According to Gomez, Ronda, Caballer

According to Gomez, Ronda, Caballero, Blanco, and Rosell (2006), the in- fluence of hydrocolloids on the final cake volume is due to increase in batter viscosity that slows down the rate of gas diffusion and allows its retention during the early stages of baking. Shelke, Fau- bion, and Hoseney (1990) suggested that lower viscosity of the batter during heating is one of the reasons for decreased end product volume. It is possible that, in the presence of a less viscous batter, carbon dioxide evolved and water vapor produced might not be trapped in the air cells during baking, thus resulting in the cakes with low volume. The influence of hydrocolloids on the texture of eggless cake can be observed in Table 1. The presence of HPMC and AR decreased the firmness value from 740 to 680 and 700 g in- dicating improvement in the texture of cake. Addition of XN, GR and CG increased the firmness value showing adverse effect of them on the texture of cakes. According to Bell (1990), HPMC forms interfacial films at the boundaries of the gas cells that confer some stability to the cells against the gas expansion and processing condition changes. A significant difference was observed in the moisture content when hydrocolloids excepting AR were added, highest moisture content was observed in the case of HPMC (33.6%) followed by GR (33.0%), CG (32.6%) and XN (32.5%). The increase in the moisture content in eggless cake with HPMC, GR, CG and XN is explained by the ability of hydrocolloids to hydrate at room tem- perature, and its self-interactions without competing with gluten proteins and starchy polysaccharides for the water available in the system (Leon et al., 2000).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตามโกเมซ รอนดา Caballero ลัง และเซลย์ (2006), การใน-fluence ของเจ้าปริมาตรสุดท้ายเค้กครบเพื่อเพิ่มความหนืดของแป้งที่ช่วยให้เก็บของในช่วงแรกของการอบ และช้าอัตราการแพร่ของก๊าซ Shelke, Fau bion และ Hoseney (1990) แนะนำว่า ความหนืดของแป้งในช่วงความร้อนต่ำคือเหตุผลผลิตภัณฑ์สุดท้ายลดลงไดรฟ์ข้อมูลอย่างใดอย่างหนึ่ง มันเป็นไปได้ว่า ในแป้งมีความหนืดน้อย พัฒนาก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ และไอน้ำที่ผลิตอาจไม่ติดอยู่ในเซลล์อากาศระหว่างอบ จึงทำ ให้เค้กมีปริมาตรต่ำ อิทธิพลของเจ้าในเนื้อเค้ก eggless จะสังเกตได้ในตารางที่ 1 การปรากฏตัวของ HPMC และ AR ลดลงค่าความกระชับจาก 740 เป็น 680 700 กรัม-dicating ปรับปรุง และในเนื้อเค้ก XN, GR และ CG เพิ่มค่าความแน่นที่แสดงผลของพวกเขาบนเนื้อเค้ก ตามที่เบลล์ (1990), HPMC ฟอร์มฟิล์มแรงที่ขอบเขตของเซลล์แก๊สที่มอบความมั่นคงบางเซลล์จากก๊าซขยายตัวและการประมวลผลสภาพการเปลี่ยนแปลง พบว่า ความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญในความชื้นเมื่อเพิ่มเจ้า๑,๑๐๐ AR ความชื้นสูงสุดเป็นที่สังเกตในกรณีของ HPMC (33.6%) ตาม ด้วย GR (33.0%), CG (32.6%) และ XN (32.5%) การเพิ่มขึ้นของความชื้นในเค้ก eggless HPMC, GR, CG และ XN จะอธิบายความสามารถของเจ้าความชุ่มชื้นที่ tem-อุณหภูมิห้อง