Medieval motets[edit]The earliest m

Medieval motets[edit]
The earliest motets arose in the 13th century from the organum tradition exemplified in the Notre Dame school of Léonin and Pérotin.[1][not in citation given] The motet probably arose from clausula sections, usually strophic interludes, in a longer sequence of organum, to which upper voices were added.[8] Usually the clausula represented a strophic sequence in Latin which was sung as a discant over a cantus firmus, which typically was a plainchant fragment with different words from the discant. The motet took a definite rhythm from the words of the verse, and as such appeared as a brief rhythmic interlude in the middle of the longer, more chantlike organum.

The practice of discant over a cantus firmus marked the beginnings of counterpoint in Western music. From these first motets arose a medieval tradition of secular motets. These were two or three part compositions in which several different texts, sometimes in different vernacular languages, were sung simultaneously over a Latin cantus firmus that once again was usually adapted from a passage of Gregorian chant. It is suspected that, for the sake of intelligibility, in performance the cantus firmus and one or another of the vocal lines were performed on instruments. Among the trouvères, Robert de Reins La Chievre and Richart de Fournival composed motets.

Increasingly in the 14th and 15th centuries, motets tended to be isorhythmic; that is, they employed repeated rhythmic patterns in all voices—not only the cantus firmus—which did not necessarily coincide with repeating melodic patterns. Philippe de Vitry was one of the earliest composers to use this technique, and his work evidently had an influence on that of Guillaume de Machaut, one of the most famous named composers of late medieval motets.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โมเต็ตยุคกลาง [แก้]โมเต็ตแรกสุดเกิดขึ้นในศตวรรษที่ 13 จาก organum ประเพณีแบบอย่างในโรงเรียน Notre Dame Léonin และ Pérotin [1] [ไม่ในอ้างอิงที่กำหนด] โมเต็ตอาจเกิดขึ้นจากส่วน clausula, interludes strophic มักจะ ในลำดับ organum ถูกเพิ่มบนเสียงอีกต่อไป [8] โดยปกติ clausula ที่แสดงลำดับ strophic ในละตินซึ่งสูงเป็นการ discant ผ่านการ firmus cantus ซึ่งโดยทั่วไปส่วน plainchant มีคำแตกต่างจาก discant โมเต็ตเอาจังหวะชัดเจนจากคำพูดของข้อความ และดังปรากฏเป็นสเปรย์เป็นจังหวะสั้น ๆ กลาง organum อีกต่อไป chantlike มากขึ้นการปฏิบัติของ discant ผ่านการ cantus firmus ทำเครื่องหมายจุดเริ่มต้นของการแตกต่างในดนตรีตะวันตก จากโมเต็ตเหล่านี้แรกเกิดประเพณียุคกลางของโมเต็ตฆราวาส สอง หรือสามส่วนองค์ซึ่งหลายข้อแตกต่างกัน ในภาษาพื้นถิ่นที่แตกต่าง บางครั้งได้สูงพร้อมกันผ่านการ cantus firmus ติที่ครั้งถูกมักจะดัดแปลงมาจากเนื้อเรื่องของคริสต์ศักราช chant เหล่านี้ได้ เป็นที่น่าสงสัยว่า เพื่อประโยชน์ในการเข้าใจ ประสิทธิภาพ การ cantus firmus และหนึ่ง หรืออีกเส้นแกนนำได้ดำเนินการในเครื่องมือ ระหว่าง trouvères บังเหียน Robert de La Chievre และ Richart de Fournival ประกอบโมเต็ตมากขึ้นในศตวรรษ 14 และ 15 โมเต็ตมีแนวโน้มที่จะ isorhythmic นั่นคือ พวกเขาใช้รูปแบบจังหวะซ้ำในเสียง — ไม่เพียง cantus firmus — ซึ่งไม่ไม่จำเป็นต้องสอดคล้องกับรูปแบบท่วงทำนองที่ซ้ำกัน Philippe de Vitry เป็นเพลงแรกสุดจะใช้เทคนิคนี้ อย่างใดอย่างหนึ่ง และงานของเขามีอิทธิพลต่อของกม.เด Machaut อย่างเห็นได้ชัด หนึ่งที่มีชื่อเสียงมากที่สุดชื่อคีตกวีโมเต็ตยุคกลางของสาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

motets ยุคกลาง [แก้ไข]
motets ที่เก่าแก่ที่สุดที่เกิดขึ้นในศตวรรษที่ 13 จากประเพณี organum สุดขั้วในโรงเรียน Notre Dame ของ Leonin และPérotin. [1] [ไม่ได้อยู่ในการอ้างอิงได้รับ] เต็ตอาจจะเกิดขึ้นจากส่วน clausula มักซั่ strophic ใน ลำดับนาน organum ซึ่งเสียงส่วนบนถูกเพิ่ม. [8] มักจะเป็นตัวแทน clausula ลำดับ strophic ในละตินซึ่งถูกร้องเป็น discant กว่า firmus cantus ซึ่งโดยทั่วไปแล้วเป็นส่วน plainchant ด้วยคำพูดที่แตกต่างจาก discant เต็ตเอาจังหวะที่ชัดเจนจากคำพูดของบทกวีและเป็นเช่นนี้ดูเหมือนจะเป็นสลับฉากจังหวะสั้น ๆ ในช่วงกลางของอีกต่อไป organum chantlike มากขึ้น.

