Rice stink bug, Oebalus pugnax (F.)

Rice stink bug, Oebalus pugnax (F.) (Hemiptera: Pentatomidae), is a pest of rice in the United States. Development of an effective IPM program requires a better understanding of stink bug biology relative to temperature, alternate host preferences and the development of a more efficient sampling program in rice and/or on alternate grass hosts. An updated economic threshold for stink bug is needed due to differing varietal susceptibility.

Duration of stink bug development (egg to adult) differed significantly at 15°, 21°, 23° or 29°C. A lower development temperature threshold of 14°C was determined by linear regression of temperature (T) versus rate of rice stink bug development (y = 0.004 T − 0.052; r2 = 0.98; P < 0.05). Total degree-day value from egg to adult (thermal constant) was between 249.4 to 281.1 DD.

Feeding response, mating frequency and fecundity potential of rice stink bug on an artificial rice flour diet were comparable to wild host grasses, such as ryegrass and dallisgrass.

Total number of stink bugs in sweep net samples differed significantly over dates (F = 11.88; df = 5, 287; P < 0.0001) and time of day (F = 7.85; df = 2, 287; P < 0.0005). Unbaited yellow pyramid traps captured >13 bugs/trap before rice heading. After 75% rice heading, trap catch of rice stink bug dropped significantly (F = 9.35; df = 15, 158; P < 0.0001) as did visual counts in alternate host grasses ( F = 160.9; df = 6, 111; P < 0.0001). Following rice harvest, there was a sudden increase in trap catches.

In a sleeve cage field study, rice stink bug damage differed significantly among 3 rice varieties (F = 9.99; df = 2, 466; P < 0.0001) and relative to the 3 grain development periods (F = 7.54; df = 8, 466; P < 0.0001). Kernel damage increased significantly (F = 110.37; df = 3, 466; P < 0.0001) as stink bug densities increased. The EIL values calculated for development periods 1, 2 and 3 were 0.09, 0.1 and 0.2 bugs per panicle, respectively.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ข้อผิดพลาดกลิ่นเหม็นข้าว Oebalus pugnax (เอฟ) (Hemiptera: Pentatomidae), เป็นศัตรูพืชของข้าวในสหรัฐอเมริกา การพัฒนาโปรแกรม IPM มีประสิทธิภาพต้องของชีววิทยาปัญหากลิ่นเหม็นเมื่อเทียบกับอุณหภูมิ โฮสต์เลือกสำรองการตั้งค่า และการพัฒนาโปรแกรมอย่างมีประสิทธิภาพมากขึ้น ในข้าว หรือ บนหญ้าอื่นโฮสต์ จำเป็นต้องมีเกณฑ์ทางเศรษฐกิจการปรับปรุงสำหรับปัญหากลิ่นเหม็นเนื่องจากไก่พันธุ์ที่แตกต่างกันระยะเวลาในการพัฒนาปัญหากลิ่นเหม็น (ไข่เป็นตัวเต็มวัย) แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญเวลา 15°, 21°, 23° หรือ 29° c กำหนดพัฒนาต่ำกว่าเกณฑ์อุณหภูมิ 14° c โดยถดถอยเชิงเส้นของอุณหภูมิ (T) เมื่อเทียบกับราคาของข้าวกลิ่นเหม็นจุดบกพร่องพัฒนา (y = 0.004 T − 0.052; r2 = 0.98 P < 0.05) Degree-day รวมค่าจากไข่เป็นตัวเต็มวัย (ความร้อนคง) คือระหว่าง 249.4 281.1 DD.อาหารตอบสนอง การผสมพันธุ์ถี่และ fecundity ศักยภาพของข้าวกลิ่นเหม็นจุดบกพร่องในการรับประทานอาหารแป้งข้าวเทียมเทียบกับโฮสต์ป่าหญ้า เช่น ryegrass และ dallisgrass ได้กลิ่นเหม็นแมลงในตัวอย่างสุทธิกวาดจำนวนแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญกว่าวัน (F = 11.88; df = 5, 287 P < 0.0001) และเวลา (F = 7.85; df = 2, 287 P < 0.0005) Unbaited ปิรามิดสีเหลืองกับดักจับ > บัก 13 กับดักก่อนที่ข้าวจะ หลังจากที่ 75% ข้าวหัว ดักจับของปัญหากลิ่นเหม็นข้าวลดลงอย่างมีนัยสำคัญ (F = 9.35; df = 15, 158 P < 0.0001) ตามจำนวนภาพในโฮสต์เลือกสำรองหญ้า (F = 160.9; df = 6, 111 P < 0.0001) การเพิ่มขึ้นอย่างฉับพลันในการดักจับได้หลังจากเก็บเกี่ยวข้าวในการแขนกรงฟิลด์ศึกษา ความเสียหายปัญหากลิ่นเหม็นข้าวแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญระหว่างพันธุ์ข้าว 3 (F = 9.99; df = 2, 466 P < 0.0001) และสัมพันธ์ กับรอบระยะเวลาพัฒนา 3 เม็ด (F = 7.54; df = 8, 466 P < 0.0001) เคอร์เนลความเสียหายเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ (F = 110.37; df = 3, 466 P < 0.0001) เป็นจุดบกพร่องเพิ่มความหนาแน่นของกลิ่นเหม็น หน้าที่ประสานค่าคำนวณสำหรับรอบระยะเวลาพัฒนา 1, 2 และ 3 จะถูก 0.09, 0.1 และ 0.2 บักต่อ panicle ตามลำดับ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ข้อผิดพลาดข้าวกลิ่นเหม็น Oebalus pugnax (เอฟ) (Hemiptera: Pentatomidae) เป็นศัตรูพืชข้าวในประเทศสหรัฐอเมริกา การพัฒนาที่มีประสิทธิภาพโปรแกรม IPM ต้องมีความเข้าใจที่ดีขึ้นของปัญหากลิ่นเหม็นชีววิทยาเทียบกับอุณหภูมิการตั้งค่าโฮสต์อื่นและการพัฒนาโปรแกรมการสุ่มตัวอย่างมีประสิทธิภาพมากขึ้นในนาข้าวและ / หรือบนโฮสต์หญ้าสลับ เกณฑ์ทางเศรษฐกิจที่ปรับปรุงแล้วสำหรับข้อผิดพลาดกลิ่นเหม็นเป็นสิ่งจำเป็นเนื่องจากความอ่อนแอพันธุ์ที่แตกต่างกัน.

