I live in the heart of the Bible Be

I live in the heart of the Bible Belt. When this article is published, many of my family and friends will fear I am destined for hell. Some Christians, like many others, misjudge what they do not understand. Some simply scratch their heads when they hear of a Christian examining Buddhism, meditation, or even just alternative experiences and faiths. Other Christians will have much stronger objections than that.

I know this well, for there was a time when I was one of them.

My journey into examining Buddhism and developing a practice of meditation began when a marriage counselor, a Christian, suggested I read the writings of Richard Rohr. His works Everything Belongs and Falling Upward make reference to the renowned Trappist monk Thomas Merton, whose engagement with Buddhism led me to read books by the likes of Thich Nhat Hanh and the Dalai Lama. The more I read, the more I found I had little grasp of Buddhism and its many schools. But I noticed how the teachings of the four noble truths and eightfold path were in many ways—though not all—consistent with the teachings of Jesus and Christian doctrine.

For instance, the Buddha’s teaching on right view affords a deeper understanding of Jesus’s warning not to be “conformed to this world but be transformed” (Romans 12:2) and to “let my mind dwell on whatever is good, right, and pure” (Phillippians 4:8). My thinking has transformed in such a way that I perceive my peers’ negative reactions as arising from their own attachments rather than as deliberate efforts to hurt me. By stewarding my mind skillfully, I am better equipped to avoid misjudgments or dwell on difficult circumstances that might otherwise result in unskillful means of dealing with pain.

In my pursuit of mindfulness I have found myself giving thanks for all things at a far deeper level. I’m more thankful for simple things as I eat a piece of fruit, walk in the woods, and endure the trials of life. Yes, as I become more mindful I am even grateful for difficulties and pain, as they allow me to access greater compassion for those going through their own hardships.

Releasing attachments, meanwhile, has bolstered my belief that I should “not store up for [myself] treasures on earth, where moth and rust destroy, and where thieves break in and steal” (Matthew 6:19). The biblical observation of how “the earth should change and . . . the mountains slip into the heart of the sea” (Psalm 46:2) has been illuminated by my understanding of impermanence, as has the admonishment to forget “what lies behind and reach forward to what lies ahead . . . press on” (Philippians 3:13). Striving to maintain a beginner’s mind opens me to a faith in Jesus beyond the preconceptions that I’ve carried since I was a young man. Finally, after so many years, I see genuine Christianity anew.

These teachings have made their way into my thinking, and my library, during a family and marital crisis that has led me to fundamentally question whether my experience is, in fact, consistent with the belief system to which I’ve adhered for so long. Lately, the tumult in my life has seemed immune to my usual remedies: the Bible, prayer, and the fellowship of other Christians. In my study and meditation I began to see how much of my life was the result of living up to others’ expectations, how little I forgave myself, and how much, even as a Christian, I was prone to harsh, if unspoken judgment of myself and others.

But as I’ve noticed this tendency in myself, my questioning has grown to include not just my habits but my faith. I recently confessed to my wife, son, and daughter that I had begun to wonder whether God even existed. To be sure, these concerns were, and remain, disconcerting to those who have known me as an elder in the church, a Sunday school teacher, and an apologist for the Bible and Christianity. They were and still are dismayed. I can see their pain, their concern, and their suffering, just as I’ve become acutely aware of my own.

As I write these words, I sit in a one-bedroom apartment, having separated, about eight weeks ago, from my wife of 31 years. In Christian circles, at least those in which I have fellowshipped, worshipped, and in whose tradition I have raised my children, such a decision is considered cowardly, selfish, and sinful.

I have, in short, failed at what is for many the litmus test of Christian manhood.

But amid this chaos, I have nevertheless returned to my faith, albeit in altered form. While Buddhism does not acknowledge a creator God, I am comforted by the Dalai Lama’s words of encouragement to Christians to allow Buddhism to make them better practitioners of their faith. For many Christians, that call would mean I return to my wife. But in the reflective wisdom of Buddhism, I have seen more clearly the message of Christ’s forgiveness.

Though my grappling with divorce is hardly complete, I find myself clearly seeing the pain and suffering of others when they react to me in anger, while recognizing that I am not bound to judge them as they might judge me. I recall the words of the Apostle Paul: “I do not even judge myself.” These are healing words from a man who considered himself “chief among sinners,” and who, according to the Bible, presided over the stoning of Stephen, a disciple of Christ, before Paul’s own conversion from his Jewish faith.

Rest assured, my words are not an attempt to reconcile Buddhism with Christianity. In my own experience I find it difficult to reconcile some of my choices with my beliefs about either path. I am imperfect. And yet in the silence of meditation, I encounter what Buddhists would call the compassion of Avalokiteshvara and Christians call “the peace of Christ.” I have seen the struggle of others in a new light as I realize how my own grasping for permanence in religious vocation and in my marriage has caused both myself and others so much pain. Similarly, I see how my lack of compassion has stranded me on the throne of judgment. As I seek the grace of family and friends, I long to reciprocally grant them grace in their pain, failings, and fear.

I no longer find it necessary to believe the Bible is literally true. Its truth is sufficient, though I often struggle to understand it. I see the message of Jesus—to love my neighbor as myself—more clearly, and pray that I become more like him each and every day. But I see the contradictions in my behavior and my belief, just as Paul did in his writing in Romans 7:15 when he admitted, “what I am doing I do not understand; for I am not practicing what I would like to do.” And as I sit in meditation, to quiet the storms of my mind, I find his presence there to comfort me as I endure the tough love of some of my Christian friends.

Upon reading this, many Christians will suggest I have taken words of the Bible out of context, that I have distorted the words of Jesus, Paul, and other writers. Perhaps they are correct. I pray not. But I am reminded of the words of the disciple Peter, one of Jesus’s inner circle, the cornerstone of Jesus’s church, in his description of Christ: “And while being reviled, He did not revile in return; while suffering, he uttered no threats” (1 Peter 2:23). I pray I will respond the same way to those who might revile me.