การปฏิบัติของ discant กว่า firmus cantus ทำเครื่องหมายจุดเริ่มต้นของความแตกต่างในดนตรีตะวันตก จาก motets ครั้งแรกที่เกิดขึ้นเหล่านี้เป็นประเพณีในยุคกลางของ motets ฆราวาส เหล่านี้เป็นสองหรือสามองค์ประกอบส่วนหนึ่งในการที่แตกต่างกันหลายตำราบางครั้งในภาษาพื้นถิ่นที่แตกต่างกันได้รับการร้องพร้อมกันมากกว่า firmus cantus ละตินว่าอีกครั้งก็มักจะดัดแปลงมาจากทางเดินของการสวดมนต์เกรกอเรียน เป็นที่น่าสงสัยว่าเพื่อประโยชน์ของความเข้าใจในการปฏิบัติงาน firmus cantus และหนึ่งหรืออีกอย่างหนึ่งของเส้นแกนนำได้ดำเนินการในตราสาร ท่ามกลางtrouvèresโรเบิร์ตเดอลาบังเหียน Chievre และ Richart เด Fournival ประกอบด้วย motets.

มากขึ้นในวันที่ 14 และ 15 ศตวรรษ motets มีแนวโน้มที่จะ isorhythmic; นั่นคือพวกเขาจ้างซ้ำในรูปแบบจังหวะเสียงไม่ทั้งหมดเพียง cantus firmus ซึ่งไม่จำเป็นต้องตรงกับรูปแบบการทำซ้ำไพเราะ ฟิลิปป์เดอ Vitry เป็นหนึ่งในนักประพันธ์เพลงที่เก่าแก่ที่สุดที่จะใช้เทคนิคนี้และงานของเขาเห็นได้ชัดว่ามีอิทธิพลต่อว่าของ Guillaume de Machaut ซึ่งเป็นหนึ่งในนักประพันธ์เพลงชื่อที่มีชื่อเสียงที่สุดของสาย motets ยุคกลาง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในยุคกลาง motets [ แก้ไข ]การ motets แรกสุดที่เกิดขึ้นในศตวรรษที่ 13 จาก organum ประเพณี exemplified ใน Notre Dame โรงเรียน L é onin และ P é rotin [ 1 ] [ ไม่ระบุ ] อ้างอิงเล่งโฉอาจเกิดขึ้นจากส่วนคลอซูลา มักจะ strophic interludes ในลำดับของ organum อีกต่อไป ซึ่งเสียงระดับบนเพิ่ม [ 8 ] โดยปกติคลอซูลาแสดงลำดับ strophic ในภาษาละตินซึ่งเป็นซองเป็น discant มากกว่าแคนเติส firmus ซึ่งมักจะเป็นเพลนชานท์เบส ด้วยคำพูดที่แตกต่างจาก discant . ที่เล่งโฉเอาจังหวะที่ชัดเจนจากคำพูดของบทกวีและเช่นที่ปรากฏเป็นว่างจังหวะสั้นกลางยาว มากกว่า chantlike organum .การปฏิบัติของ discant มากกว่าแคนเติส firmus ทำเครื่องหมายจุดเริ่มต้นของการโต้แย้งในดนตรีตะวันตก จาก motets เหล่านี้เกิดขึ้นครั้งแรกเป็นประเพณีโบราณของฆราวาส motets . เหล่านี้เป็นสองหรือสามส่วนองค์ประกอบที่แตกต่างกันหลายข้อความ บางครั้งในภาษาพื้นถิ่นที่แตกต่างกันคือซองพร้อมกันกว่าลาตินแคนเติส firmus นั้นอีกครั้งก็มักจะดัดแปลงมาจากเนื้อเรื่องของเกรโกเรียนร้องเพลง จึงสงสัยว่า เพื่อเข้าใจในงานแคนเติส firmus และหนึ่งหรืออีกเส้นเสียงจำนวนเครื่องมือ ระหว่าง trouv è res , โรเบิร์ต เดอ ลา chievre บังเหียน และริชาร์ท เดอ fournival ประกอบด้วย motets .มากขึ้นในศตวรรษที่ 14 และ 15 motets มีแนวโน้มที่จะ isorhythmic ; นั่นคือพวกเขาใช้ซ้ำจังหวะในรูปแบบเสียงทั้งหมดไม่เพียง แต่แคนเติส firmus ซึ่งไม่จําเป็นต้องสอดคล้องกับรูปแบบซ้ำๆ ไพเราะ ฟิลิปป์ เดอ วิทรีเป็นหนึ่งในคีตกวี เก่าที่ใช้เทคนิคนี้ และผลงานของเขาเห็นได้ชัดว่ามีอิทธิพลของ Guillaume de machaut หนึ่งที่มีชื่อเสียงมากที่สุด ชื่อผู้แต่ง ปลายยุคกลาง motets .