In that first grade class they came

In that first grade class they came and got me
"Your mom's outside, say goodbye now to everybody"
U-Haul was waiting with all of her things
At least what she could pack
In the time my dad's at work and before he came back
Way to young to comprehend what was happening
"Are we going to grandma's? When are we coming back again?"
Little did I know that we were leaving him by himself
And ten years would pass before Mom sees anybody else
Just us, in middle school I ain't understand
Who Melissa was and why she wasn't another man
Biased and confused they try to explain but nobody can
Wanted what I thought was normal, she had another plan
Such is life, even if it took time for me to accept it
No longer Dad now, but a woman with whom she slept with
Or for the years when a secret was how she kept it
I ain't get it, admittedly I was skeptic
I came around, happiness I see's what you may have found
And that's what's most important
I don't wanna see you breaking down
I wanna see you smile, I don't wanna see you make a frown
If she loves you, then that's all anybody needs maybe now
By '05 things had gotten worse
Moved to the basement, deep depressions a rotten curse
Hiding in a dark space, her mind and her body hurts
Becoming more reclusive and the pills should have been alerts
So the worse it got, I became more and more afraid
Until one night, I went into that room, on the floor she laid
I shook her she was blue, her skin was cold, she wasn't breathing
Screamed, "Melissa wake up" couldn't fathom that she was leaving
Mom and Bro was running down, I screamed "somebody help"
Try pumping her chest, CPR, but it didn't help
Toughest pill to swallow, but we lost, that's forced reflection
While in her life you made her happy, thank you for the blessing

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในระดับชั้นที่ พวกเขามา และให้ผม"คุณแม่นอก บอกลาตอนนี้ทุกคน"U-ระยะกำลังรอ ด้วยทุกสิ่งของเธอว่าอย่างน้อยเธออาจแพ็คในเวลาพ่อของ ที่ทำงาน และ ก่อนมาหลังวิธีหนุ่มจะเข้าใจสิ่งที่เกิดขึ้น"เรากำลังจะยาย เมื่อเรากลับมาอีกครั้ง"น้อยไม่รู้ว่า เราทิ้งเขาเองและจะผ่านสิบปีก่อนแม่เห็นใครอื่นเพียงเรา โรงเรียนหอมเข้าใจผู้ Melissa และทำไมเธอไม่ใช่คนอื่นลำเอียง และสับสนพยายามอธิบาย แต่ไม่มีใครสามารถต้องการสิ่งที่ผมคิดว่า ไม่ปกติ เธอมีแผนอื่นนั่นคือชีวิต แม้ว่ามันเอาเวลาที่ฉันจะยอมรับมันไม่มีพ่อตอนนี้ แต่ผู้หญิงที่เธอนอนด้วยหรือปีเมื่อความลับถูกวิธีเธอเก็บหอมได้รับ ยอมรับผม skepticฉันมา ความสุขที่ฉันเห็นในสิ่งที่คุณอาจได้พบและนั่นคือสิ่งสำคัญสุดไม่อยากเห็นคุณลงอยากเห็นคุณยิ้ม ฉันไม่อยากเห็นคุณทำหน้างอถ้าเธอรักคุณ แล้วนั่นคือทั้งหมดทุกคนต้องการบางทีตอนนี้โดย ' 05 สิ่งมีอากาศเลวร้ายย้ายไปที่ชั้นใต้ดิน ลึกทะเลสาปเน่าซ่อนในพื้นที่มืด ใจของเธอ และร่างกายของเธอเจ็บกลายเป็นสันโดษมากขึ้นและยาที่ควรได้รับการแจ้งเตือนดังนั้นที่เลวร้ายมันได้ ฉันกลายเป็นกลัวมากจนกระทั่งคืนหนึ่ง ไปที่ห้อง ชั้นที่เธอวางไว้ผมจับเธอเธอไม่หายใจ เธอสีฟ้า ผิวของเธอก็เย็นกรีดร้อง "เมลิสซาปลุก" ไม่เข้าใจผลที่เธอถูกทิ้งแม่และครับทำงานลง ฉันกรีดร้อง "ใครช่วย"ลองปั๊มหน้าอกของเธอ CPR แต่มันช่วยไม่ได้ยากลืนที่ยากที่สุด แต่เราหายไป บังคับสะท้อนว่าในขณะที่ในชีวิตของ คุณที่ทำให้เธอมีความสุข ขอพร

