BuddhismThe religion of Buddhism or

Buddhism

The religion of Buddhism originates from the teachings of the Buddha. In his first sermon of Patimoke, the Buddha taught “One does not do harm, One does only good deed, One purifies one’s mind” – this is the practice and teachings of the Buddha.

“One Does Not Do Harm” means one abstains from doing bad deeds. One does not cause trouble in body, speech and mind. For example, one does not kill, steal, lie, commit adultery nor take intoxicants because these actions have negative effects on the person who commits the act - as well as - the person, who receives it.

“One Does Only Good Deed” means doing good deed through body, speech and mind. For example, one practices generosity, one is unselfish in giving material things to help others and society. One is compassionate towards all beings and takes care of each other. One is moral in body, speech and mind (does not kill, does not lie, does not steal, does not commit adultery, and does not take intoxicants).

“One Purifies One’s Mind” means one practices meditation so the mind is aware of one’s thought. One is able to let go of the thought by coming back to the present moment (one does not follow the thought, but simply remains as an observer of one’s thought or feeling). This is the practice of mindfulness which leads one to experience the stillness of the mind. One experiences inner peace even when one faces difficult situations.

The religion of Buddhism is based on the code of conduct and practice. The code of conduct is listed in the Tripitika, the books which contain all the teachings of the Buddha. The practice is being aware of one’s body, speech and mind. As the results of being aware, one gains insight and wisdom. This leads to Nibbana (Nirvana), the end of suffering or the ultimate happiness (contentment).

The Buddha taught the 4 Noble Truths:

1. Dukkha or suffering, which means birth, decay and death which are the normal incidents of life. It also means sorrow, lamentation, pain, grief and despair which are at times experienced by our body and mind. To be separated from the pleasant, to be disappointed, or to be in contact with the unpleasant are also suffering. In short our body and mind are subject to suffering or, in other words, we may say that our existence is bound up with suffering.

2. Samudaya; which means the cause of suffering, which is craving. It is a compelling urge of the mind, such as the longing to own what we desire, to be what we desire to be, or to avoid those states to which we feel aversion.

3. Nirodha; which means cessation of suffering, which connotes extinction of craving or such longings of the mind.

4. Magga; which means the way to the cessation of suffering, which is the Noble Eightfold Path, namely Right Understanding, Right Intention, Right Speech, Right Action, Right Livelihood, Right Effort, Right Mindfulness and Right Concentration.


(1) Right Understanding, meaning an intellectual grasp of the Four Noble Truths or of the true nature of existence even in a simplified form.

(2) Right Intention, meaning intention to be free from all bonds of suffering. Such intention should be free from revenge, hatred and harmfulness.

(3) Right Speech, meaning abstinence from lying; from tale-bearing and vicious talk that causes discord; from harsh language; and from vain, irresponsible and foolish talk.

(4) Right Action, meaning avoidance of killing and torturing, of theft and misappropriation, and of adultery.

(5) Right Livelihood, meaning rejection of wrong means of livelihood and living by right means.

(6) Right Effort, meaning effort to avoid the arising of evil; effort to overcome evil and negative states that have already arisen; effort to develop good and beneficial states of mind, and effort to maintain them when they have arisen.

(7) Right Mindfulness, meaning dwelling in contemplation of the true stations of the mind, for instance, the four stations of Mindfulness which are the Body, Sensation, Mind and Dhamma (Truth).

(8) Right Concentration, meaning the fixing of the mind upon a single deed which we wish to perform along the right path.


The focal point of worship in Buddhism is the Tiratana (the Triple Gem) namely the Buddha who by himself discovered, realized and proclaimed the Dhamma, thereby establishing the Buddhist religion, the Dhamma (Universal Truth) discovered, realized and proclaimed by the Buddha and the Sangha or community of those who hear, follow and realize the Buddha’s Teachings.

In practice, all Buddhists should be generous, kind, compassionate, moral, and do meditation.

By practicing generosity, it shows that we are a high-mind being. We are compassionate towards all beings. Whether it is sharing material things or sharing dhamma; one does it without expecting anything in return. The merit has already been created by doing good deed. A person who is generous always stands out and is well respected in the community. The power of giving also creates wealth. One is never poor and is rich in spirituality and material things. Generosity is the force that supports the world.

Sila or Morality (abstain from killing, lying, stealing, committing adultery, taking intoxicants) keeps us away from doing harm to the body and mind. To be moral means to be mindful of one’s body, speech and mind so that we do not harm ourselves or harm others.

