Linguists have collected and analyz

Linguists have collected and analyzed slips of the tongue at least as far back as the 8th century when the Arab linguist Al-Ki-sa-i wrote his book, Errors of the populace. The Arab scholar's interest in such errors was based on the belief that they might provide clues as to how language changes. Since that time, many linguists have been collecting and analyzing these spontaneously produced speech errors. While slips of the tongue have not contributed much to our understanding of how and why languages change, they do tell us a great deal about what we seem to know about our language and how we use this knowledge to speak and to understand what others say to us. We can look at some speech errors and see what they reveal about our linguistic knowledge.
Slips of the Tongue and the Sounds of Language
It should first be noted that the sounds we produce when we speak and those we hear when we understand speech are continuous. That is, when we say the word dog we do not say D and then stop and say O and then G. We produce one continuous sound 'dog'. This is also true of entire sentences. Try reading the last sentence and note that you will not even pause between each word. Yet, for thousands of years, the scholars and philosophers interested in the nature of language have believed that language and speech are composed of discrete units of sound and meaning. Although the sound represented by the letters d-o-g may be continuous on a physical level, the word can be considered to be composed of separate sounds. This is as true of languages without a written alphabet (and there are thousands of such languages spoken in the world) as those like English with a written form. While these units are not normally observed in error free speech, speech errors which move or substitute, delete or add sounds or words or phrases show the existence of such units, as illustrated in the the following examples:
(The intended utterance occurs on the left side of the arrow and the actual utterance with the error on the right. The units that are involved in the errors appear in bold type. The kind of discrete unit and the mechanism which produced the error is given in parentheses.)
(1) stick in the mud > smuck in the tid (consonant segments exchange)
(2) ad hoc > odd hack (vowel segments exchange)
(3) unanimity > unamity (syllable deleted)
(4) easily enough > easy enoughly (suffix moved)
(5) tend to turn out > turn to tend out (words exchange)
(6) my sister went to the Grand Canyon > the grand canyon went to my sister (whole phrase exchange)
Slips of the Tongue and the Mental Dictionary
Speech errors also tell us a great deal about the structure and organization of the mental dictionary—the storage house of all the words a speaker of a language knows. Consider the following errors in which an unintended word substitutes for the intended one:
(7) he's going up town > he's going down town
(8) you have too many irons in the fire > in the smoke
(9) that's a horse of another color > ...of another race
Note that it isn't just any word that is substituted, but one that is related in meaning. Thus the substitution of a word such as 'table' for the word 'up' in (7) or the word 'coat' for the word 'fire' in (8) do not occur. Furthermore, nouns are substituted for nouns, verbs for verbs, and prepositions for prepositions. So even if speakers have never had a class in English grammar they must know unconsciously what grammatical classes these words are in. There are word substitutions in which the two words—intended and spoken—are not related in meaning but are similar in their sounds such as 'persecuted' for 'prosecuted'. The similarity of these words in sound or meaning suggest that we store words in our mental dictionary in semantic classes (according to their related meanings) and also by their sounds (similar to the spelling sequences in a printed dictionary).
The male student who said, "Don't consider this an erection on my part" for the intended "Don't consider this a rejection on my part" while talking to a female student may have produced a 'Freudian slip', but his error also reveals something about the mental representation and processing of what we know about the language we speak.
