1The traffic light turned red as th

1The traffic light turned red as the cars screeched to a halt on Central Boulevard. Sofia hurried across the street toward a stout brick building with a weathered “open” sign in front indicating that a business was in operation, even though the building looked like it hadn’t been renovated for decades and was in danger of toppling over. Sofia checked the tattered sign above the door to make sure she was in the right place. Though “The Aasen Brthers Watch and Jewelry Repar” sign was missing a few letters, it confirmed her destination.
2Sofia peered inside the shop for signs of movement, but the grimy windows obscured her sight. Fighting a sense of foreboding, she remembered reading the Internet reviews that claimed the Aasen brothers had repaired watches and jewelry for over five decades. Supposedly they were the best in the business and specialized in restoration and repair of antique pieces, and Sofia needed the best. She grasped the brass doorknob and entered the shop, a bell announcing her arrival.
3Despite a dim ray of sunlight streaming in through the window, the interior of the shop was dark and cluttered with boxes, and the jewelry counters sat empty. Sofia tried to conjure an image of the shop in its heyday, busy with well-heeled customers browsing the merchandise, but the dust and musty smell hindered her imagination. She was seconds away from turning around to leave when an elderly man suddenly appeared.
4“Can I help you, miss?” the man asked, his voice feeble but his eyes hopeful.
5As the man approached, Sofia noticed a second individual crouched over a desk along the wall. His wrinkled hands held a small instrument resembling a pair of tweezers over an intricate piece of jewelry, an ancient gold pocket watch with inlaid rhinestones. Sofia clutched the package she held in her hands, reminded of its precious contents.
6“Hello,” Sofia responded. “Something’s wrong with my watch. I heard through various sources that you are the best at repairing watches. Um . . . do you still do it?”
7“Of course, but we don’t get many these days,” the man explained. “I handle jewelry repair, and my brother Paul repairs timepieces,” he said, nodding toward the man at the desk.
8Sofia waited for Paul to address her, but he continued working in stone-faced silence. After a few moments, she cleared her throat and approached his desk hesitantly. “Excuse me, sir, my watch, it has stopped working, and I’d like to get it fixed.”
9Paul methodically placed the tweezers on his desk, and slowly removed the magnifying glasses he was wearing, setting them aside. “Let’s see what you’ve got,” he responded emotionlessly.
10“It was a gift from my great-aunt,” she began nervously, her voice suddenly trembling. “Her mother in England gave it to her. It’s very precious to me.”
11Paul took the watch from Sofia and examined it carefully. “You certainly don’t see watches like this anymore,” he said almost angrily. “I’m surprised you want to repair it instead of tossing it out.”
12Sofia wasn’t sure how to respond. Why would she consider throwing away her great-aunt’s watch? She whirled around as the other man rushed over.
13“Don’t pay any attention to him,” he said quickly. “Of course we can fix it. It’s a lovely piece, really.” Then he turned to Paul. “Right, Paul?”
14Paul grunted. “Probably just a broken gear, Richard. I’ll be back.” He picked up the watch and ambled to the back of the store.
15Richard turned to Sofia. “I have to apologize for my brother. You see, we don’t get much traffic now that people have so-called modern technology. Things have changed. In fact, we may have to close shop,” he explained softly.
16Sofia glanced around the disheveled shop. It wasn’t exactly surprising to hear this considering its appearance, but she found it disheartening that these men were losing their livelihood. “Have you thought about selling contemporary watches?” she inquired.
17Paul returned from the back of the shop holding a small package along with Sofia’s watch. Without a word, he assumed his position at the desk and resumed his work. Sofia couldn’t help but believe that Paul was a major reason the shop was in trouble.
18“So, do you think we’ll have this young lady’s watch working today?” Richard prompted his brother.
19Paul was focusing so hard that he almost dropped his tweezers when his brother spoke. Didn’t Richard realize that such precise repairs require concentration? Without so much as an upward glance, he snapped, “Yes.”
20Sofia observed the men’s interaction uncomfortably. “I can come back if it will take a while . . .” she trailed off. Paul ignored her, and Sofia stood awkwardly in the grim silence. She watched Paul’s hands move slowly but deftly as he opened the watch and worked in the tiny compartment. She noticed Richard glance wistfully at Paul as he completed the work, a distant look in his eyes. “You know, watches are almost dinosaurs,” Paul said, replacing the back of the watch and snapping it tight. “People would rather throw things away than repair them. You should cherish this—it’s a piece of history,” he commented, standing up and handing her the watch.
