Chapter 260 – A Scary Opponent“Bast

Chapter 260 – A Scary Opponent

“Bastard!”

Wang Xin’s voice wavered as he said, “Use the submachine guns and sniper rifles to fire; everyone be careful and protect yourselves!”

……

“Roar”

The closest person from our position, dressed in black clothes, pressed both hands onto the ground and sprinted towards us. Under the starlight, his face looked abnormal and hideous with blue, fishlike scales appearing in the region where his head connected to his neck. Bullets could not pass through this layer of armour, and furthermore, the scaled skin seemed to ripple and convulse, growing larger and larger and very quickly spreading towards his chest.

I saw this and hastily shouted, “Shoot for their abdomen and legs, quickly!”

A few special operation policemen from behind pulled out their handguns, and shot a round of bullets. Immediately, two of the people clothed in black heading towards us were hit. Blood spurted from their abdominal areas and legs, and bullet holes appeared. Their movement speed was greatly reduced, but they were still rushing towards us very quickly.

“What?” A special operation policeman gaped. “Shooting has no effect?”

Wang Xin loudly yelled into the comms, “ Shooters, switch to blasting bullets; aim for their leg areas!”

……

I took out a custom-made blasting bullet from my pack and loaded it into my handgun. I raised my hand and with a “bang”, the bullet took off. A hundred meters to the front, a person got hit and started limping. He walked a few steps and with “peng” sound, his right leg was blown to pieces. However, what was really scary was that this thing still kept on going, using both hands to crawl forward.

“This…. what exactly is this monster? Does it not feel any pain or fear?”

A nearby special operations policeman was already filled with fear and said with a trembling voice, “What kind of monster are we fighting right now?”

I said with a low voice, “Wu Lei, remain calm. Aim carefully at the monster’s leg area and shoot blasting bullets; blow up their unprotected lower body and it will be safe. What is there to fear from crawling monsters?!”

Wu Lei noded, took a glance and said: “Boss, there are two more coming.”

……

“Shua!”

The sound of wind passed and a black shadow took advantage of the night lighting and appeared suddenly in front of me. He was an approximately 37 years old man, his face filled with fish-like scales. His palms were a little distorted and his five fingers were sharp, much like a lizard’s. With a “Puchi” sound, his entire arm went through the chest of one of the scouts in the group. The fresh blood that spurted out landed on my face, making me realize that everything that was happening in front of me was real; a special operations police officer had just been killed in front of me!

“Ah, ah…” The officer opened his mouth wide, fresh blood dripping from it. His eyes were filled with fear and resignation as he looked at me, “Xiao Yao, our opponents….what exactly are they?”

“Wu”

My mind suddenly went blank, and my arms involuntarily drew Qi that settled on my sword. With a stride I stepped in front of the monster’s body, brutally swinging the sword horizontally towards the monster’s arms.

“Kacha!”

Fresh blood splattered, and the monster’s whole arm was easily cut off. With the scout’s body, the arm fell to the ground. The wound was so serious that the scout did not have any hope of living.

The shadow of the sword flashed with a cold light under the moonlight. Tears swirled in my eyes. He was a living being who had talked with us about his girlfriend and received our blessings not long ago. But now, he would have to die humiliated in this icy barren wilderness.

“Ah…ah…”

Swinging the blade like lightning, I sent three consecutive strikes towards the monster’s wrists and legs, which were easy to cut. Listening to its screams, I swung my blade horizontally and sent his head flying.

……

In the distance, screaming again and again, Wang Xin’s voice in the communication device became very bleak. “Quick…quickly retreat! We can’t kill these monsters…we can’t kill them…”

By my side, there was a muffled sound, Wu Lei’s arm holding the gun was suddenly torn off. It was yet another 30+ year old monster. His face, neck, and chest were all filled with fish scales, and he chomped on Wu Lei’s broken arm in bloodthirsty manner, following up by whipping out a kick. Immediately, Wu Lei’s whole body fell into the underbrush while his eyes were full of despair: “Xiao Yao, hurry up and leave, leave…… we can’t fight them……”

I held Xiao Hei and trembled. Releasing my Qi: “I can do it! Please believe in me….. I can fight them! Captain Wang, bring your men and retreat from behind me. I’ll stop them… I can.. I can protect everyone….”

Xiao Hei emitted a sharp humming noise while I charged forward and heavily kneed the monster who had injured Wu Lei in the abdomen. His body fell back, yet he didn’t feel any pain. His expression was savage, and he roared angrily as he charged towards me. Lowering my arm, Xiao Hei’s luster was even more eerie under the starlight. Suddenly raising my arm, my sword swept up in an ice-cold arc!

“Ka Cha!”

From the bottom to the top, I directly severed the monster into two bloody halves. Innards and fresh blood poured out onto the ground. The other three officers next to me furrowed their brows deeply and one of them almost vomited.

……
In the distance, unsettling figures appeared as Wang Xin brought 12 officers charging through, relentlessly shooting at the crowd of creatures behind them. Even if they broke the creatures’ legs, the monsters would still limp towards us.

“Hua….”

Wang Xin powered through, his face ashen. “Li Brat, how did things turn out like this…”

I pointed behind us, “There’s a broken piece of wall over there. Bring everyone there to shoot the creatures. Cover the wounded and retreat. Request the headquarters to ask for helicopter reinforcements!”

“Ok!”

