In order to achieve these targets,

In order to achieve these targets, various economic and social institutions were developed to assist the Bumiputera (Kok Swee Kheng, 1994; Rajakrishnan, 1993; Stafford, 1997). Government agencies that already existed in the 1960s to assist the Bumiputera such as FELDA (Federal Land Development Authority), MARA (Peoples Trust Council), FAMA (Food and Marketing Authority) and MARDI (Malaysian Agricultural Research and Development Institute) were supported with huge funds to implement and accelerate rural development projects. Besides the existing government agencies, new agencies such as RISDA (Rubber Industry Smallholders Development Authority), MAJUIKAN (Fisheries Board) and MAJUTERNAK (Cattle Board) were established to increase income and productivity of the Bumiputera. In addition, UDA (Urban Development Authority) and SEDCs (State Economic Development Corporations) were also set up to carry out commercial and industrial projects, which in turn would allow and encourage greater participation of the Bumiputera in these activities, and hence induce them to move from rural to urban areas. Credit facilities, advisory services and the physical infrastructure such as shops and houses were also provided through agencies such as MARA, MIDF (Malaysian Industrial Development Foundation), CGC (Credit Guarantee Corporation) and Bank Bumiputera. Of significance in increasing Bumiputera participation and ownership in the economy was the establishment of PERNAS (Perbadanan Nasional or National Corporation) in 1970. PERNAS was responsible for buying and developing companies and holding them in trust for the Bumiputera, and latter selling them on to private Bumiputera interests. Table IV.2 shows the amount of funds allocated in various Malaysia Five-Year Plans to carry out the two objectives of the NEP - poverty eradication and restructuring the society. From the Second to the Fifth Malaysia Plans, total allocation for both objectives of the NEP averaged more than 30%. It appears that poverty eradication formed a large proportion of the allocation. Nevertheless, the share of the restructuring increased over time, particularly in the Fourth Malaysia Plan.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เพื่อให้บรรลุเป้าหมายเหล่านี้ สถาบันทางเศรษฐกิจ และสังคมต่าง ๆ ได้พัฒนาขึ้นเพื่อช่วย Bumiputera (โคกซวี Kheng, 1994 Rajakrishnan, 1993 สตัฟฟอร์ด 1997) หน่วยงานภาครัฐที่มีอยู่ในปี 1960 เพื่อช่วย Bumiputera FELDA (สหพันธ์พัฒนาที่ดินหน่วยงาน), โรงแรมมารา (คนใจสภา), FAMA (อาหารและหน่วยงานการตลาด) และมาร์ (มาเลเซียเกษตร สถาบันวิจัยและพัฒนา) ได้รับการสนับสนุน ด้วยทุนขนาดใหญ่จะดำเนินการ และเร่งรัดโครงการพัฒนาชนบท นอกจากรัฐบาลอยู่ หน่วยงาน หน่วยงานใหม่เช่น RISDA (ยางอุตสาหกรรม Smallholders พัฒนาอำนาจ), MAJUIKAN (คณะประมง) และ MAJUTERNAK (คณะกรรมการปศุสัตว์) ได้ก่อตั้งเพื่อเพิ่มรายได้และผลผลิตของการ Bumiputera นอกจากนี้ UDA (เมืองพัฒนาประเทศ) และ SEDCs (สถานะเศรษฐกิจพัฒนาองค์กร) ยังตั้งการดำเนินการเชิงพาณิชย์ และอุตสาหกรรมโครงการ ซึ่งในเปิดจะอนุญาต และสนับสนุนให้มีส่วนร่วมมากขึ้นของ Bumiputera ในกิจกรรมเหล่านี้ จึง ก่อให้เกิดการย้ายจากชนบทกับเมือง สิน ปรึกษา และโครงสร้างพื้นฐานทางกายภาพเช่นร้านค้าและบ้านที่ให้ผ่านหน่วยงานโรงแรมมารา MIDF (มาเลเซียอุตสาหกรรมพัฒนามูลนิธิ), ซีจีซี (บรรษัทประกันสินเชื่อ) และธนาคาร Bumiputera ของความสำคัญในการเพิ่ม Bumiputera มีส่วนร่วมและเป็นเจ้าของในเศรษฐกิจถูกจัดตั้ง PERNAS (Perbadanan Nasional หรือ องค์กรแห่งชาติ) ในปี 1970 PERNAS ไม่ชอบซื้อ และพัฒนาบริษัท และจับพวกเขาในความน่าเชื่อถือสำหรับการ Bumiputera และขายพวกเขาเพื่อผลประโยชน์ส่วนตัว Bumiputera หลัง IV.2 ตารางแสดงจำนวนเงินที่ปันส่วนในต่าง ๆ มาเลเซีย 5 ปีแผนการดำเนินการ 2 วัตถุประสงค์ของ NEP - ขจัดความยากจนและการปรับโครงสร้างสังคม จากที่สองถึงห้ามาเลเซียแผน การปันส่วนทั้งหมดสำหรับทั้งวัตถุประสงค์ของ NEP ที่ averaged มากกว่า 30% ปรากฏว่า ขจัดความยากจนเกิดขึ้นเป็นสัดส่วนใหญ่ของการปันส่วน อย่างไรก็ตาม ร่วมกันของการปรับโครงสร้างเพิ่มเวลา โดยเฉพาะอย่างยิ่งในแผนมาเลเซียสี่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในการสั่งซื้อเพื่อให้บรรลุเป้าหมายเหล่านี้สถาบันทางเศรษฐกิจและสังคมที่แตกต่างกันได้รับการพัฒนาเพื่อช่วย Bumiputera (กก Swee Kheng 1994; Rajakrishnan 1993; Stafford, 1997) หน่วยงานของรัฐที่มีอยู่แล้วในปี 1960 เพื่อช่วย Bumiputera เช่น FELDA (พัฒนาที่ดินของรัฐบาลกลางมีอำนาจ) MARA (ประชาชนเชื่อถือ Council), FAMA (อาหารและการตลาด Authority) และ MARDI (มาเลเซียวิจัยและพัฒนาการเกษตร Institute) ได้รับการสนับสนุนที่มีขนาดใหญ่ เงินทุนในการดำเนินการและเร่งโครงการพัฒนาชนบท นอกจากนี้หน่วยงานภาครัฐที่มีอยู่ในหน่วยงานใหม่ ๆ เช่น Risda (อุตสาหกรรมยางรายย่อยพัฒนา Authority), MAJUIKAN (ประมง Board) และ MAJUTERNAK (โค Board) ที่ถูกจัดตั้งขึ้นเพื่อเพิ่มรายได้และผลผลิตของ Bumiputera นอกจากนี้ UDA (การพัฒนาเมือง Authority) และ SEDCs (รัฐ บริษัท พัฒนาเศรษฐกิจ) ก็ยังจัดตั้งขึ้นเพื่อดำเนินโครงการเชิงพาณิชย์และอุตสาหกรรมซึ่งจะช่วยให้การและส่งเสริมการมีส่วนร่วมมากขึ้นของ Bumiputera ในกิจกรรมเหล่านี้และด้วยเหตุนี้ทำให้เกิดการให้พวกเขา ย้ายจากชนบทสู่เมือง วงเงินสินเชื่อ, บริการให้คำปรึกษาและโครงสร้างพื้นฐานทางกายภาพเช่นร้านค้าและบ้านเรือนนอกจากนี้ยังผ่านหน่วยงานเช่น MARA, MIDF (พัฒนาอุตสาหกรรมมาเลเซียมูลนิธิ) CGC (บรรษัทประกันสินเชื่อ) และธนาคาร