While I have yet to entirely reconcile my faith with my newfound Buddhist outlook and meditation practice, I long to live as Jesus did in understanding and compassion, comforting those who suffer. I will do it in prayer, in study, and in sitting.

Jim Owens is a banker living in Madison, Alabama.

Image: Gallerystock

Get tricycle straight to your inbox.
Daily
Weekly

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ฉันอยู่ในดาวพระคัมภีร์ เมื่อเผยแพร่บทความนี้ ครอบครัวและเพื่อนของฉันจะกลัวฉันกำลังกำหนดนรก คริสเตียน อื่น ๆ เช่น misjudge อะไรพวกเขาไม่เข้าใจ บางเพียงแค่ขูดหัวเมื่อได้ยินของคริสเตียนที่ตรวจสอบพระพุทธศาสนา สมาธิ หรือทางเลือกแม้เพียงประสบการณ์และ faiths ของพวกเขา คริสเตียนอื่น ๆ จะมีอุปสรรคมากแข็งแกร่งกว่าฉันรู้นี้ดี มีเวลาเมื่อผมของคุณฉันเดินทางไปตรวจสอบพระพุทธศาสนา และพัฒนาเป็นฝึกสมาธิเริ่มเมื่อแต่งงานปรึกษา คริสเตียน แนะนำอ่านงานเขียนของริชาร์ด Rohr เขาทำงานทุกอย่างเป็นและล้มขึ้นอ้างอิงแหล่ง Trappist สงฆ์ Thomas เมอร์ มีความผูกพันกับศาสนาพุทธนำให้อ่านหนังสือชอบ Thich Nhat ฮานห์และ Dalai Lama ได้ การอ่าน การพบมีน้อยความเข้าใจพุทธศาสนาและโรงเรียนเป็นจำนวนมาก แต่ผมสังเกตเห็นวิธีสอนของทุกข์และมรรคได้ในหลาย ๆ — แม้ไม่ทั้งหมดซึ่งสอดคล้องกับคำสอนของพระเยซูและคริสเตียนสอนตัวอย่าง สอนของพระพุทธเจ้าบนขวาดูแล้วเข้าใจลึกของพระเยซูเตือนไม่ให้ "ตามโลกนี้ แต่ถูก" (โรม 12:2) และ "ให้จิตใจของฉันอาศัยอยู่ในสิ่งไม่ดี เหมาะสม และบริสุทธิ์" (Phillippians 4:8) ความคิดของผมได้เปลี่ยนวิธีการที่ผมสังเกตปฏิกิริยาของเพื่อนของฉันลบ เป็นเกิดจากสิ่งที่แนบมาของตัวเองไม่ ใช่ เป็นความพยายามโดยเจตนาจะทำร้ายฉัน โดย stewarding ใจรูป ฉันดีพร้อมที่จะหลีกเลี่ยงการ misjudgments หรืออาศัยอยู่ในสถานการณ์ยากลำบากที่อาจทำให้เป็นอย่างอื่นใน unskillful วิธีการจัดการกับความเจ็บปวดในการแสวงหาของฉันของสติ ฉันได้พบตัวเองให้ขอบคุณสำหรับทุกสิ่งทุกอย่างในระดับลึกมาก ผมมากขอบคุณสำหรับสิ่งที่ง่ายฉันกินชิ้นส่วนของผลไม้ เดินป่า และทนทดลองของชีวิต ใช่ เป็นฉันจะระวังมากขึ้น ฉันแม้แต่ขอบคุณสำหรับความยากลำบากและความเจ็บปวด เป็นพวกเขาอนุญาตให้ฉันเข้าถึงคุณค่ามากกว่าสำหรับผู้ที่จะผ่านลำบากของตนเองปล่อยสิ่งที่แนบมา ในขณะเดียวกัน มีนั้นสนับสนุนความเชื่อของฉันที่ฉัน "ไม่ควรเก็บค่า สำหรับ [เอง] สมบัติในโลก ที่ moth และสนิมทำลาย และตัดในขโมย และขโมย" (Matthew 6:19) สังเกตพระคัมภีร์วิธี "โลกควรเปลี่ยนแล้วลื่นภูเขาอยู่ใจกลางทะเล" (สดุดี 46:2) มีการส่องสว่าง ด้วยอนิจจัง เข้าใจฉันมี admonishment ลืม "อะไรอยู่เบื้องหลังและเข้าไปข้างหน้าสิ่งที่อยู่ข้างหน้า...กดบน" (ชาวฟิลิปปี 3:13) มุ่งมั่นที่จะรักษาจิตใจของมือใหม่เปิดให้ฉันเชื่อในพระเยซูเกิน preconceptions ที่ฉันได้ทำตั้งแต่ยังหนุ่ม สุดท้าย หลังจากนั้นหลายปี เห็นศาสนาแท้นั้นใหม่คำสอนเหล่านี้ได้ทำทางของพวกเขาในความคิดของฉัน และไลบรารี ในช่วงวิกฤตของครอบครัว และการสมรสที่ได้นำฉันไปถามพื้นฐานว่าประสบการณ์ของฉัน ในความเป็นจริง สอดคล้องกับระบบความเชื่อที่ผมได้ปฏิบัติตามสำหรับนาน เมื่อเร็ว ๆ นี้ tumult ในชีวิตของฉันได้ประจักษ์ภูมิคุ้มกันของฉันเยียวยาปกติ: คัมภีร์ สวดมนต์ และสมาชิกของคริสเตียนอื่น ๆ ในการศึกษาและทำสมาธิที่เริ่มมองเห็นจำนวนของชีวิตเป็นผลของห้องความคาดหวังของคนอื่นของฉัน น้อยฉันองค์เอง มาก เป็นคริสเตียน ฉันมีแนวโน้มที่จะรุนแรง ถ้าไม่ได้พูดการตัดสินของตัวเองและผู้อื่นแต่เท่าที่ผมได้สังเกตเห็นแนวโน้มนี้ในตัวเอง ฉันสงสัยได้เติบโตขึ้นรวมถึงนิสัยของฉันไม่เพียงแต่ความเชื่อของฉัน เมื่อเร็ว ๆ นี้ฉันสารภาพว่า ภรรยาของฉัน สน และลูกสาวที่ฉันเริ่มสงสัยว่า พระเจ้ายังมีชีวิตอยู่ แน่ใจ ความกังวลเหล่านี้ได้ และยังคง อยู่ disconcerting ที่มีเรียกฉันว่าพี่เป็นคนในคริสตจักร ครูโรงเรียนวันอาทิตย์ และการ apologist ไบเบิลและศาสนาคริสต์ พวกเขาได้ และยัง มี dismayed สามารถเห็นความเจ็บปวดของพวกเขา คน และทุกข์ ทรมานของพวกเขา เช่นเดียวกับที่ฉันได้ตระหนักทั้งของตัวเองขณะที่เขียนคำเหล่านี้ ฉันนั่งอพาร์ทเมนต์ 1 ห้องนอน มีคั่น ประมาณแปดสัปดาห์ที่ผ่านมา จากภรรยาปี 31 ในคริสเตียนวง น้อยผู้ที่มี fellowshipped บูชา และในประเพณีผมมียกลูก ๆ การตัดสินใจถือว่าขี้ขลาด เห็นแก่ตัว และบาปในระยะสั้น ฉันมี ล้มเหลวที่มีไว้เพื่ออะไรหลายการทดสอบสารสีน้ำเงินของคริสเตียนกล้าหาญแต่ท่ามกลางความวุ่นวายนี้ ฉันได้แต่ส่งคืนความเชื่อของฉัน แม้ว่าในแบบฟอร์มการเปลี่ยนแปลง ในขณะที่พุทธศาสนาไม่ยอมรับผู้สร้างพระเจ้า ฉันกำลัง comforted โดยคำ Dalai Lama เป็นกำลังใจให้คริสเตียนให้พระพุทธศาสนาเพื่อให้แพทย์ผู้ทำดีกว่าพวกเขาศรัทธา สำหรับคริสเตียนหลายคน ที่โทรจะหมายถึง กลับไปภรรยาของผม แต่ในภูมิปัญญาสะท้อนของพระพุทธศาสนา ฉันได้เห็นชัดเจนมากขึ้นข้อความของพระองค์ของพระคริสต์ว่าฉันต่อสู้กับการหย่าเสร็จสมบูรณ์แทบไม่ ฉันพบว่าตัวเองชัดเจนเห็นความเจ็บปวด และทุกข์ทรมานของผู้อื่นเมื่อพวกเขาตอบสนองฉันโมโหร้าย ในขณะที่ฉันกำลังผูกตัดสินพวกเขาเป็นพวกเขาอาจตัดสินฉันจดจำ ฉันจำคำพูดของ Paul อัครทูต: "ไม่แม้ท่าทางของตัวเอง" เหล่านี้จะรักษาคำพูดของคนที่ถือตัวเอง "หัวหน้าหมู่คนบาป" และที่ คัมภีร์ presided ผ่านคนของ Stephen สาวกของพระคริสต์ ก่อนแปลงของ Paul จากความเชื่อของชาวยิวมั่นใจ คำพูดของฉันไม่ใช่ความพยายามที่จะกระทบพระพุทธศาสนากับศาสนาคริสต์ ในประสบการณ์ของฉันเอง พบมันยากที่จะกระทบยอดของตัวเลือกของฉันกับความเชื่อของฉันเกี่ยวกับเส้นทางใด ผมไม่สมบูรณ์ แต่ในความเงียบของการทำสมาธิ ผมพบว่าพุทธจะเรียกคุณค่าของ Avalokiteshvara และคริสเตียนเรียก "เป็นสุขของพระคริสต์" ฉันได้เห็นการต่อสู้ของผู้อื่นในไฟใหม่เท่าที่ผมทราบวิธีของตัวเองเรียงใน permanence ในอาชีพศาสนา และสามีของฉันเกิดทั้งตัวเองและผู้อื่นเจ็บปวดมาก ในทำนองเดียวกัน ฉันเห็นว่าฉันขาดเมตตามีควั่นฉันบนบัลลังก์พิพากษา เป็นฉันแสวงหาพระคุณของครอบครัวและเพื่อน ผมยาว reciprocally แก่พระคุณในความเจ็บปวด ความล้มเหลว และความกลัวไม่พบก็จำเป็นต้องเชื่อว่า พระคัมภีร์เป็นความจริงอย่างแท้จริง ความจริงเป็นเพียงพอ แม้ว่าฉันมักจะต่อสู้จะเข้าใจมัน เห็นข้อความของพระเยซู – รักเพื่อนบ้านของฉัน ด้วยตนเอง — ขึ้นชัดเจน และอธิษฐานว่า ฉันต้องเป็นเหมือนเขาทุกวัน แต่เห็นกันก็ในลักษณะการทำงานของฉันและเชื่อฉัน เหมือน Paul ไม่ได้เขาเขียนในโรม 7:15 เมื่อเขายอมรับ, "ว่าฉันทำฉันไม่เข้าใจ สำหรับฉันฉันไม่ฝึกอะไรที่ฉันอยากจะทำ" และขณะที่ผมนั่งสมาธิ การเงียบพายุใจของฉัน พบสถานะของเขามีให้สบายฉันเป็นฉันอดทนรักยากของเพื่อนคริสเตียนเมื่ออ่านข้อความนี้ คริสเตียนหลายคนจะแนะนำได้คำของพระคัมภีร์จากบริบท ว่า ฉันได้ผิดเพี้ยนของพระเยซู Paul และนักเขียนอื่น ๆ บางทีพวกเขาถูกต้อง สวดมนต์ไม่ แต่ผมนึกถึงคำของสาวกปีเตอร์ หนึ่งในยุทธจักรของพระเยซู หลักสำคัญของคริสตจักรของพระเยซู ในคำอธิบายเกี่ยวกับพระคริสต์: "และในขณะที่การ reviled เขาได้ไม่ revile กลับ ในขณะที่ทุกข์ทรมาน เขาพูดไม่คุกคาม" (1 เปโตร 2:23) สวดมนต์ผมจะตอบแบบเดียวกับที่อาจ revile ฉันในขณะที่ผมยังไม่ได้ทั้งหมด กระทบศรัทธาของฉัน ด้วยการฉัน newfound พุทธ outlook และสมาธิฝึกฝน ผมยาวอยู่กับพระเยซูในความเข้าใจและเมตตา เก่าผู้ที่ทนทุกข์ ฉันจะทำมัน ในละหมาด การศึกษา และนั่งเล่นJim Owens เป็นนายในเมดิสัน อลาบามา รูปภาพ: Gallerystockสามล้อตรงไปที่กล่องขาเข้าของคุณได้ทุกวันรายสัปดาห์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฉันอาศัยอยู่ในหัวใจของไบเบิลเข็มขัด เมื่อบทความนี้ถูกตีพิมพ์หลายครอบครัวของฉันและเพื่อน ๆ จะกลัวฉันกำลัง destined สำหรับนรก คริสเตียนบางคนเหมือนคนอื่น ๆ , พิจารณาผิดสิ่งที่พวกเขาไม่เข้าใจ บางคนก็เกาหัวของพวกเขาเมื่อพวกเขาได้ยินเสียงของคริสเตียนตรวจสอบพระพุทธศาสนา, สมาธิ, หรือแม้กระทั่งประสบการณ์ทางเลือกเพียงและสภาพความเป็นอยู่ คริสตชนอื่น ๆ จะมีการคัดค้านเข้มแข็งมากขึ้นกว่าที่. ฉันรู้ว่านี้เป็นอย่างดีเพราะมีเวลาเมื่อผมเป็นคนหนึ่งของพวกเขา. การเดินทางของฉันเข้าสู่การตรวจสอบพระพุทธศาสนาและการพัฒนาการปฏิบัติของการทำสมาธิเริ่มเมื่อผู้ให้คำปรึกษาการแต่งงานคริสเตียนแนะนำให้ผมอ่าน งานเขียนของริชาร์ดโรห์ ผลงานทุกอย่างของเขาเป็นของตกขึ้นและทำให้การอ้างอิงถึงพระภิกษุสงฆ์ที่มีชื่อเสียง Trappist โทมัสเมอร์ตันซึ่งมีความผูกพันกับพระพุทธศาสนาทำให้ฉันอ่านหนังสือโดยชอบของ Thich Nhat Hanh และดาไลลามะ ยิ่งฉันอ่านให้มากขึ้นผมพบว่าผมมีความเข้าใจเพียงเล็กน้อยของพุทธศาสนาและโรงเรียนหลายแห่งของ แต่ผมสังเกตเห็นว่าคำสอนของสี่ความจริงอันสูงส่งและเส้นทาง Eightfold อยู่ในหลายวิธี-แม้ว่าจะไม่ได้ทั้งหมดสอดคล้องกับคำสอนของพระเยซูและศาสนาคริสต์. ยกตัวอย่างเช่นการเรียนการสอนของพระพุทธเจ้าในมุมมองขวากำบังความเข้าใจที่ลึกซึ้งของคำเตือนของพระเยซูไม่ได้ จะเป็น "สอดคล้องกับโลกนี้ แต่จะเปลี่ยน" (โรม 12: 2) และ "ให้ใจของฉันอาศัยอยู่ในสิ่งที่เป็นสิ่งที่ดีที่ถูกต้องและบริสุทธิ์" (Phillippians 4: 8) ความคิดของฉันได้เปลี่ยนในลักษณะที่ผมรับรู้ปฏิกิริยาเชิงลบเพื่อนของฉัน 'เป็นที่เกิดจากสิ่งที่แนบมาของตัวเองมากกว่าความพยายามเป็นเจตนาที่จะทำร้ายฉัน โดย stewarding ใจของฉันชำนาญผมอุปกรณ์ที่ดีกว่าที่จะหลีกเลี่ยง misjudgments หรืออยู่ในสถานการณ์ที่ยากลำบากที่อาจส่งผลให้เกิดวิธีการที่ไม่ชำนาญในการจัดการกับความเจ็บปวด. ในการแสวงหาของฉันฉันมีสติพบว่าตัวเองขอบพระคุณสำหรับทุกสิ่งในระดับที่ลึกไกล ผมรู้สึกขอบคุณมากขึ้นสำหรับสิ่งที่ง่ายที่สุดเท่าที่ฉันกินชิ้นส่วนของผลไม้ที่เดินอยู่ในป่าและทนการทดลองของชีวิต ใช่ที่ผมกลายเป็นมากขึ้นมีสติผมยังรู้สึกขอบคุณสำหรับความยากลำบากและความเจ็บปวดที่พวกเขาให้ผมที่จะเข้าถึงความเห็นอกเห็นใจมากขึ้นสำหรับผู้ที่จะผ่านความยากลำบากของตัวเอง. ปล่อยสิ่งที่แนบมาขณะที่ได้หนุนความเชื่อของฉันที่ฉันควรจะ "ไม่เก็บค่าสำหรับ [ ตัวเอง] สมบัติบนโลกที่มอดและสนิมทำลายและที่ขโมยทำลายและขโมย "(มัทธิว 06:19) การสังเกตของพระคัมภีร์ว่า "โลกควรเปลี่ยนและ . . ภูเขาลื่นเข้าไปในหัวใจของทะเล "(สดุดี 46: 2) ได้รับการส่องสว่างจากความเข้าใจของฉันไม่เที่ยงเป็นมีการตักเตือนไปยังลืม" สิ่งที่อยู่เบื้องหลังและถึงไปข้างหน้ากับสิ่งที่อยู่ข้างหน้า . . กดบน "(ฟิลิปปี 3:13) มุ่งมั่นที่จะรักษาใจเริ่มต้นของผมที่จะเปิดความเชื่อในพระเยซูเกินอคติที่ผมได้ดำเนินการตั้งแต่ผมยังเป็นชายหนุ่มคนหนึ่ง ในที่สุดหลังจากที่หลายปีดังนั้นผมเห็นของแท้ศาสนาคริสต์อีกครั้ง. คำสอนเหล่านี้ได้ทำให้ทางของพวกเขาในความคิดของฉันและห้องสมุดของฉันในระหว่างครอบครัวและวิกฤตสมรสที่ได้ทำให้ฉันพื้นฐานคำถามว่าประสบการณ์ของฉันคือในความเป็นจริงที่สอดคล้องกับ ระบบความเชื่อที่ฉันได้ยึดมั่นมานาน เมื่อเร็ว ๆ นี้ความวุ่นวายในชีวิตของฉันได้ประจักษ์ภูมิคุ้มกันในการเยียวยาตามปกติของฉัน: พระคัมภีร์สวดมนต์และมิตรภาพของชาวคริสต์อื่น ๆ ในการศึกษาและการทำสมาธิของฉันฉันเริ่มที่จะดูว่ามากในชีวิตของฉันเป็นผลมาจากการใช้ชีวิตถึงความคาดหวังของคนอื่น, วิธีการเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่ฉันยกโทษให้ตัวเองและวิธีการมากแม้ในขณะที่คริสเตียนผมก็มีแนวโน้มที่จะรุนแรงถ้าตัดสินไม่ได้พูดของ ตัวเองและคนอื่น ๆ . แต่ที่ผมได้สังเกตเห็นแนวโน้มในตัวเองนี้คำถามของฉันได้เติบโตขึ้นไปรวมถึงไม่เพียง แต่นิสัยของฉัน แต่ความเชื่อของฉัน ฉันเพิ่งสารภาพกับภรรยาของฉันลูกชายและลูกสาวที่ฉันได้เริ่มที่จะสงสัยว่าพระเจ้ามีอยู่แม้กระทั่ง เพื่อให้แน่ใจว่าความกังวลเหล่านี้ได้และยังคงอึกอักกับผู้ที่ได้รู้จักเราในฐานะที่เป็นผู้สูงอายุในคริสตจักร, ครูโรงเรียนวันอาทิตย์และแก้ต่างสำหรับพระคัมภีร์และศาสนาคริสต์ พวกเขาและยังคงเป็นอนาถใจ ฉันสามารถดูเจ็บปวดของพวกเขา, ความกังวลของพวกเขาและความทุกข์ทรมานของพวกเขาเช่นเดียวกับผมได้กลายเป็นตระหนักถึงของตัวเอง. ขณะที่ผมเขียนคำเหล่านี้ผมนั่งอยู่ในอพาร์ทเม้นหนึ่งห้องนอนที่มีการแยกออกประมาณแปดสัปดาห์ที่ผ่านมาจากฉัน ภรรยาของ 31 ปี ในวงการคริสเตียนอย่างน้อยผู้ที่อยู่ในที่ฉันได้ fellowshipped บูชาและมีประเพณีที่ผมได้ยกลูก ๆ ของฉัน, การตัดสินใจดังกล่าวถือว่าเป็นขี้ขลาดเห็นแก่ตัวและบาป. ฉันได้ในระยะสั้นที่ล้มเหลวในสิ่งที่เป็นมานานหลาย กระดาษลิตมัสทดสอบของความกล้าหาญที่นับถือศาสนาคริสต์. แต่ท่ามกลางความสับสนวุ่นวายนี้ผมได้กลับมาอย่างไรก็ตามเพื่อความเชื่อของฉันแม้จะอยู่ในรูปแบบที่แตกต่างกัน ในขณะที่พุทธศาสนาไม่ยอมรับผู้สร้างพระเจ้าฉันสบายใจคำพูดของดาไลลามะของการให้กำลังใจชาวคริสต์เพื่อให้พระพุทธศาสนาเพื่อให้ผู้ปฏิบัติงานที่ดีขึ้นของความเชื่อของพวกเขา สำหรับคริสเตียนหลายสายที่จะหมายถึงฉันกลับไปที่ภรรยาของผม แต่ในภูมิปัญญาการสะท้อนแสงของพุทธศาสนาที่ฉันได้เห็นได้ชัดเจนมากขึ้นข้อความของการให้อภัยของพระคริสต์. แม้ว่าการต่อสู้กับการหย่าร้างของฉันคือสมบูรณ์แทบจะไม่ฉันพบตัวเองอย่างชัดเจนเห็นความเจ็บปวดและความทุกข์ทรมานของคนอื่นเมื่อพวกเขาตอบสนองกับผมในความโกรธในขณะที่ตระหนักว่า ผมไม่ได้ผูกพันที่จะตัดสินพวกเขาเป็นพวกเขาอาจจะตัดสินผม