The ceremonies (ngan) at Prasat Pha

The ceremonies (ngan) at Prasat Phanom Rung can be split up in two groups: The traditional ones and the modern ones.

The main traditional ngan took place every year at full moon in the 5th lunar month, April, when the locals ascended the mountain from all nearby villages and districts to perform Hinayana Buddhist rites followed by musical shows (mawlam) and dance. The participants were the local ethnic Khmer and Lao farmers and this traditional festival is still the one the elder people remember with most reverence.

The full moon festival did not coincide with the days when the rising sun is visible through 15 gates the temple. The full moon in April falls on different dates in succeeding years, but the solar event fall on the same date in the beginning of April – some years differing 1 day.
Ascending mountains for merit-making ngan at the full moon in April is not a phenomenon limited to Phanom Rung. At many other ancient Khmer sites in Isan the locals choose the same day for performing their traditional ceremonies - alternatively at the Water Festival (songkran) starting 13 April.
Other rituals of a more private character are conducted throughout the year, mostly in connection with full moons. The author has often met traces of nightly ceremonies, when arriving early morning for solar observations.











After 17 years restoration Prasat Phanom Rung was finally re-built from ruins in 1988. The name was changed to Phanom Rung Historical Park and the traditional annual lunar festival was changed to a solar and fixed to a date in the beginning of April, when the rays of the rising sun penetrates the 15 doorways of the sanctuary. The old festival followed the full moon in April which falls on different dates in succeeding years, but the solar event fall on the same date in the beginning of April – some years differing 1 day.

The reason for this change was probably due to that an archaeologist observed the sun rise through the doors of the temple during the restoration of the temple. This should not have surprised anybody: With a few exceptions all Khmer temples are orientated so that the rays of the rising sun enter the eastern doors on two occasions a’ year. Prasat Phanom Rung only differs from other temples in Isan on two matters: 1: The sanctuary has western doors as well, thus allowing the rays of the sun to penetrate the construction when the (not re-constructed) wooden doors were opened. 2: The temple is beautifully located of a mountain top.

Until 2004 only one solar event was taken into consideration: The sunrise in April. Actually there are four solar events; the other three are a sunrise in September and two sunsets in March and October as described in an article by the author in Bangkok Post, March 2000, after an observation of the sunset through all 15 doorways the 7th of March 2000: New Light on an Ancient Site.

The article did not change the annual festival until 3 years after, when the author invited the director of Phanom Rung Historical Park, Nongkram Suksom, to watch the sunset in March 2003. Next day the governor of Buriram province was present and luckily the sun broke through the clouds just before reaching the horizon. This impressed the governor to an extend that the month from the sunset in March 2004 to the sunrise in April was declared for ''The Holy month of Prasat Phanom Rung'' and rituals were preformed at both occasions.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พิธี (งาน) ที่ปราสาทพนมรุ้งสามารถแบ่งค่าในกลุ่มสอง: คนแบบดั้งเดิมและแบบทันสมัยได้

งานดั้งเดิมหลักเกิดทุกปีที่พระจันทร์เต็มดวงในเดือนค่ำ 5 เมษายน เมื่อชาวบ้านแถมยังภูเขาจากบริเวณใกล้เคียงหมู่บ้านและอำเภอทำพิธีกรรมศาสนาพุทธนิกายหินยานตาม (mawlam) การแสดงดนตรีและเต้นรำได้ ผู้เข้าร่วมได้ที่เกษตรกรในท้องถิ่นชนเผ่าเขมรและลาว และเทศกาลนี้ดั้งเดิมเป็นยังจำคนพี่ ด้วยความเคารพมากที่สุด

เทศกาลพระจันทร์เต็มดวงได้ไม่สอดคล้องกับวันที่เมื่อมีการมองเห็นผ่านประตู 15 อาทิตย์วัด พระจันทร์เต็มดวงในเดือนเมษายนตรงกับวันที่แตกต่างกันในปีถัดไป แต่เหตุการณ์แสงอาทิตย์ตกในวันเดียวกันในต้นเดือนเมษายน – ปีแตกต่างกัน 1 วัน.
จากภูเขาสำหรับงานบุญที่พระจันทร์เต็มดวงในเดือนเมษายนไม่ใช่ปรากฏการณ์จำกัดพนมรุ้ง หลายอื่น ๆ โบราณสถานแบบเขมรในภาคอีสานชาวบ้านเลือกในวันเดียวกันสำหรับการทำพิธีแบบดั้งเดิมของพวกเขา - หรือที่เทศกาลน้ำ (สงกรานต์) ราคาเริ่มต้น 13 เมษายน
มีดำเนินการอื่น ๆ พิธีกรรมอักขระส่วนตัวตลอดทั้งปี ส่วนใหญ่เกี่ยวข้องกับดวงจันทร์เต็ม ผู้เขียนได้มักจะพบร่องรอยของพิธีคืน เมื่อมาถึงเช้าสำหรับแสงอาทิตย์สังเกต











หลังจาก 17 ปีบูรณะปราสาทพนมรุ้งสุดสร้างขึ้นมาใหม่จากซากปรักหักพังใน 1988 เปลี่ยนชื่อเป็นอุทยานประวัติศาสตร์พนมรุ้ง และเทศกาลประจำปีจันทรคติดั้งเดิมถูกเปลี่ยนแปลงไปเป็นพลังงานแสงอาทิตย์ และคงเป็นวันที่ในต้นเดือนเมษายน เมื่อรังสีของดวงอาทิตย์ขึ้นแทรกซึมประตู 15 มุง เทศกาลเก่าตามพระจันทร์เต็มดวงในเดือนเมษายนซึ่งตรงกับวันที่แตกต่างกันในปีถัดไป แต่เหตุการณ์แสงอาทิตย์ตกในวันเดียวกันในต้นเดือนเมษายน – ปีแตกต่างกัน 1 วัน

เหตุผลสำหรับการเปลี่ยนแปลงนี้ถูกคงเนื่องว่า archaeologist มีสังเกตพระอาทิตย์ขึ้นผ่านประตูของวัดระหว่างการคืนค่าที่วัด นี้ควรไม่ได้ประหลาดใจใคร: มีข้อยกเว้นไม่กี่ วัดเขมรทั้งหมดจะเปลี่ยนแปลงเพื่อให้รังสีของดวงอาทิตย์ขึ้นใส่ประตูตะวันออกครั้งที่สองเป็น ' ปี ปราสาทพนมรุ้งเท่านั้นแตกต่างจากวัดอื่น ๆ ในภาคอีสานในเรื่อง 2: 1: พันธุ์มีตะวันตกประตูด้วย จึง ทำให้รังสีของดวงอาทิตย์เข้าก่อสร้างเมื่อเปิดประตูไม้ (ไม่ใหม่สร้าง) 2: วัดอยู่อย่างสวยงามของยอดเขา

จนถึง 2004 เหตุการณ์เดียวแสงอาทิตย์ถูกนำมาพิจารณา: พระอาทิตย์ขึ้นในเดือนเมษายน จริง ๆ มีสี่งานแสงอาทิตย์ อื่น ๆ ที่สามเป็นพระอาทิตย์ขึ้นในเดือนกันยายนและพระอาทิตย์ตกที่สองในเดือนมีนาคมและตุลาคมตามที่อธิบายไว้ในบทความ โดยผู้เขียนในบางกอกโพสต์ 2000 มีนาคม หลังจากการสังเกตพระอาทิตย์ผ่านประตูทั้งหมด 15 ที่ 7 2000 มีนาคม: ไฟใหม่บนตัวโบราณไซต์

บทความไม่ได้เปลี่ยนเทศกาลประจำปีถึง 3 ปีหลัง เมื่อผู้เขียนได้รับเชิญกรรมการอุทยานประวัติศาสตร์พนมรุ้ง Nongkram Suksom ชมพระอาทิตย์ตกในเดือน 2003 มีนาคม วันถัดไปผู้ว่าราชการจังหวัดบุรีรัมย์ได้นำเสนอ และโชคดีดวงอาทิตย์ยากจนผ่านเมฆก่อนถึงขอบฟ้า นี้ประทับใจข้าหลวงเพื่อขยายที่เดือนจากอาทิตย์ 2004 มีนาคมไปพระอาทิตย์ขึ้นในเดือนเมษายนได้รับการประกาศสำหรับ ''เดือนศักดิ์สิทธิ์ของปราสาทพนมรุ้ง '' และพิธีกรรมถูก preformed ในทั้งสองครั้ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พิธีกร ( งาน ) ที่ปราสาทพนมรุ้ง สามารถแบ่งเป็นสองกลุ่ม : คนแบบดั้งเดิมและที่ทันสมัย

หลักดั้งเดิม งานจัดขึ้นทุกปีที่พระจันทร์เต็มดวงในเดือนทางจันทรคติ 5 เมษายนเมื่อชาวบ้านเสด็จขึ้นภูเขาจากหมู่บ้านใกล้เคียงและอำเภอปฏิบัติพิธีกรรมตามพุทธหินยานโดยแสดงดนตรี ( ศิล ) เต้นผู้เข้าร่วมการวิจัยท้องถิ่นชาติพันธุ์เขมรและลาว เกษตรกรและเทศกาลประเพณีนี้ยังคงเป็นหนึ่งในผู้สูงอายุ จำด้วยความเคารพมากที่สุด