21Sofia was surprised at Paul’s sudden engagement. Repairing her watch seemed to lift his previously surly mood. Sofia placed the watch on her wrist and gazed at the second hand ticking away its endless circle, like new.
22Richard presented her with a bill, which Sofia paid. “Thanks for coming in, miss,” he told her. “We hope to see you again.”
23Sofia felt much obliged for their help. When she turned to leave, she felt as though the shop had become much brighter, as if a dark cloud had suddenly dissipated.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

1 รูปแบบที่สัญญาณไฟจราจรเปลี่ยนเป็นสีแดงเป็นรถที่เบรกให้หยุดบนถนนกลาง โซเฟียรีบข้ามถนนไปยังอาคารก่ออิฐอ้วนกับสภาพป้าย "เปิด" ในหน้าแสดงให้เห็นว่าธุรกิจที่ได้รับในการดำเนินงานแม้ว่าอาคารที่ดูเหมือนว่ามันไม่ได้รับการปรับปรุงมานานหลายทศวรรษและอยู่ในอันตรายของการโค่นล้มกว่า โซเฟียตรวจสอบสัญญาณที่ขาดรุ่งริ่งเหนือประตูเพื่อให้แน่ใจว่าเธออยู่ในสถานที่ที่เหมาะสม แม้ว่า "Aasen Brthers นาฬิกาและจิวเวล Repar" สัญญาณขาดหายไปไม่กี่ตัวอักษรจะได้รับการยืนยันสถานที่ของเธอ
2Sofia peered ภายในร้านมีร่องรอยของการเคลื่อนไหว แต่หน้าต่างสกปรกบดบังสายตาของเธอ การต่อสู้กับความรู้สึกของสังหรฌ์เธอจำได้อ่านความคิดเห็นในอินเทอร์เน็ตที่อ้างว่าพี่น้อง Aasen ซ่อมแซมนาฬิกาและเครื่องประดับมานานกว่าห้าทศวรรษที่ผ่านมา คาดว่าพวกเขาเป็นคนดีที่สุดในธุรกิจและความเชี่ยวชาญในการบูรณะและซ่อมแซมชิ้นโบราณและโซเฟียจำเป็นที่ดีที่สุด เธอคว้าลูกบิดประตูทองเหลืองและเข้าไปในร้านค้าที่ระฆังประกาศการมาถึงของเธอ
3Despite ray สลัวของแสงแดดสตรีมมิ่งผ่านหน้าต่างด้านในของร้านเป็นที่มืดและรกกับกล่องและเคาน์เตอร์เครื่องประดับนั่งที่ว่างเปล่า โซเฟียพยายามที่จะคิดในใจภาพของร้านค้าในความมั่งคั่งของมันยุ่งอยู่กับลูกค้ามั่งมีดูสินค้า แต่ฝุ่นและกลิ่นเหม็นอับขัดขวางจินตนาการของเธอ เธอเป็นวินาทีออกไปจากการเปลี่ยนไปรอบ ๆ เพื่อออกจากเมื่อชายสูงอายุคนหนึ่งก็ปรากฏ
4 "ฉันสามารถช่วยให้คุณส่ง" ชายคนนั้นถามว่าเสียงของเขาอ่อนแอ แต่ตาของเขาหวัง
5As คนที่เดินเข้ามาใกล้โซเฟียสังเกตเห็นบุคคลที่สองหมอบกว่า โต๊ะเขียนหนังสือตามผนัง มือเหี่ยวย่นของเขาจัดขึ้นเป็นเครื่องมือขนาดเล็กคล้ายคู่ของแหนบกว่าชิ้นส่วนที่ซับซ้อนของเครื่องประดับกระเป๋าทองโบราณดูมี rhinestones ฝัง โซเฟียกำแพคเกจที่เธอถืออยู่ในมือของเธอนึกถึงเนื้อหาอันมี
6 "สวัสดี" โซเฟียตอบ "อะไรบางอย่างผิดปกติกับนาฬิกาของฉัน ฉันได้ยินผ่านแหล่งต่างๆที่คุณมีที่ดีที่สุดในการซ่อมนาฬิกา หนอ . . คุณยังคงทำมันได้หรือไม่ "
7 "แน่นอน แต่เราไม่ได้รับวันที่หลาย ๆ เหล่านี้" ชายคนนั้นอธิบาย "ฉันจัดการซ่อมแซมเครื่องประดับและน้องชายของพอลนาฬิกาซ่อมแซมของฉัน" เขากล่าวว่าพยักหน้าไปทางคนที่โต๊ะ
8Sofia รอพอลที่อยู่ของเธอ แต่เขาก็ยังคงทำงานอยู่ในความเงียบหินหน้า เมื่อสักครู่เธอล้างลำคอของเธอและเดินเข้ามาใกล้โต๊ะทำงานของเขาลังเล "ขอโทษนะครับนาฬิกาของฉันมันได้หยุดการทำงานและฉันต้องการที่จะได้รับมันคงที่".
