Theaverage pH of samples after soni

Theaverage pH of samples after sonication was 5.64± 0.02. This was not affected by US treatments (p N 0.05). Reports on the effect of US on muscle pH are varied. Stadnik, Dolatowski, and Baranowska(2008). Showed an effect of US (45 kHz, 2 W cm-2 ,120 s) on beef pH 24h after treatment; however this was not evident at the other times tested (0, 48 OR 72 h after treatment). Got et al., (1999) reported that changes of about 0.2 pH units occur in pre – rigor muscle immediately after US treatment (2.6M Hz, 10W cm-2, 15s * 2) but this effect was not maintained for more than 4 h after treatment. Others also report that LTL muscle pH increased by about 0.2 pH units with US (24 kHz , 12 W cm-2, 0 – 240 s) (Jayasooriya et al., 2007). Several reasons are hypothesized for the pH changes such as temperature increases due to conversion of US energy to heat, release of ions from disrupted cells or changes to proteins allowing release of acidic groups (Got et al., (1999; Jayasooriya et al., 2007). This study focused on processed meat; therefore it is difficult to compare with studies assessing the pH index during the ageing of fresh meat. Overall, it seems that not only is the pH change dependent on the US intensity and treatment time but also on the ageing time.
*On average, a weight loss of – 0.18 ± 0.1 g ooccurred in samples but this was not affected by US treatment (p N 0.05). Likewise, Paulsen et al. (2001) reported no difference in the weight change of sonicated (240 w, 12 min) cured pork. Other authors have reported increased weight in chicken (Leal – Ramos et al., 2011) or increased horse – meat yield (Dolatoski, 1989) when US cured samples were fully immersed in liquid, giving rise to a greater exposed surface area of the meat than this study, whereby one surface of the meat was exposed to saline. In the present study, it was found that the water and NaCl content of the bottom halves of samples was always equal to the uncured pork proving that saline was not reaching the bottom of the samples during treatment. Therefore, the presented water (Fig 2) and NaCl data (Fig 3) correspond to the top halves of samples only. In comparison to the control, the treatments which caused the greatest increase in water content were 19 Wcm-2 for 25min (p….0.05) (Fig 2A). When the control was removed, it was clear that there was a significant effect of US intensity on water content whereby samples subjected to 19 W cm-2 (p….0.05) had the highest water content (Fig 2B). There was no effect of treatment time or an interaction. These findings are not in agreement with previous

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ค่า pH Theaverage ตัวอย่างหลังจาก sonication เป็น 5.64 ± 0.02 นี้ไม่ได้รับผลกระทบจากการรักษาสหรัฐ (P ยังไม่มีข้อความที่ 0.05) รายงานเกี่ยวกับผลกระทบของสหรัฐในค่า pH ของกล้ามเนื้อมีการเปลี่ยนแปลง Stadnik, Dolatowski และ Baranowska (2008) แสดงให้เห็นว่าผลกระทบของสหรัฐ (45 เฮิร์ทซ์ 2 ซม. W-2, 120 s) ในค่า pH เนื้อ 24 ชั่วโมงหลังการรักษา; อย่างไรก็ตามเรื่องนี้ไม่ได้เป็นที่เห็นได้ชัดในเวลาอื่น ๆ ที่ผ่านการทดสอบ (0, 48 หรือ 72 ชั่วโมงหลังการรักษา) . ได้และคณะ (1999) รายงานว่าการเปลี่ยนแปลงประมาณ 0.2 pH หน่วยเกิดขึ้นในก่อน - กล้ามเนื้อความรุนแรงทันทีหลังการรักษาสหรัฐ (2.6M เฮิรตซ์เซนติเมตร 10W-2, 15s * 2) แต่ผลนี้ไม่ได้รับการบำรุงรักษามานานกว่า 4 ชั่วโมงหลังการรักษา อื่น ๆ นอกจากนี้ยังมีรายงานว่าค่า pH ของกล้ามเนื้อ LTL เพิ่มขึ้นประมาณ 0.2 pH หน่วยกับสหรัฐ (24 kHz, 12 ซม. W-2, 0-240 s) (. Jayasooriya et al, 2007) มีเหตุผลหลายประการที่มีการตั้งสมมติฐานสำหรับการเปลี่ยนแปลงค่า pH เช่นอุณหภูมิที่เพิ่มขึ้นอันเนื่องมาจากการเปลี่ยนแปลงของพลังงานของสหรัฐฯให้ความร้อนที่ปล่อยของไอออนจากเซลล์หยุดชะงักหรือการเปลี่ยนแปลงโปรตีนที่ช่วยให้การเปิดตัวของกลุ่มที่เป็นกรด (Got, et al, (1999;.. Jayasooriya และคณะ, . 2007) การศึกษาครั้งนี้มุ่งเน้นไปที่เนื้อสัตว์แปรรูปดังนั้นมันเป็นเรื่องยากที่จะเปรียบเทียบกับการศึกษาการประเมินดัชนีค่า pH ในช่วงอายุของเนื้อสดโดยรวมมันก็ดูเหมือนว่าไม่เพียง แต่คือการเปลี่ยนแปลงค่า pH ขึ้นอยู่กับความรุนแรงของสหรัฐและเวลาในการรักษา แต่ยัง. ในเวลาชรา.
