Autograft Versus Allograft Anterior

Autograft Versus Allograft Anterior Cruciate Ligament Reconstruction: A Prospective, Randomized Clinical Trial with a Minimum 10-year follow up

Bottoni CR, Smith EL, Shaha J, Shaha SS, Raybin SG, Tokish JM, & Rowles DJ. Am J Sports Med. Published Online First: August 26, 2015; doi: 10.1177/0363546515596406.
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26311445

Take Home Message: Overall, revision rates for ACL reconstruction were relatively small 10 years post surgery. However, ACLs that were reconstructed with allografts had three times higher failure rates than autograft reconstruction.

Anterior cruciate ligament (ACL) reconstructions are relatively common in the athletic and physically active populations. Sports Med Res has a few posts on articles addressing the graft selection dispute, yet the debate continues as to which graft may be the ideal selection for optimal short- and long-term outcomes. The authors of this randomized clinical trial conducted a long-term follow-up to assess patients who had either an ACL reconstruction with a hamstring autograft or an allograft (tibialis posterior). The participants were on active military duty and over 18 years of age at the start of the study. Participants completed the same rehabilitation protocol. At 10 to 11 years post-surgery, the authors assessed graft integrity, functional status, as well as subjective knee stability, function, and symptoms. The 78 patients with 79 ACL reconstructions reported favorable outcomes with no differences between groups. However, the overall mean scores are lower than previously reported normative data (from healthy individuals). The authors found only 17 failures during the first 10 years after surgery; however, the number of allograft failures (27%) was 3 times higher than autograft failures (8%). There were no differences in patient-reported outcomes or activity levels between graft types among knees that remained stable.

Clinically, the autograft reconstruction technique had a lower number of failures in comparison to the allograft reconstruction. While the overall number of failures requiring revisions were relatively low, it is alarming that retears for allografts were 3 times higher than autograft rates. ACL injury, and subsequent reconstruction, are risk factors for osteoarthritis. In fact, about half of patients that have had an ACL reconstruction have evidence of osteoarthritis by 10 years post surgery. It would be interesting if the authors of this study assessed the participants for osteoarthritis or degenerative evidence. Participants had comparable outcomes for symptoms, stability, function, as well as activity levels. While these outcomes were deemed favorable by the authors, it is concerning that the outcomes reported in this research study were overall lower than normative data in previous comparable age groups. Ultimately this highlights the need for more research regarding long term radiographic outcomes, and the question as to whether allografts have clinically significantly higher revision rates. Graft selection is often based on surgeon expertise, however, if a patient has an option, they should consider the higher incidence of allograft failures. As clinicians, we may need to educate our patients regarding graft choices. While patient perceived outcomes are similar between grafts, there appears to be a greater risk of retear with allograft selection.

Questions for Discussion: Are there any clinical findings that you consistently see with patients who have chosen either allograft or autograft? How many patients do you know that have had a choice regarding graft and what factors have you counseled them on?

Written by: Nicole Cattano
Reviewed by: Jeffrey Driban

Related Posts:
ACL Question Remains:Allo- or Auto?
Patellar Tendon vs.Hamstring Autografts

