On the top of the tower above the c

On the top of the tower above the city gate was Liu Cang Lan and behind him were four officers, Lin Feng and Liu Fei.



Liu Cang Lan had been standing there for a few hours already. He remained motionless while the others remained silent. They all understood the pain Liu Cang Lan was feeling in his heart.



Over a hundred thousand people, their lives, their families, their future had vanished in an instant. This was the truth of war.



It was the sad truth. Nobody could predict what was going to happen. Such dramatic events hadn’t taken place in over ten years. Besides, Liu Cang Lan had never lost any of his battles in the past, but at that moment, he had lost and his army was massacred.



“Pshhhhh……” Liu Cang Lan took a deep breath. He then slowly turned around. At that moment, everybody inside the city was already packing and ready to leave Duan Ren City.



The Mo Yue Country was putting pressure on them by using the princess’ life. They wouldn’t be able to defend the Duan Ren Border.



If they lost the Duan Ren Border, Duan Ren City would become a very dangerous place. A five hundred thousand strong army would easily be able to conquer Duan Ren City.



They were not a simple military force, a large number had broken through to the Ling Qi layer. In one jump, they could scale the gate of Duan Ren City. From there they could rain down arrows and annihilate everything inside.



“Even though Duan Ren City is vast, it could only be considered a small town… it has a population of five hundred and fifty thousand civilians. The civilians must leave the city, even though for many of them it is their place of birth. As a general, I cannot get them involved.” said Liu Cang Lan while sighing.



“As in any war, the outcome is never certain, you can win or you can lose. The only thing in your control is how you deal with the situation, General.” said Lin Feng while shaking his head.



“What do you expect me to do? I don’t understand.” asked Liu Cang Lan who didn’t understand.



Lin Feng turned around, looked at Liu Cang. He then said in a calm and solemn tone: “I need wood.”



“Wood?” Liu Cang Lan stared blankly at Lin Feng. He was dumbfounded. Lin Feng spoke again: “Uncle Liu, I hope that you can satisfy my request this time.”



After remaining silent for a moment, Liu Cang nodded in a serious way and said: “Alright.”