* โดยเฉลี่ยของการสูญเสียน้ำหนัก -.. 0.18 ± 0.1 กรัม ooccurred แต่ในตัวอย่างนี้ไม่ได้รับผลกระทบจากการรักษาสหรัฐ (พีเอ็น 0.05) ในทำนองเดียวกันพอลและคณะ (2001) รายงานความแตกต่างในน้ำหนักไม่ . การเปลี่ยนแปลงของ sonicated (240 W, 12 นาที) หายหมูเขียนคนอื่น ๆ มีรายงานว่ามีน้ำหนักที่เพิ่มขึ้นในไก่ (Leal -. รามอส, et al, 2011) ม้าหรือเพิ่มขึ้น - อัตราผลตอบแทนจากเนื้อสัตว์ (Dolatoski, 1989) เมื่อสหรัฐตัวอย่างหายถูกแช่อย่างเต็มที่ใน ของเหลวทำให้เกิดพื้นที่ผิวสัมผัสที่มากขึ้นของเนื้อกว่าการศึกษาครั้งนี้โดยหนึ่งในพื้นผิวของเนื้อสัตว์ได้สัมผัสกับน้ำเกลือ ในการศึกษาครั้งนี้ยังพบว่าน้ำและเนื้อหาโซเดียมคลอไรด์ของครึ่งล่างของตัวอย่างเท่ากับเสมอเพื่อให้เนื้อหมูแห้งพิสูจน์น้ำเกลือที่ไม่ถึงด้านล่างของตัวอย่างในระหว่างการรักษา ดังนั้นน้ำที่นำเสนอ (รูปที่ 2) และข้อมูลโซเดียมคลอไรด์ (รูปที่ 3) สอดคล้องกับครึ่งบนของตัวอย่างเท่านั้น เมื่อเปรียบเทียบกับการควบคุมการรักษาซึ่งก่อให้เกิดการเพิ่มขึ้นมากที่สุดในปริมาณน้ำจำนวน 19 Wcm-2 สำหรับ 25 นาที (p ... .0.05) (รูปที่ 2A) เมื่อการควบคุมจะถูกลบออกมันก็ชัดเจนว่ามีผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญของความรุนแรงในสหรัฐปริมาณน้ำโดยตัวอย่างภายใต้ 19 ซม. กว้าง-2 (p ... .0.05) มีปริมาณน้ำที่สูงที่สุด (รูปที่ 2B) ไม่มีผลกระทบต่อเวลาการรักษาหรือการมีปฏิสัมพันธ์ การค้นพบนี้ไม่ได้อยู่ในข้อตกลงกับก่อนหน้านี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คือ pH ของตัวอย่างหลัง sonication คือ 5.64 ± 0.02 . นี้ไม่ได้รับผลกระทบ โดยเรา ( P ( 0.05 ) รายงานผลของ pH ของกล้ามเนื้อเราหลากหลาย stadnik dolatowski , และ baranowska ( 2008 ) แสดงผลของเรา ( 45 kHz , 2 W cm-2 120 ต่อ 24 ชั่วโมง ) อ เนื้อ หลังการรักษา อย่างไรก็ตามนี้ไม่ได้ปรากฏชัดในเวลาอื่น ๆทดสอบ ( 0 , 48 หรือ 72 ชั่วโมงหลังการรักษา ) มี et al . ,( 1999 ) รายงานว่า การเปลี่ยนแปลงของ pH ประมาณ 0.2 หน่วย เกิดขึ้นในการ pre –กล้ามเนื้อทันทีหลังจากเราบำบัด ( 2.6 Hz cm-2 