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Autograft กับ Allograft แอนทีเรียร์ Cruciate เอ็นฟื้นฟู: เป็น Prospective, Randomized ทดลองทางคลินิกกับขั้นต่ำ 10 ปีติดตามBottoni CR สมิธเอล Shaha J, Shaha SS, Raybin SG, Tokish JM และ Rowles ดีเจ น.เจกีฬาประเผยแพร่ออนไลน์ครั้งแรก: 26 สิงหาคม 2015 ดอย: 10.1177/0363546515596406http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26311445บ้านนำข้อความ: ทั้งหมด ปรับปรุงราคาสำหรับ ACL reconstruction ถูกผ่าตัด 10 ปีขนาดค่อนข้างเล็กลง อย่างไรก็ตาม ACLs ที่ถูกเชิด โดย allografts มีความล้มเหลวสูงราคากว่าฟื้นฟู autograft สามครั้งศึกษาเอ็น cruciate แอนทีเรียร์ (ACL) ได้ค่อนข้างทั่วไปในประชากรกีฬา และใช้งานจริง กีฬา Med Res มี แต่การอภิปรายยังคงเป็นการรับสินบนซึ่งอาจเป็นการเหมาะสม และระยะยาว-สั้นผลกี่โพสต์ในบทความการจัดการกับข้อโต้แย้งเลือกรับสินบน ผู้เขียนทดลองทางคลินิก randomized ดำเนินการติดตามระยะยาวเพื่อประเมินผู้ป่วยที่มีการฟื้นฟู ACL กับ hamstring autograft หรือการ allograft (tibialis หลัง) อย่างใดอย่างหนึ่ง ผู้เข้าร่วมมีทหารประจำการ และอายุ 18 ปีเริ่มต้นของการศึกษา ผู้เรียนเสร็จสมบูรณ์โพรโทคอลฟื้นฟูกิจการเดียวกัน ที่ 10-11 ปีหลังการผ่าตัด ผู้เขียนประเมินความสมบูรณ์ของการรับสินบน สถานะการทำงาน เป็นความมั่นคงของข้อเข่าตามอัตวิสัย ฟังก์ชัน และอาการ ผู้ป่วย 78 กับ 79 ACL ศึกษารายงานผลอัน มีไม่ความแตกต่างระหว่างกลุ่ม อย่างไรก็ตาม คะแนนเฉลี่ยโดยรวมจะต่ำกว่าข้อมูล normative รายงานไปก่อนหน้านี้ (จากบุคคลที่มีสุขภาพดี) ผู้เขียนพบความล้มเหลว 17 ในช่วง 10 ปีแรกหลังการผ่าตัด อย่างไรก็ตาม จำนวน allograft ความล้มเหลว (27%) ได้ 3 ครั้งสูงกว่า autograft ความล้มเหลว (8%) ไม่แตกในผู้ป่วยที่มีรายงานผลหรือระดับของกิจกรรมชนิดรับสินบนระหว่างเข่าที่ยังคงทรงตัวได้ ทางคลินิก เทคนิคฟื้นฟู autograft ได้ลดจำนวนลงของความล้มเหลวโดยฟื้นฟู allograft ในขณะที่จำนวนความล้มเหลวที่ต้องการปรับปรุงโดยรวมค่อนข้างต่ำ จึงน่าเป็นห่วงว่า retears สำหรับ allografts ได้ 3 ครั้งสูงกว่าราคา autograft บาดเจ็บ ACL และการฟื้นฟูภายหลัง มีปัจจัยเสี่ยงสำหรับโรคข้อเข่าเสื่อม ในความเป็นจริง ประมาณครึ่งหนึ่งของผู้ป่วยที่มีการฟื้นฟู ACL ที่มีหลักฐานของโรคข้อเข่าเสื่อม โดย 10 ปี ลงผ่าตัด มันจะน่าสนใจถ้าผู้เขียนศึกษาประเมินผู้เรียนสำหรับหลักฐานที่เสื่อมหรือโรคข้อเข่าเสื่อม ผู้เข้าร่วมผลเทียบอาการ ความเสถียร ฟังก์ชัน เป็นระดับกิจกรรมได้ ในขณะที่ผลลัพธ์เหล่านี้ได้ถือว่าดี โดยผู้เขียน มันเป็นเรื่องที่ผลลัพธ์ที่รายงานในการศึกษาวิจัยนี้ได้โดยรวมต่ำกว่าข้อมูล normative ในวัยก่อนหน้านี้สามารถเปรียบเทียบ สุด นี้ไฮไลท์ต้องวิจัยเพิ่มเติมเกี่ยวกับระยะยาวผลเจริญเต็มขั้น และคำถามที่ว่า allografts มีอัตราการปรับปรุงอย่างมีนัยสำคัญทางคลินิกหรือไม่ เลือกรับสินบนมักจะขึ้นอยู่กับความเชี่ยวชาญของศัลยแพทย์ อย่างไรก็ตาม ถ้าผู้ป่วยมีตัวเลือก พิจารณา allograft ความล้มเหลวเกิดขึ้น เป็น clinicians เราอาจจำเป็นต้องรู้ผู้ป่วยเกี่ยวกับทางเลือกการรับสินบน ในขณะที่ผู้ป่วยมองเห็นผลลัพธ์คล้ายคลึงกันระหว่าง grafts ปรากฏ ว่าความเสี่ยงที่มากขึ้นของ retear เลือก allograftคำถามสำหรับสนทนา: มีการค้นพบทางคลินิกที่คุณดูอย่างต่อเนื่องกับผู้ป่วยที่ allograft หรือ autograft ผู้ป่วยจำนวนคุณรู้ที่มีทางเลือกเกี่ยวกับการรับสินบนและสิ่งปัจจัยมีแนะกล่าวเขียนโดย: นิโคล Cattanoตรวจทานโดย: เจฟฟรีย์ Dribanบทความที่เกี่ยวข้อง:ACL คำถามยังคงอยู่: Allo - หรืออัตโนมัติเทียบกับเอ็นที่สะบ้า Hamstring Autografts

