Provisions concerning the settlemen

Provisions concerning the settlement of investment disputes are a
central feature of international investment agreements (IIAs). The present
paper deals with such provisions as they pertain to State-to-State disputes.
Such disputes are relatively rare, in that the bulk of investment disputes
arising under IIAs involve investor-State disputes. These are the subject of
another paper in this Series.
The following principal issues raised by State-to-State dispute
settlement provisions provide the focus for discussion throughout the
paper and are specifically discussed in section I. First, the types of disputes
that could trigger a State-to-State procedure need to be identified. State-toState
disputes can arise out of either the exercise of diplomatic protection
on the part of the home State of the investor (though this is increasingly
rare given the existence of investor-State dispute settlement provisions that
give direct rights of action to the investor) or as a result of a dispute over
the interpretation or application of the IIA. Secondly, the procedures
governing dispute settlement mechanisms need to be considered. These
involve: negotiations and consultations which are nearly always required
as a preliminary step in the dispute settlement process; ad hoc inter-State
arbitration, which is most prominently featured in IIAs; permanent arbitral
or judicial arrangements for dispute settlement; and political or
administrative institutions whose decisions are binding. Third, the
applicable standards for the settlement of disputes need to be agreed. This
issue raises the further question of which law is to govern the resolution of
the dispute at hand. Fourth, the nature and scope of outcomes of dispute
settlement mechanisms need to be addressed and, fifth, compliance with
dispute settlement awards. The substantive provisions of IIAs that cover
each area are examined in section II of this paper.
Section III of the paper considers the various interactions that exist
between the present topic and others that arise in the context of IIAs. The
most significant one is between State-to-State and investor-State dispute
settlement. As regards other areas of interaction, two main categories of
such interactions can be identified. First, there are provisions in IIAs, the interpretation or application of which could normally be expected to be
directly at issue. These include the scope of coverage and definitions of
investors and investments, admission and establishment commitments and
obligations concerning standards of treatment (fair and equitable
treatment, most-favoured-nation treatment, and national treatment), host
country transfer of funds, and the taking of property. Second, there are
those interactions that would result, either directly if certain topics are
expressly addressed in IIAs, or indirectly in so far as measures relating to
such topics would give rise to issues with respect to the topics in the first
category identified above. These include competition law and investmentrelated
trade measures; employment, environmental and tax laws and
regulations; State contracts; incentives; illicit payments; transfer of
technology; and measures taken by an investor’s home country with
respect to the social responsibility of investors or in response to transfer
pricing.
Finally, the last section of this paper considers the various options