ระยะเวลาของการพัฒนาข้อผิดพลาดกลิ่นเหม็น (ไข่ผู้ใหญ่) ความหมายแตกต่างที่ 15 ° 21 ° 23 ° 29 ° C การพัฒนาเกณฑ์อุณหภูมิต่ำกว่า 14 องศาเซลเซียสถูกกำหนดโดยการถดถอยเชิงเส้นของอุณหภูมิ (T) เมื่อเทียบกับอัตราการพัฒนาข้าวปัญหากลิ่นเหม็น (y = 0.004 T - 0.052; R2 = 0.98; P <0.05) ค่าการศึกษาระดับปริญญาวันรวมจากไข่ถึงผู้ใหญ่ (คงความร้อน) อยู่ระหว่าง 249.4-281.1 DD.

การให้อาหารการตอบสนองการผสมพันธุ์ความถี่และศักยภาพดกของไข่แมลงกลิ่นเหม็นข้าวอาหารแป้งข้าวเจ้าเทียมเปรียบได้กับหญ้าโฮสต์ป่าเช่น ryegrass และ dallisgrass .

จำนวนข้อบกพร่องกลิ่นเหม็นในตัวอย่างสวิงแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญในช่วงวันที่ (F = 11.88; DF = 5, 287; p <0.0001) และเวลาของวัน (F = 7.85; DF = 2 287; p <0.0005) Unbaited ดักจับปิรามิดสีเหลือง> 13 ข้อบกพร่อง / กับดักก่อนที่จะมุ่งข้าว หลังจากที่หัวข้าว 75% ดักจับแมลงกลิ่นเหม็นข้าวลดลงอย่างมีนัยสำคัญ (F = 9.35; DF = 15, 158; p <0.0001) เช่นเดียวกับการนับจำนวนภาพในหญ้าโฮสต์อื่น (F = 160.9; DF = 6, 111; P < 0.0001) ต่อไปนี้การเก็บเกี่ยวข้าวมีการเพิ่มขึ้นอย่างฉับพลันในการจับกับดัก.