เทศกาลฟูลมูนไม่ตรงกับวันเมื่อดวงอาทิตย์จะมองเห็นได้ถึง 15 ประตูวัด ดวงจันทร์เต็มในวันที่ตรงกับวันที่แตกต่างกันในความสำเร็จปีแต่แสงอาทิตย์เหตุการณ์ตก ในวันเดียวกัน ในช่วงต้นเดือนเมษายน – บางปีต่างกัน 1 วัน ขึ้นภูเขาเพื่อทำบุญ
งานที่ดวงจันทร์เต็มในเดือนเมษายน ไม่ใช่ปรากฏการณ์จำกัด พนมรุ้ง . ที่หลาย ๆแห่ง ในภาษาเขมรโบราณอีสานชาวบ้านเลือกวันเดียวกันสำหรับการปฏิบัติพิธีกรรมดั้งเดิมของพวกเขาหรือที่น้ำเทศกาล ( สงกรานต์ ) เริ่มตั้งแต่วันที่ 13 เมษายน
พิธีกรรมอื่น ๆ ของตัวละครที่ส่วนบุคคลมากขึ้นจะดำเนินการตลอดทั้งปี ส่วนใหญ่เกี่ยวข้องกับดวงจันทร์เต็ม ผู้เขียนได้พบมักจะมีพิธีในตอนกลางคืน เมื่อมาถึงเช้าสังเกตการณ์พลังงานแสงอาทิตย์ .











หลังจาก 17 ปีฟื้นฟูปราสาทเขาพนมรุ้งก็ถูกสร้างจากซากปรักหักพังใน 1988เปลี่ยนชื่อเป็น อุทยานประวัติศาสตร์พนมรุ้ง และแบบจันทรคติ เป็นเทศกาลประจำปีที่เปลี่ยนเป็นพลังงานแสงอาทิตย์และการแก้ไขวันที่ในต้นเดือนเมษายน เมื่อรังสีของดวงอาทิตย์ที่ทะลุ 15 ประตูของวิหาร งานเก่าตามดวงจันทร์เต็มในเดือนเมษายนซึ่งตรงกับวันที่แตกต่างกันในความสำเร็จปีแต่แสงอาทิตย์เหตุการณ์ตก ในวันเดียวกัน ในช่วงต้นเดือนเมษายน – บางปีต่างกัน 1 วัน

เหตุผลสำหรับการเปลี่ยนแปลงนี้อาจเนื่องจากว่า นักโบราณคดีพบพระอาทิตย์ขึ้นผ่านประตูวัดในระหว่างการบูรณะวิหาร นี้ไม่ควรแปลกใจใครมีข้อยกเว้นบางวัดเขมรทั้งหมดเป็นนิสัยเพื่อให้รังสีของดวงอาทิตย์เข้าสู่ประตูตะวันออก 2 ครั้ง ของปี ปราสาทเขาพนมรุ้งเพียงแตกต่างจากวัดอื่น ๆในอีสานสองสำคัญ : 1 : วิหารที่มีประตูตะวันตกเช่นกัน ทำให้รังสีของดวงอาทิตย์ที่จะเจาะก่อสร้าง ( ไม่แน่ใจสร้าง ) เมื่อประตูไม้ถูกเปิดออก 2 :ตั้งอยู่อย่างสวยงามในวิหารบนยอดเขา

จนถึงปี 2004 เพียงหนึ่งอาทิตย์ งานพิจารณา : พระอาทิตย์ขึ้นในเดือนเมษายน ที่จริงมีอยู่สี่เหตุการณ์พลังงานแสงอาทิตย์ ; อื่น ๆ สาม พระอาทิตย์ขึ้นและพระอาทิตย์ตกในวันที่สองในเดือนมีนาคมและตุลาคม ตามที่อธิบายไว้ในบทความที่เขียนโดยในบางกอกโพสต์ มีนาคม 2000หลังจากการสังเกตดวงอาทิตย์ผ่านทั้งหมด 15 ประตู 7 มีนาคม 2543 : Light ใหม่บนเว็บไซต์โบราณ

บทความไม่ได้เปลี่ยนเทศกาลประจำปี จนถึง 3 ปี หลังจากที่ เมื่อผู้เขียนเชิญผู้อำนวยการอุทยานประวัติศาสตร์พนมรุ้ง , suksom nongkram เพื่อชมพระอาทิตย์ตกในเดือนมีนาคม 2003วันต่อมาผู้ว่าราชการจังหวัดจังหวัดบุรีรัมย์ เป็นปัจจุบัน และโชคดีที่ดวงอาทิตย์ยากจนผ่านเมฆก่อนถึงขอบฟ้า นี้ประทับใจเจ้าเมืองเพื่อขยายที่เดือนจากดวงอาทิตย์ในเดือนมีนาคม 2547 พระอาทิตย์ขึ้นในเดือนเมษายนเป็นเดือนศักดิ์สิทธิ์ประกาศสำหรับ ' ' ปราสาทเขาพนมรุ้ง ' ' และพิธีกรรมที่ถูก preformed ทั้งสองครั้ง