Lastly, all Buddhists should practice meditation because it gives us insight and wisdom. The Buddha said “Wisdom is the light of the world.” It makes one realize the truth fully and gain happiness from the lowest level to the highest one. This is because the highest wisdom is the fullest wisdom; it makes the mind shine forth, that is, causes it to become clear and bright to the fullest extent. This allows the mind to see the Truth as it really is and attain the highest bliss just as Lord Buddha and his enlightened followers attained in the past. Hence, Lord Buddha gave the advice, saying: “Do not underestimate your wisdom.” Lord Buddha advised the use of wisdom always. A person, who trains oneself to use one’s innate wisdom and develop wisdom until one realizes the Truth, will conduct oneself in the right path all the time and will be automatically free from defilements and craving.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พระพุทธศาสนาศาสนาของพระพุทธศาสนามีต้นกำเนิดมาจากคำสอนของพระพุทธเจ้า พระพุทธเจ้าสอนในคำเทศนาของเขาครั้งแรกของ Patimoke "หนึ่งไม่ทำอันตราย หนึ่งไม่เท่าดีหนังสือ หนึ่ง purifies ใจ" – เป็นทางปฏิบัติและคำสอนของพระพุทธเจ้า"จะหนึ่งไม่เสียหาย" หมายความว่า หนึ่ง abstains จากความชั่ว หนึ่งไม่ทำให้เกิดปัญหาในร่างกาย เสียง และจิตใจ ตัวอย่าง หนึ่งไม่ฆ่า ขโมย โกหก ชู้ ไม่ใช้เหล้าต่าง ๆ เนื่องจากการกระทำเหล่านี้มีผลลบในผู้กระทำ - เป็น - ผู้ รับ"หนึ่งไม่ดีเท่าหนังสือ" หมายความว่า ทำหนังสือดีผ่านร่างกาย เสียง และจิตใจ ตัวอย่าง หนึ่งปฏิบัติเอื้อเฟื้อ หนึ่งคือ unselfish ในการให้สิ่งของวัตถุเพื่อช่วยผู้อื่น และสังคม หนึ่งเป็นที่สังเวชต่อสิ่งมีชีวิตทั้งหมด และดูแลกัน หนึ่งคือคุณธรรมในร่างกาย เสียง และจิตใจ (ฆ่า โกหก ขโมย ไม่เมีย และใช้เหล้าต่าง ๆ)"หนึ่ง Purifies หนึ่งของจิตใจ" หมายความว่า หนึ่งปฏิบัติสมาธิเพื่อให้จิตใจไม่ทราบของหนึ่งมีความคิด หนึ่งคือสามารถปล่อยของความคิด โดยการกลับมาเวลาปัจจุบัน (หนึ่งทำตามความคิด แต่ก็ยังคงเป็นเป็นแหล่งของความคิดหรือความรู้สึกของคน ๆ หนึ่ง) นี่คือการฝึกสติซึ่งหนึ่งประสบการณ์ความนิ่งของจิตใจ หนึ่งประสบการณ์ความสงบแม้หนึ่งเผชิญสถานการณ์ยากลำบากศาสนาพุทธศาสนาขึ้นอยู่กับรหัสของความประพฤติและปฏิบัติ จรรยาบรรณอยู่ใน Tripitika หนังสือที่ประกอบด้วยคำสอนทั้งหมดของพระพุทธเจ้า การฝึกกำลังของร่างกาย เสียง และจิตใจตระหนักถึง เป็นผลของการตระหนักถึง หนึ่งรับความเข้าใจและภูมิปัญญา นี้นำไปสู่นิบบาน่า (นิพพาน), สิ้นทุกข์หรือความสุขสูงสุด (คาราโอเกะ)พระพุทธเจ้าสอนสัจธรรมโนเบิล 4:1. Dukkha หรือทุกข์ ที่เกิด ผุ และ ตายซึ่งเป็นเหตุการณ์ปกติของชีวิต มันยังหมายถึง ความเสียใจ lamentation เจ็บปวด ความเศร้าโศก และสิ้นหวังซึ่งบางครั้งได้มีประสบการณ์ ด้วยร่างกายและจิตใจของเรา บำราศที่น่าพอใจ ไม่ผิดหวัง หรือจะติดต่อกับที่ธรรมดา ๆ ยังทุกข์ทรมาน ในระยะสั้นร่างกายและจิตใจของเราจะ มีทุกข์ หรือ ในคำอื่น ๆ เราอาจบอกว่า เป็นผูกของเรามีค่า มีทุกข์2. Samudaya ซึ่งหมายความว่า สาเหตุของความทุกข์ ที่จะซื้อ กระตุ้นที่น่าสนใจของจิตใจ เช่นคิดกับตัวเองว่าเราปรารถนา เป็น