“Officers, I hope you can help me as well.” said Lin Feng while looking at Jiu Chi Xie and the others. They all slightly nodded, even though they didn’t know what Lin Feng actually really meant to do.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ด้านบนของหอเหนือเมือง ประตูถูกหลิวคาง Lan และหลังเขาถูกเจ้าหน้าที่สี่ เฟิงหลินและหลิวเฟย หลิวคาง Lan มีการยืนมีกี่ชั่วโมงแล้ว เขายังคงนิ่งในขณะที่คนอื่นยังคงเงียบ พวกเขาทั้งหมดเข้าใจหลิวคาง Lan มีความรู้สึกในหัวใจของเขาเจ็บปวด กว่าร้อยพันคน ชีวิต ครอบครัว อนาคตของพวกเขาได้หายไปในทันที นี่คือความจริงของสงคราม มันเป็นความจริงที่น่าเศร้า ไม่มีใครสามารถคาดเดาสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้น เหตุการณ์ดังกล่าวอย่างไม่ได้เกิดขึ้นในสิบปี หลิวคาง Lan ไม่ได้สูญเสียใด ๆ ของการต่อสู้ของเขาในอดีต แต่ในช่วงเวลานั้น เขาหายไป และกองทัพของเขาถูก massacred "Pshhhhh..." หลิวคาง Lan เอาลมหายใจลึก เขาแล้วค่อย ๆ หัน ในช่วงเวลานั้น ทุกคนภายในเมืองได้แล้วบรรจุ และพร้อมที่จะออกจากเมือง Ren ด้วน ประเทศยิว Mo ถูกใส่ความดันบนพวกเขา โดยใช้ชีวิตของเจ้าหญิง พวกเขาจะไม่สามารถปกป้องขอบ Ren ด้วน ถ้าพวกเขาสูญเสียขอบ Ren ด้วน ด้วน Ren ซิตี้จะกลายเป็น สถานอันตรายมาก กองทัพที่แข็งแกร่งมีห้าร้อยพันจะได้อย่างง่ายดายสามารถพิชิตเมือง Ren ด้วน พวกเขาไม่ได้เป็นทหารธรรมดา จำนวนมากได้หลุดผ่านชั้นหลิงฉี ในหนึ่งกระโดด พวกเขาสามารถปรับขนาดประตูเมือง Ren ด้วน จากนั้น พวกเขาสามารถฝนลงลูกศร และทำลายทุกอย่างภายใน "แม้ว่าเมือง Ren ด้วนเป็นใหญ่ แต่อาจเพียงถือเมืองเล็ก ๆ มีประชากรพลเรือนห้าแสนห้าหมื่นได้ พลเรือนต้องออกจากเมือง แม้ว่าหลายคนจะเป็นสถานเกิดของพวกเขา เป็นทั่วไป ได้อย่างไรเกี่ยวข้องกัน"กล่าวว่า หลิวคาง Lan ในขณะที่ sighing "ในสงครามใด ๆ ผลที่ได้ไม่แน่นอน คุณสามารถชนะ หรือคุณจะสูญเสีย สิ่งเดียวในการควบคุมวิธีที่คุณจัดการกับสถานการณ์ ทั่วไป. "บอกว่า หลินเฟิงขณะสั่นศีรษะของเขา "อะไรนักหนาฉันทำ ผมไม่เข้าใจ"ถามหลิวคาง Lan ที่ไม่เข้าใจ หลินเฟิงหัน มองหลิวคาง เขากล่าวว่า ในโทนสีสงบ และเคร่งขรึมแล้ว: "ฉันต้องไม้" "ไม้" Liu Lan คางจ้อง blankly ที่หลินเฟิง เขาได้มหาศาล หลินเฟิงพูดอีก: "ลุงหลิว หวังว่า คุณสามารถตอบสนองคำขอของฉันเวลานี้" หลังจากที่เหลือเงียบครู่ หลิวคางแล้วพยักหน้าอย่างจัง และกล่าวว่า: "Alright" "เจ้าหน้าที่ ฉันหวังว่า คุณสามารถช่วยฉันเป็นดี" กล่าวว่า เฟิงหลินมองหน้า Xie จิจิและคนอื่น ๆ พวกเขาทั้งหมดเล็กน้อยแล้วพยักหน้าอย่าง แม้ว่าพวกเขาไม่รู้ว่าหลินเฟิงที่จริงหมายถึง