by Victoria A. Fromkin

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นักภาษาศาสตร์ได้รวบรวม และวิเคราะห์ใบลิ้นน้อย as far back as ศตวรรษ 8 เมื่อนักภาษาศาสตร์อาหรับอัล-Ki-sa-ฉันเขียนหนังสือของเขา ข้อผิดพลาดของประชาชน สนใจของนักเรียนทุนอาหรับในข้อผิดพลาดดังกล่าวเป็นไปตามความเชื่อว่าพวกเขาอาจให้ข้อมูลเกี่ยวกับวิธีการเปลี่ยนแปลงของภาษา ตั้งแต่เวลา นักภาษาศาสตร์หลายได้ถูกรวบรวม และวิเคราะห์เหล่านี้ธรรมชาติผลิตผิดคำพูด ขณะจัดส่งลิ้นมีส่วนมากที่จะเข้าใจเราอย่างไร และทำไมเปลี่ยนภาษา พวกเขาบอกโปรโมชั่นเกี่ยวกับเราดูเหมือนจะรู้เกี่ยวกับภาษาและวิธีที่เราใช้ความรู้นี้พูด และเข้าใจสิ่งที่ผู้อื่นพูดกับเรา เราสามารถดูข้อผิดพลาดบางพูด และดูสิ่งที่พวกเขาเปิดเผยเกี่ยวกับความรู้ของภาษาศาสตร์จัดส่งของลิ้นและเสียงของภาษามันควรต้องบันทึกเสียงเราผลิตเมื่อเราพูดและที่เราได้ยินเมื่อเราเข้าใจคำพูดต่อเนื่อง นั่นคือ เมื่อเราบอกว่า สุนัขคำ เราไม่บอก D หยุด และบอกว่า O แล้วกรัม เราผลิตหนึ่งต่อเนื่องเสียง 'สุนัข' นี้เป็นความจริงของประโยคทั้งหมด ลองอ่านประโยคสุดท้าย และหมายเหตุว่า คุณจะไม่ได้หยุดชั่วคราวระหว่างแต่ละคำ ยัง พัน ๆ ปี นักวิชาการและนักปรัชญาสนใจในธรรมชาติของภาษามีความเชื่อด้วยว่า ภาษาและคำพูดของหน่วยเดี่ยว ๆ ของเสียงและความหมาย แม้ว่าเสียงที่แทน ด้วยตัวอักษร d-o-g อาจอย่างต่อเนื่องในระดับกายภาพ คำจะถือว่าเป็นเสียงแยกต่างหาก ก็เป็นภาษาที่ไม่มีตัวอักษรเขียน (และมีมากมายเช่นภาษาที่พูดในโลก) ที่เหมือนภาษาอังกฤษมีแบบเขียน ขณะนี้ไม่ปกติพบในข้อผิดพลาดฟรีพูด พูดผิดซึ่งย้าย หรือแทน ลบ หรือเพิ่มเสียง หรือคำ หรือวลีที่ แสดงการดำรงอยู่ของห้อง ดังที่แสดงในตัวอย่างต่อไปนี้:(Utterance ตั้งใจเกิดขึ้นบนด้านซ้ายของลูกศรและ utterance จริง มีข้อผิดพลาดทางด้านขวา หน่วยที่เกี่ยวข้องกับข้อผิดพลาดปรากฏเป็นตัวหนา ชนิดของหน่วยเดี่ยว ๆ และกลไกที่สร้างข้อผิดพลาดถูกกำหนดในวงเล็บ)(1) ไม้ในโคลน > smuck ในเกรด (แลกเปลี่ยนส่วนพยัญชนะ)(2) กิจ > สับคี่ (สระส่วนอัตราแลกเปลี่ยน)(3) เดียว > unamity (ลบพยางค์)(4) ง่าย ๆ พอ > ง่าย enoughly (ท้ายย้าย)(5) มีแนวโน้มที่จะ ทำให้ > จะมีแนวโน้มออก (คำแลกเปลี่ยน)(6) น้องไปแกรนด์แคนยอน > แกรนด์แคนยอนไปน้อง (แลกเปลี่ยนวลีทั้งหมด)จัดส่งของลิ้นและพจนานุกรมจิตพูดผิดยังบอกดีที่สุดเกี่ยวกับโครงสร้างและองค์กรของพจนานุกรมจิตตัวรู้พูดภาษาบ้านเก็บคำทั้งหมด พิจารณาคำตั้งใจแทนสำหรับวัตถุประสงค์ข้อผิดพลาดต่อไปนี้:(7) เขาจะอัพทาวน์ > เขาจะไปตัวเมือง(8) คุณมีเตารีดมากเกินไปในไฟ > ในควัน(9) ที่เป็นม้าสีอื่น > ..:: .of แข่งขันอื่นหมายเหตุว่า ไม่ก็คำที่จะแทน แต่ที่เกี่ยวข้องในความหมาย ดังนั้น การแทนที่ของคำเช่น 'ตาราง' คำ 'ขึ้น' (7) หรือคำว่า 'มือ' คำ 'ไฟ' ใน (8) ไม่เกิดขึ้น นอกจากนี้ คำนามที่แทนสำหรับคำนาม คำกริยาสำหรับกริยา และบุรพบทบุรพบทสำหรับ ดังนั้น แม้ว่าลำโพงไม่เคยมีคลาในไวยากรณ์ภาษาอังกฤษ จะต้องรู้รับสอนไวยากรณ์สิ่งเหล่านี้อยู่ มีคำแทนซึ่งทั้งสองคำ — ไว้ และพูดโดยไม่เกี่ยวข้องในความหมาย แต่เป็นเหมือนเสียงของพวกเขาเช่น 'ลงโทษ' สำหรับ 'ลงโทษ' ความคล้ายกันของคำในเสียงหรือความหมาย แนะนำให้ เราเก็บคำในพจนานุกรมของเราจิตในความหมายประเภท (ตามความหมายที่เกี่ยวข้อง) และยัง ตามเสียงของพวกเขา (คล้ายกับลำดับการสะกดคำในพจนานุกรมที่พิมพ์)ชายนักเรียนที่กล่าวว่า "ไม่พิจารณาซึ่งอารมณ์ในส่วนของฉัน" สำหรับวัตถุประสงค์ที่ "ไม่พิจารณานี้ปฏิเสธในส่วนของฉัน" ในขณะที่พูดกับนักเรียนหญิงอาจได้ผลิต 'Freudian ใบ' แต่ข้อผิดพลาดของเขายังแสดงถึงบางสิ่งบางอย่างเกี่ยวกับการแสดงจิตใจและการประมวลผลสิ่งที่เรารู้เกี่ยวกับภาษาเราพูดโดยวิคตอเรีย A. Fromkin

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นักภาษาศาสตร์ได้เก็บรวบรวมและวิเคราะห์บิลของลิ้นอย่างน้อยไกลกลับเป็นศตวรรษที่ 8 เมื่อนักภาษาศาสตร์อาหรับอัล Ki-SA-ผมเขียนหนังสือของเขาที่ข้อผิดพลาดของประชาชน ที่น่าสนใจนักวิชาการอาหรับในข้อผิดพลาดดังกล่าวอยู่บนพื้นฐานความเชื่อที่ว่าพวกเขาอาจจะให้เบาะแสเป็นวิธีการเปลี่ยนแปลงภาษา ตั้งแต่เวลาที่นักภาษาศาสตร์จำนวนมากได้รับการรวบรวมและวิเคราะห์เหล่านี้ผลิตตามธรรมชาติข้อผิดพลาดของการพูด ในขณะที่บิลของลิ้นไม่ได้มีส่วนทำให้ความเข้าใจของเราอย่างไรและทำไมเปลี่ยนภาษาที่พวกเขาไม่บอกเราจัดการที่ดีเกี่ยวกับสิ่งที่เราดูเหมือนจะรู้เกี่ยวกับภาษาของเราและวิธีที่เราใช้ความรู้นี้ในการพูดและเข้าใจสิ่งที่คนอื่นพูดกับ เรา เราสามารถมองไปที่ข้อผิดพลาดคำพูดบางอย่างและเห็นสิ่งที่พวกเขาเปิดเผยเกี่ยวกับความรู้ทางด้านภาษาของเรา.
