Vietnamese Law on Consumer Protecti

Vietnamese Law on Consumer Protection (LoCP)
Contracts between traders and consumers and general trading conditions
Contracts between traders and consumers, along with general trading conditions, are addressed by Vietnamese law for the first time in the LoCP. Under Article 14 of the LoCP, the language of a written contract must be clear and easily understood. Furthermore, the language of the contract must be in Vietnamese, unless the parties or the law provides otherwise. Traders must make it easy for consumers to review electronic contracts in their entirety prior to execution.

The law also specifies clauses and general trading conditions which are invalid; for example, a clause that allows the trader to assign rights and obligations to a third party without the consumer's consent is invalid under the LoCP.

The LoCP places particular focus on standard form contracts-that is, the trader's own form of contract-and general trading conditions. If a trader conducts business in products or services that appear on a list of essential products and services promulgated by the Government, it must register its standard form contract and its general trading conditions with the State administrative body for consumer protection.5

The State administrative body for consumer protection may, at its own discretion, rescind or amend, or require the trader to rescind or amend, a standard form contract or general trading conditions which breach consumers' rights. Ten articles in chapter III of Decree 99/2011/ND-CP of the Government dated October 27, 2011, which implement articles of the LoCP ("Decree 99"), relate to standard form contracts and general trading conditions. They specify general requirements for standard form contracts and general trading conditions, along with registration procedures and forms. They also deal with control of standard form contracts and general trading conditions which are not subject to registration.
Defective products
Oddly, there is no definition of a "product" even in the LoCP. Generally, however, a "product" is an item that has been supplied by a trader, whether or not the item is manufactured in Vietnam. It includes such diverse offerings as agricultural produce, games, components, electricity, vehicles, and pharmaceutical products. As these examples show, the concept of a "product" as the term is used in the LoCP is very broad. Traders may have difficulties in determining whether the item they are offering is a "product," and may also have difficulty assessing defects of the product or determining who is liable for a defect. For example, are blood, body organs, and second-hand products considered "products"? If the answer is "yes", to what extent and in what respect can they be considered defective? Who is liable for "defects" in such a product?

The Law on Quality of Products and Goods ("LoQPG")6 mentions "defect" of products. However, the word "defect" seems to mean only "poor quality". Article 3.3 of the LoCP goes beyond this. Under the LoCP, a defective product is a product which is not safe for consumers and which can cause death, personal injury, or property damage, even if those products have been manufactured in accordance with current technical standards or specifications, and even if the manufacturer is not aware of the defects at the time the products are sold. There may be defects in the technical design of mass manufactured products. Defects may arise from the manufacture, processing, transport, or storage of singly manufactured products. Defects may also result from a failure to provide adequate instructions or warnings on potentially dangerous products.

In other words, quality is not the only factor involved in determining whether a product is defective under the LoCP. One must also consider design, whether consumers are properly instructed on use, or whether the consumer has been warned of dangers.