สิ่งที่เราปรารถนาจะ หรือรัฐที่เรารู้สึก aversion หลีกเลี่ยงได้3. Nirodha ซึ่งหมายความว่า ยุติทุกข์ ที่ connotes ดับ longings ซื้อ หรือเช่นจิตใจ4. บริษัทเมกก้า ซึ่งหมายความว่า วิธีการยุติของความทุกข์ ซึ่งเป็นอริยมรรค ได้แก่ เข้าใจขวา ขวาเจตนา เสียงขวา ขวาดำเนิน ชีวะขวา ขวาพยายาม ขวาสติ และ สมาธิขวา(1) ขวาเข้าใจ ความหมาย ความเข้าใจทางปัญญาการ ของทุกข์ หรือ ของธรรมชาติที่แท้ของการดำรงอยู่ในรูปแบบที่ง่าย(2) สิทธิความตั้งใจ ความหมายความตั้งใจที่จะเป็นอิสระจากพันธบัตรทั้งหมดของทุกข์ เจตนาดังกล่าวควรเป็นอิสระจากการแก้แค้น ความเกลียดชัง และ harmfulness(3) ขวาเสียง ความหมายการโมทนาพระคุณจากนอน จากการพูดคุยเรื่องปืน และทายาที่ทำให้เกิดความบาดหมาง จากภาษารุนแรง และจาก vain หลาย และโง่พูดคุย(4) การกระทำสิทธิ หลีกเลี่ยงความหมาย ของการฆ่า และทรมาน ขโมยและฐานยักยอกทรัพย์ และล่วงประเวณี(5) สิทธิชีวะ หมายถึง การปฏิเสธหมายถึงไม่ถูกต้องของการดำรงชีวิต และใช้ชีวิต โดยวิธีที่เหมาะสม(6) สิทธิความพยายาม ความหมายพยายามหลีกเลี่ยงการเกิดของความชั่วร้าย พยายามเอาชนะความชั่วร้าย และลบอเมริกาที่มีแล้วเกิดขึ้น พยายามที่จะพัฒนารัฐดี และประโยชน์ของจิตใจ และพยายามที่จะรักษาพวกเขาเมื่อพวกเขาเกิดขึ้น(7) ขวาสติ หมายถึง อาศัยอยู่ในสื่อของสถานีที่แท้จริงของจิตใจ เช่น สถานีสี่ของสติที่มีร่างกาย ความรู้สึก จิต และธรรม (ความจริง)(8) ขวาสมาธิ ความหมาย แก้ไขจิตใจตามหนังสือเดียวที่เราต้องทำตามเส้นทางเหมาะสมจุดโฟกัสของการเคารพบูชาในพระพุทธศาสนาเป็น Tiratana (พลอยทริปเปิ้ล) ได้แก่พระพุทธเจ้าเองค้นพบ รู้ และประกาศธรรม จึงสร้างพุทธศาสนา ธรรมะ (ความจริงสากล) ค้นพบ รู้ และประกาศ โดยพระพุทธเจ้า และ Sangha หรือชุมชนของผู้ฟัง ทำตาม และตระหนักถึงคำสอนของพระพุทธเจ้าในทางปฏิบัติ พุทธทั้งหมดควรจะใจกว้าง ประเภท สังเวช คุณธรรม และทำสมาธิโดยการฝึกเอื้อเฟื้อ มันแสดงว่า เราจะมีจิตใจสูง สังเวชที่มีต่อสิ่งมีชีวิตทั้งหมดได้ ว่าคือสิ่งที่วัสดุที่ใช้ร่วมกัน หรือร่วมธรรม หนึ่งไม่ได้โดยไม่ต้องคาดหวังอะไรกลับ มีการสร้างบุญ ด้วยการทำหนังสือดี คนมีน้ำใจเสมอโดดเด่น และเป็นที่เคารพนับถือทั้งในชุมชน อำนาจการให้สร้างให้เลือกมากมาย ไม่ดี และอุดมไปด้วยจิตวิญญาณและสิ่งของวัตถุ ความเอื้ออาทรเป็นแรงที่โลกศิลาหรือศีลธรรม (งดฆ่า โกหก ขโมย ผิดประเวณี ใช้เหล้าต่าง ๆ ยอมรับ) เพื่อให้เราอยู่ทำอันตรายกับร่างกายและจิตใจ มีคุณธรรมหมายถึง ให้คำนึงถึงการของร่างกาย เสียง และจิตใจเพื่อให้เราไม่เป็นอันตรายต่อตนเอง หรือผู้อื่นเป็นอันตรายต่อสุดท้ายนี้ พุทธทั้งหมดควรฝึกทำสมาธิ เพราะมันทำให้เราเข้าใจและภูมิปัญญา พระพุทธเจ้ากล่าวว่า "ปัญญาเป็นแสงของโลก" มันทำให้รู้ความจริงทั้งหมด และได้รับความสุขจากระดับต่ำสุดกับสูงสุด เนื่องจากภูมิปัญญาสูงสุดเป็นปัญญาอย่างเต็มที่ มันทำให้จิตใจส่องไป นั่นคือ ทำให้ชัดเจน และสดใสอย่างถึง นี้ช่วยให้ใจเห็นความจริงมันมีจริง ๆ และบรรลุความสุขสูงสุดเพียงเป็นพระและลูกศิษย์พระพุทธเจ้าบรรลุในอดีต ดังนั้น พระให้คำแนะนำ พูดว่า: "ไม่ดูถูกดูแคลนภูมิปัญญาของคุณ" พระพุทธเจ้าแนะนำให้ใช้ปัญญาเสมอ คน รถไฟ การใช้ภูมิปัญญาโดยธรรมชาติ และพัฒนาภูมิปัญญาจนหนึ่งตระหนักถึงความจริงใจจะทำตัวในเส้นทางเหมาะสมตลอดเวลา และจะฟรีโดยอัตโนมัติจาก defilements