The crowd of officers all began to look around for cover around the broken piece of wall. I held my gun and stood further away, catching a glimpse of underbrush, “Wu Lei, why haven’t you retreated yet….”

Wu Lei gripped his broken arm, his face pouring sweat, “Don’t…don’t mind me….you have to be careful…”

“Roar!”

From the distance, about a dozen creatures began to charge over all at once at shockingly high speeds. In less than 50m, they had already surpassed the advantageous range of a sniper rifle. I pulled out my handgun and shot out a few times in succession, yet I could only leave traces of blood on their legs and abdomens, unable to successfully kill them!

“Pa!”

Directly tossing my handgun, my right hand tightly grasped the blood-soaked Xiao Hei as my left hand reached down to pull out an army knife attached to my leg. The army knife gleamed with a pallid light under the starlight. Channeling in my qi, it became even more menacing.

The speeds of these creatures were faster than mine; there was no chance of being able to run away. The only choice left was to fight to death for the sake of helping my fellow policemen look for chances of survival.

“Sou!”

As the first creature swept past, I suddenly lifted my right hand horizontally, and with a “Katcha” sound, its head had already flown off with with the quick movement of my sword. Moving in a small circle with my feet, the army knife flashed in my left hand. With a single movement, the knife stabbed itself into the monster’s heart, and with a second herculean force of strength, I stabbed the monster once more through its stomach. Blood poured out as I removed the knife, and as another monster came, Xiao Hei split that monster in two.

“Bang!”

My shoulder sagged and burnt as if on fire as I fell back two steps in exhaustion, My equipment were nearly ripped to shreds from the still visible 5 claw marks while blood was flowing freely from my stomach and leg from the monster’s attacks. The concentration of Qi within my body simply wasn’t enough to block the monster’s sharp claws….In the end, I was just a normal person, while these monsters were like the devils from the pits of hell who didn’t belong in this world.

“Ah…”

I shouted in fury and swung Xiao Hei twice more. Two more heads flew as I leapt up and kicked one monster to the side while I stabbed down at another’s head. Its brain, having suffered damage, caused the creature to whimper and immediately collapse. It looked like their heart and brain were their fatal weak points, no different from humans.

Wang Xin shouted, “Use the lights and aim at these creatures’ eyes. Their eyes are definitely their weak point!”

“Bang Bang Bang…”

Blood burst forth as three monsters simultaneously lost their heads. Their eyes truly lacked protection and our SWAT team was full of expert marksmen!

“Destroy their cover!” In the crowd, a black-suited man in his 40s shouted. His body shot out like a bullet and crashed into the cracked wall. Instantly the wall shattered and the officers retreated one after another. It looked like some were even crushed under the rubble. Such a powerful offensive power was definitely not something a normal human could have.

Xiao Hei continued to dance around with a starry glow as I slaughtered one monster after another. At the same time, I became covered in wounds while my body burned with searing hot sensations. Luckily, my mind was able to keep me calm. As long as I still had the ability to think clearly, then I should be able to face them against the odds.

“Roar!”

A creature charged towards the bushes where Wu Lei lay miserably under a short tree. That creature’s target was definitely him. It looked like this group of monsters did not have a specific mission, only to kill a few more special agents because they could.

“Ahh!”

