The particle diameter of the water

The particle diameter of the water bamboo husk sorbents prepared
in this study ranged from 45 to 250 μm. The BET measurement gave a
pore size distribution of 5.7–13.8 nm for these particles, which is close
to that of Ponkan mandarin peel particles (3–13 nm) [12] but slightly
larger than banana peel particles (1.05 nm) [10]. The specific surface
area of water bamboo husk particles, also determined by BET,
was found to be 1.87 m2/g. This result is near those for banana peel
(2 m2/g) [10] and Pu-erh tea powder (40 mesh, 1.71 m2/g) [18]. Nevertheless,
it is much smaller than that reported for Ponkan mandarin
peel (119.3 m2/g) [12] and much larger than pine cone powders
(0.0993 m2/g (raw pine cone) and 0.122 m2/g (acid-treated pine
cone)) [19]. The pore size and surface area of biosorbents vary with
the agricultural material adopted. Water bamboo husk provides the
properties similar to most of the plant wastes studied in the literature.
To identify the functional groups on water bamboo husk particles,
their FTIR spectrum was recorded and the result is presented in Fig. 2.
The spectrum is very similar to the results of other biosorbents. The
broad band at 3420 cm−1 wasmainly ascribed to the OH group, whereas
the band at 2920 cm−1 was assigned to the aliphatic CH groups
[2,10–12,18–21].Moreover, the peaks at 1710 and 1640 cm−1 were attributed
to the CO bond of carboxylic acids [2,10–12,18–21]. The above
FTIR results indicate that water bamboo husk particles contain OH and
COOH groups. Accordingly, positively-charged heavy metal ions would
be able to bind with these active groups under appropriate pH conditions,
via charge interaction, and adsorbed onto the water bamboo
husk particles

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เส้นผ่านศูนย์กลางอนุภาคของ sorbents แกลบไม้ไผ่น้ำที่เตรียมไว้ในการศึกษานี้อยู่ในช่วงจาก 45 ไป 250 μm วัดใกล้เคียงให้เป็นรูขุมขนกระจายขนาด 5.7-13.8 nm สำหรับอนุภาคเหล่านี้ ซึ่งอยู่ที่แมนดาริน Ponkan ลอกอนุภาค (3-13 nm) [12] แต่เล็กน้อยมีขนาดใหญ่กว่าอนุภาคเปลือกกล้วย (1.05 nm) [10] ผิวบางพื้นที่ของอนุภาคแกลบไม้ไผ่น้ำ ตามเดิมพันพบเป็น 1.87 m2/g ผลลัพธ์นี้คือใกล้ที่สำหรับเปลือกกล้วย(2 m2/g) [10] และผงชาปู erh (ตาข่าย 40, 1.71 m2/g) [18] อย่างไรก็ตามมีขนาดเล็กกว่าที่รายงานสำหรับแมนดาริน Ponkanลอก (119.3 m2/g) [12] และขนาดใหญ่กว่าผงกรวยไพน์(m2 0.0993 g (ดิบกรวย) และ m2 0.122 g (ถือว่ากรดสนกรวย)) [19] ขนาดรูขุมขนและพื้นที่ผิวของ biosorbents แตกต่างกันด้วยวัสดุการเกษตรที่นำมาใช้ แกลบไม้ไผ่น้ำมีการคุณสมบัติคล้ายกับของเสียโรงเรียนในวรรณคดีระบุกลุ่ม functional ในน้ำไม้ไผ่แกลบอนุภาคสเปคตรัม FTIR ของพวกเขาได้ถูกบันทึก และแสดงผลใน Fig. 2คล้ายกับผลลัพธ์ของ biosorbents อื่น ๆ ได้ ที่วงกว้างที่ 3420 cm−1 wasmainly ascribed กลุ่ม OH ในขณะที่วงที่ 2920 cm−1 ถูกกำหนดให้กับกลุ่ม CH aliphatic[2,10-12,18-21]นอกจากนี้ ถูกบันทึกยอดที่ cm−1 พัก 1710 และพัก 1640กับพันธะ CO carboxylic กรด [2,10-12,18-21] ข้างต้นFTIR ผลลัพธ์บ่งชี้ว่า น้ำไผ่แกลบอนุภาคประกอบด้วย OH และกลุ่ม COOH ตาม โลหะหนักคิดบวกกันจะสามารถผูกกับกลุ่มเหล่านี้ใช้งานอยู่ภายใต้เงื่อนไขที่ค่า pH ที่เหมาะสมผ่านค่าโต้ตอบ และ adsorbed บนไม้ไผ่น้ำอนุภาคแกลบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เส้นผ่าศูนย์กลางอนุภาคดูดซับแกลบไม้ไผ่น้ำเตรียม
ในการศึกษานี้อยู่ในช่วง 45-250 ไมโครเมตร วัดพนันให้
การกระจายขนาดรูขุมขนของ 5.7-13.8 นาโนเมตรสำหรับอนุภาคเหล่านี้ซึ่งอยู่ใกล้
กับที่แมนดาริน PONKAN อนุภาคเปลือก (3-13 นาโนเมตร) [12] แต่เล็กน้อย
ขนาดใหญ่กว่ากล้วยเปลือกอนุภาค (1.05 นาโนเมตร) [10] . พื้นผิวที่เฉพาะเจาะจง
พื้นที่ของอนุภาคแกลบไม้ไผ่น้ำที่กำหนดโดยพนัน
ถูกพบว่าเป็น 1.87 m2 / กรัม ผลที่ได้นี้อยู่ใกล้คนสำหรับเปลือกกล้วย
(2 m2 / กรัม) [10] และ Pu-Erh ผงชา (40 ตาข่าย 1.71 m2 / กรัม) [18] แต่
มันเป็นสิ่งที่มีขนาดเล็กกว่าที่รายงานแมนดาริน PONKAN
เปลือก (119.3 m2 / กรัม) [12] และมีขนาดใหญ่กว่าผงโคนต้นสน
(0.0993 m2 / g (โคนต้นสนดิบ) และ 0.122 m2 / g (กรดสนการปฏิบัติ
กรวย )) [19] ขนาดรูขุมขนและพื้นที่ผิวของ BIOSORBENTS แตกต่างกับ
วัสดุที่นำมาใช้ทางการเกษตร แกลบไม้ไผ่น้ำมี
คุณสมบัติใกล้เคียงกันมากที่สุดของเสียโรงงานศึกษาในวรรณคดี.