และการโต้ตอบของตนเองโดยไม่ต้องแข่งขันกับโปรตีน gluten และไรด์แป้งน้ำมีอยู่ในระบบ (Leon et al. 2000)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตามที่โกเมซ, รอนดาบาลบลังและ Rosell (2006) ที่ fluence หไฮโดรคอลลอยด์กับปริมาณเค้กสุดท้ายคือเนื่องจากการเพิ่มขึ้นในความหนืดของแป้งที่ช้าลงของอัตราการแพร่กระจายก๊าซและช่วยให้การเก็บรักษาในระยะแรก อบ Shelke, Bion Fau- และ Hoseney (1990) ชี้ให้เห็นว่ามีความหนืดลดลงของการปะทะระหว่างความร้อนเป็นสาเหตุหนึ่งที่ทำให้ปริมาณสินค้าที่สิ้นสุดลดลง มันเป็นไปได้ว่าในการปรากฏตัวของแป้งที่มีความหนืดน้อยกว่าก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์พัฒนาและผลิตไอน้ำอาจจะไม่ถูกขังอยู่ในเซลล์อากาศในระหว่างการอบจึงทำให้เค้กที่มีปริมาณต่ำ อิทธิพลของไฮโดรคอลลอยด์บนพื้นผิวของเค้ก Eggless สามารถสังเกตในตารางที่ 1 การปรากฏตัวของ HPMC และ AR ลดลงค่าความแน่น 740-680 และ 700 กรัมห dicating ปรับปรุงในเนื้อเค้ก นอกเหนือจาก XN, GR และการกำกับดูแลกิจการที่เพิ่มขึ้นค่าความแน่นแสดงผลกระทบของพวกเขาบนพื้นผิวของเค้ก ตามที่เบลล์ (1990), HPMC รูปแบบภาพยนตร์ interfacial ที่ขอบเขตของเซลล์ก๊าซที่นำมาซึ่งความมั่นคงให้กับเซลล์กับการขยายตัวของก๊าซและสภาพการประมวลผลการเปลี่ยนแปลง ความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญพบว่าในความชื้นเมื่อไฮโดรยกเว้น AR ถูกเพิ่มความชื้นสูงสุดพบว่าในกรณีของ HPMC (33.6%) ตามด้วย GR (33.0%) การกำกับดูแลกิจการ (32.6%) และ XN นี้ (32.5%) การเพิ่มขึ้นของปริมาณความชื้นในเค้ก Eggless กับ HPMC อู๊ CG และ XN จะอธิบายโดยความสามารถของไฮโดรคอลลอยด์เพื่อความชุ่มชื้นที่ห้องมีอุณหภูมิและปฏิสัมพันธ์ด้วยตนเองโดยไม่ต้องแข่งขันกับโปรตีนกลูเตนและ polysaccharides แป้งสำหรับน้ำที่มีอยู่ใน ระบบ (Leon et al., 2000)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตาม Gomez , Ronda กาบาเยโร่แล้วและ Rosell ( 2006 ) , - fluence ของไฮโดรคอลลอยด์ในปริมาตรเค้กสุดท้ายคือเนื่องจากการเพิ่มขึ้นในแป้งความหนืดที่ช้าลงอัตราการแพร่ของแก๊สและช่วยให้การรักษาในช่วงแรกของการอบ shelke เฟา , - ไบเอิ่น และ hoseney ( 1990 ) พบว่า ลดความหนืดของแป้งระหว่างความร้อนเป็นสาเหตุหนึ่งของการลดปริมาณผลิตภัณฑ์สุดท้าย . เป็นไปได้ว่า ในการแสดงตนของแป้งข้นน้อยลง คาร์บอนไดออกไซด์และไอน้ำที่ผลิตขึ้นมาอาจจะไม่ติดอยู่ในเซลล์อากาศระหว่างอบ จึงส่งผลให้เค้กที่มีปริมาณน้อย ผลของไฮโดรคอลลอยด์ในเนื้อเค้ก Eggless สามารถสังเกตได้ในตารางที่ 1 การปรากฏตัวของ HPMC และ AR ลดลงจากค่าความแน่นที่ 680 และ 700 กรัม - dicating ปรับปรุงพื้นผิวของเค้ก เพิ่มของคริสเตียน แต่ CG เพิ่มความแน่นและค่าแสดงผลกระทบของพวกเขาในเนื้อเค้ก จากเบลล์ ( 1990 ) , ซีรูปแบบภาพยนตร์ ( ในขอบเขตของก๊าซที่ปรึกษาความมั่นคงบางเซลล์ไปยังเซลล์กับก๊าซขยายตัวและการประมวลผลเงื่อนไขการเปลี่ยนแปลง ความแตกต่างพบว่า ความชื้น เมื่อไฮโดรคอลลอยด์ยกเว้น AR มีการเพิ่มความชื้นสูงสุดพบว่าในกรณีของซี ( 33.6 % ) ตามด้วย GR ( 33.0 % ) , CG ( เกษตร ) และซิน ( 32.5 เปอร์เซ็นต์ ) เพิ่มความชื้นใน Eggless เค้กกับ HPMC GR , CG และ คริสเตียนจะสามารถอธิบายได้โดยความสามารถของไฮโดรคอลลอยด์เพื่อความชุ่มชื้นที่ห้องเต็ม - perature และปฏิสัมพันธ์ของตนเองโดยไม่ต้องแข่งขันกับโปรตีนกลูเตนไรด์แป้งสำหรับน้ำที่มีอยู่ในระบบ ( ลีออน et al . , 2000 )