Teachers are continually amazed and

Teachers are continually amazed and frustrated by the long list of conceptual difficulties students have when learning concepts of physics and astronomy. In fact, Neil Comins has just released the results of a decade-long study revealing more than 1,600 inaccurate ideas that non-science major undergraduate students bring to the introductory astronomy course (Comins 2001). Comins’s list presents a worthy challenge to astronomy teachers at all levels. Few of us would be surprised to see that students’ alternative
conceptions surrounding seasons, moon phases, and gravity sit atop this exhaustive list, as they have been repeatedly documented and confirmed elsewhere (Adams & Slater 2000). Unfortunately, the degree to which teachers should allocate precious class time to helping students overcome their reasoning difficulties about these topics is the subject of some debate (Pasachoff 2001; Pasachoff 2002). One side of the debate suggests that students should be exposed to more contemporary topics in astronomy rather than devoting the time required to fully teach basic concepts. In contrast, the other side suggests that it is more important for students and teachers to expend the time and mental effort needed to fully understand the most basic of topics. What is clear from both perspectives is that significant instructional time and targeted instructional strategies are required for students to develop a meaningful and deep understanding of complex ideas. We do not attempt to join this important debate here; rather, this article reports on some preliminary findings showing that, just as with basic topics such as moon phases and seasons, students also have alternative and pre-existing conceptions regarding the modern topic of cosmology.
A constructivist approach to instruction requires that teachers be aware of and design instruction around the pre-existing ideas their students bring into the classroom (Prather & Harrington 2001; Slater, Carpenter, & Safko 1996). In an effort to develop curriculum supplements from this perspective, we administered a survey to 177 introductory astronomy, non-science major university students prior to collegiate instruction on cosmology. Our survey directly asked students if they had heard of the Big Bang and, if so, to please describe it. These surveys were then analyzed inductively by organizing responses into themes, often called phenomenological categories, and looking for patterns in student responses. These results are summarized in Table 1.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ครูจะยังคงประหลาดใจ และผิดหวังจากรายการยาวของแนวคิดปัญหานักเรียนมีการเรียนรู้แนวคิดของฟิสิกส์และดาราศาสตร์ ในความเป็นจริง Neil Comins ได้เปิดตัวเพียงผลลัพธ์ของการศึกษาทศวรรษที่เผยให้เห็นความคิดที่ไม่ถูกต้องมากกว่า 1,600 ที่นักศึกษาปริญญาตรี-วิทยาศาสตร์สำคัญนำหลักสูตรดาราศาสตร์เบื้องต้น (Comins 2001) รายการของ Comins นำเสนอความท้าทายคุณค่าครูดาราศาสตร์ในทุกระดับ บางส่วนของเราที่จะประหลาดใจเพื่อดูทางเลือกของนักเรียนที่แนวรอบฤดู ระยะดวงจันทร์ และแรงโน้มถ่วงนั่งบนรายการนี้ครบถ้วนสมบูรณ์ ตามที่พวกเขาได้รับซ้ำ ๆ ได้รับการบันทึก และยืนยันอื่น ๆ (อดัมส์และสเลเตอร์ 2000) อับ ระดับที่ครูควรจัดสรรเวลาเรียนอันมีค่าเพื่อช่วยนักเรียนที่เอาชนะความยากลำบากของพวกเขาให้เหตุผลเกี่ยวกับหัวข้อเหล่านี้เป็นเรื่องของการอภิปราย (Pasachoff 2001 ทาง Pasachoff ที่ 2002) ด้านหนึ่งของการอภิปรายชี้ให้เห็นว่า นักเรียนควรโดนหัวข้อที่ทันสมัยมากในดาราศาสตร์มากกว่า devoting เวลาการสอนแนวคิดพื้นฐานครบ ตรงกันข้าม ด้านอื่น ๆ แนะนำว่า ไม่จำเป็นสำหรับครูและนักเรียนเพื่อใช้จ่ายเวลาและจิตใจต้องเข้าใจพื้นฐานของหัวข้อ ชัดเจนจากมุมทั้งสองคือ เวลาที่สอน และกลยุทธ์การสอนเป็นเป้าหมายจำเป็นสำหรับนักเรียนเพื่อพัฒนาความเข้าใจความหมาย และลึกของความคิดที่ซับซ้อน เราไม่พยายามที่จะเข้าร่วมถกเถียงสำคัญที่นี่ ค่อนข้าง บทความรายงานเกี่ยวกับบางประเด็นเบื้องต้นแสดงว่า เช่นเดียวกับหัวข้อพื้นฐานเช่นระยะดวงจันทร์และฤดูกาล นักเรียนมีแนวทางเลือก และอยู่ก่อนแล้วเกี่ยวกับหัวข้อทันสมัยของจักรวาล สอนวิธีเนมต้องให้ครูตระหนักถึง และออกคำสั่งรอบความคิดที่มีอยู่ก่อนที่นักเรียนนำเข้ามาในห้องเรียน (Prather & แฮร์ริงตัน 2001 สเลเตอร์ ช่างไม้ และ Safko 1996) ในความพยายามในการพัฒนาสูตรผลิตภัณฑ์เสริมอาหารจากมุมมองนี้ เราบริหารแบบสำรวจเพื่อดาราศาสตร์เบื้องต้น 177 หลักวิทยาศาสตร์ไม่ใช่นักศึกษาก่อนเรียนสอนในจักรวาล แบบสำรวจของเราถามนักเรียนโดยตรง ถ้ามีได้ยินของบิ๊ก และ ถ้า เพื่อโปรดอธิบาย แบบสำรวจนี้ได้แล้ววิเคราะห์ inductively โดยการจัดคำตอบเป็นรูปแบบ มักเรียกว่า phenomenological ประเภท และมองหารูปแบบในการตอบสนองของนักเรียน ผลลัพธ์เหล่านี้จะถูกสรุปในตารางที่ 1

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ครูจะประหลาดใจอย่างต่อเนื่องและผิดหวังจากรายการยาวของความยากลำบากแนวคิดนักเรียนมีเมื่อการเรียนรู้แนวความคิดของฟิสิกส์และดาราศาสตร์ ในความเป็นจริงนีล Comins ได้เพียงแค่เปิดตัวผลการศึกษานานกว่าหนึ่งทศวรรษเผยให้เห็นมากกว่า 1,600 ความคิดที่ไม่ถูกต้องที่ไม่ใช่วิทยาศาสตร์นักศึกษาระดับปริญญาตรีที่สำคัญนำไปสู่การเรียนการสอนดาราศาสตร์เบื้องต้น (Comins 2001) รายการของ Comins นำเสนอความท้าทายที่คุ้มค่าให้กับครูดาราศาสตร์ในทุกระดับ ไม่กี่ของเราจะประหลาดใจที่จะเห็นว่านักเรียน 'ทางเลือก
มโนทัศน์โดยรอบฤดูกาลขั้นตอนดวงจันทร์และแรงโน้มถ่วงนั่งอยู่บนยอดรายการครบถ้วนสมบูรณ์นี้ขณะที่พวกเขาได้รับการรับรองและได้รับการยืนยันซ้ำแล้วซ้ำอีกที่อื่น ๆ (อดัมส์และตำหนิ 2000) แต่น่าเสียดายที่ระดับที่ครูควรจัดสรรเวลาเรียนที่มีค่าที่จะช่วยให้นักเรียนเอาชนะความยากลำบากของพวกเขาให้เหตุผลเกี่ยวกับเรื่องเหล่านี้เป็นเรื่องของการอภิปรายบาง (Pasachoff 2001 Pasachoff 2002) อีกด้านหนึ่งของการอภิปรายแสดงให้เห็นว่านักเรียนควรสัมผัสกับหัวข้อที่ร่วมสมัยมากขึ้นในทางดาราศาสตร์มากกว่าอุทิศเวลาที่จำเป็นในการสอนอย่างเต็มที่แนวคิดพื้นฐาน ในทางตรงกันข้ามด้านอื่น ๆ ที่แสดงให้เห็นว่ามันเป็นสิ่งสำคัญมากสำหรับนักเรียนและครูที่จะใช้จ่ายเวลาและความพยายามจิตที่จำเป็นในการเข้าใจพื้นฐานที่สุดของหัวข้อ อะไรคือสิ่งที่ชัดเจนจากทั้งสองมุมมองคือเวลาการเรียนการสอนอย่างมีนัยสำคัญและกำหนดเป้าหมายกลยุทธ์การเรียนการสอนที่จำเป็นสำหรับนักเรียนที่จะพัฒนาความเข้าใจความหมายและลึกซึ้งของความคิดที่ซับซ้อน เราไม่ได้พยายามที่จะเข้าร่วมในการอภิปรายที่สำคัญที่นี่; มากกว่านี้บทความรายงานผลการวิจัยเบื้องต้นแสดงให้เห็นว่าเช่นเดียวกับหัวข้อพื้นฐานเช่นขั้นตอนดวงจันทร์และฤดูกาลนักเรียนยังมีทางเลือกและแนวความคิดที่มีอยู่ก่อนเกี่ยวกับหัวข้อที่ทันสมัยของจักรวาล.