และแกะสลัก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ศาสนาพุทธศาสนาของพุทธศาสนาที่มาจากคำสอนของพระพุทธเจ้า ในพระธรรมเทศนาครั้งแรกของ Patimoke พระพุทธเจ้าสอน "หนึ่งไม่ได้ทำอันตรายหนึ่งไม่ทำความดีเพียงหนึ่งขัดเกลาใจ" - นี่คือการปฏิบัติและคำสอนของพระพุทธเจ้า. "หนึ่งไม่ได้ทำอันตราย" หมายถึงหนึ่งงดเว้นจาก ทำกระทำที่ไม่ดี หนึ่งไม่ก่อให้เกิดปัญหาในร่างกายการพูดและจิตใจ ตัวอย่างเช่นหนึ่งไม่ได้ฆ่าขโมยโกหกล่วงประเวณีหรือนำไปมึนเมาเพราะการกระทำเหล่านี้มีผลกระทบในทางลบต่อผู้กระทำการกระทำ - เช่นเดียวกับ. - บุคคลที่ได้รับมัน"หนึ่งไม่เพียง แต่ความดี" หมายถึง ทำความดีทำผ่านร่างกายการพูดและจิตใจ ตัวอย่างเช่นหนึ่งปฏิบัติเอื้ออาทรหนึ่งคือไม่เห็นแก่ตัวในการให้วัตถุสิ่งของเพื่อช่วยผู้อื่นและสังคม หนึ่งคือความเห็นอกเห็นใจที่มีต่อสิ่งมีชีวิตทั้งหมดและดูแลซึ่งกันและกัน หนึ่งคือศีลธรรมในร่างกายการพูดและจิตใจ (ไม่ได้ฆ่าไม่ได้โกหกไม่ขโมยไม่ล่วงประเวณีและไม่ใช้ intoxicants). "หนึ่งบริสุทธิ์ใจหนึ่ง" หมายถึงการปฏิบัติทำสมาธิเพื่อให้จิตใจได้ตระหนักถึงความ ความคิดของคน หนึ่งคือสามารถที่จะปล่อยให้ไปของความคิดโดยการกลับมาที่ปัจจุบัน (หนึ่งไม่เป็นไปตามความคิด แต่เพียงผู้สังเกตการณ์ยังคงเป็นความคิดของคนหรือความรู้สึกเป็นพิเศษ) นี่คือการปฏิบัติของสติซึ่งนำไปสู่หนึ่งจะได้สัมผัสกับความเงียบสงบของจิตใจ ประสบการณ์ความสงบภายในหนึ่งแม้เมื่อเผชิญกับสถานการณ์ที่ยากลำบาก. ศาสนาของพุทธศาสนาจะขึ้นอยู่กับจรรยาบรรณและการปฏิบัติ จรรยาบรรณที่เป็น บริษัท จดทะเบียนใน Tripitika หนังสือที่มีคำสอนทั้งหมดของพระพุทธเจ้า การปฏิบัติที่จะได้ตระหนักถึงร่างกายของคนพูดและจิตใจ ในฐานะที่เป็นผลจากการรับรู้ซึ่งเป็นหนึ่งในความเข้าใจกำไรและภูมิปัญญา . นี้นำไปสู่นิพพาน (นิพพาน) การสิ้นสุดของความทุกข์หรือความสุขที่ดีที่สุด (ความพึงพอใจ) พระพุทธเจ้าสอนอริยสัจ 4: 1 ทุกข์หรือความทุกข์ทรมานซึ่งหมายถึงการเกิดการสลายตัวและการเสียชีวิตซึ่งเป็นเหตุการณ์ปกติของชีวิต นอกจากนี้ยังหมายถึงความเศร้าโศกคร่ำครวญเจ็บปวดความเศร้าโศกและความสิ้นหวังซึ่งมีประสบการณ์ในช่วงเวลาที่ร่างกายและจิตใจของเรา ที่จะแยกออกจากที่พอใจที่จะผิดหวังหรือที่จะอยู่ในการติดต่อกับที่ไม่พึงประสงค์นอกจากนี้ยังมีความทุกข์ทรมาน ในระยะสั้นต่อร่างกายและจิตใจของเราจะขึ้นอยู่กับความทุกข์หรือในคำอื่น ๆ ที่เราอาจกล่าวได้ว่าการดำรงอยู่ของเราจะถูกผูกไว้กับความทุกข์ทรมาน. 2 สมุทัย; ซึ่งหมายความว่าสาเหตุของความทุกข์ทรมานซึ่งเป็นความอยาก มันเป็นแรงกระตุ้นที่น่าสนใจของจิตใจเช่นความปรารถนาที่จะเป็นเจ้าของในสิ่งที่เราต้องการจะเป็นสิ่งที่เราต้องการที่จะเป็นหรือเพื่อหลีกเลี่ยงรัฐเหล่านั้นที่เรารู้สึกเกลียดชัง. 3 นิโรธ; ซึ่งหมายถึงการหยุดชะงักของความทุกข์ทรมานซึ่งหมายการสูญเสียของความอยากหรือความปรารถนาดังกล่าวของจิตใจ. 4 มรรค; ซึ่งหมายถึงวิธีการหยุดชะงักของความทุกข์ทรมานซึ่งเป็นเส้นทางราชินี Eightfold คือความเข้าใจที่ถูกต้อง, ความตั้งใจขวา, ขวาคำพูดการกระทำขวาสัมมาอาชีวะ, ความพยายามขวา, ขวาสัมมาสติและสัมมาสมาธิ. (1) ความเข้าใจที่ถูกต้อง, ความหมาย ความเข้าใจทางปัญญาของอริยสัจหรือธรรมชาติที่แท้จริงของการดำรงอยู่แม้จะอยู่ในรูปแบบที่เรียบง่าย. (2) ความตั้งใจขวาหมายถึงความตั้งใจที่จะเป็นอิสระจากการออกพันธบัตรทั้งหมดของความทุกข์ทรมาน