Wu Lei’s eyes were filled with despair as he retreated with a limp. Howeve

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทที่ 260 – คู่แข่งที่น่ากลัว"ลูกครึ่ง"เสียงวังซิ wavered เป็นเขากล่าวว่า "ใช้ปืนกลมือและไรเฟิลซุ่มยิงไฟ ทุกคนระวัง และปกป้องตัวคุณเอง! "……"จุดหมาย"บุคคลใกล้เคียงจากตำแหน่งของเรา การแต่งตัวในเสื้อผ้าสีดำ กดมือทั้งสองลงบนพื้นดิน และ sprinted ต่อเรา ระยิบ ใบหน้าของเขาดูปกติ และ hideous มีเกล็ดสีน้ำเงิน fishlike ปรากฏในภูมิภาคที่ศีรษะของเขาเชื่อมต่อกับคอของเขา กระสุนอาจไม่ผ่านผ่านชั้นนี้เสื้อเกราะ และนอกจากนี้ ผิวปรับสัดส่วนได้ประจักษ์ ripple และ convulse เติบโตมีขนาดใหญ่ และขนาดใหญ่ และประมาณอย่างรวดเร็วไปยังหน้าอกของเขาฉันเห็นนี้ และรีบ ตะโกน "ยิงหน้าท้องและขา ได้อย่างรวดเร็ว"ตำรวจในพื้นที่ดำเนินการพิเศษกี่หลังจากดึง handguns ของพวกเขา และยิงรอบของกระสุน ทันที สองคนยุทโธปกรณ์ในส่วนหัวสีดำมีต่อเราได้ตี Spurted เลือดจากบริเวณท้องและขาของพวกเขา และหลุมกระสุนปรากฏ ความเร็วในการเคลื่อนไหวของพวกเขาถูกลดลงอย่างมาก แต่พวกเขาก็ยังคงรีบต่อเราได้อย่างรวดเร็ว"อะไร" ตำรวจดำเนินการพิเศษ gaped "ยิงไม่มีผลหรือไม่"ซินวังดัง yelled ใน comms "ชู๊ตเตอร์ ไประเบิดกระสุน จุดมุ่งหมายการขาของพวกเขา"……เอาออกกระสุนระเบิดภาพจากชุดของฉัน และโหลดเป็นปืนพกของฉัน ฉันยกมือ และ ด้วย "บาง" กระสุนเอาออก ต้อนหน้า ผู้ได้รับการตี และเริ่ม limping เขาเดินไม่กี่ก้าว และ มี "เป็ง" เสียง ขาขวาของเขาถูกพัดเป็นชิ้น อย่างไรก็ตาม สิ่งน่ากลัวจริง ๆ ไม่ว่า สิ่งนี้ยังคงอยู่ต่อไป ใช้มือทั้งสองคลานไปข้างหน้า"นี้...ว่าสิ่งที่เป็นมอนสเตอร์นี้ ไม่มันไม่รู้สึกเจ็บปวดหรือความกลัวใด ๆ หรือไม่"ปฏิบัติการพิเศษใกล้เคียงตำรวจก็เต็มไปแล้วด้วยกลัว และกล่าว ด้วยเสียง trembling "ชนิดของมอนสเตอร์เราต่อสู้ขณะนี้"ผมพูด ด้วยเสียงต่ำ, "Lei วู นิ่งเฉยอยู่ จุดมุ่งหมายที่ขาตั้งและยิงระเบิดกระสุน ของมอนสเตอร์อย่างระมัดระวัง ระเบิดตัวล่างป้องกัน และจะปลอดภัย อะไรจะมีความหวาดกลัวจากมอนสเตอร์ตระเวน!"Noded, Lei วูเอาคร่าว ๆ และกล่าวว่า: "เจ้านาย มีสองเพิ่มเติมมา"……"Shua"เสียงลมผ่านและเงาดำเอาประโยชน์จากแสงสว่างยามค่ำคืน และปรากฏหน้าฉันทันที เขาเป็นคนอายุประมาณ 37 ปี ใบหน้าของเขาเต็มไป ด้วยเกล็ดเหมือนปลา ปาล์มเขามีน้อยผิดเพี้ยน และนิ้วทั้งห้าของเขาถูกคม เหมือนของจิ้งจก ด้วยการ "Puchi" เสียง แขนของเขาทั้งหมดไปถึงหน้าอกของลูกเสือในกลุ่มหนึ่ง เลือดสดที่ spurted ออกที่ที่ดินบนใบหน้าของฉัน ทำให้ฉันรู้ว่า ทุกสิ่งที่มีเกิดขึ้นด้านหน้าของฉันเป็นจริง เพียงการฆ่าตำรวจปฏิบัติการพิเศษด้านหน้าของฉัน"อา อา..." เจ้าหน้าที่ที่เปิดกว้างปาก เลือดสดขจีจากนั้นของเขา ตาของเขาเต็มไป ด้วยความกลัวและการลาออก ตามที่เขามองฉัน, "เสี่ยวยาว ฝ่ายตรงข้ามของเรา...