open to negotiators when drafting State-to-State dispute settlement clauses.
The most basic choice is whether to include or to exclude provisions on
this subject. Where the latter choice is made further alternatives exist as to
how to deal with each of the issue areas identified in sections I and II.
These are laid out in detail in the last section

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เกี่ยวกับการชำระเงินข้อพิพาทการลงทุนมีการคุณลักษณะสำคัญของข้อตกลงการลงทุน (IIAs) ปัจจุบันกระดาษเกี่ยวข้องกับบทบัญญัติดังกล่าว ตามที่พวกเขาเกี่ยวข้องกับข้อพิพาทกับรัฐข้อพิพาทดังกล่าวจะค่อนข้างหายาก ในที่ข้อพิพาทเกี่ยวกับจำนวนมากของการลงทุนเกิดขึ้นภายใต้ IIAs เกี่ยวข้องกับข้อพิพาทรัฐนักลงทุน เหล่านี้เป็นเรื่องของกระดาษอื่นในชุดนี้ ปัญหาหลักต่อไปโดยข้อพิพาทกับรัฐเงื่อนไขการชำระเงินให้โฟกัสสำหรับการสนทนาทั่วตัวกระดาษและมีเฉพาะกล่าวถึงในส่วนฉัน ครั้งแรก ชนิดของข้อพิพาทที่สามารถสนับสนุนกับรัฐกระบวนการต้องระบุ รัฐ-toStateข้อพิพาทที่อาจเกิดจากทั้งการออกกำลังกายการป้องกันทางการทูตในส่วนของสถานะของนักลงทุนบ้าน (แต่นี้เป็นมากขึ้นเตรียมที่หายากรับการมีอยู่ของข้อพิพาทรัฐลงทุนการชำระเงินสิทธิโดยตรงของการดำเนินการให้นักลงทุน) หรือ เพราะมีข้อพิพาทตีความหรือการใช้ IIA ประการที่สอง ขั้นตอนควบคุมกลไกต้องเป็นการชำระเงินข้อโต้แย้ง เหล่านี้เกี่ยวข้องกับ: เจรจาและให้คำปรึกษาที่จำเป็นเกือบทุกเป็นขั้นตอนเบื้องต้นในกระบวนการชำระเงินข้อพิพาท ระหว่างรัฐกิจอนุญาโตตุลาการ ซึ่งเป็นสุดเด่นใน IIAs อนุญาโตตุลาการถาวรหรือบริการที่ยุติธรรมสำหรับข้อพิพาทการชำระเงิน และการเมือง หรือสถาบันที่ดูแลตัดสินใจที่จะผูก สาม การมาตรฐานสำหรับการชำระเงินข้อพิพาทต้องตกลง นี้ปัญหาทำให้เกิดคำถามต่อไปคือ ควบคุมความละเอียดของกฎหมายข้อพิพาทมือ สี่ ธรรมชาติ และขอบเขตของผลลัพธ์ของข้อพิพาทการชำระเงินกลไกต้องจ่า และ ห้า ปฏิบัติตามปฏิเสธการจ่ายเงินรางวัล บทบัญญัติสำคัญของ IIAs ที่ครอบคลุมแต่ละพื้นที่มีการตรวจสอบในส่วนที่สองของเอกสารนี้ส่วนที่ III ของกระดาษพิจารณาโต้ตอบต่าง ๆ ที่มีอยู่ระหว่างหัวข้อปัจจุบัน ที่เกิดขึ้นในบริบทของ IIAs การสำคัญที่สุดคือระหว่างข้อพิพาทกับรัฐ และ สถานะของนักลงทุนการชำระบัญชี พิจารณาส่วนอื่น ๆ ของการโต้ตอบ สองประเภทหลักของสามารถระบุการโต้ตอบดังกล่าว ครั้งแรก มีใน IIAs การตีความ หรือการประยุกต์ซึ่งอาจคาดว่าปกติจะที่ปัญหาโดยตรง ขอบเขตความครอบคลุมและข้อกำหนดของนักลงทุนและภาระผูกพันเงินลงทุน ค่าเข้าชม และสถานประกอบการ และเกี่ยวกับมาตรฐานการรักษา (เสมอภาค และหน้าที่การรักษา การรักษาส่วนใหญ่ชื่นชอบประเทศ และรักษาชาติ), โฮสต์ประเทศโอนเงิน และการโรงแรม ที่สอง มีการโต้ตอบเหล่านั้นที่จะทำ อย่างใดอย่างหนึ่งโดยตรงถ้ามีเรื่องบางอย่างชัดแจ้งส่ง IIAs หรือทางอ้อมในจนเป็นมาตรการหัวข้อดังกล่าวจะก่อให้เกิดปัญหาเกี่ยวกับหัวข้อในครั้งแรกประเภทที่ระบุข้างต้น กฎหมายการแข่งขันและ investmentrelatedมาตรการทางการค้า การจ้างงาน สิ่งแวดล้อมและกฎหมายภาษี และระเบียบข้อบังคับ สัญญารัฐ สิ่งจูงใจ ชำระเงินที่ผิดกฎหมาย การโอนย้ายเทคโนโลยี และมาตรการ โดยประเทศของนักลงทุนด้วยเคารพต่อสังคม ของนักลงทุน หรือ ในการโอนกำหนดราคาในที่สุด ส่วนสุดท้ายของเอกสารนี้พิจารณาตัวเลือกต่าง ๆเปิดการพบปะเมื่อร่างข้อชำระข้อพิพาทกับรัฐตัวเลือกพื้นฐานเป็น การรวมหรือ การแยกบทบัญญัติในเรื่องนี้ เลือกหลังที่ทำการ ทางเลือกที่มีอยู่เป็นไปวิธีการจัดการกับแต่ละพื้นที่ปัญหาระบุไว้ในส่วนที่ I และ IIเหล่านี้มีการจัดวางรายละเอียดในส่วนสุดท้าย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทบัญญัติเกี่ยวกับการระงับข้อพิพาทการลงทุนเป็น
คุณลักษณะสำคัญของข้อตกลงการลงทุนระหว่างประเทศ (IIAS) ปัจจุบัน
ข้อเสนอกระดาษที่มีบทบัญญัติดังกล่าวพวกเขาเกี่ยวข้องกับข้อพิพาทของรัฐเพื่อรัฐ.
ข้อพิพาทดังกล่าวจะค่อนข้างหายากในการที่กลุ่มของข้อพิพาทการลงทุน
เกิดขึ้นภายใต้ IIAS เกี่ยวข้องกับข้อพิพาทของนักลงทุนที่รัฐ เหล่านี้เป็นเรื่องของ
กระดาษอื่นในชุดนี้.
