In the long run, in a situation whe

In the long run, in a situation where both parents are working and not spending enough time with their children, it can have an adverse effect on the child's development. Dr. Mehrotra feels, "Children may feel neglected and seek stimulation outside the house. Servants can look after a child's basic needs, but they cannot be responsible for the child's intellectual, social and emotional development."

In her experience, Dr. Mehrotra has found that very often, mothers who have to go back to work are not happy leaving their child at such a young age. They feel guilty and anxious and their anxiety is transmitted to the child. The mother will phone home ten times a day to find out what is happening and try to give instructions over the phone. This can make the whole family develop neurotic tendencies. "When a mother is anxious, she makes everybody anxious."

"Often working mothers succumb to children's demands very easily because they feel guilty. They feel that they can compensate for their absence by giving their children money. But a child's needs are not material. Children want warmth and emotional security," says Dr. Mehrotra.

Probably the best thing for women to do if they want to work is to either work part-time or to get a job that has flexi-hours or to work freelance. However, in cases where mothers have no family at home to leave their children with, a good creche may be an option to consider. Ideally, a person running a creche will be educated and experienced with children and definitely a better option than leaving children to their own devices or with servants. But mothers must be very careful about checking the credentials of the person running the creche and speak to parents of other children in the creche before they take a decision to send their child to one.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในระยะยาว ในสถานการณ์ที่ทั้งครอบครัว ทำงานและไม่ใช้เวลามากพอกับเด็ก มันได้มีผลกระทบต่อพัฒนาการของเด็ก ดร. Mehrotra รู้สึก "เด็กอาจน้อยเนื้อต่ำใจ และแสวงหากระตุ้นนอกบ้าน ข้าราชการสามารถดูแลความต้องการพื้นฐานของเด็ก แต่พวกเขาไม่สามารถรับผิดชอบการพัฒนาปัญญา สังคม และทางอารมณ์ของเด็ก"ในประสบการณ์ ดร. Mehrotra มีพบบ่อย มารดาที่มีการกลับไปทำงานไม่ทิ้งลูกที่อายุยังน้อยมีความสุข พวกเขารู้สึกผิด และวิตก และกระวนกระวายจะส่งไปยังเด็ก แม่จะโทรศัพท์บ้านสิบครั้งต่อวันเพื่อค้นหาสิ่งที่เกิดขึ้น และพยายามที่จะให้คำแนะนำผ่านทางโทรศัพท์ นี้สามารถทำให้ครอบครัวพัฒนาแนวโน้ม neurotic "เมื่อแม่เป็นกังวล เธอทำให้ทุกคนกังวลกัน" "มักจะทำงานแม่ยอมความต้องการของเด็กได้อย่างง่ายดายมาก เพราะพวกเขารู้สึก พวกเขารู้สึกว่า พวกเขาสามารถชดเชยสำหรับการขาดงานของพวกเขาให้เงินลูก แต่ความต้องการของเด็กไม่ใช่วัสดุ เด็กต้องการความอบอุ่นและความปลอดภัยทางอารมณ์ กล่าวว่า ดร. Mehrotra คงสิ่งดีที่สุดสำหรับผู้หญิงจะทำอย่างไรถ้าพวกเขาต้องการคือการทำงานไม่เต็มเวลา หรืองานที่มีชั่วโมง flexi หรือทำงานอิสระ อย่างไรก็ตาม ในกรณีที่มารดามีไม่ครอบครัวที่บ้านจะปล่อยให้เด็กของพวกเขา creche ดีได้เลือกพิจารณา เชิญ ผู้ที่ทำงาน creche จะศึกษา และมีประสบการณ์กับเด็กแน่นอนตัวเลือกที่ดีกว่าเด็กที่ออกจากอุปกรณ์ของตนเอง หรือกับข้าราชการ แต่แม่ต้องระวังมากเกี่ยวกับการตรวจสอบข้อมูลประจำตัวของบุคคลที่ทำงาน creche และพูดคุยกับผู้ปกครองของเด็กอื่น ๆ ใน creche ก่อนที่จะตัดสินใจส่งลูกไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในระยะยาวอยู่ในสถานการณ์ที่ทั้งพ่อและแม่กำลังทำงานและไม่ใช้เวลามากพอกับเด็กของพวกเขาก็สามารถมีผลกระทบต่อการพัฒนาของเด็ก ดร. Mehrotra รู้สึก "เด็ก ๆ อาจจะรู้สึกว่าถูกทอดทิ้งและแสวงหาการกระตุ้นนอกบ้าน. คนรับใช้สามารถดูแลเด็กความต้องการขั้นพื้นฐาน แต่พวกเขาไม่สามารถรับผิดชอบต่อเด็กทางปัญญา, การพัฒนาทางสังคมและอารมณ์." ในประสบการณ์ของเธอดร Mehrotra มี พบว่าบ่อยครั้งมากที่คุณแม่ที่ต้องกลับไปทำงานไม่ได้มีความสุขออกจากเด็กของพวกเขาในวัยหนุ่มสาว พวกเขารู้สึกว่ามีความผิดและความวิตกกังวลและความวิตกกังวลของพวกเขาถูกส่งไปยังเด็ก แม่จะโทรศัพท์บ้านสิบครั้งต่อวันเพื่อหาสิ่งที่เกิดขึ้นและพยายามที่จะให้คำแนะนำทางโทรศัพท์ นี้สามารถทำให้ทั้งครอบครัวพัฒนาแนวโน้มมีอาการทางประสาท "เมื่อแม่เป็นกังวลเธอทำให้ทุกคนกังวล." "บ่อยครั้งที่ทำงานแม่ยอมจำนนต่อความต้องการของเด็กได้อย่างง่ายดายมากเพราะพวกเขารู้สึกผิด. พวกเขารู้สึกว่าพวกเขาสามารถชดเชยการขาดของพวกเขาโดยการให้เงินเด็กของพวกเขา. แต่ความต้องการของเด็กไม่ได้วัสดุ . เด็กต้องการความอบอุ่นและความมั่นคงทางอารมณ์ "ดร Mehrotra. กล่าวว่าน่าจะเป็นสิ่งที่ดีที่สุดสำหรับผู้หญิงที่จะทำอย่างไรถ้าพวกเขาต้องการที่จะทำงานอย่างใดอย่างหนึ่งคือการทำงานนอกเวลาหรือเพื่อให้ได้งานที่มีความยืดหยุ่นชั่วโมงหรือที่จะทำงานอิสระ อย่างไรก็ตามในกรณีที่คุณแม่มีครอบครัวที่บ้านไม่มีที่จะปล่อยให้บุตรหลานของตนกับศูนย์รับที่ดีอาจเป็นตัวเลือกที่จะต้องพิจารณา จะเป็นการดีที่คนทำงานประสูติจะได้รับการศึกษาและมีประสบการณ์กับเด็กและแน่นอนเป็นตัวเลือกที่ดีกว่าการปล่อยให้เด็กอยู่กับอุปกรณ์ของตัวเองหรือกับคนรับใช้ แต่คุณแม่จะต้องระมัดระวังเกี่ยวกับการตรวจสอบข้อมูลประจำตัวของบุคคลที่ทำงานศูนย์รับและพูดคุยกับผู้ปกครองของเด็กในศูนย์รับก่อนที่พวกเขาจะตัดสินใจที่จะส่งเด็กของพวกเขาให้เป็นหนึ่ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในระยะยาว ในสถานการณ์ที่ทั้งพ่อและแม่ทำงานและไม่ใช้เวลามากพอกับเด็กของพวกเขา มันสามารถมีผลกระทบต่อพัฒนาการของเด็ก ดร. เมโรทรารู้สึก " เด็กอาจจะรู้สึกถูกทอดทิ้งและแสวงหาสิ่งเร้าภายนอกบ้าน ข้าราชการสามารถดูแลของเด็ก ความต้องการขั้นพื้นฐาน แต่พวกเขาไม่สามารถรับผิดชอบต่อเด็กทางปัญญาการพัฒนาทางสังคมและอารมณ์ "