Who is liable for product defects?
According to Article 23 of the LoCP, traders are liable to compensate for any damage caused by defective products. In this context, traders are organizations that manufacture or import products, or hold themselves out to be manufacturers or importers by affixing their own name or trademark to the products ("brand owners"). Sellers may be liable if they fail to identify the manufacturers, importers, or brand owners of the defective products. However, the LoCP has not separated liabilities among manufacturers, importers, or brand owners. They must arrange among themselves who will ultimately be liable for defective products in their business contracts.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เวียดนามตามกฎหมายคุ้มครองผู้บริโภค (LoCP)สัญญาระหว่างผู้ค้า และผู้บริโภค และเงื่อนไขการค้าทั่วไปสัญญาระหว่างผู้ค้าและผู้บริโภค พร้อม ด้วยเงื่อนไขการค้าทั่วไป มีอยู่ตามกฎหมายเวียดนามเป็นครั้งแรกใน LoCP ภายใต้บทความ 14 ของการ LoCP ภาษาของสัญญาเป็นลายลักษณ์อักษรต้องชัดเจน และง่ายดายเข้าใจ นอกจากนี้ ภาษาของสัญญาต้องอยู่ในเวียดนาม เว้นแต่คู่สัญญาหรือกฎหมายให้เป็นอย่างอื่น ผู้ค้าต้องให้ผู้บริโภคตรวจสอบสัญญาอิเล็กทรอนิกส์ทั้งหมดก่อนที่จะดำเนินการกฎหมายยังระบุประโยคเงื่อนไขการค้าทั่วไปซึ่งไม่ถูกต้อง ตัวอย่าง ส่วนคำสั่งที่ช่วยให้ผู้ประกอบการเพื่อกำหนดสิทธิและข้อผูกพันกับบุคคลที่สามโดยไม่ได้รับความยินยอมของผู้บริโภค ไม่ถูกต้องภายใต้การ LoCPLoCP วางเฉพาะในสัญญาแบบฟอร์มมาตรฐาน-นั่นคือ รูปแบบของคนของสัญญา- และเงื่อนไขการซื้อขายทั่วไป ถ้าผู้ประกอบการที่ดำเนินธุรกิจในผลิตภัณฑ์หรือบริการที่ปรากฏในรายการของผลิตภัณฑ์ที่จำเป็นและ promulgated โดยรัฐบาล มันต้องลงทะเบียนแบบฟอร์มมาตรฐานสัญญาและเงื่อนไขการค้าทั่วไป มีตัวจัดการสถานะใน protection.5 ผู้บริโภคกายบริหารรัฐการคุ้มครองผู้บริโภคอาจ ด้วยดุลพินิจของคุณเอง rescind แก้ไข หรือต้องการคนขาย rescind หรือ แก้ไข สัญญาแบบฟอร์มมาตรฐานหรือเงื่อนไขการค้าทั่วไปซึ่งละเมิดสิทธิของผู้บริโภค บทในบท III ของกฤษฎีกา 99/2011/ND-CP ของรัฐบาลวันที่ 27 ตุลาคม 2011, 10 ที่นำบทความของ LoCP ("พระราชกฤษฎีกา 99"), เกี่ยวข้องกับแบบฟอร์มมาตรฐานสัญญาและเงื่อนไขการค้าทั่วไป จะระบุข้อกำหนดทั่วไปสำหรับสัญญาแบบฟอร์มมาตรฐานและทั่วไปเงื่อนไขการค้า ขั้นตอนการลงทะเบียนและแบบฟอร์ม นอกจากนี้พวกเขายังจัดการกับตัวควบคุมฟอร์มมาตรฐานสัญญาและเงื่อนไขการค้าทั่วไปซึ่งจะไม่ต้องลงทะเบียนผลิตภัณฑ์ที่บกพร่องน่า มีไม่มีคำจำกัดความของ "ผลิตภัณฑ์" ใน LoCP ทั่วไป ไร "ผลิตภัณฑ์" คือ สินค้าที่มีให้มา โดยผู้ประกอบการ หรือไม่มีผลิตสินค้าในเวียดนาม รวมการสำรองดังกล่าวเป็นผลิตผลทางการเกษตร เกม ชิ้นส่วน ไฟฟ้า ยานพาหนะ และผลิตภัณฑ์ยา ตัวอย่างเหล่านี้แสดง แนวคิดของ "ผลิตภัณฑ์" เป็นคำที่ใช้ใน LoCP เป็นกว้างมากขึ้น ผู้ค้าอาจมีปัญหาในการกำหนดว่าสินค้าที่จะนำเสนอ "สินค้า" และยังอาจมีปัญหาในการประเมินข้อบกพร่องของผลิตภัณฑ์ หรือการกำหนดเป็นผู้รับผิดชอบข้อบกพร่อง ตัว มีเลือด อวัยวะ และสินค้ามือสองที่ถือว่า "ผลิตภัณฑ์" ถ้าคำตอบคือ "ใช่" ขอบเขต และในสิ่งพวกเขาถือได้ว่าชำรุดหรือไม่ เป็นผู้รับผิดชอบ "ข้อบกพร่อง" ในผลิตภัณฑ์ดังกล่าวกฎหมายเกี่ยวกับคุณภาพของผลิตภัณฑ์และสินค้า ("LoQPG") 6 กล่าวถึงผลิตภัณฑ์ "defect" อย่างไรก็ตาม คำว่า "บกพร่อง" น่าจะ หมายถึง เฉพาะ "เลว" บทความที่ 3.3 ของ LoCP ไปเกินกว่านี้ ภายใต้ LoCP สินค้าชำรุดเป็นผลิตภัณฑ์ที่ไม่ปลอดภัยสำหรับผู้บริโภค และที่ทำให้ตาย บาดเจ็บส่วนบุคคล หรือทรัพย์สินเสีย หาย แม้ว่าผลิตภัณฑ์เหล่านั้นได้ถูกผลิตตามข้อกำหนดหรือมาตรฐานทางเทคนิคปัจจุบัน และแม้ว่าผู้ผลิตไม่ทราบข้อบกพร่องในขณะผลิตภัณฑ์ที่ขาย อาจมีข้อบกพร่องในการออกแบบทางเทคนิคของผลิตภัณฑ์ที่ผลิตโดยรวม ข้อบกพร่องที่อาจเกิดขึ้นจากการผลิต การประมวลผล ขนส่ง การจัดเก็บผลิตภัณฑ์ที่ผลิตเดี่ยว ข้อบกพร่องที่อาจส่งผลจากความล้มเหลวให้เพียงพอแนะนำหรือคำเตือนบนผลิตภัณฑ์ที่อาจเป็นอันตรายในคำอื่น ๆ คุณภาพไม่ได้ตัวคูณเท่านั้นที่เกี่ยวข้องในการกำหนดว่าผลิตภัณฑ์บกพร่องภายใต้การ LoCP หนึ่งต้องพิจารณาออกแบบ ว่าผู้บริโภคได้อย่างถูกต้องรับคำสั่งในการใช้ หรือว่าผู้บริโภคมีการเตือนอันตรายเป็นผู้รับผิดชอบข้อบกพร่องของผลิตภัณฑ์ผู้ค้าจะไม่รับผิดชอบในการชดเชยความเสียหายใด ๆ ที่เกิดจากผลิตภัณฑ์ที่บกพร่องตามบทความ 23 ของการ LoCP ในบริบทนี้ ผู้ค้าเป็นองค์กรที่ผลิต หรือนำเข้าผลิตภัณฑ์ หรือเล่นเองเพื่อให้ผู้ผลิตหรือผู้นำเข้า โดย affixing ชื่อหรือเครื่องหมายการค้าผลิตภัณฑ์ ("แบรนด์เจ้าของ") ของตนเอง ผู้ขายอาจต้องรับผิดหากพวกเขาไม่ระบุผู้ผลิต นำเข้า หรือเจ้าของแบรนด์ของผลิตภัณฑ์ที่บกพร่อง อย่างไรก็ตาม LoCP จะได้ไม่แยกหนี้สินระหว่างผู้ผลิต นำเข้า หรือเจ้าของแบรนด์ พวกเขาต้องจัดระหว่างกันเองที่สุดจะรับผิดชอบสำหรับผลิตภัณฑ์ที่บกพร่องในสัญญาทางธุรกิจ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เวียตนามกฎหมายเกี่ยวกับการคุ้มครองผู้บริโภค (LoCP)
สัญญาระหว่างผู้ค้าและผู้บริโภคและเงื่อนไขการค้าโดยทั่วไป
สัญญาระหว่างผู้ค้าและผู้บริโภคพร้อมกับเงื่อนไขการค้าโดยทั่วไปได้รับการแก้ไขโดยกฎหมายของประเทศเวียดนามเป็นครั้งแรกใน LoCP ภายใต้มาตรา 14 ของ LoCP ภาษาของสัญญาเป็นลายลักษณ์อักษรจะต้องมีความชัดเจนและเข้าใจได้ง่าย นอกจากนี้ภาษาของสัญญาที่จะต้องอยู่ในเวียตนามเว้นแต่บุคคลหรือกฎหมายให้เป็นอย่างอื่น ผู้ค้าจะต้องทำให้มันง่ายสำหรับผู้บริโภคในการตรวจสอบสัญญาอิเล็กทรอนิกส์ในทั้งหมดของพวกเขาก่อนที่จะมีการดำเนินการ. กฎหมายยังระบุข้อและเงื่อนไขการค้าโดยทั่วไปที่ไม่ถูกต้อง ตัวอย่างประโยคที่ช่วยให้ผู้ประกอบการในการกำหนดสิทธิและหน้าที่ต่อบุคคลที่สามโดยปราศจากความยินยอมของผู้บริโภคไม่ถูกต้องภายใต้ LoCP. สถาน LoCP โดยเฉพาะอย่างยิ่งในการทำสัญญาที่รูปแบบมาตรฐานคือรูปแบบของตัวเองผู้ประกอบการค้าของสัญญาและทั่วไป เงื่อนไขการค้า หากผู้ประกอบการดำเนินธุรกิจในผลิตภัณฑ์หรือบริการที่ปรากฏอยู่ในรายชื่อของผลิตภัณฑ์ที่จำเป็นและบริการที่ประกาศโดยรัฐบาลจะต้องลงทะเบียนสัญญารูปแบบมาตรฐานและเงื่อนไขการค้าโดยทั่วไปที่มีการบริหารร่างกายรัฐเพื่อผู้บริโภค protection.5 รัฐบริหารร่างกาย สำหรับการคุ้มครองผู้บริโภคอาจจะขึ้นอยู่กับดุลยพินิจของตัวเองหรือยกเลิกแก้ไขหรือต้องมีผู้ประกอบการจะยกเลิกหรือแก้ไขสัญญารูปแบบมาตรฐานหรือเงื่อนไขการค้าโดยทั่วไปซึ่งการละเมิดสิทธิของผู้บริโภค ' สิบบทความในบทที่สามของพระราชกำหนดการบริหารราชการ 99/2011 / ND-CP ของรัฐบาลลงวันที่ 27 ตุลาคม 2011 ซึ่งการดำเนินการของบทความ LoCP ("พระราชกำหนด 99") ที่เกี่ยวข้องกับการทำสัญญารูปแบบมาตรฐานและเงื่อนไขการค้าโดยทั่วไป พวกเขาระบุข้อกำหนดทั่วไปในการทำสัญญารูปแบบมาตรฐานและเงื่อนไขการค้าโดยทั่วไปพร้อมกับขั้นตอนการลงทะเบียนและรูปแบบ พวกเขายังจัดการกับการควบคุมของสัญญารูปแบบมาตรฐานและเงื่อนไขการค้าโดยทั่วไปที่ไม่ได้อยู่ภายใต้การลงทะเบียน. ผลิตภัณฑ์ที่มีข้อบกพร่องผิดปกติมีความหมายของ "ผลิตภัณฑ์" ไม่ได้แม้ใน LoCP โดยทั่วไป แต่ "ผลิตภัณฑ์" เป็นรายการที่ได้รับการจัดจำหน่ายโดยผู้ประกอบการหรือไม่รายการที่เป็นผลิตภัณฑ์ที่ผลิตในเวียดนาม ซึ่งจะรวมถึงการให้บริการที่หลากหลายเช่นผลิตผลทางการเกษตร, เกมส์, ชิ้นส่วน, ไฟฟ้า, ยานพาหนะและผลิตภัณฑ์ยา ในฐานะที่เป็นตัวอย่างเหล่านี้แสดงให้เห็นแนวคิดของ "ผลิตภัณฑ์" เป็นคำที่ใช้ใน LoCP กว้างมาก ผู้ค้าอาจจะมีความยากลำบากในการพิจารณาว่ารายการที่จะนำเสนอคือ "ผลิตภัณฑ์" และนอกจากนี้ยังอาจมีปัญหาในการประเมินข้อบกพร่องของผลิตภัณฑ์หรือการกำหนดว่าใครต้องรับผิดเพื่อความบกพร่อง ตัวอย่างเช่นมีเลือดอวัยวะของร่างกายและสินค้ามือสองถือว่าเป็น "สินค้า"? ถ้าคำตอบคือ "ใช่" กับสิ่งที่ขอบเขตและในสิ่งที่เคารพพวกเขาสามารถได้รับการพิจารณาข้อบกพร่อง? ใครคือผู้รับผิดชอบต่อ "ข้อบกพร่อง" ในผลิตภัณฑ์ดังกล่าวได้หรือไม่กฎหมายเกี่ยวกับคุณภาพของสินค้าและสินค้า ("LoQPG") 6 ระบุว่า "ข้อบกพร่อง" ของผลิตภัณฑ์ อย่างไรก็ตามคำว่า "ข้อบกพร่อง" ดูเหมือนว่าจะหมายถึงเฉพาะ "คุณภาพต่ำ" ข้อ 3.3 ของ LoCP นอกเหนือไปจากนี้ ภายใต้ LoCP, สินค้าชำรุดเป็นผลิตภัณฑ์ที่ไม่ปลอดภัยสำหรับผู้บริโภคและผู้ที่สามารถทำให้เกิดการตายการบาดเจ็บหรือความเสียหายต่อทรัพย์สินแม้ว่าผลิตภัณฑ์เหล่านั้นได้รับการผลิตเป็นไปตามมาตรฐานทางเทคนิคในปัจจุบันหรือรายละเอียดและแม้ว่าผู้ผลิต ไม่ได้ตระหนักถึงข้อบกพร่องในเวลาผลิตภัณฑ์ที่มีการขาย อาจจะมีข้อบกพร่องในการออกแบบทางเทคนิคของสินค้าที่ผลิตมวล ข้อบกพร่องที่อาจเกิดขึ้นจากการผลิต, การประมวลผล, การขนส่งหรือการเก็บรักษาสินค้าที่ผลิตโดยลำพัง ข้อบกพร่องที่อาจเป็นผลมาจากความล้มเหลวที่จะให้คำแนะนำหรือคำเตือนที่เพียงพอเกี่ยวกับผลิตภัณฑ์ที่อาจเป็นอันตราย. ในคำอื่น ๆ ที่มีคุณภาพไม่ได้เป็นปัจจัยเดียวที่มีส่วนร่วมในการพิจารณาว่าสินค้าที่มีข้อบกพร่องอยู่ภายใต้ LoCP หนึ่งยังต้องพิจารณาการออกแบบไม่ว่าจะเป็นผู้บริโภคที่จะได้รับคำแนะนำเกี่ยวกับการใช้อย่างถูกต้องหรือไม่ว่าผู้บริโภคได้รับการเตือนถึงอันตราย. ใครคือผู้รับผิดชอบต่อความบกพร่องของผลิตภัณฑ์? ตามมาตรา 23 ของ LoCP ผู้ค้าจะต้องรับผิดเพื่อชดเชยความเสียหายใด ๆ ที่เกิดจากการที่มีข้อบกพร่อง ผลิตภัณฑ์ ในบริบทนี้ผู้ประกอบการค้าเป็นองค์กรที่ผลิตหรือผลิตภัณฑ์ที่นำเข้าหรือมีไว้ซึ่งตัวเองออกมาเป็นผู้ผลิตหรือผู้นำเข้าโดยติดตราชื่อของตัวเองหรือเครื่องหมายการค้ากับผลิตภัณฑ์ ("เจ้าของแบรนด์") ผู้ขายอาจจะต้องรับผิดถ้าพวกเขาล้มเหลวในการระบุผู้ผลิตผู้นำเข้าหรือเจ้าของแบรนด์ของผลิตภัณฑ์ที่มีข้อบกพร่อง อย่างไรก็ตาม LoCP ยังไม่ได้แยกออกจากกันหนี้สินในหมู่ผู้ผลิตผู้นำเข้าหรือเจ้าของแบรนด์ พวกเขาจะต้องจัดให้มีในตัวเองที่ในที่สุดจะต้องรับผิดชอบสำหรับผลิตภัณฑ์ที่มีข้อบกพร่องในการทำสัญญาธุรกิจของพวกเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กฎหมายเวียดนามเกี่ยวกับการคุ้มครองผู้บริโภค ( locp )
สัญญาระหว่างผู้ค้าและผู้บริโภคและเงื่อนไข
การซื้อขายทั่วไปสัญญาระหว่างผู้ค้าและผู้บริโภค พร้อมกับเงื่อนไขการค้าทั่วไปที่ระบุโดยกฎหมายเวียดนามครั้งแรกใน locp . ภายใต้มาตรา 14 แห่ง locp ภาษาของสัญญาเป็นลายลักษณ์อักษรจะต้องชัดเจนและเข้าใจง่าย นอกจากนี้ภาษาของสัญญาต้องอยู่ในเวียดนาม นอกจากพรรคการเมือง หรือกฎหมาย ให้อย่างอื่น ผู้ค้าจะต้องทำให้มันง่ายสำหรับผู้บริโภคที่จะทบทวนสัญญาทางอิเล็กทรอนิกส์ในทั้งหมดของพวกเขาก่อนการประหาร