ผมจำคำพูดของอัครสาวกเปาโล: ". ฉันไม่ได้ตัดสินตัวเอง" เหล่านี้จะรักษาคำพูดจากคนที่คิดว่าตัวเอง "หัวหน้าของคนบาป" และที่ตามที่พระคัมภีร์เป็นประธานในบ้านเมืองของสตีเฟ่น สาวกของพระเยซูคริสต์ก่อนการแปลงตัวเองพอลจากความเชื่อของชาวยิวของเขา. มั่นใจคำพูดของผมไม่ได้พยายามที่จะเจรจาต่อรองกับพุทธศาสนาคริสต์ศาสนา ในประสบการณ์ของฉันเองฉันพบว่ามันยากที่จะกระทบบางส่วนของตัวเลือกของฉันกับความเชื่อเกี่ยวกับเส้นทางทั้งของฉัน ผมไม่สมบูรณ์ และยังอยู่ในความเงียบของการทำสมาธิที่ฉันพบสิ่งที่ชาวพุทธจะเรียกความเห็นอกเห็นใจของ Avalokiteshvara และคริสเตียนเรียกว่า "ความสงบสุขของพระคริสต์." ผมได้เห็นการต่อสู้ของคนอื่น ๆ ในไฟใหม่เป็นฉันรู้ว่าโลภของตัวเองสำหรับความคงทนในทางศาสนา อาชีพและการแต่งงานของฉันได้ก่อให้เกิดทั้งตัวเองและคนอื่น ๆ ที่มีอาการปวดมาก ในทำนองเดียวกันผมเห็นว่าขาดความเห็นอกเห็นใจของฉันได้ฉันติดอยู่บนบัลลังก์พิพากษา ในฐานะที่ฉันขอพระคุณของครอบครัวและเพื่อน ๆ , ผมยาวเพื่อกันและกันให้พวกเขาพระคุณในความเจ็บปวดของพวกเขาล้มเหลวและความกลัว. ฉันไม่คิดว่ามันจำเป็นที่จะต้องเชื่อในพระคัมภีร์เป็นความจริงที่แท้จริง ความจริงมันก็เพียงพอแล้ว แต่ฉันมักจะพยายามที่จะเข้าใจมัน ฉันเห็นข้อความของพระเยซูรักเพื่อนบ้านของฉันเป็นตัวเองมากขึ้นอย่างเห็นได้ชัดและอธิษฐานว่าฉันกลายเป็นเหมือนเขาแต่ละคนและทุกวัน แต่ผมเห็นความขัดแย้งในการทำงานของฉันและฉันเชื่อเช่นเดียวกับพอลได้ในการเขียนของเขาในโรม 7:15 เมื่อเขาเข้ารับการรักษา "สิ่งที่ฉันทำฉันไม่เข้าใจ; สำหรับผมไม่ได้ฝึกสิ่งที่ฉันต้องการจะทำ. "และขณะที่ผมนั่งอยู่ในการทำสมาธิที่เงียบสงบพายุจากใจของฉันฉันพบการปรากฏตัวของเขามีเพื่อความสะดวกสบายฉันเป็นฉันอดทนความรักที่ยากลำบากของเพื่อนบางคนของฉันที่นับถือศาสนาคริสต์. เมื่อ อ่านข้อความนี้ชาวคริสต์จำนวนมากจะแนะนำให้ฉันได้นำคำพูดของพระคัมภีร์ออกไปจากบริบทที่ฉันได้บิดเบือนคำพูดของพระเยซูพอลและนักเขียนคนอื่น บางทีพวกเขาอาจมีความถูกต้อง ผมภาวนาไม่ แต่ผมนึกถึงคำพูดของปีเตอร์ลูกศิษย์คนหนึ่งของวงในของพระเยซูสำคัญของคริสตจักรของพระเยซูในคำอธิบายของเขาของพระคริสต์ "และในขณะที่ถูกด่าเขาไม่ได้ด่าในทางกลับกัน; ในขณะที่ความทุกข์ทรมานที่เขาพูดไม่มีภัยคุกคาม "(1 เปโตร 2:23) ผมขออธิษฐานฉันจะตอบสนองในลักษณะเดียวกันกับผู้ที่อาจจะด่าฉัน. ในขณะที่ผมยังไม่ได้อย่างสิ้นเชิงกระทบความเชื่อของฉันที่มีแนวโน้มของฉันเพิ่งพุทธศาสนาและการปฏิบัติสมาธิ, ผมยาวจะมีชีวิตอยู่ในขณะที่พระเยซูได้ในการทำความเข้าใจและความเมตตาปลอบโยนผู้ที่ประสบ ฉันจะทำมันในการอธิษฐานในการศึกษาและในนั่ง. จิม Owens เป็นนายธนาคารที่อาศัยอยู่ในเมดิสัน, อลาบามา. ภาพ: Gallerystock . รับรถสามล้อตรงไปยังกล่องจดหมายของคุณวันรายสัปดาห์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฉันอาศัยอยู่ในหัวใจของคัมภีร์ไบเบิลเข็มขัด . เมื่อบทความนี้ได้รับการตีพิมพ์หลายครอบครัวและเพื่อนจะกลัวฉัน destined สำหรับนรก คริสเตียนบางคนเหมือนคนอื่น ๆ จะไม่ยุติธรรมกับสิ่งที่พวกเขาไม่เข้าใจ บางเพียงเกาหัวของพวกเขาเมื่อพวกเขาได้ยินเสียงของคริสเตียนศึกษาพุทธศาสนา , สมาธิ , หรือแม้เพียงแค่ทางเลือกประสบการณ์และศาสนาคริสเตียนอื่น ๆ จะมีการคัดค้านมากแข็งแกร่งกว่านั้น