เหมือนพวกเขาคืออะไร? ""อู๋"ใจของฉันก็ไปว่าง และแขนดึงชี่ที่ตัดสินของฉันดาบ involuntarily กับก้าวที่ฉันก้าวหน้าร่างกายของมอนสเตอร์ จราควงดาบในแนวนอนต่อแขนของสัตว์ประหลาด"คชา"เลือดสด splattered และแขนของสัตว์ประหลาดได้ถูกตัดออก กับร่างกายของลูกเสือ แขนตกไปพื้นดิน แผลถูกจังว่า ลูกเสือที่ไม่มีความหวังใด ๆ ของที่อยู่อาศัยเงาของดาบอ่อนประกายแสงเย็นภายใต้แสงจันทร์ Swirled น้ำตาในดวงตาของฉัน เขานั่งเล่นกับที่ได้พูดคุยกับเราเกี่ยวกับแฟนของเขา และได้รับพรของเราไม่นาน แต่ตอนนี้ เขาจะต้องตายชิงในถิ่นทุรกันดารแห้งแล้งนี้เป็นน้ำแข็ง"อา...อา..."ส่งนัดหยุดงานต่อเนื่องสามต่อข้อและขา ซึ่งง่ายต่อการตัดของมอนสเตอร์ควงเบลดเช่นฟ้าผ่า ผมฟังของ screams, swung ใบมีดของฉันแนว และส่งหัวของเขาไป……ในระยะห่าง กรีดร้องครั้งแล้วครั้งเล่า วังซิเสียงในอุปกรณ์สื่อสารเป็นเยือกเย็นมาก "ด่วน...ถอยอย่างรวดเร็ว เราไม่สามารถฆ่ามอนสเตอร์เหล่านี้...เราไม่สามารถฆ่าพวกเขา... "โดยด้านข้างของฉัน มีเสียง muffled ก็ฉีกแขนวู Lei ถือปืนออก ยังมีมอนสเตอร์อื่น 30 + ปี และของเขาใบหน้า คอ หน้าอกได้ทั้งหมด ด้วยปลาเกล็ด และเขา chomped ในวู Lei แขนหักในลักษณะ bloodthirsty การติดตาม โดย whipping ออกเตะ ทันที Lei วูทั้งร่างกายตกเป็น underbrush ในขณะที่ตาของเขาเต็มไปด้วยความสิ้นหวัง: "เสี่ยวยาว รีบขึ้น และปล่อย ปล่อย...เราไม่สามารถต่อสู้กับพวกเขา..."จัดเสี่ยวไห่ และ trembled ปล่อย Qi ของฉัน: "ฉันสามารถทำมัน โปรดเชื่อในตัวฉัน... ฉันสามารถต่อสู้กับพวกเขา วังกัปตัน นำผู้ชายและพักผ่อนพอฉันของคุณ ฉันจะหยุดพวกเขา... ฉันทำได้ ฉันสามารถปกป้องทุกคน..."เสี่ยวไห่ออกคม humming เสียงดังในขณะที่ฉันคิดไปข้างหน้า และ kneed มอนสเตอร์ที่ได้รับบาดเจ็บ Lei วูในช่องท้องมาก ร่างกายของเขากลับตก แต่เขาไม่รู้สึกเจ็บปวดใด ๆ นิพจน์ของเขาป่าเถื่อน และเขา roared angrily เป็นเขาคิดต่อเรา ลดแขน เคลือบเสี่ยวไห่ได้น่าขนลุกยิ่งระยิบ ก็ยกแขน ดาบของฉันกวาดขึ้นในโค้งความฉ่ำ"ชา ka"จากด้านล่างไปยังด้านบน ฉันตรง severed มอนสเตอร์เป็นสองซีกเลือด มิตรเครื่องในและเลือดสด poured ออกลงบนพื้นดิน อื่น ๆ สามเจ้าหน้าที่ติดฉัน furrowed ผู้ชมของพวกเขาอย่างลึกซึ้ง และหนึ่งของพวกเขาเกือบอาเจียน……ในระยะห่าง ก่อกวนตัวเลขปรากฏเป็นวังซิมาชาร์จผ่าน หน้าที่ 12 คืบยิงที่ฝูงชนของสิ่งมีชีวิตนั้น แม้ว่าพวกเขายากจนขาของสัตว์ มอนสเตอร์จะยังคง limp ต่อเรา"...หัวหิน"ขับเคลื่อนผ่านซิวัง หน้ามณโฑหน้าขาว "หลี่ Brat วิธีทำสิ่งเปิดออกเช่นนี้..."ผมเคยอยู่เบื้องหลังเรา "มีชิ้นส่วนขาดของผนังโน่น นำทุกคนมีในการถ่ายภาพสิ่งมีชีวิต ครอบคลุมการได้รับบาดเจ็บ และหนี คำขอสำนักงานใหญ่เพื่อขอเพิ่มกำลังเฮลิคอปเตอร์""Ok"ฝูงชนของเจ้าหน้าที่ทั้งหมดเริ่มการครอบรอบชิ้นแตกของผนัง ผมถือปืนของฉัน และยืนอยู่ต่อไป จับ a glimpse ของ underbrush "วู Lei ทำไมไม่คุณถอยกรูดอย่างยัง..."Lei วู gripped เขาแขนหัก หน้าเทเหงื่อ, "ไม่...ไม่ทราบ me. ... ต้องระวัง...""