ในการศึกษาข้อมูลแขนกรงข้าวเกิดความเสียหายปัญหากลิ่นเหม็นที่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญในหมู่ 3 พันธุ์ข้าว (F = 9.99; DF = 2, 466; p <0.0001) และเมื่อเทียบกับ 3 ระยะเวลาการพัฒนาข้าว (F = 7.54; DF = 8, 466; p <0.0001) เคอร์เนลความเสียหายเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ (F = 110.37; DF = 3, 466; p <0.0001) ขณะที่ความหนาแน่นของปัญหากลิ่นเหม็นที่เพิ่มขึ้น ค่า EIL คำนวณระยะเวลาการพัฒนาที่ 1, 2 และ 3 เป็น 0.09, 0.1 และ 0.2 ข้อบกพร่องต่อช่อตามลำดับ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มวน ข้าว oebalus pugnax ( F ) ( อันดับ Hemiptera : เพนตาโตมิดี้ ) เป็น ศัตรูข้าวในสหรัฐอเมริกา การพัฒนาโปรแกรมที่มีประสิทธิภาพ ต้องมีความรู้ความเข้าใจในงานน้ำผึ้งพระจันทร์ชีววิทยาสัมพันธ์กับ อุณหภูมิ การตั้งค่าโฮสต์อื่นและการพัฒนามีประสิทธิภาพมากขึ้น ตัวอย่างโปรแกรมในข้าวและ / หรือบนโฮสต์หญ้าอื่น การปรับปรุงเศรษฐกิจไปสู่น้ำผึ้งพระจันทร์เป็นสิ่งจำเป็นเนื่องจากพันธุ์ที่มีความรู้สึกไวระยะเวลาของการพัฒนามวน ( ไข่ผู้ใหญ่ ) แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ 15 / 21 / 23 องศาหรือต่ำกว่าอุณหภูมิ 29 องศา การพัฒนาเกณฑ์ 14 ° C ถูกกำหนดโดยการถดถอยเชิงเส้นของอุณหภูมิ ( T ) เมื่อเทียบกับอัตราของการพัฒนามวนข้าว ( Y = 0.004 T − 0.052 ; R2 = 0.98 ; p < 0.05 ) รวมค่าจากระดับวันไข่ถึงผู้ใหญ่ ( คงร้อน ) อยู่ระหว่าง 249.4 เพื่อ 281.1 .อาหารการตอบสนอง ความถี่ และการเกิดขึ้นของข้าวเหม็นบักเทียมแป้งอาหารมีค่าใกล้เคียง กับโฮสต์หญ้าป่าผสมพันธุ์ เช่น ryegrass และ dallisgrass .จำนวนของข้อบกพร่องกลิ่นเหม็นในกวาดสุทธิตัวอย่างความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญมากกว่าวันที่ ( F = 3 ; df = 5 , 287 ; p < 0.0001 ) และเวลา ( F = 7.85 ; df = 2 , 287 ; P < 0.0005 ) unbaited พีระมิด สีเหลืองกับดักจับแมลง > 13 / ดักก่อนข้าวมุ่งหน้า หลังจาก 75% ข้าวไป กับดักจับแมลง กลิ่นข้าวลดลงอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( r = 9.35 ; df = 15 , 158 ; p < 0.0001 ) โดยทำภาพหญ้านับในโฮสต์อื่น ( F = 160.9 ; df = 6 , 111 ; p < 0.0001 ) ตามมาเก็บเกี่ยวข้าว มีการเพิ่มขึ้นอย่างฉับพลันในการดักจับในเขตกรงแขนศึกษาข้าวเหม็นความเสียหายแมลงแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติระหว่าง 3 สายพันธุ์ ( F = 9.99 ; df = 2 , 466 , p < 0.0001 ) และสัมพันธ์กับการพัฒนาระยะเวลา 3 เม็ด ( F = 7.54 ; df = 8 , 466 ; p < 0.0001 ) ความเสียหายของเมล็ดเพิ่มขึ้น ( f = 110.37 ; df = 3 , 466 ; p < 0.0001 ) เป็นแมลงกลิ่นเหม็นมีความหนาแน่นเพิ่มขึ้น ที่จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย คณะการคำนวณสำหรับการพัฒนาระยะที่ 1 , 2 และ 3 มีค่า 0.09 , 0.1 และ 0.2 จุดบกพร่องต่อช่อ ตามลำดับ