กฎหมายยังระบุประโยคและเงื่อนไขการค้าทั่วไป ซึ่งไม่ถูกต้อง ตัวอย่างเช่นข้อที่ช่วยให้ผู้ประกอบการเพื่อกำหนดสิทธิและหน้าที่ให้แก่บุคคลที่สามโดยไม่ได้รับความยินยอมของผู้บริโภคไม่ถูกต้องภายใต้ locp

ที่ locp มุ่งเน้นโดยเฉพาะอย่างยิ่งในแบบฟอร์มสัญญามาตรฐานที่เป็นแบบประกอบเองของสัญญาและเงื่อนไขการค้าทั่วไปถ้าผู้ประกอบการดำเนินธุรกิจในผลิตภัณฑ์หรือบริการที่ปรากฏในรายการของผลิตภัณฑ์ที่สำคัญและการบริการประกาศใช้โดยรัฐบาล ต้องลงทะเบียน แบบฟอร์มสัญญาของมาตรฐานและเงื่อนไขการค้าทั่วไปของรัฐ การบริหารร่างกายเพื่อการคุ้มครองผู้บริโภค . 5

สภาพการบริหารร่างกายเพื่อคุ้มครองผู้บริโภคอาจขึ้นอยู่กับดุลยพินิจของตนเอง ยกเลิก หรือ แก้ไขหรือต้องใช้เจ้าเพื่อยกเลิกหรือแก้ไข แบบฟอร์มสัญญามาตรฐานทั่วไป ซึ่งการละเมิดสิทธิหรือเงื่อนไขการซื้อขายของผู้บริโภค สิบบทความในบทที่ 3 . 99 / 2011 / nd-cp รัฐบาลลงวันที่ 27 ตุลาคม 2554 ซึ่งใช้บทความของ locp ( " พระราชกฤษฎีกา 99 " ) ที่เกี่ยวข้องกับสัญญาแบบฟอร์มมาตรฐานและเงื่อนไขการค้าทั่วไปพวกเขาระบุความต้องการทั่วไปสำหรับสัญญาแบบฟอร์มมาตรฐานและเงื่อนไขการค้าทั่วไป พร้อมกับขั้นตอนการจดทะเบียนและแบบฟอร์ม พวกเขายังจัดการกับการควบคุมสัญญาแบบฟอร์มมาตรฐานและเงื่อนไขการค้าทั่วไป ซึ่งไม่ใช่เรื่องการลงทะเบียนผลิตภัณฑ์ที่บกพร่อง .