เสียงคำราม"จากระยะห่าง สิ่งมีชีวิตประมาณโหลเริ่มประจุผ่านกันที่ความเร็วสูง shockingly ในน้อยกว่า 50 เมตร พวกเขามี surpassed ช่วงข้อได้เปรียบของปืนซุ่มยิง ฉันดึงปืนพกของฉัน และยิงออกกี่ครั้งอย่างต่อเนื่อง ยังสามารถเฉพาะฝากร่องรอยเลือดของขาและ abdomens ไม่สำเร็จฆ่าพวกเขา"ป่า"ตรง tossing ปืนพกของฉัน ของฉันมือขวาแน่น grasped ไห่เสี่ยวเปี่ยมล้นไปด้วยเลือดเป็นมือซ้ายถึงลงดึงออกมาเป็นมีดพับแนบกับขาของฉัน มีดทหาร gleamed แสงสคลาระยิบ เจาะในชี่ของฉัน มันเป็น menacing มากความเร็วของสิ่งมีชีวิตเหล่านี้ได้เร็วกว่าผม มีโอกาสจะวิ่งหนี ด้านซ้ายทางเลือกเดียวจะ สู้ตายเพื่อช่วยตำรวจในพื้นที่ของฉันเพื่อนหาโอกาสอยู่รอดได้"โซ"เป็นสิ่งมีชีวิตแรกที่กวาดผ่านมา ผมก็ยกมือขวาตามแนวนอน และ ด้วยการ "Katcha" เสียง ใหญ่ได้แล้วบินปิดพร้อมกับการเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วของดาบของฉัน ย้ายในวงกลมเล็กกับเท้าของฉัน มีดที่ถ่ายในมือซ้าย มีการเคลื่อนไหวเดียว มีดแทงตัวเองเข้าไปในหัวใจของมอนสเตอร์ และ ด้วยแรง herculean ที่สองของความแข็งแรง ผมแทงมอนสเตอร์อีกครั้งผ่านท้อง เลือด poured ออกเป็นผมเอามีด และเป็นมอนสเตอร์อื่นมา เสี่ยวไห่แบ่งมอนสเตอร์ที่สอง"บาง"ไหล่ของฉัน sagged และเผาเช่นถ้าไฟไหม้ เป็นฉันก้มกลับไปขั้นตอนที่สองในจุดประสงค์ อุปกรณ์ของฉันได้เกือบงในสวยจากเครื่อง 5 เล็บยังคงมองเห็นในขณะที่เลือดไม่ไหลได้อย่างอิสระจากท้องและขาจากการโจมตีของมอนสเตอร์ของฉัน ความเข้มข้นของชี่ภายในร่างกายของฉันเพียงไม่เพียงพอที่จะบล็อกของมอนสเตอร์เล็บคม...ในสุด ฉันเป็นเพียงคนปกติ ในขณะที่มอนสเตอร์เหล่านี้เช่นปีศาจจากหลุมนรกที่ไม่ได้อยู่ในโลกนี้"อา..."ฉันตะโกนในโกรธ และ swung เสี่ยวไห่สองเพิ่มเติม เพิ่มเติมสองหัวบินผมหลุดออกมาขึ้น และเตะหนึ่งมอนสเตอร์ด้านในขณะที่ฉันแทงลงในหัวใจ ของสมอง มีความเสียหาย ทำให้เกิดสิ่งมีชีวิต whimper และยุบทันที มันดูเหมือนหัวใจและสมองของพวกเขามีความร้ายแรงจุดอ่อน ไม่แตกต่างจากมนุษย์วังซิตะโกน "ใช้ไฟ และจุดมุ่งหมายในดวงตาของสัตว์เหล่านี้ ตาของพวกเขาจะพบจุดอ่อนของพวกเขา""บางบางบาง..."เลือดระเบิดออกมาเป็นมอนสเตอร์สามแพ้หัวของพวกเขาพร้อมกัน ตาของพวกเขาขาดการป้องกันอย่างแท้จริง และทีมงานหน่วย SWAT ก็เต็มไป ด้วยผู้เชี่ยวชาญ marksmen"ทำลายครอบคลุมพวกเขา" ในฝูงชน คนดำเหมาะในยุค 40 เขาตะโกน ร่างกายของเขายิงออกเช่นกระสุน และชนเข้าผนังรอยร้าว ทันทีผนังแตกเป็นเสี่ยง ๆ และเจ้าหน้าที่ถอยกรูดอย่างหนึ่ง มันดูเหมือนบางแม้ถูกบดภายใต้อิฐ ดังกล่าวมีประสิทธิภาพไม่เหมาะสมกำลังไม่แน่นอนบางสิ่งบางอย่างที่มนุษย์ปกติสามารถมีเสี่ยวไห่ยังคงเต้นรอบกับเรืองแสงดาวฉันฆ่ามอนสเตอร์หนึ่งหลังจากที่อื่น ในเวลาเดียวกัน ฉันกลายเป็นครอบในบาดแผลในขณะที่ร่างกายของฉันเขียนกับน่าร้อน searing โชคดี ใจของฉันก็สามารถที่จะให้ฉันสงบ ตราบใดที่ยังมีความสามารถในการคิดอย่างชัดเจน แล้วฉันควรสามารถเผชิญได้กับราคา"เสียงคำราม"สิ่งมีชีวิตที่คิดไปทางพุ่มไม้ที่ Lei วูวางเป็นท่าใต้ต้นไม้สั้น เป้าหมายของสิ่งมีชีวิตที่ไม่แน่นอนเขา มันดูเหมือนมอนสเตอร์กลุ่มนี้ไม่ได้มีภารกิจเฉพาะ เท่ากับฆ่าตัวแทนพิเศษกี่เนื่องจากพวกเขาได้"ตื่นเต้น"ตาอู๋ Lei ก็เต็มไป ด้วยความสิ้นหวังเขาถอยกรูดอย่างกับทรเหล Howeve

