Four hours afterwards.All the villa

Four hours afterwards.
All the villagers tore down the empty house together,
There were no trees or buildings around the house, so they didn’t have to worry about anything catching a spark and getting set aflame.

“Well then, lets do the rain prayer now. Though it’s really just lighting a fire and waiting for the rain to come down, so if a just few people would stand watch the others can go back home.”

As he said that, Kazura took out a lighter from his pocket and lit a piece of straw.
There was a small commotion when he lit up the straw but somehow murmurs like “As expected from Kazura-sama” were heard.
He thought, why are they adding -sama to my name, but for now he pretended to not have heard it.

Once it was lit, the straw and the wood immediately combusted, burning up like a giant fireball.
The surrounding people withdrew a field’s worth of distance because of the strength of the fire and sat down wherever they pleased, watching the fire.
Kazura drew back from the fire and sat down at a decent spot.

“……… I irresponsibly said I would make the rain come, but I wonder if it really would? It’s not like this would definitely make it rain even though there were stories of it bringing rain.”

It’s already too late, but Kazura was starting to regret that he said “I’ll bring you rain” so full of confidence.
He was probably getting a little full of himself after having come to this world, seeing the astounding effect of the Lipo-D, and seeing the happy faces of the villagers after the emergency feeding.
It looks like he was going to embarrass himself if he didn’t realize.
…… It might already be too late.

“Kazura-san.”

Behind Kazura, who was sweating profusely, came Valetta’s voice.

“Can I sit next to you?”

“Please, be my guest,” Kazura answered Valletta’s inquiry.

“Thank you very much.”

Valletta thanked Kazura and sat down next to him, silently watching the crackling, rising flames.
From her gentle expression, one can see no shred of doubt that rain would soon fall.
Giving a sidelong glance at Valletta looking like that, Kazura became increasingly regretful.

“Aww crap, I’ve made a vague promise without any proper backing, didn’t I.”

But even as he regretted it, he prayed in his heart as he watched the smoke rise into the sky, saying “Please, rain fall down, please.”

“Kazura-san.”

“Yes?”

As Kazura was looking up the sky, praying from his heart, Valletta, still as she gazed into the flames, started conversing with him.

“Kazura san, why did you come to our village?”

“If you ask why……. then it’s because you happen to be near my home, I guess.”

With his head fully occupied with thinking about the rain, Kazura gave a thoughtless answer. Valletta looked towards him for a while and smiled.

“Is that so. But even though you only came to us by chance, you have saved a lot of people. I really thank you for this.”

“Eh? Ah, no no, I’m glad to be of service…. ah, damn.”

Speaking up to that point, Kazura noticed his big slip of the tongue regarding the details of him coming here.
Well truthfully, after explaining to the first people he met “I lost my way and arrived in this village”, his explanations to Valletta has been totally incoherent, so he rather felt that it was too late.
Though he did slip out that his home is nearby, his flimsy lie had been exposed to begin with, so really, it doesn’t matter anymore.

He was of course on guard because he thought he might get questions like “Nearby? Where?”, but Valletta did not question anything in particular, so he once again went back to watching the fire.
Watching Valletta from the side, Kazura felt the impulse to ask her, “Aren’t you going to ask anything?”, but since she kindly didn’t inquire about it he avoided stirring that hornet’s nest.
In return, he decided he should talk to Valletta about the result of the rain prayer.

“Um, Valletta-san.”

“Yes?”

Valletta who turned to Kazura hearing him call her, no longer had the shadow of weariness in her face, perhaps because of the Lipo-D she drank this morning or the porridge she had for lunch. Her expression looked full of vim and vigor.
Her face, lit up by the red flames, made a captivating scene as seen through Kazura’s eyes.
Charmed, Kazura spontaneously thought, “Aah, this girl’s really a beauty,” but as Valetta tilted her head in doubt, he began to speak the main issue in a fluster.

“I really should’ve said this before we began the rain prayer, but even though it’s true this method has a high chance of making rain fall, it’s by no means certain. So therefore, in case that rain really didn’t fall……. I apologize in advance.”

As Kazura apologetically said as much, Valletta showed a slightly surprised expression, but then put on a wide smile.