แปลก ไม่มีคำนิยามของ " สินค้า " ใน locp . โดยทั่วไป อย่างไรก็ตาม" ผลิตภัณฑ์ " เป็นสินค้าที่ได้รับการจัดโดยผู้ประกอบการ ไม่ว่าจะเป็นสินค้าที่ผลิตในเวียดนาม มันมีหลากหลายเช่นการบูชาเป็นพืชผล , เกมส์ , คอม , ไฟฟ้า , ยานพาหนะ , และผลิตภัณฑ์เภสัชกรรม ตัวอย่างเหล่านี้แสดง แนวคิดของ " ผลิตภัณฑ์ " เป็นคำที่ใช้ใน locp จะกว้างมากผู้ค้าอาจจะมีปัญหาในการพิจารณาว่า สินค้าที่เสนอเป็น " สินค้า " และอาจจะมีปัญหาในการประเมินความบกพร่องของสินค้าหรือกำหนดผู้ที่รับผิดชอบต่อข้อบกพร่อง ตัวอย่างเช่น มีเลือด อวัยวะ ร่างกาย และ สินค้ามือสอง ถือว่าเป็น " ผลิตภัณฑ์ " ถ้าคำตอบคือ " ใช่ " สิ่งที่ขอบเขต และเคารพในสิ่งที่พวกเขาสามารถได้รับการพิจารณาข้อบกพร่อง ?ผู้ที่รับผิดชอบต่อ " ข้อบกพร่อง " ในผลิตภัณฑ์ดังกล่าว ?