9Paul ระบบวางแหนบบนโต๊ะทำงานของเขาและค่อยๆขยายออกแว่นตาที่เขาสวมใส่ตั้งค่าพวกเขากัน "ลองมาดูสิ่งที่คุณมี" เขาตอบสนองอารมณ์
10 "มันเป็นของขวัญจากป้าของฉัน" เธอเริ่มหงุดหงิดเสียงของเธอก็สั่น "แม่ของเธอในประเทศอังกฤษมอบมันให้กับเธอ มันมีค่ามากสำหรับผม ".
11Paul เอานาฬิกาจากโซเฟียและตรวจสอบอย่างระมัดระวัง "แน่นอนคุณไม่เห็นนาฬิกาเช่นนี้อีกต่อไป" เขากล่าวว่าเกือบจะโกรธ "ฉันประหลาดใจที่คุณต้องการในการซ่อมแทนการโยนมันออก".
12Sofia ไม่แน่ใจว่าวิธีการตอบสนอง ทำไมเธอจะพิจารณาการขว้างปาออกไปดูป้าที่ดีของเธอหรือไม่ เธอหมุนรอบเป็นคนอื่น ๆ รีบวิ่งไป
13 "อย่าให้ความสนใจใด ๆ กับเขา" เขากล่าวอย่างรวดเร็ว "แน่นอนเราสามารถแก้ไขได้ มันเป็นชิ้นที่น่ารักจริงๆ. "จากนั้นเขาก็หันไปหาพอล "ตอนพอล"
14Paul grunted "อาจจะเป็นเพียงแค่เกียร์เสียริชาร์ด ฉันจะกลับมา. "เขาหยิบขึ้นมาดูและ ambled ไปทางด้านหลังของร้าน
15Richard หันไปโซเฟีย "ผมต้องขอโทษสำหรับพี่ชายของฉัน คุณเห็นเราไม่ได้รับการจราจรมากตอนนี้ที่มีคนที่เรียกว่าเทคโนโลยีที่ทันสมัย สิ่งที่มีการเปลี่ยนแปลง ในความเป็นจริงเราอาจจะต้องปิดร้าน "เขาอธิบายเบา
16Sofia ชำเลืองมองไปรอบ ๆ ร้านไม่เรียบร้อย มันก็ไม่ได้ว่าน่าแปลกใจที่ได้ยินเสียงนี้พิจารณาลักษณะของมัน แต่เธอพบว่ามันชวนว่าคนเหล่านี้ได้รับการสูญเสียชีวิตของพวกเขา "คุณมีความคิดเกี่ยวกับการขายนาฬิการ่วมสมัย?" เธอถาม
17Paul กลับมาจากด้านหลังของร้านที่ถือแพคเกจขนาดเล็กพร้อมกับนาฬิกาของโซเฟีย โดยไม่พูดอะไรที่เขาคิดว่าตำแหน่งของเขาที่โต๊ะและกลับมาทำงานของเขา โซเฟียไม่สามารถช่วย แต่เชื่อว่าพอลเป็นเหตุผลสำคัญที่ร้านค้าอยู่ในฐานะลำบาก
18 "ดังนั้นคุณจึงคิดว่าเราจะมีนี้หญิงสาวดูการทำงานในวันนี้" ริชาร์ดได้รับแจ้งพี่ชายของเขา
ได้รับการมุ่งเน้นไป 19Paul อย่างหนักที่เขา เกือบจะลดลงแหนบของเขาเมื่อพี่ชายของเขาพูด ริชาร์ดไม่ได้ตระหนักว่าการซ่อมแซมที่แม่นยำดังกล่าวต้องมีความเข้มข้น? โดยไม่ต้องให้มากที่สุดเท่าอย่างรวดเร็วขึ้นเขาตะคอก "Yes."