“As the legends would have it, Suipsior-sama is a fickle character, so it’s all right. Everyone in the village understand that much.”

“Suipsior-sama?…… umm, a water god, right?”

“That’s right. But if even Kazura-san’s petition might not work, then Suipsior-sama is a really moody one, huh.”

When Valletta said that and let out a chuckle, it was Kazura’s turn to tilt his head in doubt.
The name Suipsior came out when he was discussing the rain prayer with Valletta and the chief, it seems it was the name of a water god.
However, what does she mean by “even if Kazura-san’s petition.”

“Umm, what do you…… hm?”

As Kazura was about to ask what she meant, something lightly fell on Kazura’s cheek.
Surprised, he looked to the sky, and there were black clouds making their appearance right out of nowhere.
Then after several seconds, large drops of rain poured down as far as the eye can see.

“R, rain! It’s raining!”

“Amazing! That’s Kazura-sama!”

In the violent pouring rain like a summer evening shower, the villagers one by one extolled praises to Kazura.
In the middle of the heavy pouring rain, Kazura murmured, “It really came down………”, as he was dumbfoundedly looking up at the weeping sky.

Next to him, Valletta said, “Really, a fickle one,” as she looked up to the sky together with him.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สี่ชั่วโมงหลังจากนั้นชาวบ้านทั้งหมดฉีกลงบ้านว่างกันมีไม่มีต้นไม้หรืออาคารรอบ ๆ บ้าน ดังนั้นพวกเขาไม่ต้องกังวลอะไรจับเป็นประกายและการตั้งค่า aflame"ดีแล้ว ให้ทำละหมาดฝนตอนนี้นั้น แม้ จะเป็นแค่ไฟ และรอฝนลง ดังนั้นถ้ามีเพียงสองสามคนยืนดู คนอื่น ๆ สามารถไปกลับบ้าน"เขากล่าวว่า Kazura เอาออกไฟแช็กจากกระเป๋าของเขา และแสงของฟางมีการหลีกหนีความวุ่นวายเล็ก ๆ เมื่อเขาสว่างขึ้นฟาง แต่อย่างใด ได้ยิน murmurs เช่น "ตามที่คาดไว้จาก Kazura sama"เขาคิดว่า ทำไมพวกเขา เพิ่ม - sama ชื่อของฉัน แต่ตอนนี้ เขา pretended จะไม่ได้ยินมันเมื่อมันไม่สว่าง เศษฟางและไม้ทันทีเป็น เขียนค่าชอบไฟยักษ์คนรอบข้างต้องถอนมูลค่าของเขตของระยะทางเนื่องจากความแรงของไฟ และนั่งลงที่ใดก็ตามพวกเขายินดี ดูไฟKazura ดึงกลับจากไฟ และนั่งลงในจุดที่เหมาะสม“……… ฉันมาลอย ๆ ว่า ใครฝนมา แต่ฉันสงสัยว่า ถ้า มันจริง ๆ จะ เป็นเช่นนี้แน่นอนจะทำให้มันฝนแม้ว่าจะมีเรื่องราวของนำฝนไม่"แล้วจะสายเกินไป แต่ Kazura เริ่มต้นเสียดายที่เขากล่าวว่า "จะนำคุณฝน" จึงเต็มไปด้วยความมั่นใจเขาถูกคงได้รับเพียงเล็กน้อยเต็มไปด้วยตัวเองหลังจากที่มีมาให้โลกนี้ เห็นผลน่าตกใจของ Lipo-D และเห็นใบหน้ามีความสุขของชาวบ้านหลังจากให้อาหารฉุกเฉินIt looks like he was going to embarrass himself if he didn’t realize.…… It might already be too late.“Kazura-san.”Behind Kazura, who was sweating profusely, came Valetta’s voice.“Can I sit next to you?”“Please, be my guest,” Kazura answered Valletta’s inquiry.“Thank you very much.”Valletta thanked Kazura and sat down next to him, silently watching the crackling, rising flames.From her gentle expression, one can see no shred of doubt that rain would soon fall.Giving a sidelong glance at Valletta looking like that, Kazura became increasingly regretful.“Aww crap, I’ve made a vague promise without any proper backing, didn’t I.”But even as he regretted it, he prayed in his heart as he watched the smoke rise into the sky, saying “Please, rain fall down, please.”“Kazura-san.”“Yes?”As Kazura was looking up the sky, praying from his heart, Valletta, still as she gazed into the flames, started conversing with him.“Kazura san, why did you come to our village?”“If you ask why……. then it’s because you happen to be near my home, I guess.”With his head fully occupied with thinking about the rain, Kazura gave a thoughtless answer. Valletta looked towards him for a while and smiled.“Is that so. But even though you only came to us by chance, you have saved a lot of people. I really thank you for this.”“Eh? Ah, no no, I’m glad to be of service…. ah, damn.”
Speaking up to that point, Kazura noticed his big slip of the tongue regarding the details of him coming here.
Well truthfully, after explaining to the first people he met “I lost my way and arrived in this village”, his explanations to Valletta has been totally incoherent, so he rather felt that it was too late.
Though he did slip out that his home is nearby, his flimsy lie had been exposed to begin with, so really, it doesn’t matter anymore.