ผมรู้เรื่องนี้ดี มีเวลาเมื่อฉันเป็นหนึ่งในนั้น

การเดินทางของฉันพระพุทธศาสนาและการพัฒนาในการฝึกสมาธิ เริ่มเมื่อการแต่งงานให้คำปรึกษา , คริสเตียน แนะนำให้ผมอ่านงานเขียนของริชาร์ด Rohr .ผลงานของเขาทุกอย่างเป็นของและล้มขึ้นทำให้การอ้างอิงถึงพระที่มีชื่อเสียง ผลิตภัณฑ์ที่ทำจาก โทมัส เมอร์ตัน ที่หมั้นกับพุทธศาสนาทำให้ฉันอ่านหนังสือโดยชอบของพระภิกษุณีสงฆ์ และ ท่านดาไล ลามะ ยิ่งอ่าน ยิ่งพบได้น้อยเข้าใจพระพุทธศาสนา และหลายโรงเรียนของแต่ผมสังเกตเห็นว่าคำสอนของอริยสัจสี่ และเส้นทางแบบมีหลายวิธีที่ไม่สอดคล้องกับคำสอนของพระเยซูและศาสนาคริสต์ .

เช่น พระธรรมบนขวาดูแล้วความเข้าใจที่ลึกของคำเตือนของพระเยซูที่จะไม่ " สอดคล้องกับโลกนี้ แต่ถูกเปลี่ยน” โรม 12 : 2 ) และเพื่อให้จิตใจของฉันอาศัยอยู่ในสิ่งที่ดีที่ถูกต้องและบริสุทธิ์ " ( phillippians 4 : 8 ) ความคิดของฉันได้เปลี่ยนไปในทางที่ผมเห็นเพื่อนของฉัน ' เป็นลบปฏิกิริยาที่เกิดขึ้นจากสิ่งที่แนบมาของตนเอง แทนที่จะเป็นความพยายามโดยเจตนาที่จะทำร้ายฉัน โดย stewarding จิตใจของฉันอย่างชำนาญ ผมติดตั้งดีกว่าที่จะหลีกเลี่ยง misjudgments หรืออาศัยอยู่ในสถานการณ์ที่ยากที่มิฉะนั้นอาจส่งผลในหมายถึงมืออ่อนของการจัดการกับความเจ็บปวด

ในการแสวงหาของฉันสติฉันได้พบตัวเองให้ขอบคุณสำหรับทุกอย่างในระดับที่ไกลมากขึ้น ผมรู้สึกขอบคุณสำหรับสิ่งที่ง่ายเป็นฉันกินชิ้นส่วนของผลไม้ , เดินอยู่ในป่า และอดทนต่อการทดลองของชีวิต ใช่ , ฉันกลายเป็นมากขึ้นสติผมยังขอบคุณสำหรับความลำบากและความเจ็บปวดที่พวกเขาอนุญาตให้เข้าถึงความเมตตามากขึ้นสำหรับผู้ที่ผ่านความทุกข์ยากของพวกเขาเอง

ปล่อยสิ่งที่แนบมานั้น ได้หนุนความเชื่อของฉันว่าฉันควรจะ " ไม่เก็บสะสม [ ตัวเอง ] สมบัติบนโลก ที่ตัวมอดและสนิมทำลายและที่ขโมยเข้าไปขโมย " ( มัทธิว 6 : 19 ) ในพระคัมภีร์ไบเบิล สังเกตว่า " โลกจะเปลี่ยนไปและ . . . . . . . ภูเขาไถลเข้าไปในหัวใจของทะเล " ( สดุดี 46:2 ) ได้รับความสว่างจากความเข้าใจของฉันของไม่เที่ยง ,ตามที่มีแนะนำให้ลืม " อะไรอยู่เบื้องหลังและเอื้อมมือไปข้างหน้าเพื่อสิ่งที่รออยู่ข้างหน้า . . . . . . . กดที่ " ( ฟิลิปปี 3 : 13 ) มุ่งมั่นที่จะรักษาจิตใจของผู้เริ่มต้นเปิดฉันศรัทธาในพระเจ้านอกเหนือจากคติ ที่ฉันได้ดำเนินการตั้งแต่ฉันยังหนุ่ม . ในที่สุดหลังจากหลายปีดังนั้นผมเห็นว่าศาสนาคริสต์ของแท้ใหม่

ธรรมเหล่านี้ได้ทำทางของพวกเขาในความคิดของฉันและห้องสมุด ระหว่างครอบครัวและวิกฤตการสมรสที่ได้ทำให้ผมเกิดคำถามว่า ประสบการณ์ของฉันในความเป็นจริงสอดคล้องกับความเชื่อ ซึ่งผมได้ปฏิบัติมานาน ช่วงนี้ วุ่นวายในชีวิตของฉันดูเหมือนภูมิคุ้มกัน แก้ปกติของฉัน : คัมภีร์ไบเบิล , สวดมนต์และสาวกคริสเตียนอื่น ๆในการศึกษาและปฏิบัติธรรม ผมเริ่มเห็นมากในชีวิตของฉันคือผลที่อาศัยอยู่ถึงความคาดหวังของคนอื่นของฉันวิธีการเล็ก ๆน้อย ๆฉันให้อภัยตัวเองและวิธีการมาก แม้เป็นคริสเตียน ผมก็มักจะรุนแรง ถ้าตัดสินไม่ได้จากตัวเองและคนอื่น ๆ .

แต่ผมสังเกตเห็นแนวโน้มใน ฉันถามตัวเองได้เติบโตขึ้น รวมถึงไม่แค่นิสัย แต่ศรัทธาของฉัน ฉันเพิ่งสารภาพรักกับลูกเมีย ,และลูกสาว ที่ผมเริ่มสงสัยว่าพระเจ้าทรงดำรงอยู่ เพื่อให้แน่ใจว่า ความกังวลเหล่านี้และยังคงอึกอัก คนที่รู้จักฉันในฐานะผู้อาวุโสในคริสตจักร เป็นครูโรงเรียนวันอาทิตย์ และเป็นผู้ที่พระคัมภีร์ศาสนาคริสต์ พวกเขาเคยเป็นและยังคงเป็นครั่นคร้าม ฉันสามารถเห็นความเจ็บปวดของพวกเขา ความกังวลของพวกเขาและทุกข์ทรมานเหมือนฉันกลายเป็นตระหนักถึงของฉันเอง

ขณะที่ผมเขียนคำเหล่านี้ ผมนั่งในห้อง มีหนึ่งห้องนอน มีแยก ประมาณแปดสัปดาห์ที่ผ่านมาจากภรรยาผม 31 ปี ในแวดวงคริสเตียน อย่างน้อยผู้ที่ผมมี fellowshipped , worshipped ซึ่งในประเพณีที่ฉันเลี้ยงลูกของฉัน การตัดสินใจดังกล่าวถือว่าขี้ขลาด เห็นแก่ตัว และบาป

