That elderly man stepped forward an

That elderly man stepped forward and said while trembling: “For an esteemed customer from Divine Phoenix Sect to be here, this old man had eyes but failed to recognize Mt. Tai, and even allowed esteemed customer to be disturbed. I truly… deserve death… Xiao Qi, what are you staring blankly for? Why haven’t you given him back his profound coins?”

“Ye… yes.” Xiao Qi was also somewhat pale with nervousness as she fumbled to get the purple profound coins.

“No need.” Yun Che moved his leg away from Zhi Yan’s chest, “You don’t need to be that nervous. I am not the type of trash near my feet that relies on force to bully another. As long as others don’t provoke me, I won’t bother to provoke others… You may continue.”

After he finished speaking, Yun Che no longer paid any attention to anyone as he turned around and walked toward the exit. Everyone followed him with his eyes as he stepped out while secretly heaving a sigh of relief. No one dared to say anything, lest it catch his attention.

Once he arrived in front of Gongsun Yu, Yun Che suddenly tilted his head and coldly looked him in the eye. With a startled cry, both of Gongsun Yu’s legs went limp as he fell on the ground with his butt… Only until Yun Che had walked very far away did he recover his senses. He had nearly lost control of his bladder.

Divine Phoenix Sect ruled over Divine Phoenix Nation for five thousand years, its fame had long been well-established. It’s deterrent force was at a level that other nations were unable to understand… Yun Che couldn’t help but sigh in his heart. If the Blue Wind Emperor was also this strong, the previous turmoil in the imperial family wouldn’t have happened.