He was of course on guard because he thought he might get questions like “Nearby? Where?”, but Valletta did not question anything in particular, so he once again went back to watching the fire.
Watching Valletta from the side, Kazura felt the impulse to ask her, “Aren’t you going to ask anything?”, but since she kindly didn’t inquire about it he avoided stirring that hornet’s nest.
In return, he decided he should talk to Valletta about the result of the rain prayer.

“Um, Valletta-san.”

“Yes?”

Valletta who turned to Kazura hearing him call her, no longer had the shadow of weariness in her face, perhaps because of the Lipo-D she drank this morning or the porridge she had for lunch. Her expression looked full of vim and vigor.
Her face, lit up by the red flames, made a captivating scene as seen through Kazura’s eyes.
Charmed, Kazura spontaneously thought, “Aah, this girl’s really a beauty,” but as Valetta tilted her head in doubt, he began to speak the main issue in a fluster.

“I really should’ve said this before we began the rain prayer, but even though it’s true this method has a high chance of making rain fall, it’s by no means certain. So therefore, in case that rain really didn’t fall……. I apologize in advance.”

As Kazura apologetically said as much, Valletta showed a slightly surprised expression, but then put on a wide smile.

“As the legends would have it, Suipsior-sama is a fickle character, so it’s all right. Everyone in the village understand that much.”

“Suipsior-sama?…… umm, a water god, right?”

“That’s right. But if even Kazura-san’s petition might not work, then Suipsior-sama is a really moody one, huh.”

When Valletta said that and let out a chuckle, it was Kazura’s turn to tilt his head in doubt.
The name Suipsior came out when he was discussing the rain prayer with Valletta and the chief, it seems it was the name of a water god.
However, what does she mean by “even if Kazura-san’s petition.”

“Umm, what do you…… hm?”

As Kazura was about to ask what she meant, something lightly fell on Kazura’s cheek.
Surprised, he looked to the sky, and there were black clouds making their appearance right out of nowhere.
Then after several seconds, large drops of rain poured down as far as the eye can see.

“R, rain! It’s raining!”

“Amazing! That’s Kazura-sama!”

In the violent pouring rain like a summer evening shower, the villagers one by one extolled praises to Kazura.
In the middle of the heavy pouring rain, Kazura murmured, “It really came down………”, as he was dumbfoundedly looking up at the weeping sky.

