He walked up to Ye Ziyun’s side and

He walked up to Ye Ziyun’s side and realised that she was dumbfoundedly staring into the Endless Desert with her brows furrowed tightly. He couldn’t figure out what she was thinking about.

Nie Li looked at her in puzzlement and asked, “Ziyun, what’s going on?”

Xiao Ning’er, who was nearby, also threw a curious glance towards Ye Ziyun.

With her brows furrowed tightly, Ye Ziyun’s expression became unreadable. It looked as though she was trying her best to recall something, but was having a difficult time of it.

Ye Ziyun shook her head and said, “I feel very strange. Why is it that when I stepped into this desert, a vague pain appeared in my heart? There are also strange memories of happiness and pain flashing through my head. I have no idea what’s happening to me.”

At Ye Ziyun’s words, Nie Li’s mind was thrown into disarray and he felt as though he’d been struck by lightning. This was just too bizarre! Ye Ziyun had obviously lived in Glory City ever since her birth and had never stepped into the Endless Desert before. So why would she have such feelings when she stepped into the Endless Desert?

Nie Li grabbed Ye Ziyun by the shoulders and asked anxiously, “What can you remember?”

Ye Ziyun blankly shook her head and said, “I have no idea whose memories these are and why they’ve appeared in my head. I can’t understand it at all. In some flashes of these memories, it seems like we’re being chased by demon beasts.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เขาเดินขึ้นไปด้านข้างของ Ziyun ของพวกท่าน และรู้ว่า เธอถูก dumbfoundedly จ้องมองเข้าไปในทะเลทราย Endless กับคิ้วของเธองุ่นง่านแน่น เขาไม่ทราบสิ่งที่เธอคิดเกี่ยวกับเดินทาง Nie หลี่มองเธอใน puzzlement และ ถาม "Ziyun เกิดอะไรขึ้น"เสี่ยว Ning'er ผู้อยู่ใกล้เคียง ยังโยนรวดเร็วอยากรู้อยากเห็นต่อเย Ziyunคิ้วเธองุ่นง่านแน่น นิพจน์ของ Ziyun ของพวกท่านเป็นอ่านไม่ได้ มันดูราวกับว่าเธอพยายามเธอสุดจำบางสิ่งบางอย่าง แต่ก็มีเวลายากลำบากของมันเย Ziyun ส่ายหัวของเธอ และกล่าว ว่า "ฉันรู้สึกแปลกมาก ทำไมจึงว่า เมื่อผมก้าวเข้าไปในทะเลทรายนี้ ความเจ็บปวดที่คลุมเครือปรากฏตัวในหัวใจของฉัน ยังมีความทรงจำแปลก ๆ ของความสุขและความเจ็บปวดที่กระพริบผ่านหัวของฉัน ฉันมีความคิดอะไรเกิดขึ้นกับฉัน"ที่คำของ Ziyun ของพวกท่าน เดินทาง Nie Li ใจถูกโยนลงไปใน disarray และเขารู้สึกว่าเขามีการหลงฟ้าผ่า นี้เป็นสิ่งที่แปลกประหลาดเกินไป เย Ziyun มีอยู่เห็นได้ชัดในเมืองสิริเคยตั้งแต่เกิดเธอ และไม่เคยได้ก้าวเข้าสู่ทะเลทราย Endless ก่อน ดังนั้น ทำไมต้องเธอมีความรู้สึกเช่นเมื่อเธอก้าวเข้าสู่ทะเลทราย Endlessเดินทาง Nie Li คว้า Ye Ziyun โดยไหล่ และถามเฝ้า "สิ่งที่คุณสามารถจำได้อย่างไร"เย Ziyun blankly ส่ายหัวของเธอ และกล่าว ว่า, "มีความคิดที่มีความทรงจำเหล่านี้ และทำไมพวกเขาได้ปรากฏในหัวของฉัน ผมไม่เข้าใจเลย ในแฟลชบางความทรงจำเหล่านี้ มันดูเหมือนเรากำลังถูกไล่ล่า โดยสัตว์ปีศาจ"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เขาเดินขึ้นไปยังด้านเจ้า Ziyun และตระหนักว่าเธอได้รับการ dumbfoundedly จ้องมองเข้าไปในทะเลทรายที่ไม่มีที่สิ้นสุดกับคิ้วของเธอขมวดแน่น เขาไม่สามารถคิดออกสิ่งที่เธอกำลังคิดเกี่ยวกับ. Nie ลี่มองที่เธออยู่ในความงุนงงและถามว่า "Ziyun สิ่งที่เกิดขึ้น?" เสี่ยว Ning'er ซึ่งเป็นบริเวณใกล้เคียงยังโยนได้อย่างรวดเร็วอยากรู้อยากเห็นที่มีต่อเจ้า Ziyun. กับเธอ คิ้วขมวดแน่นแสดงออก Ye Ziyun กลายเป็นอ่านไม่ได้ มันดูราวกับว่าเธอกำลังพยายามที่ดีที่สุดของเธอจะจำอะไรบางอย่าง แต่ก็มีช่วงเวลาที่ยากของมัน. เจ้า Ziyun ส่ายหัวของเธอและกล่าวว่า "ผมรู้สึกแปลกมาก ทำไมมันจึงเป็นว่าเมื่อผมก้าวเข้าไปในทะเลทรายแห่งนี้เป็นความเจ็บปวดที่คลุมเครือปรากฏตัวในหัวใจของฉันได้อย่างไร นอกจากนี้ยังมีความทรงจำที่แปลกประหลาดของความสุขและความเจ็บปวดกระพริบผ่านหัวของฉัน ฉันมีความคิดว่าสิ่งที่เกิดขึ้นกับฉัน. " คำพูดของเจ้า Ziyun ของจิตใจ Nie หลี่ถูกโยนเข้าไปในความระส่ำระสายและเขารู้สึกราวกับว่าเขาต้องการได้รับฟ้าผ่า นี้เป็นเพียงที่แปลกประหลาดมากเกินไป! Ye Ziyun มีชีวิตอยู่อย่างเห็นได้ชัดในพระสิริเมืองนับตั้งแต่เกิดของเธอและไม่เคยก้าวเข้าไปในทะเลทรายที่ไม่มีที่สิ้นสุดก่อน ดังนั้นทำไมเธอจะมีความรู้สึกเช่นเมื่อเธอก้าวเข้าไปในทะเลทรายที่ไม่มีที่สิ้นสุด? Nie ลี่คว้าเจ้า Ziyun ไหล่และถามอย่างใจจดใจจ่อ "สิ่งที่คุณสามารถจำได้ไหม?" เจ้า Ziyun blankly ส่ายหัวของเธอและกล่าวว่า "ผมไม่มีความคิดที่มีความทรงจำ เหล่านี้และทำไมพวกเขาได้ปรากฏตัวขึ้นในหัวของฉัน ฉันไม่สามารถเข้าใจมันเลย ในกะพริบของความทรงจำเหล่านี้บางส่วนก็ดูเหมือนว่าเรากำลังถูกไล่ล่าโดยสัตว์ปีศาจ. "