ความตั้งใจดังกล่าวควรเป็นอิสระจากการแก้แค้นความเกลียดชังและความร้ายกาจ. (3) สิทธิในการพูดหมายถึงการละเว้นจากการโกหก; จากเรื่องแบริ่งและพูดคุยกับหินที่เป็นสาเหตุของความขัดแย้ง; จากภาษาที่รุนแรง; และจากที่ไร้สาระพูดคุยที่ขาดความรับผิดชอบและโง่เขลา. (4) การดำเนินการที่ถูกต้องหมายถึงการหลีกเลี่ยงการฆ่าและทรมานจากการโจรกรรมและการยักยอกและเป็นชู้. (5) สัมมาอาชีวะหมายถึงการปฏิเสธของวิธีการที่ไม่ถูกต้องของการดำรงชีวิตและการใช้ชีวิตด้วยวิธีการที่เหมาะสม(6) ความพยายามขวาหมายถึงความพยายามที่จะหลีกเลี่ยงการเกิดขึ้นของความชั่วร้าย; ความพยายามที่จะเอาชนะความชั่วร้ายรัฐและลบที่เกิดขึ้นอยู่แล้ว ความพยายามที่จะพัฒนารัฐที่ดีและเป็นประโยชน์ของจิตใจและความพยายามที่จะรักษาพวกเขาเมื่อพวกเขาได้เกิดขึ้น. (7) ขวาสัมมาสติหมายถึงที่อยู่อาศัยในการไตร่ตรองของสถานีที่แท้จริงของจิตใจเช่นสี่สถานีสติซึ่งเป็นร่างกาย , ความรู้สึกจิตใจและธรรม (ความจริง). (8) ความเข้มข้นที่เหมาะสมหมายถึงการแก้ไขของจิตใจเมื่อโฉนดเดียวที่เราต้องการที่จะดำเนินการไปตามเส้นทางที่ถูกต้อง. จุดโฟกัสของการเคารพบูชาในพระพุทธศาสนาเป็น Tiratana (คนรัตนตรัย ) คือพระพุทธรูปที่ตัวเองค้นพบตระหนักและประกาศพระธรรมจึงจัดตั้งศาสนาพุทธธรรม (ความจริงสากล) ค้นพบตระหนักและประกาศโดยพระพุทธรูปและพระสงฆ์หรือชุมชนของผู้ที่ได้ยินตามและตระหนักถึงพระพุทธรูปของ คำสอน. ในทางปฏิบัติที่ชาวพุทธทุกคนควรจะมีน้ำใจเมตตาเห็นอกเห็นใจคุณธรรมและการทำสมาธิทำ. โดยมีการฝึกความเอื้ออาทรก็แสดงให้เห็นว่าเรามีจิตใจที่สูงเป็น เรามีความเห็นอกเห็นใจที่มีต่อสิ่งมีชีวิตทั้งหมด ไม่ว่าจะเป็นการแบ่งปันสิ่งวัสดุหรือแบ่งปันธรรม; อย่างใดอย่างหนึ่งไม่ได้โดยไม่หวังอะไรตอบแทน บุญที่ได้รับการสร้างขึ้นโดยการทำความดี คนที่เป็นคนใจกว้างเสมอยืนออกและเป็นที่นับหน้าถือตาในชุมชน พลังของการให้นอกจากนี้ยังสร้างความมั่งคั่ง หนึ่งคือไม่เคยยากจนและอุดมไปด้วยจิตวิญญาณและสิ่งวัสดุ ความเอื้ออาทรเป็นแรงที่สนับสนุนโลก. ศิลาหรือคุณธรรม (งดเว้นจากการฆ่า, โกหกขโมยล่วงประเวณีการ intoxicants) ช่วยให้เราออกไปจากการทำอันตรายต่อร่างกายและจิตใจ การจะมีความหมายทางศีลธรรมที่จะสนใจร่างกายของคนพูดและจิตใจเพื่อที่เราจะไม่เป็นอันตรายต่อตัวเองหรือเป็นอันตรายต่อคนอื่น ๆ . สุดท้ายชาวพุทธทุกคนควรฝึกสมาธิเพราะจะช่วยให้เราเข้าใจและภูมิปัญญา พระพุทธเจ้าบอกว่า "ภูมิปัญญาแสงของโลก." มันทำให้คนตระหนักถึงความจริงอย่างเต็มที่และได้รับความสุขจากระดับต่ำสุดไปอีกทางหนึ่งที่สูงที่สุด เพราะนี่คือภูมิปัญญาที่สูงที่สุดคือภูมิปัญญาอย่างเต็มที่; ก็จะทำให้จิตใจเปล่งปลั่งออกมานั่นคือสาเหตุที่ทำให้มันกลายเป็นที่ชัดเจนและสดใสในขอบเขตสูงสุดที่ นี้จะช่วยให้ความคิดที่จะเห็นเป็นความจริงมันคือเรื่องจริงและบรรลุความสุขมากที่สุดเช่นเดียวกับพระพุทธเจ้าและสาวกพุทธะของเขาบรรลุในอดีตที่ผ่านมา ดังนั้นพระสัมมาสัมพุทธเจ้าให้คำแนะนำว่า ". ไม่ประมาทภูมิปัญญาของคุณ" พระพุทธเจ้าได้รับคำแนะนำในการใช้ภูมิปัญญาเสมอ คนที่รถไฟตัวเองที่จะใช้ปัญญาโดยธรรมชาติของคนและพัฒนาภูมิปัญญาจนตระหนักถึงความจริงที่จะดำเนินการตัวเองในเส้นทางที่ถูกต้องตลอดเวลาและจะได้รับฟรีโดยอัตโนมัติจากกิเลสและความอยาก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พุทธศาสนา