Next to him, Valletta said, “Really, a fickle one,” as she looked up to the sky together with him.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สี่ชั่วโมงหลังจากนั้น.
ชาวบ้านทั้งหมดรื้อบ้านที่ว่างเปล่าด้วยกันมีต้นไม้หรืออาคารรอบ ๆ บ้านเขาดังนั้นพวกเขาจึงไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับสิ่งที่จับจุดประกายและได้รับการตั้งค่าลุกเป็นไฟ. "ถ้าอย่างนั้นช่วยให้ทำฝน การสวดมนต์ในขณะนี้ แม้ว่ามันจริงๆเพียงแค่จุดไฟและรอให้ฝนลงมาดังนั้นหากคนเพียงไม่กี่คนจะยืนดูคนอื่น ๆ สามารถกลับบ้าน. "ในขณะที่เขาบอกว่าKazura เอาออกเบาจากกระเป๋าของเขาและไฟชิ้นส่วน ที่ทำจากฟาง. มีความวุ่นวายขนาดเล็กเมื่อเขาสว่างขึ้นฟาง แต่พึมพำอย่างใดเช่น "เป็นที่คาดหวังจาก Kazura-sama" ก็ได้ยินเสียง. เขาคิดว่าทำไมพวกเขาเพิ่ม -sama กับชื่อของฉัน แต่สำหรับตอนนี้เขาแกล้งทำเป็นไม่ได้ ได้ยินมัน. เมื่อมันถูกไฟฟางและไม้เผาทันทีเผาไหม้ขึ้นเหมือนลูกไฟยักษ์. คนรอบถอนตัวออกมูลค่าเขตข้อมูลของระยะทางเพราะความแรงของไฟและนั่งลงที่ใดก็ตามที่พวกเขายินดี, ดูไฟKazura ดึงกลับมาจากไฟและนั่งลงที่จุดที่ดี. "......... ฉันขาดความรับผิดชอบบอกว่าผมจะทำให้ฝนมา แต่ผมสงสัยว่ามันจริงๆจะ? มันไม่ได้เป็นเช่นนี้แน่นอนจะทำให้ฝนตกแม้ว่าจะมีเรื่องราวของมันได้นำฝน. "มันสายเกินไปแล้วแต่ Kazura ก็เริ่มที่จะรู้สึกเสียใจที่เขากล่าวว่า" ผมจะนำคุณฝน "จึงเต็มไปด้วยความเชื่อมั่น. เขาอาจจะเป็น รับเต็มรูปแบบของตัวเองหลังจากที่มีเล็ก ๆ น้อย ๆ มาให้โลกนี้เห็นผลที่น่าประหลาดใจของ Lipo-D และเห็นใบหน้าที่มีความสุขของชาวบ้านหลังจากที่ให้อาหารฉุกเฉิน. ดูเหมือนว่าเขาจะอึดอัดใจตัวเองถ้าเขาทำไม่ได้ ตระหนักถึง. ...... แล้วมันอาจจะสายเกินไป. "Kazura ซัง." เบื้องหลัง Kazura ที่เหงื่อออกไสวมาเสียงวัลเลตตาของ. "ฉันจะนั่งติดกับคุณ?" "กรุณาเป็นแขกของฉัน" Kazura ตอบสอบถามรายละเอียดเพิ่มเติมของวัลเลตตา . "ขอบคุณมากครับ." วัลเลตตาขอบคุณ Kazura และนั่งลงข้าง ๆ เขาเงียบดูประทุของเปลวไฟที่เพิ่มขึ้น. จากการแสดงออกที่อ่อนโยนของเธอสามารถมองเห็นฉีกจากข้อสงสัยว่ามีฝนตกเร็ว ๆ นี้จะตก. ให้ได้อย่างรวดเร็วเอียงที่วัลเลตตา มองเช่นนั้นกลายเป็น Kazura เสียใจมากขึ้น. "อึทั้งหมดผมได้ทำสัญญาที่คลุมเครือโดยการสนับสนุนใด ๆ ที่เหมาะสมไม่ได้ที่หนึ่ง" แต่ถึงแม้ในขณะที่เขาเสียใจเขาอธิษฐานในหัวใจของเขาในขณะที่เขาเฝ้าดูการเพิ่มขึ้นของควันเข้าไปใน ฟ้าบอกว่า "โปรดฝนตกลงมาโปรด." "Kazura ซัง." "ใช่" ในฐานะที่เป็น Kazura ก็มองขึ้นไปบนท้องฟ้าภาวนาจากหัวใจของเขาวัลเลตตายังคงเป็นของเธอจ้องมองเข้าไปในเปลวไฟที่เริ่มสนทนากับ เขา. "Kazura ซังว่าทำไมคุณไม่มาถึงหมู่บ้านของเรา?" "ถ้าคุณถามว่าทำไม ...... แล้วมันเป็นเพราะคุณเกิดขึ้นที่จะอยู่ใกล้บ้านของฉันฉันเดา. "ด้วยหัวของเขาวุ่นอยู่กับความคิดเกี่ยวกับฝนKazura ให้คำตอบที่คิด วัลเลตตามองต่อเขาในขณะที่และยิ้ม. "นั่นคือเพื่อให้ แต่ถึงแม้คุณจะมาให้เราโดยบังเอิญคุณได้บันทึกไว้คนจำนวนมาก ผมขอขอบคุณสำหรับการนี้. "" เอ๊ะ? อาไม่มีฉันดีใจที่จะให้บริการ ... อาแช่ง. "พูดถึงจุดนั้นKazura สังเกตเห็นใบใหญ่ของเขาของลิ้นเกี่ยวกับรายละเอียดของเขามาที่นี่. ดีตามความเป็นจริงหลังจากที่อธิบายให้คนกลุ่มแรกที่เขาได้พบกับ" ฉันหลงทางของฉันและมาถึงในหมู่บ้านนี้ " คำอธิบายของเขาที่จะวัลเลตตาได้รับการเชื่อมโยงกันโดยสิ้นเชิงดังนั้นเขาจึงค่อนข้างรู้สึกว่ามันก็สายเกินไป. แม้ว่าเขาจะไม่ลื่นให้เห็นว่าบ้านของเขาอยู่ใกล้ ๆ นอนบอบบางของเขาได้รับการสัมผัสจะเริ่มต้นด้วยดังนั้นจริงๆมันไม่สำคัญอีกต่อไปเขาเป็นของหลักสูตรในยามเพราะเขาคิดว่าเขาอาจจะได้รับคำถามเช่น "ใกล้เคียง? ที่ไหน? "แต่วัลเลตตาไม่ได้ถามอะไรโดยเฉพาะอย่างยิ่งเพื่อให้เขากลับมาอีกครั้งไปดูไฟ. ดูวัลเลตตาจากด้านข้าง Kazura รู้สึกว่าแรงกระตุ้นที่จะถามเธอว่า" คุณไม่ไปขออะไร? " แต่เนื่องจากเธอกรุณาไม่ได้สอบถามเกี่ยวกับเรื่องที่เขาหลีกเลี่ยงกวนรังแตนที่. ในทางกลับกันเขาตัดสินใจว่าเขาควรพูดคุยกับวัลเลตตาเกี่ยวกับผลของการสวดมนต์ฝน. "อืมวัลเลตตาซัง." "ใช่" วัลเลตตาที่หัน เพื่อ Kazura ได้ยินเขาเรียกเธอมีไม่เงาของความเหนื่อยล้าในใบหน้าของเธออาจจะเป็นเพราะของ Lipo-D เธอดื่มในเช้าวันนี้หรือโจ๊กเธอได้รับประทานอาหารกลางวัน การแสดงออกของเธอมองเต็มรูปแบบของกลุ่มและความแข็งแรง. ใบหน้าของเธอสว่างขึ้นโดยเปลวไฟสีแดงที่ทำฉากน่ารักเท่าที่เห็นผ่านสายตาของ Kazura. โชค Kazura ธรรมชาติคิดว่า "อาเธอคนนี้จริงๆความงาม" แต่เป็นวัลเลตตาเอียงของเธอ หัวสงสัยเขาเริ่มที่จะพูดประเด็นหลักในความตะขิดตะขวงใจได้. "ผมควรจะได้กล่าวว่าก่อนที่เราจะเริ่มสวดมนต์ฝน แต่แม้ว่ามันจะเป็นความจริงวิธีนี้มีโอกาสสูงที่จะทำให้ฝนตกก็ไม่ได้หมายความว่า บาง ดังนั้นจึงในกรณีฝนที่จริงไม่ได้ตกอยู่ ...... ผมต้องขออภัยล่วงหน้า. "ในฐานะที่เป็นKazura ขอโทษกล่าวว่าเท่าที่วัลเลตตาที่แสดงให้เห็นการแสดงออกที่แปลกใจเล็กน้อย แต่แล้ววางบนรอยยิ้มกว้าง." ในฐานะที่เป็นตำนานจะได้มัน Suipsior-sama เป็นตัวละครที่ไม่แน่นอนดังนั้นจึงเป็นเรื่องที่ถูกต้องทั้งหมด ทุกคนในหมู่บ้านเข้าใจที่มาก. "" Suipsior-sama ...... อืมมเทพเจ้าน้ำใช่มั้ย? "" ที่เหมาะสม แต่ถ้าการยื่นคำร้องแม้ Kazura ซังอาจไม่ได้ทำงานแล้ว Suipsior-ซามะเป็นหนึ่งในอารมณ์จริงๆฮะ. "เมื่อวัลเลตตากล่าวว่าและให้ออกหัวเราะได้มีการเปิดKazura ที่จะเอียงศีรษะของเขาในความสงสัย. ชื่อ Suipsior ออกมา เมื่อเขาได้รับการพูดคุยอธิษฐานฝนกับวัลเลตตาและหัวหน้าที่ดูเหมือนว่ามันเป็นชื่อของเทพเจ้าน้ำ. แต่สิ่งที่เธอจะหมายถึง "แม้ว่าการยื่นคำร้อง Kazura ซังของ." "อืมม, สิ่งที่คุณ ...... หือ? "ในฐานะที่เป็นKazura เป็นเรื่องที่จะขอให้สิ่งที่เธอหมายถึงบางสิ่งบางอย่างเบา ๆ ลงบนแก้มของ Kazura. แปลกใจที่เขามองไปบนท้องฟ้าและมีเมฆสีดำทำให้ลักษณะของพวกเขาออกมาจากที่ไหนเลย. แล้วหลังจากหลายวินาทีหยดใหญ่ของฝนเทลงมา เท่าที่ตาสามารถมองเห็น. "อาฝน! ตอนนี้ฝนตก! "" Amazing! นั่นคือ Kazura-sama! "ในสายฝนเทรุนแรงเหมือนอาบน้ำตอนเย็นในช่วงฤดูร้อนของชาวบ้านทีละคนยกย่องสรรเสริญเพื่อKazura. ในช่วงกลางของสายฝนเทหนักที่ Kazura บ่น" จริงๆมันลงมา ......... "ในขณะที่ เขาได้รับการ dumbfoundedly มองขึ้นไปบนท้องฟ้าร้องไห้. ถัดไปเขาวัลเลตตากล่าวว่า "จริงๆหนึ่งแน่นอน" ขณะที่เธอมองขึ้นไปบนท้องฟ้าด้วยกันกับเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สี่ชั่วโมง หลังจากนั้น
ทุกหมู่บ้าน รื้อบ้านที่ว่างเปล่าด้วยกัน
มีต้นไม้หรืออาคารรอบ ๆบ้าน จึงไม่ต้องเป็นห่วงอะไรจับประกายและการตั้งค่าไฟ