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทที่ 260 - ศัตรูที่น่ากลัว"ไอ้!" เสียงวังซินหวั่นไหวในขณะที่เขากล่าวว่า "ใช้ปืนกลและปืนไรเฟิลไฟ; ทุกคนต้องระมัดระวังและป้องกันตัวเอง! " ...... "คำราม" คนที่ใกล้เคียงที่สุดจากตำแหน่งของเราในชุดเสื้อผ้าสีดำกดมือทั้งสองข้างลงบนพื้นดินและวิ่งต่อเรา ภายใต้แสงดาวใบหน้าของเขาดูผิดปกติและน่าเกลียดสีฟ้า, เครื่องชั่งน้ำหนักกลิ่นคาวปลาที่ปรากฏในภูมิภาคที่หัวของเขาเชื่อมต่อกับคอของเขา กระสุนไม่สามารถผ่านชั้นของเกราะนี้และนอกจากนี้ผิวปรับดูเหมือนจะกระเพื่อมและชักกระตุกเติบโตขนาดใหญ่และขนาดใหญ่และการแพร่กระจายอย่างรวดเร็วไปทางหน้าอกของเขา. ฉันเห็นนี้และรีบตะโกน "ยิงหน้าท้องและขาของพวกเขาได้อย่างรวดเร็ว " ไม่กี่ตำรวจปฏิบัติการพิเศษจากด้านหลังดึงออกมาจากปืนของพวกเขาและยิงรอบของกระสุน ทันทีที่ทั้งสองคนที่สวมเสื้อผ้าสีดำหัวต่อเราได้รับผลกระทบ เลือด spurted จากพื้นที่ท้องของพวกเขาและขาและรูกระสุนปรากฏ ความเร็วในการเคลื่อนที่ของพวกเขาได้ลดลงอย่างมาก แต่พวกเขาก็ยังคงวิ่งต่อเราอย่างรวดเร็ว. "คืออะไร" ตำรวจปฏิบัติการพิเศษอ้าปากค้าง "การถ่ายภาพมีผลกระทบหรือไม่?" วังซินเสียงดังตะโกนเข้าไปใน Comms "ยิงสลับไประเบิดกระสุน; จุดมุ่งหมายสำหรับพื้นที่ที่ขาของพวกเขา " ...... ผมเอาออกกระสุนระเบิดทำเองจากแพ็คของฉันและโหลดลงในปืนของฉัน ผมยกมือของฉันและกับ "ปัง" กระสุนเอาออก ร้อยเมตรที่ด้านหน้าคนได้ตีและเริ่มคลาน เขาเดินไม่กี่ขั้นตอนและมีการ "เป็ง" เสียงขาขวาของเขาถูกพัดออกเป็นชิ้น ๆ แต่สิ่งที่น่ากลัวจริงๆว่าสิ่งนี้ยังคงเก็บไว้ในการที่จะใช้มือทั้งสองข้างไปข้างหน้าในการรวบรวมข้อมูล. "นี่ ... สิ่งที่แน่นอนคือสัตว์ประหลาดนี้หรือไม่? มันไม่รู้สึกเจ็บปวดใด ๆ หรือความกลัว? " ตำรวจหน่วยปฏิบัติการพิเศษที่อยู่ใกล้เคียงก็เต็มไปแล้วด้วยความกลัวและพูดด้วยเสียงสั่น "สิ่งที่ชนิดของมอนสเตอร์ที่เราต่อสู้ตอนนี้?" ผมพูดด้วยเสียงต่ำ "วู Lei, สงบสติอารมณ์ เล็งอย่างระมัดระวังที่บริเวณขาของมอนสเตอร์และยิงกระสุนระเบิด; ระเบิดที่ไม่มีการป้องกันร่างกายส่วนล่างของพวกเขาและมันจะปลอดภัย มีอะไรที่จะต้องกลัวการรวบรวมข้อมูลจากมอนสเตอร์ ?! " วู Lei noded เอาได้อย่างรวดเร็วและกล่าวว่า ". บอสยังมีอีกสองคนมา" ...... "ชูวา!" เสียงของลมผ่านไปและเงาสีดำใช้ประโยชน์จาก แสงกลางคืนและก็ปรากฏตัวขึ้นในด้านหน้าของฉัน เขาถูกชายชราประมาณ 37 ปีใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยเกล็ดปลาเหมือน ฝ่ามือของเขาเป็นเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่บิดเบี้ยวและห้านิ้วมือของเขามีความคมชัดเหมือนจิ้งจก กับ "Puchi" เสียงแขนของเขาเดินผ่านหน้าอกของหนึ่งลูกเสือในกลุ่ม เลือดสดที่ spurted ออกลงบนใบหน้าของฉันทำให้ฉันรู้ว่าทุกอย่างที่เกิดขึ้นในด้านหน้าของฉันเป็นจริง เจ้าหน้าที่ตำรวจหน่วยปฏิบัติการพิเศษเพิ่งถูกฆ่าตายในด้านหน้าของฉัน! "อาอา ... " เจ้าหน้าที่เปิดปากกว้างของเขาหยดเลือดสดจากมัน ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความกลัวและการลาออกในขณะที่เขามองมาที่ผม "Xiao Yao ฝ่ายตรงข้ามของเรา ... งั้นตรงที่พวกเขา?" "วู" ใจของฉันก็ไปเปล่าและแขนของฉันไม่ได้ตั้งใจดึงฉีที่ตั้งอยู่บนดาบของเรา กับก้าวที่ฉันก้าวเข้าไปในด้านหน้าของร่างกายของมอนสเตอร์อย่างไร้ความปราณีแกว่งดาบแนวนอนต่อแขนของมอนสเตอร์. "คชา" เลือดสาดสดและแขนทั้งมอนสเตอร์ที่ถูกตัดออกได้อย่างง่ายดาย