Farber, Schwartz, Schaper, Moonen,

Farber, Schwartz, Schaper, Moonen, and McDaniel (2000) defined
resilience as the relationship between hardiness (an aspect of
resilience) and adaptation to HIV/AIDS. Thompson, 2002 views
resilience as a period of uncertainty in which the individual adapts
to living with HIV infection as a chronic illness, requiring an
adjustment in future thinking that allows the individual an opportunity
for consolidation and growth. (p. 280).
For the purpose of this paper, we are focusing on how patients
diagnosed with HIV/AIDs have exhibited resilience as part of their
disease process.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Farber, Schwartz, Schaper, Moonen และแม็กแดเนียล (2000) กำหนดความยืดหยุ่นเป็นความสัมพันธ์ระหว่างไฟฟ้า (ข้อมูลด้านความยืดหยุ่น) และเอชไอวี/เอดส์การปรับตัว มุมมองของทอมป์สัน 2002ความยืดหยุ่นเป็นระยะเวลาของแต่ละบุคคลปรับความไม่แน่นอนจะอยู่กับเชื้อเอชไอวีเป็นโรค ต้องการปรับปรุงในอนาคตคิดที่ช่วยให้บุคคลมีโอกาสสำหรับการรวมและการเติบโต (p. 280)เพื่อกระดาษนี้ เราจะมุ่งเน้นในผู้ป่วยวินิจฉัยกับเอดส์ได้จัดแสดงความยืดหยุ่นเป็นส่วนหนึ่งของพวกเขากระบวนการของโรค

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฟาร์เบอร์ schaper moonen Schwartz , ระดม ( 2000 ) , และกำหนดความสัมพันธ์ระหว่างความยืดหยุ่นและความทนทาน
( ด้าน
ความยืดหยุ่น ) และการปรับตัว เอชไอวี / เอดส์ ทอมป์สัน , 2002 มุมมอง
ความยืดหยุ่นเป็นช่วงเวลาของความไม่แน่นอนซึ่งแต่ละคนปรับ
ชีวิตที่ติดเชื้อเอชไอวีเป็นความเจ็บป่วยเรื้อรัง ต้องมีการปรับตัวในการคิดอนาคตให้

แต่ละโอกาสสำหรับการรวมและการเติบโต ( หน้า 280 ) .
สำหรับวัตถุประสงค์ของบทความนี้เราจะมุ่งเน้นไปที่วิธีการที่ผู้ป่วย
การวินิจฉัยโรคเอชไอวี / เอดส์ได้มีความยืดหยุ่นเป็นส่วนหนึ่งของกระบวนการโรคของตน