ประเด็นหลักดังต่อไปนี้เกิดขึ้นโดยรัฐเพื่อรัฐข้อพิพาท
บทบัญญัตินิคมให้โฟกัสสำหรับการอภิปรายตลอดทั้ง
กระดาษและจะกล่าวถึงเฉพาะในส่วน I. แรกประเภทของข้อพิพาท
ที่อาจก่อให้เกิด รัฐต่อรัฐขั้นตอนจะต้องมีการระบุ รัฐ toState
ข้อพิพาทที่อาจเกิดขึ้นจากทั้งการออกกำลังกายของการคุ้มครองทางการทูต
ในส่วนของรัฐบ้านของผู้ลงทุน (แม้ว่านี้จะเพิ่มขึ้น
ที่หายากได้รับการดำรงอยู่ของนักลงทุนที่รัฐบทบัญญัติการระงับข้อพิพาทที่
ให้สิทธิโดยตรงของการดำเนินการเพื่อการลงทุน) หรือเป็นผลมาจากข้อพิพาทมากกว่า
การตีความหรือการประยุกต์ใช้ไอไอเอ ประการที่สองขั้นตอน
การปกครองกลไกการระงับข้อพิพาทจะต้องพิจารณา เหล่านี้
เกี่ยวข้องกับการเจรจาและให้คำปรึกษาซึ่งมีเกือบต้องเสมอ
เป็นขั้นตอนเบื้องต้นในกระบวนการระงับข้อพิพาทนั้น เฉพาะกิจระหว่างรัฐ
อนุญาโตตุลาการซึ่งเป็นจุดเด่นเด่นที่สุดใน IIAS; อนุญาโตตุลาการถาวร
เตรียมการหรือการพิจารณาคดีสำหรับการระงับข้อพิพาท; และทางการเมืองหรือ
สถาบันการบริหารที่มีการตัดสินใจที่มีผลผูกพัน ประการที่สาม
มาตรฐานบังคับสำหรับการระงับข้อพิพาทจะต้องมีการตกลงกัน นี้
ปัญหาทำให้เกิดคำถามต่อไปซึ่งเป็นกฎหมายในการปกครองมติของ
ข้อพิพาทที่อยู่ในมือ ประการที่สี่ลักษณะและขอบเขตของผลของความขัดแย้ง
กลไกการตั้งถิ่นฐานจำเป็นต้องได้รับการแก้ไขและห้าสอดคล้องกับ
รางวัลที่ได้รับการระงับข้อพิพาท บทบัญญัติที่สำคัญของ IIAS ที่ครอบคลุม
แต่ละพื้นที่มีการตรวจสอบในส่วนที่สองของบทความนี้.
มาตรา III ของกระดาษพิจารณาปฏิสัมพันธ์ต่างๆที่อยู่
ระหว่างหัวข้อปัจจุบันและคนอื่น ๆ ที่เกิดขึ้นในบริบทของ IIAS
อย่างมีนัยสำคัญมากที่สุดคือระหว่างรัฐต่อรัฐและนักลงทุนรัฐข้อพิพาท
การตั้งถิ่นฐาน ที่เกี่ยวกับพื้นที่อื่น ๆ ของการทำงานร่วมกันสองประเภทหลักของการ
ปฏิสัมพันธ์ดังกล่าวสามารถระบุได้ แรกมีบทบัญญัติใน IIAS การตีความหรือการใช้ตามปกติซึ่งอาจจะได้รับการคาดหมายว่าจะ
โดยตรงที่มีปัญหา เหล่านี้รวมถึงขอบเขตของการคุ้มครองและคำจำกัดความของ
นักลงทุนและการลงทุน, การรับสมัครและภาระผูกพันจัดตั้งและ
ภาระผูกพันเกี่ยวกับมาตรฐานของการรักษา (ธรรมและเสมอภาค
รักษาชื่นชอบมากที่สุดของประเทศการรักษาและการรักษาชาติ) เป็นเจ้าภาพ
การโอนเงินในประเทศของเงินทุนและการถ่าย ทรัพย์สินของ ประการที่สองการมี
ปฏิสัมพันธ์กับผู้ที่จะส่งผลโดยตรงถ้าเรื่องบางอย่างได้รับการ
แก้ไขโดยชัดแจ้งใน IIAS หรือทางอ้อมในการเพื่อให้ห่างไกลเป็นมาตรการที่เกี่ยวข้องกับ
หัวข้อดังกล่าวจะก่อให้เกิดปัญหาที่เกี่ยวกับหัวข้อในครั้งแรก
หมวดหมู่ระบุไว้ข้างต้น เหล่านี้รวมถึงกฎหมายการแข่งขันและ investmentrelated
มาตรการทางการค้า; การจ้างงาน, กฎหมายสิ่งแวดล้อมและภาษีและ
กฎระเบียบ สัญญารัฐ; แรงจูงใจ; การชำระเงินที่ผิดกฎหมาย; การถ่ายโอน
เทคโนโลยี และมาตรการดำเนินการโดยประเทศบ้านเกิดของนักลงทุนที่มี
ความเคารพต่อความรับผิดชอบต่อสังคมของนักลงทุนหรือในการตอบสนองในการถ่ายโอน
การกำหนดราคา.
สุดท้ายส่วนสุดท้ายของบทความนี้จะพิจารณาตัวเลือกต่างๆที่
เปิดให้เจรจาเมื่อร่างรัฐเพื่อรัฐคำสั่งระงับข้อพิพาท.
ทางเลือกที่พื้นฐานที่สุดคือไม่ว่าจะรวมหรือที่จะไม่รวมบทบัญญัติเกี่ยวกับ
เรื่องนี้ ที่เป็นทางเลือกที่หลังทำทางเลือกต่อไปอยู่ในฐานะที่จะ
วิธีการจัดการกับแต่ละพื้นที่ปัญหาที่ระบุไว้ในส่วน I และ II.
เหล่านี้จะออกมาวางในรายละเอียดในส่วนสุดท้าย