กับร่างกายของลูกเสือแขนล้มลงกับพื้น แผลจึงร้ายแรงที่ลูกเสือไม่ได้มีความหวังที่จะมีชีวิตใด ๆ . เงาของดาบประกายด้วยแสงเย็นใต้แสงจันทร์ น้ำตาหมุนวนในสายตาของฉัน เขาเป็นที่อยู่อาศัยที่ได้รับการพูดคุยกับเราเกี่ยวกับแฟนสาวของเขาและได้รับพรของเราไม่นานที่ผ่านมา แต่ตอนนี้เขาจะต้องตายอับอายขายหน้าในถิ่นทุรกันดารแห้งแล้งน้ำแข็งนี้. "อา ... อา ... " แกว่งใบเช่นฟ้าผ่าที่ผมส่งไปสามนัดติดต่อกันต่อข้อมือของมอนสเตอร์และขาซึ่งง่ายต่อการตัด ฟังเสียงกรีดร้องของผมเหวี่ยงใบมีดในแนวนอนของฉันและส่งหัวของเขาบิน. ...... ในระยะทางที่กรีดร้องอีกครั้งและอีกครั้งเสียงวังซินในอุปกรณ์การสื่อสารกลายเป็นเยือกเย็นมาก "ด่วนได้อย่างรวดเร็ว ... ถอย! เราไม่สามารถฆ่ามอนสเตอร์เหล่านี้ ... เราไม่สามารถฆ่าพวกเขา ... " โดยด้านข้างของฉันมีความเสียงในลำคอแขนวู Lei ถือปืนก็ถูกฉีกออก มันเป็นอีกหนึ่งปีที่ 30 + มอนสเตอร์ที่เก่า ใบหน้าของเขาคอและหน้าอกที่เต็มไปทั้งหมดที่มีเกล็ดปลาและเขา chomped บนแขนหักวู Lei ในลักษณะที่โหดร้ายต่อไปนี้ขึ้นโดยวิปปิ้งออกมาเตะ ทันทีที่ร่างกายของวู Lei ตกลงไปในพุ่มไม้ในขณะที่สายตาของเขาเต็มไปด้วยความสิ้นหวัง "Xiao Yao, รีบขึ้นและปล่อยออก ...... เราไม่สามารถต่อสู้กับพวกเขา ...... " ผมจัดเสี่ยว Hei และโคลงเคลง ปล่อยฉีของฉัน "ผมสามารถทำมันได้ โปรดเชื่อในตัวฉัน ... .. ฉันจะต่อสู้กับพวกเขา! กัปตันวังนำชายและการพักผ่อนของคุณจากข้างหลังผม ฉันจะหยุดพวกเขา ... ฉันจะ .. ฉันสามารถปกป้องทุกคน ... . " เสี่ยว Hei ปล่อยออกมาเสียงฟู่คมชัดในขณะที่ฉันเรียกเก็บไปข้างหน้าและหัวเข่าอย่างหนักมอนสเตอร์ที่ได้รับบาดเจ็บวู Lei ในช่องท้อง ร่างของเขากลับลงไป แต่เขาไม่ได้รู้สึกเจ็บปวดใด ๆ การแสดงออกของเขาคือดุร้ายและเขาคำรามด้วยความโกรธที่เขาเรียกเก็บต่อฉัน ลดแขนของฉันเป็นเงาของเสี่ยว Hei ก็ยิ่งน่าขนลุกมากขึ้นภายใต้แสงดาว ทันใดนั้นยกแขนของฉัน, ดาบของเรากวาดขึ้นมาในโค้งเย็น! "กาชะอำ" จากล่างขึ้นบนที่ผมโดยตรงมอนสเตอร์ที่ถูกตัดออกเป็นสองส่วนเลือด อวัยวะภายในและเทเลือดสดออกไปยังพื้นดิน อีกสามเจ้าหน้าที่ถัดจากฉันขมวดคิ้วของพวกเขาได้อย่างล้ำลึกและเป็นหนึ่งในพวกเขาเกือบจะอาเจียน. ...... ในระยะทางตัวเลขไม่สงบที่ดูเหมือนจะเป็นวังซินนำ 12 เจ้าหน้าที่ชาร์จผ่านอย่างไม่ลดละยิงฝูงชนของสิ่งมีชีวิตที่อยู่เบื้องหลังพวกเขา แม้ว่าพวกเขายากจนขาสิ่งมีชีวิต 'มอนสเตอร์จะยังคงอ่อนต่อเรา. "หัวหิน ... ." วังซินขับเคลื่อนผ่านใบหน้าของเขาซีด "หลี่สารเลวสิ่งที่ไม่ว่าจะเปิดออกเช่นนี้ ... " ผมชี้ให้หลังเรา "มีชิ้นส่วนที่ขาดของผนังเหนือมี นำทุกคนที่มีการถ่ายภาพสิ่งมีชีวิต ครอบคลุมได้รับบาดเจ็บและสถานที่พักผ่อน ขอสำนักงานใหญ่เพื่อขอกำลังเสริมเฮลิคอปเตอร์! " "โอเค!" ฝูงชนของเจ้าหน้าที่ทั้งหมดเริ่มที่จะมองไปรอบ ๆ สำหรับปกรอบชิ้นส่วนที่ขาดของผนัง ฉันถือปืนยืนอยู่ไกลออกไปจับเหลือบของพุ่มไม้ "วู Lei ทำไมคุณยังไม่ได้ถอยยัง ... ." วู Lei จับแขนหักของเขาใบหน้าของเขาเทเหงื่อ "ไม่ ... ไม่ทราบ ฉัน ... .you ต้องระวัง ... " "คำราม!" จากระยะทางที่เกี่ยวกับโหลสิ่งมีชีวิตเริ่มที่จะคิดค่าใช้จ่ายมากกว่าทั้งหมดในครั้งเดียวด้วยความเร็วสูงอย่างน่าตกใจ ในเวลาน้อยกว่า 50 เมตรพวกเขาได้ค้นพบแล้วในช่วงที่ได้เปรียบของปืนไรเฟิล ผมดึงออกมาจากปืนของฉันและยิงออกมาไม่กี่ครั้งในการทดแทน