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

autograft กับ allograft เอ็นไขว้หน้าการฟื้นฟู: เป็นที่คาดหวัง, การทดลองทางคลินิกแบบสุ่มที่มีขั้นต่ำ 10 ปีติดตามBottoni CR สมิ ธ EL, Shaha เจเอสเอส Shaha, Raybin SG, Tokish JM & Rowles ดีเจ Am J Med กีฬา ออนไลน์เผยแพร่ครั้งแรก: 26 สิงหาคม 2015; ดอย: 10.1177 / 0363546515596406. http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26311445 ใช้ข้อความหน้าแรก: โดยรวม, อัตราการแก้ไขสำหรับการฟื้นฟู ACL มีขนาดเล็กค่อนข้างผ่าตัด 10 ปีโพสต์ อย่างไรก็ตาม ACLs ที่ถูกสร้างขึ้นใหม่ด้วย allografts มีสามครั้งสูงกว่าอัตราความล้มเหลวการฟื้นฟู autograft. เอ็นไขว้หน้า (ACL) ไทปันค่อนข้างพบได้บ่อยในประชากรที่แข็งแรงและใช้งานร่างกาย กีฬา Med Res มีการโพสต์ไม่กี่เกี่ยวกับบทความที่อยู่ในข้อพิพาทเลือกรับสินบน แต่การอภิปรายยังคงเป็นที่รับสินบนอาจจะเป็นตัวเลือกที่เหมาะสำหรับการที่ดีที่สุดในระยะสั้นและผลในระยะยาว ผู้เขียนของการทดลองทางคลินิกแบบสุ่มนี้ดำเนินการในระยะยาวการติดตามเพื่อประเมินผู้ป่วยที่มีทั้งการฟื้นฟู ACL กับ autograft เอ็นร้อยหวายหรือ allograft (tibialis หลัง) ผู้เข้าร่วมในการปฏิบัติหน้าที่เป็นทหารที่ใช้งานและกว่า 18 ปีในช่วงเริ่มต้นของการศึกษา ผู้เข้าร่วมกิจกรรมเสร็จสิ้นการฟื้นฟูสมรรถภาพโปรโตคอลเดียวกัน 10 ถึง 11 ปีหลังการผ่าตัดผู้เขียนประเมินความสมบูรณ์ของการรับสินบนสถานะการทำงานเช่นเดียวกับความมั่นคงเข่าอัตนัยฟังก์ชั่นและอาการ 78 ผู้ป่วยที่มี 79 ไทปัน ACL รายงานผลที่ดีกับความแตกต่างระหว่างกลุ่ม อย่างไรก็ตามค่าเฉลี่ยโดยรวมจะต่ำกว่ารายงานก่อนหน้านี้ข้อมูลเชิงบรรทัดฐาน (จากบุคคลที่มีสุขภาพ) ผู้เขียนพบว่ามีเพียง 17 ความล้มเหลวในช่วง 10 ปีแรกหลังการผ่าตัด; แต่จำนวนของความล้มเหลว allograft นี้ (27%) เป็น 3 เท่าสูงกว่าความล้มเหลว autograft (8%) มีความแตกต่างในการรักษาผู้ป่วยที่รายงานหรือระดับกิจกรรมระหว่างประเภทการรับสินบนในหมู่ที่หัวเข่ายังคงมีเสถียรภาพเป็น. ทางการแพทย์เทคนิคการฟื้นฟู