ศาสนาของพุทธศาสนามาจากคำสอนของพระพุทธเจ้า ในการเทศนาครั้งแรกของเขา patimoke พระพุทธเจ้าสอน " หนึ่งไม่ทำอันตราย คนก็เพียงความดี หนึ่งขัดเกลาจิตใจ " และนี้คือการปฏิบัติและคำสอนของพระพุทธเจ้า

" ใครไม่ทำอันตราย " หมายความว่า 1 ละเว้นจากการทำสิ่งที่ชั่วร้าย ไม่ก่อให้เกิดปัญหาในร่างกาย วาจา และใจ ตัวอย่างเช่นไม่ได้ฆ่า ขโมย โกหก ล่วงประเวณี หรือใช้ intoxicants เพราะการกระทำเหล่านี้มีผลกระทบทางลบต่อผู้กระทําการกระทำ - เป็น - คนที่ได้รับมัน

" ไม่เพียงทำความดี " หมายถึงความดีด้วยกาย วาจา และใจ ตัวอย่างเช่นหนึ่งปฏิบัติทาน คือ การให้ความไม่เห็นแก่ตัวในสิ่งที่วัสดุที่จะช่วยผู้อื่น และสังคมหนึ่งคือแผ่เมตตาต่อสรรพสัตว์ทั้งหลาย และจะดูแลกันและกัน หนึ่งคือจริยธรรมในกาย วาจา และจิตใจ ( ไม่ฆ่า ไม่โกหก ไม่ขโมย ไม่ล่วงประเวณี และไม่ได้ใช้ intoxicants )