บิลของลิ้นและเสียงของภาษา
มันเป็นครั้งแรกควรสังเกตว่าเสียงที่เราผลิตเมื่อเราพูดและคนที่เราได้ยินเมื่อเราเข้าใจคำพูดที่มีอย่างต่อเนื่อง นั่นคือเมื่อเราพูดคำว่าสุนัขที่เราไม่ได้บอกว่า D แล้วหยุดและพูด O แล้ว G. เราผลิตหนึ่งเสียงอย่างต่อเนื่อง 'สุนัข' นี้ยังเป็นจริงของประโยคทั้งหมด ลองอ่านประโยคสุดท้ายและทราบว่าคุณจะไม่ได้หยุดการทำงานชั่วคราวระหว่างแต่ละคำ แต่เป็นพัน ๆ ปีนักวิชาการและนักปรัชญาที่สนใจในธรรมชาติของภาษาที่มีความเชื่อว่าภาษาและการพูดที่มีองค์ประกอบของหน่วยงานที่ไม่ต่อเนื่องของเสียงและความหมาย แม้ว่าเสียงแทนด้วยตัวอักษรสุนัขอาจจะมีอย่างต่อเนื่องในระดับกายภาพคำได้รับการพิจารณาจะประกอบไปด้วยเสียงแยกต่างหาก นี้จะเป็นจริงของภาษาโดยไม่ต้องเขียนตัวอักษร (และมีหลายพันภาษาเช่นพูดในโลก) เป็นผู้ที่ชอบภาษาอังกฤษที่มีรูปแบบการเขียน ในขณะที่หน่วยงานเหล่านี้จะไม่ได้สังเกตตามปกติในการพูดปราศจากข้อผิดพลาดข้อผิดพลาดในการพูดซึ่งย้ายหรือแทนลบหรือเพิ่มเสียงหรือคำหรือวลีที่แสดงให้เห็นการดำรงอยู่ของหน่วยงานดังกล่าวตามที่แสดงในตัวอย่างต่อไปนี้:
(คำพูดที่ตั้งใจเกิดขึ้นทางด้านซ้าย ด้านข้างของลูกศรและคำพูดที่เกิดขึ้นจริงกับข้อผิดพลาดทางด้านขวา. หน่วยที่เกี่ยวข้องในข้อผิดพลาดที่ปรากฏในตัวหนา. ชนิดของหน่วยที่ไม่ต่อเนื่องและกลไกซึ่งผลิตข้อผิดพลาดจะได้รับในวงเล็บ.)
(1) ติด ในโคลน> Smuck ใน Tid (แลกเปลี่ยนส่วนพยัญชนะ)
(2) เฉพาะกิจ> สับแปลก (สระแลกเปลี่ยนส่วน)
(3) ความเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกัน> unamity (พยางค์ลบ)
(4) ได้อย่างง่ายดายพอ> ง่าย enoughly (ย้ายไปต่อท้าย)
(5 ) มีแนวโน้มที่จะเปิดออก> หันไปมีแนวโน้มออก (แลกเปลี่ยนคำ)
(6) น้องสาวของฉันไปที่แกรนแคนยอน> แกรนแคนยอนไปกับน้องสาวของฉัน (แลกเปลี่ยนวลีทั้งหมด)
จัดส่งของลิ้นและพจนานุกรมจิต
ข้อผิดพลาดพูดยังบอกเรา การจัดการที่ดีเกี่ยวกับโครงสร้างและองค์กรของจิตพจนานุกรมบ้านการจัดเก็บข้อมูลของคำทั้งหมดลำโพงของภาษารู้ พิจารณาข้อผิดพลาดต่อไปนี้ที่ใช้แทนคำพูดที่ไม่ได้ตั้งใจสำหรับจุดมุ่งหมายหนึ่งที่:
(7) เขาจะขึ้นเมือง> เขาจะลงเมือง
(8) คุณมีเตารีดมากเกินไปในไฟ> ในควัน
(9) ที่ม้าของผู้อื่น สี> ... ของการแข่งขันอีก
หมายเหตุว่ามันไม่ได้เป็นเพียงคำพูดใด ๆ ที่จะถูกทดแทน แต่อย่างหนึ่งที่มีความเกี่ยวข้องในความหมาย ดังนั้นแทนที่ของคำเช่น 'ตาราง' สำหรับคำว่า 'ขึ้น' ใน (7) หรือคำว่า 'เสื้อ' สำหรับคำว่า 'ไฟ' ใน (8) ไม่ได้เกิดขึ้น นอกจากนี้คำนามจะแทนคำนามคำกริยาคำกริยาและคำบุพบทสำหรับคำบุพบท ดังนั้นแม้ว่าลำโพงไม่เคยมีในชั้นเรียนไวยากรณ์ภาษาอังกฤษที่พวกเขาจะต้องรู้โดยไม่รู้ตัวสิ่งที่เรียนไวยากรณ์คำเหล่านี้อยู่ใน. มีแทนคำที่สองคำตั้งใจและพูดไม่เกี่ยวข้องอยู่ในความหมาย แต่จะคล้ายกันในเสียงของพวกเขาเช่น เป็น 'รังแก' สำหรับ 'ดำเนินคดี' ความคล้ายคลึงกันของคำเหล่านี้ในเสียงหรือความหมายที่แสดงให้เห็นว่าเราเก็บคำในพจนานุกรมจิตของเราในการเรียนความหมาย (ตามความหมายที่เกี่ยวข้องของพวกเขา) และโดยเสียงของพวกเขา (คล้ายกับลำดับการสะกดคำในพจนานุกรมที่พิมพ์).