กฎหมายเกี่ยวกับคุณภาพของผลิตภัณฑ์และสินค้า ( " loqpg " ) 6 กล่าวถึง " ข้อบกพร่อง " ของผลิตภัณฑ์ อย่างไรก็ตาม คำว่า " ข้อบกพร่อง " น่าจะหมายถึง " คุณภาพ " ที่น่าสงสาร ข้อ 3.3 ของ locp นอกเหนือไปจากนี้ ภายใต้ locp , ผลิตภัณฑ์ที่บกพร่องเป็นผลิตภัณฑ์ที่ปลอดภัยสำหรับผู้บริโภคและที่สามารถทำให้เกิดการตาย บาดเจ็บ หรือทรัพย์สินเสียหายแม้ว่าผลิตภัณฑ์เหล่านั้นได้ถูกผลิตตามมาตรฐานทางเทคนิคปัจจุบันหรือข้อกําหนด และถ้าผู้ผลิตไม่ตระหนักถึงข้อบกพร่องในเวลา ผลิตภัณฑ์ที่ขาย อาจจะมีข้อบกพร่องในการออกแบบทางเทคนิคของมวลผลิตผลิตภัณฑ์ ข้อบกพร่องที่อาจเกิดขึ้นจากการผลิต แปรรูป ขนส่ง หรือเก็บรักษาผลิตแยกผลิตภัณฑ์ข้อบกพร่องที่อาจเกิดขึ้นจากความล้มเหลวที่จะให้คำแนะนำที่เพียงพอหรือคำเตือนบนสินค้าที่อาจเป็นอันตราย

ในคำอื่น ๆที่มีคุณภาพไม่ได้เป็นปัจจัยเดียวที่เกี่ยวข้องในการพิจารณาว่าผลิตภัณฑ์ที่บกพร่องใน locp . หนึ่งยังต้องพิจารณาการออกแบบ ไม่ว่าผู้บริโภคจะถูกสั่งให้ใช้ หรือ ว่าผู้บริโภคจะได้รับการแจ้งเตือนอันตราย

ผู้ที่รับผิดชอบต่อข้อบกพร่องของผลิตภัณฑ์ ?
ตามข้อ 23 ของ locp , ผู้ค้าจะรับผิดชอบในการชดเชยความเสียหายที่เกิดจากผลิตภัณฑ์ที่บกพร่อง ในบริบทนี้ ผู้ค้าที่เป็นองค์กรที่ผลิตภัณฑ์ที่ผลิตหรือนำเข้า หรือถือไปเองเป็นผู้ผลิตหรือผู้นำเข้าโดย affixing ชื่อของตัวเองหรือเครื่องหมายการค้ากับผลิตภัณฑ์ ( " เจ้าของแบรนด์ " )ผู้ขายจะต้องรับผิดหากพวกเขาล้มเหลวในการระบุผู้ผลิต ผู้นำเข้าหรือเจ้าของแบรนด์ของผลิตภัณฑ์ที่บกพร่อง อย่างไรก็ตาม locp ไม่ได้แยกหนี้สินระหว่างผู้ผลิต ผู้นำเข้าหรือเจ้าของแบรนด์ . พวกเขาต้องจัดการกันเอง ซึ่งในที่สุดจะต้องรับผิดต่อผลิตภัณฑ์ที่บกพร่องในสัญญาทางธุรกิจของพวกเขา