20Sofia ตั้งข้อสังเกตการทำงานร่วมกันของคนไม่สบาย "ผมสามารถกลับมาว่ามันจะใช้เวลาสักครู่ . ". เธอหายไป พอลไม่สนใจเธอและโซเฟียยืนอยู่อย่างเชื่องช้าในความเงียบที่น่ากลัว เธอจ้องมองมือของพอลย้ายช้า แต่ชำนาญในขณะที่เขาเปิดดูและทำงานอยู่ในช่องเล็ก ๆ เธอสังเกตเห็นริชาร์ดเหลือบละห้อยที่พอลในขณะที่เขาเสร็จงานที่ดูห่างไกลในดวงตาของเขา "คุณรู้ว่านาฬิกาเกือบไดโนเสาร์" พอลกล่าวว่าการเปลี่ยนด้านหลังของนาฬิกาและ snapping มันแน่น "คนที่ค่อนข้างจะโยนสิ่งออกไปกว่าซ่อมแซมได้ คุณควรหวงแหนนี้มันเป็นชิ้นส่วนของประวัติศาสตร์ "เขาให้ความเห็นยืนขึ้นและส่งเธอดู
21Sofia รู้สึกประหลาดใจที่การสู้รบอย่างกะทันหันของพอล ซ่อมนาฬิกาของเธอดูเหมือนจะยกอารมณ์โกรธของเขาก่อนหน้านี้ โซเฟียวางนาฬิกาบนข้อมือของเธอและจ้องมองมือสองฟ้องออกไปเป็นวงกลมไม่มีที่สิ้นสุดของมันเหมือนใหม่
22Richard นำเสนอของเธอกับบิลซึ่งโซเฟียจ่าย "ขอบคุณสำหรับการเข้ามาพลาด" เขาบอกเธอ "เราหวังที่จะเห็นคุณอีกครั้ง".
23Sofia รู้สึกว่าจะต้องมากสำหรับความช่วยเหลือของพวกเขา เมื่อเธอหันไปทิ้งเธอรู้สึกราวกับว่าร้านค้าได้กลายเป็นความสว่างมากเช่นถ้าเมฆมืดได้กระจายไปอย่างกระทันหัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สัญญาณไฟจราจร 1 เปลี่ยนเป็นสีแดงเหมือนรถยนต์การเต้นเร้งเต้นกาไปหยุดที่กลางถนน โซเฟียรีบข้ามถนนไปยังอาคารอิฐที่แข็งแรงกับผุ " เปิด " ลงในหน้าระบุว่า ธุรกิจในการดำเนินงาน แม้ว่าอาคารที่ดูเหมือนมันไม่ได้ปรับปรุงมานานหลายทศวรรษและอยู่ในอันตรายจาก toppling มากกว่าสัญญาณไฟจราจร 1 เปลี่ยนเป็นสีแดงเหมือนรถยนต์การเต้นเร้งเต้นกาไปหยุดที่กลางถนน โซเฟียรีบข้ามถนนไปยังอาคารอิฐที่แข็งแรงกับผุ " เปิด " ลงในหน้าระบุว่า ธุรกิจในการดำเนินงาน แม้ว่าอาคารที่ดูเหมือนมันไม่ได้ปรับปรุงมานานหลายทศวรรษและอยู่ในอันตรายจาก toppling มากกว่าโซเฟียดูรุ่งริ่งป้ายเหนือประตูเพื่อให้แน่ใจว่าเธออยู่ในสถานที่ที่เหมาะสม แม้ว่า " aasen brthers นาฬิกาและเครื่องประดับ repar " สัญญาณขาดหายไปไม่กี่ตัวอักษร มันยืนยันปลายทางของเธอ .
2sofia เหลือบมองภายในร้านที่ป้ายของการเคลื่อนไหว แต่หน้าต่างสกปรกบดบังสายตาเธอ ความรู้สึกสังหรณ์ต่อสู้ ,โซเฟียดูรุ่งริ่งป้ายเหนือประตูเพื่อให้แน่ใจว่าเธออยู่ในสถานที่ที่เหมาะสม แม้ว่า " aasen brthers นาฬิกาและเครื่องประดับ repar " สัญญาณขาดหายไปไม่กี่ตัวอักษร มันยืนยันปลายทางของเธอ .