เพื่อระบุกลุ่มที่ทำงานในอนุภาคแกลบไม้ไผ่น้ำ
สเปกตรัม FTIR ของพวกเขาได้รับการบันทึกและผลที่จะนำเสนอในรูป 2.
คลื่นความถี่จะคล้ายกับผลของการ BIOSORBENTS อื่น ๆ
วงกว้างที่ 3420 เซนติเมตร-1 กำหนด wasmainly กับกลุ่ม OH, ในขณะที่
วงดนตรีที่ 2920 เซนติเมตร-1 ได้รับมอบหมายให้กลุ่ม CH aliphatic
[2,10-12,18-21] .Moreover ยอดเขาที่ 1710 และ 1640 CM-1 ถูกนำมาประกอบ
กับพันธบัตร CO ของกรดคาร์บอกซิ [2,10-12,18-21] ดังกล่าวข้างต้น
ผล FTIR ระบุว่าอนุภาคแกลบไม้ไผ่น้ำมี OH และ
กลุ่ม COOH ดังนั้นประจุบวกไอออนของโลหะหนักจะ
สามารถที่จะผูกกับกลุ่มที่ใช้งานเหล่านี้ภายใต้เงื่อนไขค่า pH ที่เหมาะสม
ผ่านการปฏิสัมพันธ์ค่าใช้จ่ายและดูดซับบนไม้ไผ่น้ำ
อนุภาคแกลบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ขนาดเส้นผ่าศูนย์กลางของอนุภาคน้ำไผ่ แกลบด้วยเตรียม
ในการศึกษาครั้งนี้อยู่ระหว่าง 45 ถึง 250 เมตร μเดิมพันการวัดการกระจายขนาดของรูพรุนให้
5.7 – 13.8 nm สำหรับอนุภาคเหล่านี้ซึ่งอยู่ใกล้
ที่พองแกนแมนดารินเปลือกอนุภาค ( 3 – 13 nm ) [ 12 ]
แต่ขนาดใหญ่กว่าเล็กน้อย อนุภาคเปลือกกล้วย ( 1.05 nm ) [ 10 ] เฉพาะพื้นที่ผิวของอนุภาคแกลบ
ไผ่น้ำตัดสินใจโดยพนัน
ถูกพบว่าเป็น 1.87 m2 / g . ผลนี้อยู่ใกล้ที่
เปลือกกล้วย ( 2 m2 / g ) [ 10 ] และผง pu erh ชา ( 40 mesh , 1.71 ตารางเมตร / กรัม ) [ 18 ] อย่างไรก็ตาม ,
มันมีขนาดเล็กกว่าที่รายงานสำหรับพองแกนเปลือกส้ม
( 119.3 m2 / g ) [ 12 ] และมีขนาดใหญ่กว่าสนผง
( 0.0993 m2 / g ( กรวยสนดิบ ) และ 0.122 m2 / g ( กรดรักษากรวยสน
) [ 19 ]ขนาดรูพรุนและพื้นที่ผิวของ biosorbents แตกต่างกันกับ
การเกษตร วัสดุใช้ กาบไผ่น้ำให้
คุณสมบัติที่คล้ายกันมากที่สุดของพืชของเสียเรียนวรรณคดี .
หาหมู่ฟังก์ชันของอนุภาคแกลบไผ่น้ำ ,
( + บันทึกผลที่แสดงในรูปที่ 2 .
สเปกตรัมเป็นคล้ายกันมากกับผลของ biosorbents อื่น ๆ
วงกว้างที่ 0 cm − 1 wasmainly ascribed ไป โอ กรุ๊ป ในขณะที่
วงดนตรีที่ 2920 cm − 1 ได้รับมอบหมายให้ทาง CH กลุ่ม
[ 2,10 – 12,18 21 – ] นอกจากนี้ ยอดที่ 1710 1640 cm − 1 ) และประกอบกับพันธบัตรของบริษัท
[ 2,10 กรดอินทรีย์ - 12,18 21 – ]
ข้างบนFTIR พบว่าอนุภาคแกลบน้ำไม้ไผ่มีโอ้
โดยใช้เทคนิคกลุ่ม ดังนั้น มีประจุบวกไอออนโลหะหนักจะ
สามารถผูกกับกลุ่มเหล่านี้ใช้งานอยู่ภายใต้สภาวะ pH ที่เหมาะสม
ผ่านค่าใช้จ่ายปฏิสัมพันธ์และการดูดซับน้ำไม้ไผ่
แกลบ ?