ฉันมี ในสั้น พลาดอะไรหลาย กระดาษลิตมัส คริสเตียน ความเป็นชาย

แต่ท่ามกลางความวุ่นวายนี้ ฉันได้แต่กลับศรัทธา แม้ว่าในการเปลี่ยนแปลงรูปแบบ ในขณะที่พุทธศาสนาไม่ได้ยอมรับพระเจ้า ผมปลอบโดยดาไลลามะเป็นกำลังใจให้คริสเตียนเพื่อให้พระพุทธศาสนาเพื่อให้ผู้ปฏิบัติงานที่ดีของความเชื่อของพวกเขา สำหรับคริสเตียนหลายคนที่โทรจะหมายถึงผมกลับไปที่ภรรยาของฉัน แต่ปัญญาไตร่ตรองของพระพุทธศาสนาฉันได้เห็นอย่างชัดเจน ข้อความของการให้อภัยของพระเจ้า

แต่ฉันต่อสู้กับการหย่าร้างไม่เสร็จ ฉันพบตัวเอง ชัดเจน เห็นความเจ็บปวดของผู้อื่นเมื่อพวกเขาตอบสนองต่อฉันด้วยความโกรธ ในขณะที่การรับรู้ว่าผมไม่ต้องตัดสินพวกเขาเป็นพวกเขาอาจจะตัดสินฉัน ฉันนึกถึงคำพูดของอัครสาวกเปาโล : " ผมไม่ได้ตัดสินเอง" เหล่านี้จะรักษาคำพูดจากผู้ชายที่พิจารณาตัวเอง " หัวหน้าของคนบาป " ใครตามพระคัมภีร์เป็นประธาน stoning ของสตีเฟ่น สาวกของพระคริสต์ก่อนพอลงจากความเชื่อของชาวยิวของเขาเอง

มั่นใจได้ คำพูดของฉันจะไม่พยายามที่จะคืนดีพุทธกับคริสต์ในประสบการณ์ของผม ผมพบว่ามันยากที่จะยอมรับบางส่วนของตัวเลือกของฉันกับความเชื่อของฉันเกี่ยวกับทั้งเส้นทาง ผมไม่สมบูรณ์ แต่ในความเงียบของสมาธิ ฉันพบสิ่งที่ชาวพุทธจะเรียกความเห็นใจจาก avalokiteshvara และคริสเตียนเรียก " สันติสุขของพระคริสต์" ผมได้เห็นการต่อสู้ของผู้อื่นในที่มีแสงใหม่ที่ผมตระหนักว่าตัวเองโลภเพื่อความยั่งยืนในอาชีพทางศาสนาและการแต่งงานของฉันได้ทำให้ทั้งตัวเองและคนอื่น ๆ ความเจ็บปวด ในทำนองเดียวกัน ผมดูว่าขาดเมตตา มีเกลียวผมบนบัลลังก์แห่งการพิพากษา ผมขอขอบคุณครอบครัวและเพื่อนๆ ผม ยาว ซึ่งกันและกันประทานพระคุณในความเจ็บปวดของพวกเขา , ความล้มเหลว , ความกลัวและ .

ผมไม่เจอมันต้องเชื่อพระคัมภีร์ตามตัวอักษรจริง ความจริงมันไม่เพียงพอ แม้ว่าฉันมักจะพยายามที่จะเข้าใจมัน ผมเห็นข้อความของพระเยซูให้รักเพื่อนบ้านเหมือนตัวเองมากกว่าอย่างชัดเจน และภาวนาให้ฉันเป็นเหมือนเขาในแต่ละวันและทุก แต่ผมเห็นขัดแย้งในพฤติกรรมและความเชื่อของฉัน เหมือนที่เปาโลทำในการเขียนของเขาในโรม 7 : 15 เมื่อเขายอมรับ" สิ่งที่ผมทำ ผมไม่เข้าใจ ผมไม่ได้ฝึกในสิ่งที่ฉันต้องการจะทำ . " และที่ฉันนั่งสมาธิ การเงียบ ตก ใจ ฉัน ค้นหา เข้าเฝ้าเพื่อปลอบใจฉัน ฉันอดทนกับความรักที่ยากของเพื่อนคริสเตียนของฉัน

เมื่ออ่านนี้ คริสเตียนหลายคนจะแนะนำให้ผมได้นำคำพูดของพระคัมภีร์จากบริบท ที่ผมมีการบิดเบือนคำพูดของพระเยซู , พอลและนักเขียนอื่น ๆ บางทีพวกเขาอาจจะถูกต้อง ฉันอธิษฐานไม่ได้ แต่ผมนึกถึงคำของสาวกของพระเยซู ปีเตอร์ วงใน ศูนย์กลางของคริสตจักรของพระเยซู ในรายละเอียดของพระคริสต์ " และในขณะที่ถูกประจาน เขาไม่ด่าตอบ ในขณะที่เขาพูดไม่ทุกข์คุกคาม " ( 1 เปโตร 2 : 23 ) ผมอธิษฐานผมจะตอบแบบเดียวกันกับผู้ที่อาจจะด่าว่าฉัน .

ในขณะที่ฉันยังทั้งหมดกระทบศรัทธากับ Outlook พุทธของฉัน newfound และปฏิบัติกรรมฐาน ผมยาวเป็นพระเยซูในความเข้าใจและความเห็นอกเห็นใจ ให้กำลังใจผู้ที่ประสบ ผมจะทำมันในการอธิษฐาน ในการศึกษาและในนั่ง

จิม โอเว่นเป็นเจ้ามืออยู่ในแมดิสัน , อลาบาม่า

ภาพ : gallerystock

เอาสามล้อตรงไปที่กล่องจดหมายของคุณ .


รายวัน รายสัปดาห์