วิธีการคอนสตรัคติคำสั่งกำหนดว่าครูจะตระหนักถึง ของการเรียนการสอนและการออกแบบรอบความคิดที่มีอยู่ก่อนนักเรียนของพวกเขานำไปใช้ในห้องเรียน (Prather และแฮร์ริง 2001 ตำหนิไม้และ Safko 1996) ในความพยายามที่จะพัฒนาผลิตภัณฑ์เสริมหลักสูตรจากมุมมองนี้เราบริหารการสำรวจถึง 177 ดาราศาสตร์เบื้องต้นไม่ใช่วิทยาศาสตร์นักศึกษามหาวิทยาลัยที่สำคัญก่อนที่จะมีการเรียนการสอนวิทยาลัยในจักรวาลวิทยา การสำรวจของเราโดยตรงถามนักเรียนว่าพวกเขาเคยได้ยินชื่อของบิ๊กแบงและถ้าเป็นเช่นนั้นจะโปรดอธิบายมัน สำรวจเหล่านี้ถูกนำมาวิเคราะห์แล้ว inductively การตอบสนองโดยการจัดในรูปแบบมักจะเรียกว่าปรากฏการณ์ประเภทและกำลังมองหารูปแบบในการตอบสนองของนักเรียน ผลลัพธ์เหล่านี้มีรายละเอียดในตารางที่ 1

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ครูยังคงประหลาดใจและผิดหวังโดยรายการยาวของแนวความคิด ปัญหานักเรียนมีเวลาเรียนรู้แนวคิดของฟิสิกส์และดาราศาสตร์ ในความเป็นจริง , นีล comins เพิ่งเปิดตัวผลของการศึกษาทศวรรษยาวเผยให้เห็นมากกว่า 1600 ความคิดที่ไม่ถูกต้องที่ไม่ใช่วิทยาศาสตร์ นิสิต นักศึกษา นำหลักสูตรดาราศาสตร์เบื้องต้น ( comins 2001 ) รายชื่อ comins นำเสนอที่น่าท้าทายครูดาราศาสตร์ได้ทุกระดับ น้อยของเราจะประหลาดใจเพื่อดูว่านักเรียนทางเลือก’มโนทัศน์รอบฤดูกาล , ระยะดวงจันทร์และแรงโน้มถ่วงนั่งอยู่บนยอดรายการนี้อย่างละเอียด หากมีเอกสารยืนยันซ้ำแล้วซ้ำอีกและที่อื่น ( Adams & สลา 2000 ) แต่การที่ครูควรจัดสรรเวลาเรียนของนักเรียนมีค่า ที่จะช่วยให้เอาชนะเหตุผลปัญหาเกี่ยวกับเรื่องเหล่านี้เป็นเรื่องของการอภิปราย ( pasachoff 2001 pasachoff 2002 ) ด้านหนึ่งของการอภิปรายแสดงให้เห็นว่านักศึกษาควรได้รับทันสมัยมากขึ้นทางดาราศาสตร์แทนที่จะทุ่มเทเวลาให้เต็มที่ สอนแนวคิดพื้นฐาน ในทางตรงกันข้าม , ด้านอื่น ๆที่แสดงให้เห็นว่ามันสำคัญสำหรับนักเรียนและครูที่จะใช้จ่ายเวลาและความพยายามที่จิตต้องการที่จะเข้าใจพื้นฐานของหัวข้อ อะไรที่ชัดเจนทั้งจากมุมมองที่แตกต่างกันและการกำหนดเป้าหมาย กลยุทธ์ เวลาเรียนจะต้องให้นักเรียนพัฒนาความเข้าใจความหมาย และลึกของความคิดที่ซับซ้อน เราไม่ได้พยายามที่จะเข้าร่วมการอภิปรายที่สำคัญที่นี่ ค่อนข้าง บทความนี้รายงานในบางผลวิเคราะห์เบื้องต้นแสดงให้เห็นว่า แค่เป็นหัวข้อพื้นฐานเช่นดวงจันทร์และฤดูกาล นักเรียนยังมีทางเลือกและมีแนวความคิดในเรื่องทันสมัยของจักรวาลวิทยาเป็นวิธีการสอนที่ครู ตนเองต้องตระหนักถึงและการออกแบบการเรียนการสอน ๆความคิดของนักเรียนที่มีอยู่แล้วพาเข้าไปในห้อง ( ที่ตั้ง & Harrington 2001 สเลเตอร์ ช่างไม้ และ safko 1996 ) ในความพยายามที่จะพัฒนาหลักสูตรเสริมจากมุมมองนี้เราดำเนินการสำรวจตั้งแต่เบื้องต้น ดาราศาสตร์ วิทยาศาสตร์ นักเรียนที่ไม่เรียนมหาวิทยาลัยก่อนวิทยาลัยในจักรวาลวิทยา การสำรวจของเราได้โดยตรง ขอให้นักเรียนหากพวกเขาเคยได้ยินของบิ๊กแบง และ ถ้าเป็นเช่นนั้น กรุณาอธิบาย การสำรวจนี้วิเคราะห์อุปนัยโดยการจัดการตอบสนองในรูปแบบที่เรียกว่า ประเภทเชิงปรากฏการณ์วิทยา และหารูปแบบในการตอบสนองของนักเรียน ผลลัพธ์เหล่านี้สรุปได้ในตารางที่ 1