Bumiputera อย่างมีนัยสำคัญในการเพิ่มการมีส่วนร่วมและความเป็นเจ้าของ Bumiputera ในระบบเศรษฐกิจเป็นที่ตั้งของ Pernas นี้ (Perbadanan Nasional หรือแห่งชาติ Corporation) ในปี 1970 Pernas รับผิดชอบสำหรับการซื้อและการพัฒนา บริษัท และผู้ถือพวกเขาในความไว้วางใจสำหรับ Bumiputera และหลังการขายพวกเขาในภาคเอกชน Bumiputera ผลประโยชน์ ตาราง IV.2 แสดงจำนวนเงินที่จัดสรรในมาเลเซียต่างๆห้าปีมีแผนจะดำเนินการตามวัตถุประสงค์ของ บริษัท เอ็นอีพี - การขจัดความยากจนและการปรับโครงสร้างสังคม จากครั้งที่สองกับห้ามาเลเซียแผนจัดสรรรวมสำหรับวัตถุประสงค์ของทั้งสอง บริษัท เอ็นอีพีเฉลี่ยมากกว่า 30% ปรากฏว่าการขจัดความยากจนที่เกิดขึ้นเป็นสัดส่วนใหญ่ของการจัดสรร แต่ส่วนแบ่งของการปรับโครงสร้างหนี้เพิ่มขึ้นเมื่อเวลาผ่านไปโดยเฉพาะอย่างยิ่งในประเทศมาเลเซียที่สี่แผน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เพื่อให้บรรลุเป้าหมายเหล่านี้ สถาบันทางเศรษฐกิจและสังคมต่าง ๆถูกพัฒนาขึ้นเพื่อช่วยภูมิบุตร ( ก๊กซูเค็ง , 1994 ; rajakrishnan , 1993 ; Stafford , 1997 ) หน่วยงานราชการที่มีอยู่แล้วในทศวรรษที่ 1960 เพื่อช่วยให้ภูมิปุตรา เช่น เฟลดา ( เจ้าหน้าที่พัฒนาที่ดินแห่งชาติ ) , มาร ( สภาไว้วางใจของประชาชน )Fama ( อาหารและการตลาด ( อำนาจ ) และงานวิจัยทางการเกษตรและการพัฒนาสถาบัน มาเลเซีย ) ได้รับการสนับสนุนด้วยเงินทุนขนาดใหญ่เพื่อดำเนินการและเร่งโครงการพัฒนาชนบท นอกเหนือจากที่มีอยู่ หน่วยงานราชการ หน่วยงานใหม่ เช่น risda ( อุตสาหกรรมยางพาราสวนยาง Development Authority )majuikan ( คณะกรรมการประมง ) และ majuternak ( บอร์ดโค ) ก่อตั้งขึ้นเพื่อเพิ่มรายได้และผลผลิตของภูมิปัญญา . นอกจากนี้ อินโดนีเซีย ( เจ้าหน้าที่พัฒนาชุมชน ) และ sedcs ( บริษัทพัฒนาเศรษฐกิจรัฐ ) ยังตั้งขึ้นเพื่อดำเนินโครงการเชิงพาณิชย์ และอุตสาหกรรม ซึ่งจะช่วยส่งเสริมให้มากขึ้นการมีส่วนร่วมของภูมิปัญญาในกิจกรรมเหล่านี้และด้วยเหตุนี้ทำให้พวกเขาที่จะย้ายจากชนบท เขตเมือง วงเงินสินเชื่อ การบริการที่ปรึกษาและโครงสร้างพื้นฐานทางกายภาพ เช่น ร้านค้าและบ้านยังให้ผ่านหน่วยงาน เช่น มาร่า midf ( มูลนิธิพัฒนาอุตสาหกรรมมาเลเซีย ) , CGC ( Credit Guarantee Corporation ) และภูมิปัญญาของธนาคารความสำคัญในการเพิ่มภูมิปุตรา การมีส่วนร่วมและความเป็นเจ้าของในเศรษฐกิจมีการจัดตั้ง pernas ( perbadanan แห่งชาติ หรือ National Corporation ) ในปี 1970 pernas เป็นผู้รับผิดชอบสำหรับการซื้อและการพัฒนา บริษัท และถือไว้ในความไว้วางใจสำหรับภูมิปัญญาและหลังขายไปยังสนใจภูมิปัญญาส่วนบุคคล ตารางที่ 4 .2 แสดงให้เห็นว่า ปริมาณของเงินที่จัดสรรในมาเลเซียแผนห้าปีเพื่อทำตามวัตถุประสงค์ของเนปต่างๆ - การขจัดความยากจนและการปรับโครงสร้างสังคม จากที่สองถึงห้ามาเลเซียมีแผนการจัดสรร รวมทั้งเพื่อวัตถุประสงค์ของเนปเฉลี่ยมากกว่า 30% ปรากฏว่า การขจัดความยากจน สร้างสัดส่วนขนาดใหญ่ของการแบ่งส่วน อย่างไรก็ตามในส่วนของการเพิ่มขึ้นตลอดเวลา โดยเฉพาะในแผนมาเลเซีย 4