The olive fruit contains about 50%

The olive fruit contains about 50% water, 20% oil, 20% carbohydrates
(pectic, cellulosic and hemicellulosic substances), organic
acids, pigments, phenolic compounds and minerals. 96–98% of
the oil is found in the flesh (mesocarp) and skin (pericarp). Only
2–4% oil is found in the pit (endocarp). The common methods of olive
oil extraction include physical or mechanical processes, chemical
procedures or a combination of these. During the conventional
oil extraction processes, some of the oil not extracted remains in
the solid residue. Several methods have been proposed improving
oil extraction procedures including enzymatic pretreatment. The
majority of the oil is located in the vacuoles as free oil but oil dispersed
in the cytoplasm is not accessible in the extraction process
and is therefore lost in the waste (Obergfoll, 1997). In order to
effectively recover oil enclosed in the cell, the cell walls must be
destroyed. This may be done by enzymes specific to the breakdown
of the individual types of polysaccharides in the cell wall structure.
Vierhuis, Korver, Schols, and Voragen (2003) indicated that the major
polysaccharides in the cell wall of olive fruit were found to be
the pectic polysaccharides and the hemicellulosic polysaccharides
xyloglucan and xylan.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ประกอบด้วยผลไม้มะกอกน้ำ% น้ำมัน 20%, 20% คาร์โบไฮเดรตประมาณ 50(pectic, cellulosic และ hemicellulosic สาร), อินทรีย์กรด เม็ดสี ม่อฮ่อม และแร่ธาตุ 96-98% ของน้ำมันมีอยู่ในเนื้อ (mesocarp) และผิวหนัง (pericarp) เท่านั้นน้ำมัน 2-4% จะอยู่ในหลุม (endocarp) วิธีการทั่วไปของต้นมะกอกน้ำมันสกัดเย็นรวมจริง หรือกลกระบวน เคมีกระบวนการหรือการรวมกันของเหล่านี้ ในการทั่วไปกระบวนการสกัดน้ำมัน บางส่วนของน้ำมันสกัดไม่อยู่ในสารตกค้างเป็นของแข็ง วิธีการต่าง ๆ ได้รับการเสนอปรับปรุงกระบวนการสกัดน้ำมันรวมทั้งเอนไซม์ในระบบ pretreatment ที่ส่วนใหญ่ของน้ำมันอยู่ vacuoles เป็นน้ำมันฟรีแต่น้ำมันกระจายในไซโทพลาซึมไม่สะดวกในการแยกและจะหายไปในเสีย (Obergfoll, 1997) ดังนั้น เพื่อการกู้คืนได้อย่างมีประสิทธิภาพน้ำมันอยู่ภายในเซลล์ ผนังเซลล์ต้องทำลาย ซึ่งอาจทำได้ โดยเฉพาะการแบ่งเอนไซม์ชนิดละ polysaccharides ในโครงสร้างของผนังเซลล์Vierhuis, Korver, Schols และ Voragen (2003) ที่แสดงหลักการพบ polysaccharides ในผนังเซลล์ของผลไม้มะกอกจะpectic polysaccharides และ hemicellulosic polysaccharidesxyloglucan และ xylan

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผลไม้มะกอกมีประมาณน้ำ 50% น้ำมัน 20%, 20% คาร์โบไฮเดรต
(เพคติน, เซลลูโลสและสาร hemicellulosic) อินทรีย์
กรด, สีสารประกอบฟีนอลและแร่ธาตุ 96-98% ของ
น้ำมันที่พบในเนื้อ (เนื้อ) และผิวหนัง (เปลือก) เฉพาะ
น้ำมัน 2-4% ที่พบในหลุม (endocarp) วิธีการทั่วไปของมะกอก
สกัดน้ำมันรวมถึงกระบวนการทางกายภาพหรือทางกล, เคมี
วิธีการหรือการรวมกันของเหล่านี้ ในช่วงการชุมนุม
กระบวนการสกัดน้ำมันบางส่วนของน้ำมันที่สกัดได้ยังคงอยู่ใน
สารตกค้างที่เป็นของแข็ง วิธีการหลายคนได้รับการเสนอการปรับปรุง
ขั้นตอนการสกัดน้ำมันรวมถึงการปรับสภาพของเอนไซม์
ส่วนใหญ่ของน้ำมันจะอยู่ใน vacuoles เป็นน้ำมันฟรี แต่น้ำมันก็แยกย้ายกันไป
ใน cytoplasm ไม่สามารถเข้าถึงได้ในขั้นตอนการสกัด
และดังนั้นจึงจะหายไปในของเสีย (Obergfoll, 1997) เพื่อที่จะ
กู้คืนได้อย่างมีประสิทธิภาพน้ำมันปิดล้อมในเซลล์ผนังเซลล์จะต้อง
ถูกทำลาย ซึ่งอาจทำได้โดยเอนไซม์ที่เฉพาะเจาะจงในการสลาย
ของแต่ละประเภทที่มีน้ำตาลมากในโครงสร้างผนังเซลล์.
Vierhuis, Korver, Schols และ Voragen (2003) ชี้ให้เห็นว่าสำคัญ
polysaccharides ในผนังเซลล์ของผลไม้มะกอกพบว่ามี
polysaccharides เพคตินและ polysaccharides hemicellulosic
xyloglucan และไซแลน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

น้ำมันมะกอกผลไม้ประกอบด้วยน้ำประมาณ 50 เปอร์เซ็นต์ น้ำมัน 20 % , 20 %
( คาร์โบไฮเดรตและสารที่มีเซลลูโลส , hemicellulosic ) , อินทรีย์
กรด , สี , สารประกอบฟีนอลิกและแร่ธาตุ 96 - 98 %
น้ำมันที่พบในเนื้อ ( เปลือก ) และผิว ( เปลือก ) เท่านั้น
2 – 4 น้ำมันที่พบในหลุม ( และเนื้อติด endocarp ) วิธีการทั่วไปของการสกัดน้ำมันมะกอก
รวมถึงกระบวนการทางกายภาพหรือทางเคมี
วิธีการหรือการรวมกันของเหล่านี้ ในการสกัดน้ำมันปกติ
กระบวนการบางส่วนของน้ำมันไม่สกัดยังคง
กากของแข็ง หลายวิธีได้ถูกเสนอการปรับปรุงขั้นตอนการสกัดน้ำมันรวมทั้งเอนไซม์ก่อน
.
ส่วนใหญ่ของน้ำมันอยู่ในแวคิวโอลน้ำมันฟรีแต่น้ำมันกระจาย
ในไซโตปลาสซึมไม่สามารถเข้าถึงได้ในขั้นตอนการสกัด
และดังนั้นจึงสูญเสียในของเสีย ( obergfoll , 1997 ) เพื่อที่จะได้อย่างมีประสิทธิภาพกู้คืนน้ำมัน
ล้อมในเซลล์ ผนังเซลล์จะต้อง
ทำลาย นี้อาจจะทำโดยเอนไซม์ที่เฉพาะเจาะจงเพื่อการสลาย
ของประเภทบุคคลของโพลีแซคคาไรด์ในเซลล์ผนังและโครงสร้าง vierhuis korver
, , โรงเรียน , และ voragen ( 2546 ) พบว่า หลัก
โพลีแซคคาไรด์ในผนังเซลล์ของผลมะกอกได้

hemicellulosic polysaccharides และ polysaccharides ที่มีไซโลกลูแคน และไซแลน .