นักเรียนชายที่บอกว่า "อย่าพิจารณานี้การก่อสร้างในส่วนของฉัน" สำหรับจุดมุ่งหมาย "อย่าพิจารณานี้ปฏิเสธในส่วนของฉัน" ในขณะที่พูดคุยกับนักศึกษาหญิงอาจจะมีการผลิต 'สลิปฟรอยด์' แต่ข้อผิดพลาดของเขายังแสดงให้เห็นบางสิ่งบางอย่างเกี่ยวกับ การเป็นตัวแทนทางจิตและการประมวลผลของสิ่งที่เรารู้เกี่ยวกับภาษาที่เราพูด.
โดยวิกตอเรีย A. Fromkin

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นักภาษาศาสตร์ได้รวบรวมและวิเคราะห์ลิ้นอย่างน้อยไกลกลับเป็นศตวรรษที่ 8 เมื่อ al-ki-sa-i นักภาษาอาหรับเขียนหนังสือของเขามีข้อผิดพลาดของประชาชน อาหรับนักวิชาการของดอกเบี้ยในข้อผิดพลาดดังกล่าว อยู่บนพื้นฐานของความเชื่อที่พวกเขาอาจให้เบาะแสเป็นวิธีที่ภาษาเปลี่ยนแปลง ตั้งแต่เวลานักภาษาศาสตร์หลายคนถูกรวบรวมและวิเคราะห์เหล่านี้เป็นธรรมชาติที่การพูดผิด ในขณะที่ลิ้นได้มีส่วนช่วยมากในความเข้าใจของเราอย่างไร และทำไม ภาษาเปลี่ยนไป พวกเขาจะบอกมากเกี่ยวกับสิ่งที่เรารู้เกี่ยวกับภาษาของเราและวิธีที่เราใช้ความรู้นี้เพื่อพูดและเข้าใจสิ่งที่คนอื่นพูดกับเราเราสามารถดูข้อผิดพลาดบางอย่างในคำพูด และเห็นสิ่งที่พวกเขาเปิดเผยเกี่ยวกับความรู้ทางภาษาของเรา .
ลิ้น และเสียงของภาษา
มันควรจะสังเกตได้ว่าเสียงที่เราผลิต เมื่อเราพูดและเราฟัง เมื่อเราเข้าใจพูดอย่างต่อเนื่อง นั่นคือ เมื่อเราพูดคำว่า หมา เราไม่พูดแล้วหยุดและกล่าวว่าโอแล้ว เราผลิตต่อเนื่องหนึ่งเสียง ' สุนัข 'นี้ยังเป็นจริงของประโยคทั้งหมด ลองอ่านประโยคท้าย และทราบว่าคุณจะไม่ได้หยุดระหว่างแต่ละคำ แต่สำหรับหลายพันปี นักวิชาการและนักปรัชญาที่สนใจในธรรมชาติของภาษาเชื่อว่าภาษาและการพูดจะประกอบด้วยต่อเนื่องหน่วยเสียงและความหมายแม้ว่าเสียงแทนด้วยอักษร d-o-g อาจอย่างต่อเนื่องในระดับกายภาพ พระวจนะสามารถถือเป็นประกอบด้วยเสียงแยกต่างหาก นี้เป็นจริงของภาษาโดยเขียนตัวอักษร ( และมีหลายพันของเช่นภาษาพูดในโลก ) เป็นผู้ที่ชอบภาษาอังกฤษ กับเขียนแบบ ในขณะที่หน่วยเหล่านี้เป็นปกติไม่พบข้อผิดพลาดในการพูดฟรีการพูดผิดซึ่งย้ายหรือทดแทน , ลบหรือเพิ่มเสียงหรือคำ หรือวลีที่แสดงการมีอยู่ของหน่วยดังกล่าว ตามที่แสดงในตัวอย่างต่อไปนี้ :