2sofia เหลือบมองภายในร้านที่ป้ายของการเคลื่อนไหว แต่หน้าต่างสกปรกบดบังสายตาเธอ ความรู้สึกสังหรณ์ต่อสู้ ,3despite ลำแสงสลัวของแสงแดดสตรีมมิ่งผ่านทางหน้าต่าง การตกแต่งภายในของร้านก็มืดและรกกับกล่อง และเครื่องประดับที่เคาน์เตอร์นั่งว่าง โซเฟียพยายามคิดในใจภาพของร้านในความมั่งคั่งของมันอยู่ซึ่งลูกค้าเรียกดูสินค้า แต่ฝุ่นและกลิ่นเหม็นอับขัดขวางจินตนาการของเธอเธอยังจำได้อ่านความคิดเห็นอินเทอร์เน็ตที่อ้างว่ามีพี่น้อง aasen ซ่อมนาฬิกาและเครื่องประดับกว่าห้าทศวรรษที่ผ่านมา สมมติว่าพวกเขาเป็นที่ดีที่สุดในธุรกิจและผู้เชี่ยวชาญในการซ่อมแซมโบราณชิ้นและโซเฟียที่จำเป็นที่สุด เธอจับลูกบิดทองเหลืองและเข้าร้าน ระฆังประกาศการมาถึงของเธอ
เธอวินาที จากการเปลี่ยนรอบไปเมื่อชายแก่ปรากฏตัว .
4 " มีอะไรให้ผมช่วยมั้ยครับ ? " เขาถาม น้ำเสียงของเขาอ่อนลง แต่ดวงตาของเขาหวัง .
5as ผู้ชายเข้าหา , โซเฟียสังเกตเห็นบุคคลสองหมอบมากกว่าโต๊ะตามแนวผนัง มือเล็กของเขายับจัดเครื่องดนตรีคล้ายคู่ของแหนบมากกว่าชิ้นซับซ้อนของเครื่องประดับกระเป๋านาฬิกากับทองโบราณฝังเพชร . โซเฟียกุมของที่เธอถืออยู่ในมือ นึกถึงเนื้อหามีค่า .
6 " สวัสดี " โซเฟียตอบ " มีอะไรผิดปกติกับนาฬิกาของฉัน ฉันได้ยินจากแหล่งต่างๆที่คุณที่ดีที่สุดในการซ่อมนาฬิกา อืม . . . . . . . . . . คุณยังคงทำมัน "
7 " ได้แน่นอน แต่เราไม่ได้ไปหลายวันเหล่านี้ " เขากล่าว9paul มีระบบวางแหนบบนโต๊ะของเขา แล้วค่อยๆ เอาแว่นขยายเขาใส่ตั้งไว้ " ดูซิว่าคุณได้ " เขาตอบหมดอารมณ์ .
10 " มันคือของขวัญจากป้าของฉัน " เธอเริ่มกระสับกระส่ายของเธอ เสียงก็สั่น " แม่ของเธอในอังกฤษให้มันกับเธอ มันสำคัญกับฉันมาก "
." ผมจัดการซ่อมแซมเครื่องประดับ และน้องพอล ซ่อมนาฬิกา , " เขากล่าวว่า , คอยต่อชายที่โต๊ะ รอ
8sofia พอลที่อยู่ของเธอ แต่เขายังคงทำงานอยู่ในหิน ต้องเผชิญกับความเงียบ หลังจากไม่กี่นาที เธอล้างคอของเธอ และเข้าหาโต๊ะของเขาอย่างลังเล . " ขอโทษนะครับ ผมดู มันก็หยุดทำงาน และฉันต้องการที่จะได้รับการแก้ไข . "
" เขาพูดอย่างรวดเร็ว " แน่นอน เราสามารถซ่อมมันได้ มันเป็นชิ้นที่น่ารักจริงๆ " จากนั้นเขาก็กลายเป็นพอล " ใช่ พอล "
14paul คำราม . " อาจเป็นเพราะเกียร์แตก ริชาร์ด ผมจะกลับ เขาหยิบขึ้นมาดู และ ambled ไปยังด้านหลังของร้าน
15richard หันไปหาโซเฟีย " ผมต้องขอโทษแทนน้องชายด้วย คุณเห็นไหม11paul เอาไปจากโซเฟียและตรวจสอบมันอย่างระมัดระวัง " คุณอย่างแน่นอนไม่เห็นนาฬิกาแบบนี้อีกแล้ว " เขาพูดเกือบอย่างโกรธเกรี้ยว " ผมแปลกใจที่คุณต้องการซ่อมแซมแทนที่จะโยนมันออกไป . "
12sofia ไม่แน่ใจว่าวิธีการตอบสนอง ทำไม เธอพิจารณาทิ้งนาฬิกาของเธอดีน้า ? เธอ Whirled รอบคนอื่นรีบมา .