autograft มีจำนวนที่ลดลงของความล้มเหลวในการเปรียบเทียบกับการฟื้นฟู allograft ในขณะที่จำนวนรวมของความล้มเหลวที่ต้องแก้ไขอยู่ในระดับต่ำค่อนข้างเป็นที่น่าตกใจว่า retears สำหรับ allografts 3 ครั้งสูงกว่าอัตรา autograft ACL บาดเจ็บและการฟื้นฟูบูรณะภายหลังเป็นปัจจัยเสี่ยงต่อการเกิดโรคข้อเข่าเสื่อม ในความเป็นจริงประมาณครึ่งหนึ่งของผู้ป่วยที่ได้มีการฟื้นฟู ACL มีหลักฐานของโรคข้อเข่าเสื่อมโดย 10 ปีหลังผ่าตัด มันจะน่าสนใจถ้าผู้เขียนของการศึกษาครั้งนี้ผู้เข้าร่วมการประเมินสำหรับโรคข้อเข่าเสื่อมหรือหลักฐานเสื่อม ผู้เข้าร่วมกิจกรรมมีผลเทียบเคียงอาการเสถียรภาพฟังก์ชั่นเช่นเดียวกับระดับกิจกรรม ในขณะที่ผลเหล่านี้ก็ถือว่าดีโดยผู้เขียนก็เป็นเรื่องที่มีการรายงานผลในการศึกษาวิจัยครั้งนี้มีโดยรวมลดลงกว่าข้อมูลกฎเกณฑ์ในกลุ่มอายุเทียบเคียงก่อนหน้า ในท้ายที่สุดนี้เน้นความจำเป็นในการวิจัยเพิ่มเติมเกี่ยวกับระยะยาวผลการเอ็กซ์เรย์และคำถามเป็นไปได้ว่ามี allografts ทางคลินิกอย่างมีนัยสำคัญที่สูงขึ้นอัตราการแก้ไข เลือกกราฟมักจะขึ้นอยู่กับความเชี่ยวชาญของศัลยแพทย์ แต่ถ้าผู้ป่วยมีตัวเลือกที่พวกเขาควรจะพิจารณาอุบัติการณ์สูงขึ้นของความล้มเหลว allograft ในฐานะที่เป็นแพทย์เราอาจต้องให้ความรู้แก่ผู้ป่วยของเราเกี่ยวกับทางเลือกการปลูกถ่ายอวัยวะ ขณะที่ผู้ป่วยรับรู้ผลที่มีความคล้ายคลึงระหว่างตัดมีที่ดูเหมือนจะเป็นความเสี่ยงที่มากขึ้นของ retear กับการเลือก allograft. คำถามสำหรับการอภิปราย: มีผลการวิจัยทางคลินิกใด ๆ ที่คุณเห็นอย่างต่อเนื่องกับผู้ป่วยที่ได้รับการแต่งตั้งอย่างใดอย่างหนึ่งได้ allograft autograft หรือ? วิธีผู้ป่วยจำนวนมากที่คุณรู้ว่ามีทางเลือกเกี่ยวกับการรับสินบนและสิ่งที่ปัจจัยที่มีคุณให้คำปรึกษาพวกเขาใน? เขียนโดย: นิโคล Cattano สอบทานโดย: เจฟฟรีย์ Driban โพสต์ที่เกี่ยวข้อง: ACL คำถามที่ยังคง: Allo- หรือ Auto? Patellar เอ็น vs.Hamstring Autografts

