยได้ส่วนที่เหลือของเขา พวกเขาก็หมดจากปกป้องเรือ เพียงไม่กี่ชั่วโมงทุกครั้งมันดูเหมือนจะบาง
ตามมาตรฐานMonster โรมันได้ตัดสินใจ argo II ที่ดูคล้ายกับรักษารสชาติแสนอร่อยที่.
ไม่กี่สัปดาห์ที่ผ่านมาต้นก็จะไม่มีวันเชื่อว่าจะมีใครไม่สามารถนอนหลับไปในการโจมตี numina
ซึ่งจะช่วยได้แต่ตอนนี้เธอก็จะคิดว่าเพื่อนของเธอก็นอนกรน belowdecks อยู่ห่างออกไปในยัง ทุกครั้งที่ท่านมีโอกาส
ซึ่งจะช่วยในการชนเธอนอนเหมือนผู้ป่วยสงบ.
"พวกเขาต้องการที่พัก"เธอกล่าวว่า" "เราจะมีรูปที่ออกมาในแบบอื่นๆบนของเราเอง"