13 " อย่าไปสนใจเขาเราไม่ได้รับการจราจรมากตอนนี้ที่ผู้คนมีเทคโนโลยีอันทันสมัยที่เรียกว่า สิ่งที่มีการเปลี่ยนแปลง ในความเป็นจริง เราอาจจะต้องปิดร้าน " เขาอธิบาย . .
16sofia ชำเลืองมองรอบๆร้านอย่าง . มันไม่น่าแปลกใจที่ได้ยินนี้พิจารณาว่าลักษณะของมัน แต่เธอพบว่ามันน่าท้อแท้จริงๆเลยว่า คนเหล่านี้ได้สูญเสียวิถีชีวิตของพวกเขามีคุณคิดเกี่ยวกับการขายนาฬิการ่วมสมัย ? " เธอถาม
17paul กลับมาจากหลังร้านถือแพคเกจขนาดเล็กพร้อมกับโซเฟียไว้ โดยไม่ต้องพูดอะไร เขาสันนิษฐานว่าตำแหน่งที่โต๊ะทำงานของเขาต่อ โซเฟีย ไม่สามารถช่วย แต่เชื่อว่า พอล คือเหตุผลหลักที่ร้านมีปัญหา
18 " แล้วคุณคิดว่าเราจะมีสาวน้อยคนนี้ดูทำงานวันนี้และโซเฟียที่ยืนเก้ๆกังๆอยู่ในความเงียบกริม เธอมองมือของพอลไปอย่างช้าๆ แต่คล่องแคล่ว เขาเปิดดู และทำงานในช่องเล็ก ๆ เธอสังเกตเห็นริชาร์ดอย่างรวดเร็วด้วยความโหยหาที่พอลในขณะที่เขาเสร็จสิ้นงาน แววตาเลื่อนลอย " คุณจะรู้ว่านาฬิกาเกือบไดโนเสาร์ " พอลพูด แทน ด้านหลังของนาฬิกาและ snapping แน่นๆ" ริชาร์ดถามน้อง
19paul คือเน้นอย่างหนักว่า เขาเกือบทำแหนบของเขา เมื่อพี่ชายของเขาพูด ไม่ริชาร์ดตระหนักว่า การซ่อมแซมที่แม่นยำเช่นใช้สมาธิ ? โดยมากเป็นขึ้นอย่างรวดเร็ว เขาตะคอก " ค่ะ "
20sofia สังเกตปฏิกิริยาของคนไม่สบาย " ผมจะได้กลับมา ถ้ามันจะใช้เวลา . . . . . . . " เธอสะกดรอยตามไป พอลไม่สนใจเธอ22richard นำเสนอของเธอกับบิล ซึ่งโซเฟีย จ่าย " ขอบคุณนะคะ คุณ " เขาบอกเธอ " เราหวังที่จะเห็นคุณอีกครั้ง "
23sofia รู้สึกขอบคุณมากสำหรับความช่วยเหลือของพวกเขา เมื่อเธอหันกลับไป เธอรู้สึกเหมือนร้านกลายเป็นสว่างมาก เหมือนมีเมฆมืดได้ก็ลดลง" ผู้คนจะโยนอะไรไปกว่าการซ่อมพวกเขา คุณควรจะทะนุถนอมนี้มันเป็นส่วนหนึ่งของประวัติศาสตร์ " เขาเห็นยืนและยื่นให้เธอดู .
21sofia ประหลาดใจที่หมั้นกะทันหันของพอล ซ่อมนาฬิกาของเธอดูเหมือนจะยกอารมณ์โกรธก่อนหน้านี้ของเขา โซเฟียวางนาฬิกาบนข้อมือของเธอ และจ้องมองมือสองฟ้องไปวงกลมไม่มีที่สิ้นสุดของเหมือนใหม่
.