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คนโรมันและร่วมฟื้นฟูเอ็นไขว้หน้า : ในอนาคต และการทดลองทางคลินิกกับ 10 ปีที่ติดตาม

bottoni CR สมิ ธ เอล shaha J , shaha SS raybin SG tokish JM &โรลึสดีเจ กีฬาเป็น J Med . ตีพิมพ์ออนไลน์ครั้งแรก : สิงหาคม 26 , 2015 ; ดอย : 10.1177 / 0363546515596406 .
http : / / www.ncbi . nlm . NIH . gov / บริการ / 26311445

กลับบ้านข้อความ : โดยรวมแก้ไขราคาสำหรับ ACL การฟื้นฟูเป็นค่อนข้างเล็ก 10 ปีหลังการผ่าตัด อย่างไรก็ตาม ในที่สร้างขึ้นด้วย allografts สามครั้งสูงกว่าอัตราความล้มเหลวมากกว่าคนโรมันฟื้นฟูเอ็นไขว้หน้า

( ACL ) การสร้างใหม่ทั่วไปค่อนข้างในประชากรที่แข็งแรงและร่างกายที่ใช้งานอยู่กีฬา Med Res มีไม่กี่โพสต์บทความเกี่ยวกับการเลือกกราฟ ข้อพิพาท แต่ยังคงถกเถียงกันว่ากราฟอาจจะเลือกที่ดีที่สุดเหมาะสำหรับระยะสั้น - ยาว - ผลลัพธ์ ผู้เขียนของการศึกษานี้ได้ทำการทดลองทางคลินิกเพื่อประเมินติดตามผลระยะยาวของผู้ป่วยมีทั้งการฟื้นฟู ACL กับเอ็นร้อยหวายที่คนโรมัน หรือเปียก ( tibialis หลัง )ผู้เข้าร่วมในการปฏิบัติหน้าที่ทางทหารที่ใช้งานและมากกว่า 18 ปีของอายุที่เริ่มต้นของการศึกษา ผู้ผ่านการฟื้นฟูสมรรถภาพโพรโทคอลเดียวกัน ที่ 10 กับ 11 ปี ผ่าตัด โพสต์ ผู้เขียน ประเมินกราฟสมบูรณ์ สถานะการทำงาน ตลอดจนอาการเข่าเสถียรภาพการทำงานและ78 กับ 79 ราย การสร้างใหม่ ACL รายงานผลลัพธ์ที่ดี ไม่มีความแตกต่างระหว่างกลุ่ม อย่างไรก็ตาม ค่าเฉลี่ยโดยรวมจะต่ำกว่าก่อนหน้านี้รายงานอ้างอิงข้อมูลจากบุคคลที่มีสุขภาพดี ) ผู้เขียนพบเพียง 17 ความล้มเหลวในช่วง 10 ปีหลังการผ่าตัด อย่างไรก็ตาม จำนวนกรัมความล้มเหลว ( 27% ) 3 ครั้งสูงกว่าคนโรมันล้มเหลว ( 8% )มีไม่แตกต่างกันในผู้ป่วยที่รายงานผล หรือระดับกิจกรรมระหว่างกราฟประเภทของเข่าที่ยังคงมีเสถียรภาพ

ทางคลินิก , คนโรมันฟื้นฟูเทคนิคได้ลดจำนวนของความล้มเหลวในการเปรียบเทียบเพื่อร่วมฟื้นฟู ขณะที่ภาพรวมจำนวนที่ต้องการการแก้ไขความล้มเหลวต่ำค่อนข้างมันน่าตกใจที่ retears สำหรับ allografts 3 ครั้งสูงกว่าอัตราคนโรมัน . การบาดเจ็บของ ACL และต่อมาสร้างใหม่ เป็นปัจจัยเสี่ยงสำหรับโรคข้อเข่าเสื่อม ในความเป็นจริงประมาณครึ่งหนึ่งของผู้ป่วยที่มี ACL ฟื้นฟูมีหลักฐานของโรคข้อเข่าเสื่อมโดย 10 ปีหลังการผ่าตัดมันจะน่าสนใจถ้าผู้เขียนของการศึกษาประเมินผู้เข้าร่วมสำหรับโรคข้อเข่าเสื่อม หรือหลักฐานที่ความจำเสื่อม ผู้เข้าร่วมได้ผลเทียบเท่ากับอาการเสถียรภาพการทำงาน ตลอดจนกิจกรรมระดับ ในขณะที่ผลเหล่านี้ถือว่าดี โดยผู้เขียนมันเกี่ยวกับว่าผลรายงานในงานวิจัยนี้เป็นข้อมูลโดยรวมต่ำกว่ามาตรฐานในกลุ่มเปรียบก่อนอายุ ท้ายที่สุดนี้ไฮไลท์ความต้องการการวิจัยเพิ่มเติมเกี่ยวกับผลระยะยาวด้วย และเป็นไปได้ว่ามีอัตราการ allografts ทางการแพทย์สูงกว่า . การปลูกถ่ายมักจะขึ้นอยู่กับความเชี่ยวชาญของแพทย์อย่างไรก็ตามถ้าผู้ป่วยมีตัวเลือกที่พวกเขาควรจะพิจารณาการร่วมขึ้นความล้มเหลว ในฐานะแพทย์ เราอาจจะต้องให้ความรู้แก่ผู้ป่วยของเราเกี่ยวกับตัวเลือกของการรับสินบน ในขณะที่ผู้ป่วยรับรู้ผลที่คล้ายกันระหว่างกราฟ มีปรากฏขึ้นจะมีความเสี่ยงของการร่วม retear ด้วย

คำถามสำหรับสนทนา :มีการศึกษาทางคลินิกใด ๆที่คุณอย่างต่อเนื่อง เห็นผู้ป่วยที่เลือกให้เปียก หรือ คนโรมัน ? คนไข้มากแค่ไหนคุณรู้มั้ยว่ามีการเลือกเกี่ยวกับกราฟและปัจจัยที่คุณมีอะไรกับพวกเขา ?

เขียนโดย : นิโคล cattano
ดูโดย : เจฟฟรีย์ driban

โพสต์ที่เกี่ยวข้อง :
( คำถามที่ยังคง : ฮัลโหล - หรือรถยนต์ ?
เอ็น patellar เอ็นร้อยหวาย autografts vs .