Just as he was about to exit the room, a peculiar sensation suddenly came from behind. Yun Che’s footsteps paused, and instantly turned around. Seeing every face filled with reverence, with a few terrified ones, his gaze briefly swept past each and every person. After slightly knitting his brows, he left with slow steps.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คนที่สูงอายุก้าวไปข้างหน้า และกล่าวว่า ขณะสั่น: "สำหรับลูกค้านับถือจากพระเจ้า Phoenix นิกายจะเป็นที่นี่ ชรานี้มีตา แต่ไม่รู้จักไทภูเขา และอนุญาติให้นับถือลูกค้าการถูกรบกวน ฉันอย่างแท้จริง...สมควรตาย... เสี่ยวชิ อะไรบ้างคุณจ้องมอง blankly สำหรับ ทำไมยังไม่ได้คุณรับเขากลับเหรียญที่ลึกซึ้งของเขา""เย่...ใช่" เสี่ยวฉีก็ค่อนข้างซีด ด้วยความกังวลใจเป็นเธอคลำเพื่อรับเหรียญสีม่วงลึกซึ้ง"ไม่จำเป็นต้อง" Yun Che ย้ายขาของเขาห่างจากหน้าอกจือ Yan "คุณไม่จำเป็นต้องที่ประสาท ผมไม่ได้ชนิดของขยะที่ใกล้เท้าของฉันที่อาศัยแรงรังแกอีก ตราบใดที่คนอื่น ๆ ไม่กระตุ้นฉัน ฉันจะไม่รำคาญยุยงผู้อื่น... คุณอาจต่อ"หลังจากเขาพูดจบ Che ยันไม่จ่ายทางใครเขาหันไปรอบ ๆ และเดินเข้าไปหาทางออก ทุกคนตามเขา ด้วยตาของเขาขณะที่เขาก้าวออกมาขณะแอบ heaving แยกกันของบรรเทา ไม่มีใครกล้าพูดอะไร เกรงว่าจะดึงดูดความสนใจของเขาเมื่อเขามาถึงหน้ากองซุนยู ยุน Che ก็เอียงหัวของเขา และจ้างงานมองเขาตา ด้วยการร้องไห้สะดุ้ง ขากองซุนยูไป limp ขณะที่เขาล้มลงบนพื้นดิน ด้วยชนของเขา... จนกระทั่ง Yun Che ได้เดินไกลมาก เขาไม่กู้ความรู้สึกของเขา นอกจากนี้เขาเกือบได้สูญเสียการควบคุมกระเพาะปัสสาวะของเขาพระเจ้า Phoenix นิกายปกครองเหนือพระเจ้า Phoenix ประเทศห้าพันปี ชื่อเสียงมานานได้ดีขึ้น โดยบังคับให้แจ้งเป็นระดับที่ประเทศอื่น ๆ ไม่เข้าใจ... Che ยุนไม่สามารถช่วย แต่ถอนในหัวใจของเขา ถ้าจักรพรรดิลมฟ้าก็นี้ ความวุ่นวายก่อนหน้าในราชวงศ์จะไม่มีเกิดขึ้นขณะที่กำลังจะออกจากห้อง ความรู้สึกแปลกก็มาจากด้านหลัง ยุน Che ก้าวหยุดชั่วคราว และทันทีหัน เห็นหน้าทุกที่เต็มไป ด้วยความนับถือ มีกี่คนที่กลัว สายตาของเขากวาดสั้น ๆ ทุกคนที่ผ่านมา หลังเล็กน้อยถักคิ้วของเขา เขาซ้ายช้าตามขั้นตอน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ชายสูงอายุคนหนึ่งที่ก้าวไปข้างหน้าและกล่าวว่าในขณะที่ตัวสั่น "สำหรับลูกค้าที่ได้รับความนิยมจากพระเจ้าฟินิกซ์นิกายจะอยู่ที่นี่คนเก่านี้มีตา แต่ล้มเหลวที่จะรับรู้ภูเขา ไทและอนุญาตให้ลูกค้าได้รับความนิยมถูกรบกวน แท้จริงฉัน ... สมควรตาย ... เสี่ยวฉีสิ่งที่คุณจ้องมอง blankly หา? ทำไมคุณยังไม่ได้ให้เขากลับเหรียญลึกซึ้งของเขา? " " เจ้า ... ใช่. "เสี่ยวฉีก็ยังค่อนข้างอ่อนมีความกังวลใจในขณะที่เธอคลำที่จะได้รับเหรียญที่ลึกซึ้งสีม่วง. " ไม่ต้อง. "ยุนเจ๊ขาของเขาย้ายออกไปจาก Zhi หน้าอกแยน "คุณไม่จำเป็นต้องเป็นที่ประสาท ผมไม่ได้ชนิดของถังขยะที่อยู่ใกล้กับเท้าของฉันที่ต้องอาศัยแรงจะพาลอีก ตราบใดที่คนอื่นไม่ได้ยั่วยุให้เราเราจะไม่รำคาญที่จะยั่วยุให้คนอื่น ๆ ... คุณอาจจะดำเนินการต่อ. " หลังจากที่เขาพูดจบยุนเจ๊ไม่ได้ให้ความสนใจใด ๆ ให้กับทุกคนในขณะที่เขาหันไปรอบ ๆ และเดินไปยังทางออก ทุกคนเดินตามเขาไปด้วยดวงตาของเขาในขณะที่เขาก้าวออกมาในขณะที่แอบกระเพื่อมถอนหายใจโล่ง ไม่มีใครกล้าที่จะพูดอะไรเกรงว่ามันจะดึงดูดความสนใจของเขา. เมื่อเขามาถึงในด้านหน้าของอิริคยูยุนเชกระทันหันเอียงศีรษะของเขาอย่างเย็นชาและมองเข้าไปในดวงตา ด้วยเสียงตกใจทั้งสองขาของอิริคยูเดินปวกเปียกในขณะที่เขาล้มลงบนพื้นดินที่มีก้นของเขา ... เท่านั้นจนกว่า Yun เจ๊เดินไกลมากเขาไม่กู้คืนความรู้สึกของเขา เขาเคยเกือบจะสูญเสียการควบคุมของกระเพาะปัสสาวะของเขา. พระเจ้าฟินิกซ์นิกายปกครองของพระเจ้าฟินิกซ์ Nation ห้าพันปีชื่อเสียงมานานแล้วดีขึ้น มันยับยั้งแรงอยู่ในระดับที่ประเทศอื่น ๆ ไม่สามารถที่จะเข้าใจ ... ยุนเจ๊ไม่สามารถช่วย แต่ถอนหายใจในหัวใจของเขา ถ้าฟ้าลมจักรพรรดิก็ยังแข็งแกร่ง, ความวุ่นวายก่อนหน้านี้ในพระราชวงศ์จะไม่เกิดขึ้น. เช่นเดียวกับที่เขากำลังจะออกจากห้องพัก, ความรู้สึกที่แปลกประหลาดก็มาจากด้านหลัง เสียงฝีเท้า Yun เจ๊หยุดชั่วคราวและหันไปรอบ ๆ ได้ทันที เห็นใบหน้าของทุกคนเต็มไปด้วยความเคารพกับคนที่กลัวไม่กี่สายตาของเขากวาดสั้น ๆ ที่ผ่านมาแต่ละคนและทุกคน หลังจากถักเล็กน้อยคิ้วของเขาเขาทิ้งให้อยู่กับขั้นตอนช้า