" งั้นช่วยทำฝนสวดมนต์แล้ว แต่มันก็แค่ แสง ไฟ และ รอฝนตกลงมาดังนั้น ถ้าเป็นเพียงไม่กี่คน จะยืนดูคนอื่น ๆสามารถกลับบ้านได้ "

เขาบอกว่า คาซึระหยิบไฟแช็คจากกระเป๋าของเขาและจุดเส้นฟาง
มีความวุ่นวายเล็ก ๆ เมื่อเขาสว่างขึ้นฟางแต่พึมพำเหมือน " สมกับเป็น คาซึระซามะ " ถูกได้ยิน .
เขาคิดว่าทำไมพวกเขาเพิ่ม - ซามะชื่อของฉัน แต่ตอนนี้เขาทำเป็นไม่ได้ยินค่ะ

เคยเป็นจ้าฟางและไม้ทันทีเผา , การเผาไหม้ขึ้นเหมือนลูกไฟยักษ์
คนรอบข้างถอนตัวของฟิลด์มูลค่าของระยะทาง เพราะความแข็งแรงของไฟและนั่งที่ใดก็ตามที่พวกเขาต้องการ ดูไฟ
ถอยหลังจากไฟ คาซึระ และนั่งลงที่จุดที่เหมาะสม .

" . . . ฉัน คนใกล้ชิดบอกว่าจะให้ฝนไป แต่ฉันสงสัยว่ามันจะ ?มันไม่เหมือนนี้จะทำให้ฝนตก แม้จะมีเรื่องจะนำฝน "

มันสายเกินไป แต่ คาซึระก็เริ่มเสียใจที่เขากล่าวว่า " ผมจะพาคุณฝน " เพื่อนที่รู้ใจ
เขาอาจจะได้รับน้อยเต็มไป ด้วยตัวเอง หลังจากที่มา โลกนี้ เห็นผลที่น่าอัศจรรย์ของ lipo-d ,และเห็นใบหน้าที่มีความสุขของชาวบ้าน หลังจากจ่ายฉุกเฉิน .
ดูเหมือนเขาจะขายหน้าตัวเอง หากเขาไม่ตระหนัก .
. . . . . . . มันอาจจะสายเกินไปก็ได้

" คาซึระซัง "

หลัง คาซึระ ที่เหงื่อออกมาก ถึงเสียง Valetta เป็น

" สามารถ ผมนั่งถัดจากคุณหรอ ? "

" เชิญตามสบาย " ของ วาเลตตา คาซึระตอบคําถาม

" ขอบคุณมากค่ะ "

วัลเลตตาขอบคุณ คาซึระและนั่งลงข้างๆ เขาอย่างเงียบ ๆ ดู เสียงเปลวไฟที่เพิ่มขึ้น จากสีหน้าอ่อนโยน
เธอ หนึ่งสามารถดูไม่มีหลักฐานว่าฝนจะตก .
ให้เหลือบมองริมทางที่ london มองแบบนั้น คาซึระก็เสียใจยิ่งขึ้น

" อ้าว เวร ฉันให้สัญญา คลุมเครือโดยไม่มีการสนับสนุนที่เหมาะสม ไม่ใช่ผม "

แต่ที่เขายอมเขาภาวนาในใจของเขา ตามที่เขาเห็นควันขึ้นสู่ท้องฟ้า แล้วพูดว่า " ได้โปรด ฝนตกลงมาค่ะ "

" คาซึระซัง "

" ครับ "

เป็น คาซึระถูกมองขึ้นฟ้า ภาวนาจากหัวใจของเขา วาเลตตา , ยังคงเป็นเธอ จ้องมองเข้าไปในเปลวไฟ , เริ่มสนทนากับเขา

" คาซึระซัง ทำไมคุณมาที่หมู่บ้านของเรา "

" ถ้าคุณถามว่าทำไม . . . . . . . มันเป็นเพราะคุณเกิดขึ้นที่จะอยู่ใกล้บ้านฉันเดาว่า . . . "

กับหัวของเขาเต็มอยู่คิดถึงฝน คาซึระให้คำตอบสิ้นคิด วัลเล็ตตา มองทางเขาและยิ้ม

" งั้นเหรอ แต่ถึงแม้ว่าคุณมาหาเราโดยบังเอิญ เธอได้ช่วยชีวิตผู้คนมากมาย ฉันขอบคุณคุณจริงๆสำหรับนี้ . "

" เอ๋ ? อ่า ไม่ ไม่ ไม่ ไม่ ผมยินดีให้บริการ . . . . . . . อ๊ะ บ้าจริง "

พูดได้ถึงจุดนั้นคาซึระสังเกตของเขาใหญ่หลุดปากเกี่ยวกับรายละเอียดของเขามาที่นี่ . .
ก็จริง หลังจากอธิบายถึงคนแรกที่เขาเจอฉันหลงทาง และมาถึงหมู่บ้านนี้ " คำอธิบายของเขา Valletta ได้แบบสุดๆ เขาจะรู้สึกว่ามันสายเกินไป
แม้ว่าเขาลื่น ว่าบ้านเขาอยู่ใกล้ ๆ โกหก บอบบางของเขาได้รับการเปิดเผย เพื่อเริ่มต้นกับ , จริงๆนะมันไม่สำคัญอีกแล้ว