15s 10W , * 2 ) แต่ผลกระทบนี้ไม่ได้รักษามานานกว่า 4 ชั่วโมงหลังการรักษา คนอื่นยังรายงานว่า pH ของกล้ามเนื้อ LTL เพิ่มขึ้นประมาณ 0.2 หน่วย pH กับเรา ( 24 กิโล 12 W cm-2 , 0 – 240 ) ( jayasooriya et al . , 2007 )หลายเหตุผลสำหรับการเปลี่ยนแปลง pH เป็นสมมุติฐาน เช่น อุณหภูมิที่เพิ่มขึ้นเนื่องจากการเปลี่ยนแปลงของพลังงานที่เราร้อน ปล่อยไอออนจากทำลายเซลล์หรือเปลี่ยนแปลงโปรตีนให้ปล่อยตัวกลุ่มกรด ( มี et al . , 1999 ; jayasooriya et al . , 2007 ) การศึกษานี้มุ่งเน้นในการประมวลผลอาหารดังนั้นจึงเป็นเรื่องยากที่จะเปรียบเทียบกับการศึกษาการประเมินดัชนี pH ระหว่างการบ่มเนื้อสด โดยรวมแล้ว ดูเหมือนว่าจะไม่เพียง แต่การเปลี่ยนแปลง pH ขึ้นอยู่กับความเข้มและการรักษาเวลา แต่ในผู้สูงอายุเวลา .
* โดยเฉลี่ยน้ำหนักการสูญเสีย– 0.18 ± 0.1 กรัม ooccurred ในตัวอย่าง แต่ไม่ได้รับผลกระทบจากเราการรักษา ( p n 0.05 ) อนึ่ง เพาล์เซิน et al .( 2001 ) รายงานความแตกต่างในน้ำหนักเปลี่ยน sonicated ( 240 W 12 นาที ) รักษาหมู ผู้เขียนอื่น ๆได้รายงานการเพิ่มน้ำหนักในไก่ ( ลีล - รามอส et al . , 2011 ) –ผลผลิตหรือเพิ่มเนื้อม้า ( dolatoski , 1989 ) เมื่อเราหายจำนวนแช่อย่างเต็มที่ในของเหลว ให้สูงขึ้นเพื่อเพิ่มพื้นที่ผิวสัมผัสของเนื้อมากกว่าการศึกษาด้านหนึ่งของผิวเนื้อสัมผัสกับเกลือ ในการศึกษาครั้งนี้ พบว่า น้ำ และเกลือปริมาณครึ่งล่างของตัวอย่างอยู่เสมอเท่ากับหมู uncured พิสูจน์ว่าสามารถเข้าถึงด้านล่างของตัวอย่าง ในระหว่างการรักษา ดังนั้น เสนอน้ำ ( รูปที่ 2 ) และข้อมูลเกลือแกง ( ตารางที่ 3 ) สอดคล้องกับส่วนด้านบนของตัวอย่างเท่านั้นในการเปรียบเทียบกับการควบคุมการรักษาซึ่งเกิดจากปริมาณน้ำเพิ่มมากที่สุดในจำนวน 19 wcm-2 สำหรับ 25min ( P . . . . . . . . ) ) ( รูปที่ 2A ) เมื่อมีการควบคุมจะถูกลบออก มันชัดเจนว่ามี ผลของความเข้มในเนื้อหา ซึ่งเราน้ำตัวอย่างภายใต้ 19 W cm-2 ( P . . . . . . . . 0.05 ) ปริมาณน้ำสูงสุด ( รูปที่ 2B )ไม่มีผลของเวลาในการรักษาหรือมีปฏิสัมพันธ์ การค้นพบนี้จะไม่สอดคล้องกับก่อนหน้านี้