ประสบการณ์ของเธอ ด็อกเตอร์ เมโรทรา พบว่ามีบ่อยมาก แม่ที่ต้องกลับไปทำงานไม่ได้ มีความสุขไป เด็กที่อายุยังน้อย เขารู้สึกผิดและกังวลและความวิตกกังวลของพวกเขาจะถูกส่งผ่านไปยังลูก แม่จะโทรศัพท์บ้านสิบครั้งต่อวันเพื่อดูสิ่งที่เกิดขึ้นและพยายามที่จะให้คำแนะนำทางโทรศัพท์นี้สามารถทำให้ทั้งครอบครัวพัฒนาตัวประสาท " เมื่อแม่เป็นกังวล เธอทำให้ทุกคนกังวล . "

" บ่อยครั้งที่แม่ทำงานยอมให้เด็กความต้องการได้อย่างง่ายดายมากเพราะรู้สึกผิด พวกเขารู้สึกว่าพวกเขาสามารถชดเชยการขาดของพวกเขาโดยการให้เด็กของพวกเขาเงิน แต่ความต้องการของเด็กไม่ได้เป็นวัสดุ เด็กต้องการความอบอุ่นและความมั่นคงทางอารมณ์ " ดร. เมโรทรา .

อาจจะดีที่สุดสำหรับผู้หญิงที่จะทำถ้าพวกเขาต้องการทำงานเพื่อให้ทำงานพาร์ทไทม์ หรือ เพื่อให้ได้งานที่มีชั่วโมง Flexi หรือทำงานอิสระ อย่างไรก็ตาม ในกรณีที่มารดาไม่มีครอบครัวที่บ้านมาฝากลูกด้วย แครชดีอาจมีตัวเลือกในการพิจารณา ใจกลางคนวิ่ง แครชจะต้องศึกษา และประสบการณ์กับเด็ก และแน่นอนตัวเลือกที่ดีกว่าปล่อยให้เด็กกับอุปกรณ์ของตนเอง หรือ กับคนรับใช้ แต่แม่ต้องระวังให้มากเกี่ยวกับการตรวจสอบข้อมูลประจำตัวของบุคคลใช้ แครช และพูดกับพ่อแม่ของเด็กอื่น ๆในเอเชียจมน้ำก่อนที่พวกเขาตัดสินใจที่จะส่งบุตรหลานไป