" ขัดเกลาจิตใจของคน " หมายถึง การปฏิบัติสมาธิ เพื่อให้จิตเป็นหนึ่ง ตระหนักถึงความคิด .หนึ่งคือสามารถที่จะปล่อยให้ไปของความคิด โดยกลับมาปัจจุบัน ( ไม่ได้ติดตามเลย แต่ก็ยังคงเป็นผู้สังเกตการณ์ของความคิดหรือความรู้สึก ) นี่จะเป็นการฝึกสติซึ่งทำให้หนึ่งประสบการณ์ความนิ่งของจิตใจ หนึ่งประสบการณ์ความสงบภายในแม้ว่าหนึ่ง

ใบหน้าสถานการณ์ที่ยากลำบากศาสนาของพุทธศาสนาจะขึ้นอยู่กับรหัสของการปฏิบัติและการฝึก รหัสของการปฏิบัติอยู่ใน tripitika หนังสือซึ่งประกอบด้วยทั้งหมดของคำสอนของพระพุทธเจ้า การปฏิบัติคือการตระหนักของร่างกาย วาจา และใจ ผลของการตระหนักถึงหนึ่งได้รับความเข้าใจและปัญญา ไปสู่นิพพาน ( นิพพาน ) จุดสิ้นสุดของทุกข์ หรือความสุขที่สุขที่สุด

( นนท์ )พระพุทธเจ้าสอนอริยสัจ 4 :

1 ทุกข์ หรือ ทุกข์ ซึ่งหมายความว่า การเกิดฟันผุและความตาย ซึ่งเป็นเหตุการณ์ปกติของชีวิต มันยังหมายถึง ความทุกข์ ความเศร้าโศก ความเจ็บปวด ความเศร้าโศก และความสิ้นหวังที่บางครั้งประสบการณ์โดยร่างกายและจิตใจ จะแยกจาก รื่นรมย์ ผิดหวัง หรือต้องติดต่อกับที่ยังเป็นทุกข์ในระยะสั้นของเราร่างกายและจิตใจมีทุกข์หรือในคำอื่น ๆที่เราอาจกล่าวได้ว่า ตัวตนของเราถูกผูกไว้กับทุกข์ . . .

2 samudaya ; ซึ่งหมายความว่าสาเหตุของทุกข์ ซึ่งก็คือความอยาก มันเป็นแรงกระตุ้นที่น่าสนใจของจิตใจ เช่น ปรารถนาที่จะเป็นเจ้าของสิ่งที่เราปรารถนาที่จะเป็นสิ่งที่เราต้องการ หรือหลีกเลี่ยงรัฐเหล่านั้นที่เรารู้สึกรังเกียจ

3 nirodha ;ซึ่งหมายถึงการหยุดทุกข์ซึ่ง connotes การสูญพันธุ์ของตัณหาหรือเช่นความปรารถนาของจิตใจ

4 . มรรคแปด ซึ่งหมายความว่า วิธีที่จะหยุดความทุกข์ ซึ่งเป็นอริยมรรค คือ ความเข้าใจถูก ใช่เจตนา สัมมาวาจา ใช่ไหมการกระทำ , สัมมาอาชีวะ , ความพยายาม , สัมมาสติและสัมมาสมาธิ


( 1 ) ถูกเข้าใจมีปัญญา เข้าใจความหมายของอริยสัจ 4 หรือธรรมชาติที่แท้จริงของการดำรงอยู่ในรูปแบบง่าย

( 2 ) ใช่เจตนา หมายถึง ความตั้งใจที่จะเป็นอิสระจากพันธนาการแห่งความทุกข์ เจตนาเช่นนั้นจริงควรจะฟรีจากการแก้แค้น ความเกลียดชังและความเสียหาย .

( 3 ) สัมมาวาจา หมายถึง เว้นจากวางอยู่ จากเรืองเรื่องเลวทราม พูดให้เกิดความแตกแยกรุนแรง มาจากภาษาและจากการเรียน ไม่มีความรับผิดชอบ พูดโง่

( 4 ) การกระทำที่เหมาะสม หมายถึง การหลีกเลี่ยงการฆ่าและทรมาน ฐานยักยอก และการผิดประเวณี .