( เจตนาที่เกิดขึ้นบนด้านซ้ายของลูกศรและการพูดจริง ด้วยข้อผิดพลาดที่ถูกต้อง หน่วยที่เกี่ยวข้องกับข้อผิดพลาดที่ปรากฏขึ้นในตัวหนา .ชนิดของหน่วยที่ไม่ต่อเนื่องและกลไกซึ่งผลิตข้อผิดพลาดที่ระบุในวงเล็บ )
( 1 ) ติดในโคลน > smuck ในเวลา ( พยัญชนะกลุ่มตรา )
( 2 ) เฉพาะกิจ > แปลกสับ ( สระ ส่วนตรา )
( 3 ) เป็นเอกฉันท์ > unamity ( พยางค์ลบ )
( 4 ) ได้ > enoughly ง่าย ( คำต่อท้ายย้าย )
( 5 ) มีแนวโน้มที่จะเปิดออก > เปิดมักจะออกมา ( คำตรา )
( 6 ) น้องสาวไปแกรนด์แคนยอน > Grand Canyon ไปพี่สาว ( วลีตราทั้งหมด )
ลิ้นและจิตใจพจนานุกรม
การพูดผิดยังบอกมากเกี่ยวกับโครงสร้างขององค์กรและจิตพจนานุกรมกระเป๋าหลังของคำทั้งหมดที่ลำโพงของภาษารู้จักพิจารณาต่อไปนี้ความผิดพลาดที่ไม่ตั้งใจคำแทนวัตถุประสงค์หนึ่ง :
( 7 ) เขาจะขึ้นเมือง > เขาไปลงเมือง
( 8 ) คุณมีหลายสิ่งต้องทำในคราวเดียวกันในควัน
( 9 ) ที่เป็นม้าของอีกสี > . . . . . . . อีกการแข่งขัน
หมายเหตุ ที่ไม่ใช่แค่คำที่แทน แต่สิ่งหนึ่งที่เกี่ยวข้องในความหมายดังนั้นการใช้คำเช่น ' ตาราง ' คำว่า ' ' ( 7 ) หรือคำว่า ' เสื้อ ' คำว่า ' ไฟ ' ใน ( 8 ) จะไม่เกิดขึ้น นอกจากนี้ คำนามจะทดแทนคำนาม , คำกริยาคำกริยาและคำบุพบทสำหรับคำบุพบท ดังนั้น แม้ว่าผู้พูดไม่เคยเรียนไวยากรณ์ภาษาอังกฤษ พวกเขาต้องรู้ไวยากรณ์เรียนโดยไม่รู้ตัว อะไรคำเหล่านี้ในมีคำแทนซึ่งสองคำนี้ไว้และพูดไม่ได้เกี่ยวข้องในความหมายแต่จะคล้ายกันในเสียงของพวกเขาเช่น ' ข่มเหง ' ' ฟ้อง 'ความคล้ายคลึงกันของคำเหล่านี้ในเสียงหรือความหมายว่าเราเก็บคำศัพท์ในพจนานุกรมจิตใจของเราในชั้นเรียน ( ตามความหมายของคำที่เกี่ยวข้อง ) และด้วยเสียงของพวกเขา ( คล้ายกับการสะกดพจนานุกรมลำดับในที่พิมพ์ ) .
ผู้ชายคนที่พูดว่า" ไม่คิดว่านี่คือการในส่วนของฉัน " ตั้งใจ " ไม่คิดว่านี่คือการปฏิเสธในส่วนของฉัน " ในขณะที่พูดคุยกับนักเรียนหญิงอาจจะผลิตใบ Freudian ' ' แต่ข้อผิดพลาดของเขายังพบบางอย่างเกี่ยวกับการแสดงจิตและการประมวลผลของสิ่งที่เรารู้เกี่ยวกับภาษาที่เราพูด
โดย วิคตอเรีย fromkin
A