อะไรจะทำ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ด้านบนของหอเหนือประตูเมืองเป็นหลิว Cang ลานและอยู่ข้างหลังเขาอยู่สี่เจ้าหน้าที่หลินฮและหลิว Fei. หลิว Cang ลานได้รับการยืนอยู่ที่นั่นไม่กี่ชั่วโมงแล้ว เขายังคงอยู่นิ่งในขณะที่คนอื่น ๆ ยังคงเงียบ พวกเขาทุกคนเข้าใจความเจ็บปวดหลิว Cang ลานรู้สึกในหัวใจของเขา. กว่าร้อยพันคนชีวิตของพวกเขาและครอบครัวของเขาในอนาคตของพวกเขาได้หายไปในทันที นี่คือความจริงของสงคราม. มันเป็นความจริงที่น่าเศร้า ไม่มีใครสามารถคาดการณ์สิ่งที่จะเกิดขึ้น เหตุการณ์ที่น่าทึ่งดังกล่าวไม่ได้เกิดขึ้นในกว่าสิบปี นอกจากนี้หลิว Cang ลานไม่เคยสูญเสียใด ๆ ของการต่อสู้ของเขาในอดีตที่ผ่านมา แต่ในขณะที่เขาได้สูญเสียและกองทัพของเขาได้รับการสน. "Pshhhhh ...... " หลิว Cang ลานเอาลมหายใจลึก จากนั้นเขาก็ค่อย ๆ หันไปรอบ ๆ ในขณะที่ทุกคนในเมืองได้แล้วบรรจุและพร้อมที่จะออกด้วน Ren เมือง. โม Yue ประเทศได้รับแรงกดดันต่อพวกเขาโดยใช้เจ้าหญิง 'ชีวิต พวกเขาจะไม่สามารถที่จะปกป้องด้วน Ren ชายแดน. ถ้าพวกเขาหายไปด้วน Ren ชายแดนด้วน Ren เมืองจะกลายเป็นสถานที่ที่อันตรายมาก ห้าแสนกองทัพที่แข็งแกร่งได้อย่างง่ายดายจะสามารถพิชิตด้วน Ren เมือง. พวกเขาไม่ได้กำลังทหารที่เรียบง่ายเป็นจำนวนมากได้หักผ่านไปยังชั้นหลิงฉี ในหนึ่งกระโดดพวกเขาสามารถไต่ประตูด้วน Ren เมือง จากนั้นพวกเขาอาจจะมีฝนตกลงลูกศรและทำลายทุกอย่างภายใน. "แม้ว่าด้วน Ren เมืองกว้างใหญ่ก็อาจได้รับการพิจารณาเป็นเมืองเล็ก ๆ ... มันมีประชากร 550,000 พลเรือน พลเรือนต้องออกจากเมืองแม้ว่าหลายพวกเขามันเป็นสถานที่เกิดของพวกเขา ในฐานะที่เป็นโดยทั่วไปผมไม่สามารถให้พวกเขามีส่วนร่วม. "นายหลิวกล่าว Cang ลานขณะที่ถอนหายใจ. " ในขณะที่ในสงครามใด ๆ ผลที่ไม่เคยมีบางอย่างที่คุณสามารถชนะหรือคุณจะสูญเสีย สิ่งเดียวที่อยู่ในการควบคุมของคุณเป็นวิธีที่คุณจัดการกับสถานการณ์ทั่วไป. "หลินกล่าวว่าในขณะที่ฮสั่นศีรษะของเขา. " สิ่งที่คุณคาดหวังว่าฉันจะทำอย่างไร? ฉันไม่เข้าใจ. "ถามหลิว Cang ลานที่ไม่เข้าใจ. หลินฮหันไปรอบ ๆ มองที่หลิว Cang จากนั้นเขาก็กล่าวว่าในโทนที่สงบและเคร่งขรึม "ผมต้องไม้." "ไม้" หลิว Cang ลานจ้อง blankly ที่หลินฮ? เขาเป็นคนตะลึง หลินฮพูดอีกครั้ง: ". ลุงหลิวฉันหวังว่าคุณสามารถตอบสนองคำขอของฉันเวลานี้" หลังจากที่เงียบไปครู่หนึ่งหลิว Cang พยักหน้าอย่างจริงจังและกล่าวว่า "เอาล่ะ." "ผู้นำฉันหวังว่าคุณสามารถช่วย ฉันเป็นดี. "หลินฮกล่าวว่าในขณะที่มอง Jiu จิ Xie และคนอื่น ๆ พวกเขาทุกคนพยักหน้าเล็กน้อยถึงแม้ว่าพวกเขาไม่ได้รู้ว่าสิ่งที่หลินฮจริงหมายจริงๆจะทำอย่างไร

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บนยอดหอคอยเหนือประตูเมืองถูกหลิวฉาง LAN และหลังเขาเจ้าหน้าที่สี่ หลินฟง และ หลิวเฟยหลิวฉาง LAN ได้ยืนอยู่ที่นั่นสองสามชั่วโมงแล้ว เขายังคงนิ่ง ในขณะที่คนอื่นๆยังคงเงียบ พวกเขาเข้าใจความเจ็บปวดหลิวฉาง LAN คือความรู้สึกที่อยู่ในจิตใจของเขากว่าแสนคน ชีวิตครอบครัวของพวกเขาในอนาคตของพวกเขาได้หายไปในทันที นี้คือความจริงของสงครามมันคือความจริงที่น่าเศร้า ไม่มีใครสามารถทำนายสิ่งที่จะเกิดขึ้น เหตุการณ์ที่น่าทึ่งดังกล่าวไม่ได้เกิดขึ้นในกว่าสิบปี นอกจากนี้ หลิว กางแลนไม่เคยสูญเสียใด ๆของการต่อสู้ของเขาในอดีต แต่ในตอนนี้เขาได้สูญเสียและกองทัพของเขาถูกสังหารหมู่" . . . . . . pshhhhh " หลิว กางแลนเอาลมหายใจลึก จากนั้นเขาก็ค่อยๆ หันกลับมา ในตอนนี้ ทุกคนในเมืองก็บรรจุและพร้อมที่จะไปด้วนอินเมืองมิสซูรี่วประเทศก็กดดันพวกเขา โดยใช้ชีวิตของเจ้าหญิง พวกเขาจะไม่สามารถที่จะปกป้องด้วนเรนชายแดนถ้าพวกเขาสูญเสียต้วนต้วนเรนเรนชายแดนเมืองจะกลายเป็นสถานที่ที่อันตรายมาก ห้าแสน กองทัพที่แข็งแกร่งที่จะได้อย่างง่ายดายสามารถพิชิตด้วนอินเมืองพวกเขาไม่ใช่ทหารธรรมดาจํานวนได้หักจนหลิงฉี ชั้น ในหนึ่งกระโดด ก็ขนาดประตูด้วนอินเมือง จาก นั้นพวกเขาสามารถฝนลูกศรลงและทำลายทุกอย่างภายใน" แม้ว่าต้วนเรนเป็นเมืองที่กว้างใหญ่ อาจถือว่าเป็นเมือง . . . . . . . เล็ก ๆมีประชากร 5 แสน 5 หมื่นคน พลเรือนต้องออกจากเมือง แม้ว่าหลายของพวกเขาเป็นสถานที่ที่พวกเขาเกิด โดยทั่วไป ผมไม่สามารถรับพวกเขาที่เกี่ยวข้อง กล่าวว่า หลิว กางลานในขณะที่ถอนหายใจ" ในสงครามใด ๆ ผลคือไม่บาง คุณสามารถชนะหรือคุณจะสูญเสีย สิ่งเดียวในการควบคุมของคุณเป็นวิธีการที่คุณจัดการกับสถานการณ์ทั่วไป กล่าวว่า หลินฟง ในขณะที่สั่นศีรษะของเขา" นายจะให้ฉันทำยังไง ? ผมไม่เข้าใจ " ถามหลิวฉาง LAN ที่ไม่เข้าใจหลินฟงหันไปมองหลิวฉาง . เขาบอกว่า อยู่ในความสงบและเสียงขึงขัง " ผมต้องการไม้”" ไม้ " หลิว กางลานจ้องอย่างว่างเปล่า ที่หลินฟง เขาพูดไม่ออก หลินฟงพูดอีกครั้ง : " อาหลิว ฉันหวังว่าคุณสามารถตอบสนองความต้องการของผมครั้งนี้ "หลังจากที่เหลือเงียบไปอึดใจหนึ่ง หลิวฉางพยักหน้าในทางที่ร้ายแรง และพูดว่า " ไม่เป็นไร "" เจ้าหน้าที่ , ฉันหวังว่าคุณสามารถช่วยฉันด้วยเช่นกัน กล่าวว่า หลินฟง ขณะมองดูชิเซี่ยจิ่ว และคนอื่น ๆ ทุกคนพยักหน้ารับเล็กน้อย แม้ว่าพวกเขาจะไม่รู้ว่า หลินฟง จริงๆแล้วมันตั้งใจจะทำอะไร