แต่ฉันเท่านั้นที่สามารถออกจากร่องรอยของเลือดที่ขาและท้องของพวกเขาไม่สามารถที่จะฆ่าพวกเขาประสบความสำเร็จ! "ป่า" โดยตรงโยนปืนพกของฉันขวามือของเราแน่นลงโทษเลือด -soaked เสี่ยว Hei เป็นมือซ้ายของฉันเอื้อมมือลงที่จะดึงออกมีดทหารที่ติดอยู่กับขาของฉัน มีดทหาร gleamed กับแสงภายใต้แสงดาวซีด channeling ในฉีของฉันมันก็ยิ่งน่ากลัวมากขึ้น. ความเร็วของสิ่งมีชีวิตเหล่านี้ได้เร็วกว่าของเรา มีโอกาสของความสามารถที่จะหนีไปไม่มี ทางเลือกเดียวที่เหลืออยู่คือการต่อสู้กับความตายเพื่อประโยชน์ในการช่วยให้ตำรวจเพื่อนของฉันมองหาโอกาสในการอยู่รอด. "Sou!" ในฐานะที่เป็นสิ่งมีชีวิตแรกกวาดที่ผ่านมาผมก็ยกขึ้นข้างขวาในแนวนอนและมี "Katcha" เสียง หัวของมันได้บินแล้วออกด้วยกับการเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วของดาบของเรา ย้ายในวงกลมขนาดเล็กที่มีเท้าของฉันมีดทหารประกายในมือซ้ายของฉัน ด้วยการเคลื่อนไหวเดียว, มีดแทงตัวเองเข้าไปในหัวใจของมอนสเตอร์และด้วยแรงยากที่สองของความแข็งแรงของผมแทงมอนสเตอร์อีกครั้งผ่านจากท้องของมัน เลือดไหลออกมาเป็นฉันออกมีดและเป็นมอนสเตอร์อีกคนหนึ่งมาเสี่ยว Hei แยกมอนสเตอร์ที่อยู่ในสอง. "แบง!" ไหล่ของฉันทรุดและถูกเผาไหม้เช่นถ้าไฟไหม้ขณะที่ผมกลับลงไปในขั้นตอนที่สองอ่อนเพลียอุปกรณ์ของฉันเกือบจะถูกฉีก ชิ้นเล็กชิ้นน้อยจาก 5 ยังคงมองเห็นรอยกรงเล็บในขณะที่เลือดไหลได้อย่างอิสระจากกระเพาะอาหารของฉันและขาจากการโจมตีของมอนสเตอร์ ความเข้มข้นของ Qi ภายในร่างกายของฉันก็ไม่เพียงพอที่จะป้องกันกรงเล็บที่คมชัดของมอนสเตอร์ ... ในปีท้ายที่สุดผมก็เป็นคนปกติในขณะที่มอนสเตอร์เหล่านี้เป็นเหมือนปีศาจจากนรกหลุมที่ไม่ได้อยู่ในเรื่องนี้ โลก. "อา ... " ฉันตะโกนโกรธและเหวี่ยงเสี่ยว Hei อีกครั้ง สองหัวบินมากขึ้นขณะที่ผมกระโดดขึ้นและมอนสเตอร์เตะหนึ่งไปด้านข้างขณะที่ผมแทงลงที่หัวอีก สมองมันมีความเสียหายที่ได้รับความเดือดร้อนที่เกิดจากสิ่งมีชีวิตที่จะเสียงครวญครางและยุบทันที มันดูเหมือนหัวใจและสมองของพวกเขาจุดที่อ่อนแอของพวกเขาเสียชีวิตไม่แตกต่างจากมนุษย์. วังซินตะโกน "ใช้ไฟและมีจุดมุ่งหมายที่ตาของสิ่งมีชีวิตเหล่านี้ สายตาของพวกเขาแน่นอนจุดที่อ่อนแอของพวกเขา " "ปังปังปัง ... " ระเบิดเลือดออกมาเป็นสามมอนสเตอร์พร้อมกันหัวของพวกเขาหายไป สายตาของพวกเขาอย่างแท้จริงขาดการป้องกันและการตบทีมของเราเต็มไปด้วยผู้เชี่ยวชาญปืน! "ทำลายปกของพวกเขา" ในฝูงชนที่ชายผิวดำเหมาะในยุค 40 ของเขาตะโกน ร่างของเขาออกมาเหมือนยิงกระสุนและชนเข้ากับผนังแตก ทันทีผนังแตกและเจ้าหน้าที่ถอยหนึ่งหลังจากที่อื่น มันดูเหมือนบางคนถูกบดแม้ภายใต้ซากปรักหักพัง ดังกล่าวบ้าอำนาจที่มีประสิทธิภาพเป็นสิ่งที่ไม่แน่นอนมนุษย์ปกติอาจมี. เสี่ยว Hei อย่างต่อเนื่องที่จะเต้นรำไปรอบ ๆ กับการเรืองแสงเต็มไปด้วยดวงดาวเป็นฉันฆ่ามอนสเตอร์หนึ่งหลังจากที่อื่น ในขณะเดียวกันผมก็กลายเป็นที่กล่าวถึงในแผลในขณะที่ร่างกายของฉันเผาด้วยความรู้สึกร้อน searing โชคดีที่ใจของฉันก็สามารถที่จะให้ฉันสงบ ตราบใดที่ฉันยังคงมีความสามารถในการคิดอย่างชัดเจนแล้วฉันควรจะสามารถที่จะเผชิญกับอัตราต่อรองของพวกเขา. "คำราม!" สิ่งมีชีวิตที่เรียกเก็บไปทางพุ่มไม้ที่วู Lei เข็ญใจวางใต้ต้นไม้สั้น เป้าหมายของสิ่งมีชีวิตนั่นคือแน่นอนเขา มันดูเหมือนกลุ่มของมอนสเตอร์นี้ไม่ได้มีภารกิจเฉพาะเดียวที่จะฆ่าตัวแทนพิเศษอีกไม่กี่เพราะพวกเขาจะทำได้. "อ่า!" ตาวู Lei ของเขาเต็มไปด้วยความสิ้นหวังในขณะที่เขาถอยกะเผลก Howeve