( 5 ) สัมมาอาชีวะ หมายถึง การปฏิเสธของความเป็นอยู่และการใช้ชีวิต โดยหมายถึง ผิดถูกต้องหมายถึง . . . . . .

( 6 ) ความพยายามที่เหมาะสม หมายถึง ความพยายาม เพื่อหลีกเลี่ยงการเกิดขึ้นแห่งความชั่วร้าย ความพยายามที่จะเอาชนะความชั่วร้ายและเป็นรัฐที่มีเกิดขึ้นแล้ว ;ความพยายามในการพัฒนาที่ดีและเป็นประโยชน์ต่อสภาพจิตใจ และความพยายามที่จะรักษาพวกเขาเมื่อพวกเขาเกิดขึ้น

( 7 ) สัมมาสติ หมายถึง อยู่ในการพิจารณาของสถานีที่แท้จริงของจิต เช่น สี่สถานีแห่งสติที่กาย เวทนา จิต และ ธรรม ( ความจริง ) .

( 8 ) ใช่สมาธิหมายถึง การแก้ไขของจิตใจตามโฉนดที่เราต้องการแสดงเดี่ยวไปตามเส้นทางที่เหมาะสม


จุดโฟกัสของบูชาในพระพุทธศาสนา คือ tiratana ( พระรัตนตรัย ) คือพระพุทธเจ้าที่ตัวเองค้นพบ ตระหนักและประกาศหลักธรรมจึงจัดตั้งพุทธศาสนา ธรรมะ ( ความจริงสากล ) ค้นพบตระหนักและประกาศโดยพระพุทธเจ้าและพระสงฆ์หรือชุมชนของผู้ที่ได้ยิน ตามคำสอนของพระพุทธเจ้า และทราบ

ในการปฏิบัติ ชาวพุทธทุกคนควรใจกว้าง ใจดี มีเมตตา มีคุณธรรม และทำสมาธิ

ฝึกความเอื้ออาทร มันแสดงให้เห็นว่าเราเป็น สูง ความคิดที่ถูก เราแผ่เมตตาต่อสรรพสัตว์ ไม่ว่าจะเป็นการแบ่งปันสิ่งของวัสดุ หรือการแบ่งปันธรรมะ ;หนึ่งมัน โดยไม่หวังอะไรตอบแทน บุญที่ได้ถูกสร้างขึ้นโดยการทำความดี . คนที่ใจดีเสมอ เด่น และเป็นที่เคารพนับถือในชุมชน พลังแห่งการให้ ยังสร้างความมั่งคั่ง หนึ่งคือไม่เคยยากจนและอุดมไปด้วยจิตวิญญาณและวัตถุ ความมีน้ำใจคือแรงที่สนับสนุนโลก

ศิลาหรือศีลธรรม ( ละเว้นจากการฆ่า โกหกการขโมย การล่วงประเวณี การ intoxicants ) ทำให้เราห่างจากการทำอันตรายต่อร่างกาย และจิตใจ มีคุณธรรม หมายถึง ให้มีสติรู้อยู่ที่กาย วาจา และจิตใจ ดังนั้น การที่เราไม่ได้ทำร้ายตัวเองหรือทำร้ายผู้อื่น

ท้ายนี้ ชาวพุทธทุกคนควรฝึกสมาธิ เพราะมันช่วยให้เราเข้าใจและสติปัญญา พระพุทธเจ้าตรัสว่า " ปัญญาเป็นแสงสว่างของโลก" ทำให้คนตระหนักถึงความจริงอย่างเต็มที่และได้รับความสุขจากต่ำสุดไปสูงสุด 1 นี้เป็นเพราะปัญญาสูงสุด คือ ปัญญาอย่างเต็มที่ มันทำให้จิตใจทอแสงออกมา นั่นคือ ทำให้มันกลายเป็นความชัดเจนและสดใส ในขอบเขตที่เต็มนี้จะช่วยให้จิตเห็นความจริงตามที่มันเป็นและบรรลุความสุขสูงสุดเช่นเดียวกับที่พระพุทธเจ้าตรัสรู้บรรลุและผู้ติดตามของเขาในอดีต ดังนั้น พระพุทธเจ้าทรงให้คำแนะนำว่า " อย่าดูถูกสติปัญญาของคุณ " พระพุทธเจ้าแนะนำให้ใช้ปัญญาอยู่เสมอ คนที่ฝึกตัวเองเพื่อใช้เป็นแหล่งภูมิปัญญาและพัฒนาปัญญาจนตระหนักถึงความจริงจะนำตัวเองในทางที่ถูกต้องอยู่ตลอดเวลา และจะได้โดยอัตโนมัติ ฟรี จาก กิเลส และตัณหา