เขาแน่นอน ในยาม เพราะเขาคิดว่า เขาอาจจะถามว่า " ใกล้ ที่ไหน ? " แต่วัลเลตตาไม่ได้ถามอะไรเป็นพิเศษ ดังนั้นเขาอีกครั้ง กลับไปดูไฟ .
ดู london จากด้านข้าง คาซึระรู้สึกกระตุ้นที่จะถามเธอ " จะไม่ถามอะไรเลย ? "แต่นางละม่อม ไม่ได้สอบถามเรื่องนี้ เขาหลีกเลี่ยงที่จะกวนรังของแตน .
ตอบแทน เขาตัดสินใจว่าเขาควรจะพูดกับ Valletta เกี่ยวกับผลของฝนสวดมนต์

" เอ่อ วาเล็ตต้าซาน "

" ครับ "

london ที่หันไป คาซึระได้ยินเขาเรียกเธอว่า ไม่มีเงาของความเหน็ดเหนื่อยในใบหน้าของเธอ เพราะบางทีของ lipo-d เธอดื่มตอนเช้าหรือโจ๊กที่เธอมีอาหารกลางวันสีหน้าของเธอดูเต็มไปด้วยผักและความแข็งแรง .
หน้า แสงจากเปลวไฟสีแดง ทำน่ารักฉากเท่าที่เห็นผ่าน คาซึระ . .
เสน่ห์ , คาซึระเองคิดว่า " โอ้ย ผู้หญิงคนนี้สวยจริง แต่เป็นวาเล็ตตาเอียงหัวสงสัย เขาเริ่มที่จะพูดเรื่องนี้หลักในสับสน

" จริงๆ ผมควรจะพูดแบบนี้ ก่อนที่เราจะเริ่มฝนสวดมนต์ ,แต่ถึงแม้ว่ามันจะจริงวิธีนี้มีโอกาสสูงที่ทำให้ฝนตก มันไม่มีทางแน่นอน ดังนั้น ในกรณี ที่ฝนก็ไม่ตก . . . . . . . ขอโทษล่วงหน้าด้วยค่ะ "

เป็น คาซึระขอโทษบอกว่ามาก วัลเลตตา แสดงสีหน้าแปลกใจเล็กน้อย แต่ก็ยิ้มกว้าง

" เป็นตำนานเลย suipsior ซามะเป็นตัวละครที่ไม่แน่นอน ดังนั้น ไม่เป็นไรหรอกทุกคนในบ้านเข้าใจค่ะ "

" suipsior ซามะ ? . . . . . . . อืม น้ำพระเจ้าใช่มั้ย ? "

" ใช่แล้ว แต่ถ้าเป็น คาซึระซังร้องอาจจะไม่เวิร์ค แล้ว suipsior ซามะเป็นอารมณ์จริงๆนะ "

เมื่อ london กล่าวว่า ขอให้ไปหัวเราะมัน คาซึระต้องเอียงหัวอย่างสงสัย
ชื่อ suipsior ออกมาตอนที่เขากำลังคุยเรื่องฝนสวดมนต์วัลเลตตาและหัวหน้า ดูเหมือนว่ามันเป็นชื่อของพระเจ้าน้ำ .
แต่หมายความว่าไงที่ว่า " ถ้าคำร้องเป็น คาซึระซัง "

" เอ่อ คุณ . . . . . . . หือ ? "

เป็น คาซึระก็จะถามว่าเธอหมายถึงอะไร บางอย่างเบาๆลงบนแก้ม คาซึระ .
ตกใจ เขาหันไปมองท้องฟ้าและมีเมฆสีดำทำให้ลักษณะที่ปรากฏของพวกเขาออกจากไม่มีที่ไหนเลย .
แล้วหลังจากหลายวินาที หยดฝนที่เทลงมาใหญ่เท่าที่เห็น

" R , ฝน ฝนตก ! "

" สุดยอด ! นั่นคือ คาซึระซามะ ! "

ในรุนแรงสายฝนเหมือนฤดูร้อนเย็นฝักบัว ชาวบ้านกลุ่มหนึ่งโดยหนึ่งยกย่องสรรเสริญ คาซึระ .
ตรงกลางของหนัก คาซึระบ่น , ฝนตกหนัก" จริงๆมันลงมา . . . " เขาเงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้าร้องไห้น่าประหลาด นะ

ต่อไปเขา london กล่าวว่า " จริงๆ คนที่หนึ่ง " เธอเงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้าด้วยกันกับเขา