WarriorsDuring the Contact period,

Warriors
During the Contact period, it is known that certain military positions were held by members of the aristocracy, and were passed on by patrilineal succession. It is likely that the specialised knowledge inherent in the particular military role was taught to the successor, including strategy, ritual, and war dances.[148] Maya armies of the Contact period were highly disciplined, and warriors participated in regular training exercises and drills; every able-bodied adult male was available for military service. Maya states did not maintain standing armies; warriors were mustered by local officials who reported back to appointed warleaders. There were also units of full-time mercenaries who followed permanent leaders.[157] Most warriors were not full-time, however, and were primarily farmers; the needs of their crops usually came before warfare.[158] Maya warfare was not so much aimed at destruction of the enemy as the seizure of captives and plunder.[159]

There is some evidence from the Classic period that women provided supporting roles in war, but they did not act as military officers with the exception of those rare ruling queens.[160] By the Postclassic, the native chronicles suggest that women occasionally fought in battle.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นักรบช่วงติดต่อ เป็นที่รู้จักกันว่า บางตำแหน่งทางทหารได้จัดขึ้น โดยสมาชิกของชนชั้นสูง และถูกส่งบนบัลลังก์ patrilineal นั้น เป็นไปได้ว่า ความรู้พิเศษในหน้าที่ทหารถูกสอนให้สืบ กลยุทธ์ พิธีกรรม และสงครามเต้น กองทัพมายา [148] ของผู้ติดต่อได้สูง disciplined และนักรบเข้าร่วมฝึกอบรมอย่างสม่ำเสมอและฝึกซ้อม ผู้ชายผู้ใหญ่ทุก able-bodied มีการรับราชการทหาร อเมริกามายาไม่ได้รักษากองทัพ นักรบถูก mustered โดยเจ้าหน้าที่ท้องถิ่นที่รายงานกลับไป warleaders พัก นอกจากนี้ยังมีหน่วยของทหารรับจ้างเต็มเวลาที่ผู้นำอย่างถาวร [157] นักรบส่วนใหญ่ไม่เต็มเวลา แต่ และมีเกษตรกรเป็นหลัก ความต้องการของพืชของพวกเขามักจะมาก่อนสงคราม สงครามมายา [158] ไม่มากมุ่งทำลายศัตรูเป็นตัดสินของเชลย และปล้นสะดม [159]มีหลักฐานบางอย่างจากรอบระยะเวลาคลาสสิกที่ผู้หญิงมีบทบาทสนับสนุนในสงคราม แต่พวกเขาไม่ได้ทำเป็นเจ้าหน้าที่ทหารยกเว้นควีนส์เหล่านั้นปกครองยาก [160] โดยเดอะ Postclassic พงศาวดารพื้นเมืองแนะนำว่า ผู้หญิงบางครั้งสู้ในการต่อสู้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นักรบในช่วงระยะเวลาที่ติดต่อเป็นที่รู้จักกันว่าตำแหน่งทางทหารบางอย่างที่ถูกจัดขึ้นโดยสมาชิกของชนชั้นสูงและได้รับการส่งต่อไปอย่างต่อเนื่องโดยบิดา
ก็มีโอกาสที่มีความรู้ความเชี่ยวชาญอยู่ในบทบาทของทหารโดยเฉพาะอย่างยิ่งเป็นคนสอนให้ทายาทรวมทั้งกลยุทธ์พิธีกรรมและการเต้นรำสงคราม. [148] กองทัพมายาของระยะเวลาการติดต่อมีระเบียบวินัยสูงและนักรบที่มีส่วนร่วมในการออกกำลังกายการฝึกอบรมปกติและการฝึกซ้อม ; ทุกผู้ใหญ่ชายฉกรรจ์พร้อมใช้งานสำหรับการรับราชการทหาร รัฐมายาไม่ได้รักษากองทัพยืน; นักรบถูกรวบรวมโดยเจ้าหน้าที่ท้องถิ่นที่รายงานกลับไปยัง warleaders ได้รับการแต่งตั้ง นอกจากนั้นยังมีหน่วยงานของทหารรับจ้างแบบเต็มเวลาที่ผู้นำถาวรตาม [157] นักรบส่วนใหญ่ไม่เต็มเวลาอย่างไรและเกษตรกรเป็นหลัก. ความต้องการของพืชของพวกเขามักจะมาก่อนสงคราม. [158] สงครามมายาไม่ได้เพื่อมุ่งเป้าไปมากต่อการทำลายของศัตรูเป็นยึดเชลยและปล้น. [159] มีหลักฐานบางอย่างจากยุคคลาสสิกที่ผู้หญิงให้บริการบทบาทในการสนับสนุน สงคราม แต่พวกเขาไม่ได้ทำหน้าที่เป็นนายทหารมีข้อยกเว้นของราชินีผู้ปกครองที่หายาก. [160] โดย Postclassic, พงศาวดารพื้นเมืองชี้ให้เห็นว่าผู้หญิงที่ต่อสู้บางครั้งในการต่อสู้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นักรบ
ช่วงติดต่อ มันเป็นที่รู้จักกันว่า ทหารตำแหน่งบางอย่างที่จัดขึ้นโดยสมาชิกของชนชั้นสูง และสืบทอดกันมา โดย patrilineal สืบทอด มันเป็นโอกาสที่พิเศษ ความรู้ที่แท้จริงในบทบาทของทหาร โดยเฉพาะการสอนให้ประสบความสำเร็จ รวมถึงกลยุทธ์ , พิธีกรรม , และสงครามเต้น [ 148 ] มายากองทัพของระยะเวลาที่ใช้ในการติดต่อมีวินัยและนักรบมีส่วนร่วมในการออกกำลังกายการฝึกอบรมและการฝึกซ้อม ; ทุกฉกรรจ์ผู้ใหญ่เพศชายที่สามารถใช้ได้สำหรับการรับราชการทหาร รัฐมายาไม่ได้รักษาที่ยืนทัพ ; นักรบถูกรวบรวมโดยเจ้าหน้าที่ท้องถิ่นที่รายงานกลับไปที่แต่งตั้ง warleaders . นอกจากนี้ยังมีหน่วยทหารรับจ้างที่เต็มเวลาตามผู้นำถาวร [ 157 ] นักรบส่วนใหญ่ไม่ได้เต็มเวลา อย่างไรก็ตามและส่วนใหญ่เป็นเกษตรกร ; ความต้องการของพืชมักจะมาถึงก่อนสงคราม [ 158 ] มายาสงครามไม่ได้มากที่มุ่งทำลายข้าศึกเป็นเชลยและยึดปล้น [ 159 ]

มีหลักฐานจากสมัยคลาสสิกที่ผู้หญิงให้สนับสนุนบทบาทในสงคราม แต่พวกเขาไม่ได้ทำเป็นนายทหารด้วยข้อยกเว้นที่หายากพระราชินีปกครอง[ 160 ] โดย postclassic , พงศาวดารพื้นเมืองแนะนำว่าผู้หญิงเป็นครั้งคราว รบในสงคราม