riptive AnalysisIn this and the fol

riptive Analysis
In this and the following sections we provide
descriptive analyses of the sleep and outcome data
followed by findings derived from the cross-domain
latent growth modeling. Table 1 presents the means,
standard deviations, and univariate skewness and
kurtosis coefficients for sleep and the outcome
variables. The variables were normally distributed
with no significant skewness or kurtosis; skewness
coefficients ranged from .52 to 1.54, whereas kurtosis
Sleepless in Chicago 87
ranged from – 0.51 to 2.65. As predicted, overall
observed means showed declines in hours of sleep,
self-esteem, and self-reported grades, and a rise in
depressive symptoms. The pattern of associations
between the predictors and the outcomes indicated
significant correlations among the variables in the
expected direction (see Table 2). Hours of sleep in
eighth grade were negatively correlated with depressive
symptoms in eighth grade and positively
correlated with self-esteem in eighth grade, such that
students obtaining less sleep were more likely to
report depressive symptoms and low self-esteem.
There was a positive correlation between eighthgrade
sleep and self-reported grades, such that
students obtaining more sleep reported slightly
higher grades.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

riptive วิเคราะห์ในส่วนต่อไปนี้และนี้ เราให้อธิบายวิเคราะห์ข้อมูลการนอนหลับและผลตามผลการวิจัยได้มาจากการข้ามโดเมนสร้างโมเดลการเจริญเติบโตที่แฝงอยู่ ตารางที่ 1 แสดงหมายถึงส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และอย่างไร univariate ความเบ้ และสัมประสิทธิ์และเคอร์โทซิสลีและผลลัพธ์ตัวแปร ตัวแปรมีกระจายปกติไม่มีความเบ้สำคัญหรือเคอร์โทซิ ความเบ้ค่าสัมประสิทธิ์อยู่ในช่วงจาก.52 ไป 1.54 โดยเคอร์โทซิสลีพเลสการ์ในชิคาโก 87อยู่ในช่วงจาก-0.51-2.65 โดยรวมคาดการณ์เป็นวิธีสังเกตพบว่าลดอัตราชั่วโมงของการนอนหลับนับถือตน เอง และเกรดรายงานด้วยตนเอง และขึ้นอาการ depressive รูปแบบของความสัมพันธ์ระหว่างที่ predictors และผลที่ระบุความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญระหว่างตัวแปรในการคาดว่าทิศทาง (ดูตารางที่ 2) ชั่วโมงของการนอนหลับในเกรดแปดถูกส่ง correlated กับ depressiveอาการ ในชั้นแปด และบวกcorrelated กับนับถือตนเองในระดับแปด ให้นักเรียนที่ได้รับการนอนหลับน้อยกว่ามีแนวโน้มที่จะรายงานอาการ depressive และนับถือตนเองมีความสัมพันธ์ในเชิงบวกระหว่าง eighthgradeโหมดสลีปและเกรดรายงานด้วยตนเอง ให้นักเรียนที่ได้รับการนอนหลับเพิ่มเติมรายงานเล็กน้อยเกรดสูง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วิเคราะห์ riptive
ในนี้และส่วนต่อไปนี้เราให้การวิเคราะห์ที่เป็นคำอธิบายของการนอนหลับและข้อมูลผลตามมาด้วยผลการวิจัยที่ได้มาจากโดเมนข้ามการสร้างแบบจำลองการเจริญเติบโตที่แฝงอยู่ ตารางที่ 1 นำเสนอวิธีการที่ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐานและเบ้univariate และค่าสัมประสิทธิ์โด่งสำหรับการนอนหลับและผลตัวแปร ตัวแปรที่มีการกระจายตามปกติโดยไม่มีเบ้อย่างมีนัยสำคัญหรือโด่ง; เบ้สัมประสิทธิ์อยู่ในช่วง 0.52-1.54 ขณะที่โด่งนอนไม่หลับในชิคาโก 87 ตั้งแต่ - 0.51-2.65 เป็นที่คาดการณ์โดยรวมหมายถึงการสังเกตพบว่ามีการลดลงในชั่วโมงการนอนหลับ, ความนับถือตนเองและเกรดตนเองรายงานและการเพิ่มขึ้นในอาการซึมเศร้า รูปแบบของความสัมพันธ์ระหว่างการพยากรณ์และผลลัพธ์ที่ระบุความสัมพันธ์ระหว่างตัวแปรที่สำคัญในการที่ทิศทางที่คาดว่า(ดูตารางที่ 2) ชั่วโมงการนอนหลับอยู่ในชั้นมัธยมศึกษาปีที่มีความสัมพันธ์เชิงลบกับซึมเศร้าอาการในชั้นประถมศึกษาปีที่แปดและบวกมีความสัมพันธ์กับความนับถือตนเองในเกรดแปดเช่นว่านักเรียนที่ได้รับการนอนหลับน้อยมีแนวโน้มที่จะรายงานอาการซึมเศร้าและความนับถือตนเองต่ำ. มีความสัมพันธ์ทางบวกคือ ระหว่าง eighthgrade การนอนหลับและเกรดตนเองรายงานดังกล่าวว่านักเรียนที่ได้รับการนอนหลับมากขึ้นเล็กน้อยรายงานเกรดที่สูงขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

riptive การวิเคราะห์
ในนี้ และส่วนที่เราให้
บรรยายการวิเคราะห์นอนและผลข้อมูล
ตามข้อมูลที่ได้มาจากการเติบโตแบบข้ามโดเมน
แฝงดังต่อไปนี้ ตารางที่ 1 แสดงหมายความว่า
ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และค่าสัมประสิทธิ์ความเบ้และ 2

สำหรับการนอนหลับและผลของตัวแปร คือการกระจายปกติ
ไม่มีความสําคัญ หรือโด่ง ; สัมประสิทธิ์ความเบ้
มีค่าตั้งแต่ . 52 ครั้ง ในขณะที่ความโด่ง
Sleepless ในชิคาโก 87
มีค่าตั้งแต่– 0.51 รอง . เป็นที่คาดการณ์ไว้โดยรวม พบว่ามีการลดลงในชั่วโมง
หมายถึงหลับ
ความรู้สึกมีคุณค่าในตนเอง และ self-reported เกรด และการเพิ่มขึ้นของ
อาการโรคซึมเศร้า รูปแบบของความสัมพันธ์ระหว่างตัวแปรและ

) ระบุความสัมพันธ์ระหว่างตัวแปรใน
คาดว่าทิศทาง ( ดูตารางที่ 2 ) ชั่วโมงของการนอนหลับใน
เกรดแปดก็มีความสัมพันธ์กับภาวะซึมเศร้าและอาการในเกรดแปด

บวกมีความสัมพันธ์กับความรู้สึกมีคุณค่าในตนเองของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษา ซึ่ง
นักเรียนได้รับการนอนน้อยกว่ามีแนวโน้มที่จะรายงานภาวะซึมเศร้าและความรู้สึกมีคุณค่าในตนเองต่ำ
มีความสัมพันธ์เชิงบวกกับนอน eighthgrade
และเกรด self-reported ซึ่งนักเรียนได้รับการนอนหลับมากขึ้นรายงานเล็กน้อย

เกรดสูงกว่า