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในระดับชั้นประถมศึกษาปีแรกที่พวกเขามาและมีฉัน
"นอกแม่ของคุณบอกลาในขณะนี้เพื่อทุกคน"
U-Haul กำลังรอกับทุกสิ่งที่เธอ
อย่างน้อยสิ่งที่เธอสามารถแพ็ค
ในเวลาที่พ่อของฉันที่ทำงานและก่อนที่เขาจะกลับมา
ทาง เพื่อหนุ่มสาวที่จะเข้าใจสิ่งที่เกิดขึ้น
"เราจะไปยายเมื่อเราจะกลับมาอีกครั้ง?"
ฉันไม่น้อยรู้ว่าเราปล่อยให้เขาด้วยตัวเอง
สิบปีจะผ่านไปก่อนที่แม่เห็นคนอื่น
เพียงแค่เราอยู่ในโรงเรียนฉันกลาง จะไม่เข้าใจ
ใครเป็นเมลิสสาและทำไมเธอไม่ได้ผู้ชายอีกคนหนึ่ง
ลำเอียงและสับสนพวกเขาพยายามที่จะอธิบาย แต่ไม่มีใครสามารถ
หาสิ่งที่ผมคิดว่าเป็นเรื่องปกติที่เธอมีอีกแผนหนึ่ง
คือชีวิตแม้ว่ามันต้องใช้เวลาสำหรับผมที่จะยอมรับมัน
ไม่มีอีกต่อไปพ่อในขณะนี้ แต่ผู้หญิงกับคนที่เธอนอนหลับอยู่ด้วย
หรือสำหรับปีที่ผ่านมาเมื่อความลับถูกวิธีการที่เธอเก็บมัน
ฉันไม่ได้รับมันเป็นที่ยอมรับผมเป็นคนขี้ระแวง
ฉันมารอบความสุขที่ผมเห็นคือสิ่งที่คุณอาจได้พบ
และที่ว่า สิ่งที่สำคัญที่สุด
ฉันไม่อยากเห็นคุณที่จะหมดสภาพ
ผมอยากเห็นคุณยิ้มผมไม่อยากเห็นคุณทำหน้านิ่วคิ้ว
ถ้าเธอรักคุณแล้วว่าเป็นใครทุกความต้องการบางทีตอนนี้
โดย '05 สิ่งที่มีอากาศที่เลวร้ายยิ่ง
ย้ายไปอยู่ที่ ชั้นใต้ดินหดหู่ลึกคำสาปเน่า
ซ่อนอยู่ในพื้นที่มืดจิตใจและร่างกายของเธอเจ็บ
กลายเป็นคนเก็บตัวมากขึ้นและยาควรจะได้รับการแจ้งเตือน
ดังนั้นที่เลวร้ายมันก็ผมก็ยิ่งกลัวมากขึ้น
คืนจนหนึ่งผมเดินเข้าไปในห้องนั้น บนชั้นที่เธอวาง
ผมสั่นของเธอที่เธอเป็นสีฟ้า, สีผิวของเธอเย็นเธอก็ไม่หายใจ
กรีดร้อง "เมลิสสาตื่นขึ้นมา" ไม่สามารถเข้าใจว่าเธอกำลังจะออกจาก
แม่และน้องชายที่กำลังวิ่งลงฉันกรีดร้อง "ใครช่วยเหลือ "
ลองสูบน้ำหน้าอกของเธอทำ CPR แต่มันก็ไม่ได้ช่วยให้
ยาที่ยากที่สุดที่จะกลืน แต่เราสูญเสียที่ถูกบังคับสะท้อน
ในขณะที่ในชีวิตของเธอที่คุณทำให้เธอมีความสุขขอขอบคุณสำหรับการให้ศีลให้พร